| ŽalmyBiblia - Sväté písmo(VUL - Latinský - Nova Vulgata) | Ž 49, 1-21 |
1 Ž 49, 1 Magistro chori. Filiorum Core. PSALMUS. 2 Ž 49, 2 Audite haec, omnes gentes; auribus percipite, omnes, qui habitatis orbem: 3 Ž 49, 3 quique humiles et viri nobiles, simul in unum dives et pauper! 4 Ž 49, 4 Os meum loquetur sapientiam, et meditatio cordis mei prudentiam. 5 Ž 49, 5 Inclinabo in parabolam aurem meam, aperiam in psalterio aenigma meum. 6 Ž 49, 6 Cur timebo in diebus malis, cum iniquitas supplantantium circumdabit me? 7 Ž 49, 7 Qui confidunt in virtute sua et in multitudine divitiarum suarum gloriantur. 8 Ž 49, 8 Etenim seipsum non redimet homo; non dabit Deo propitiationem suam. 9 Ž 49, 9 Nimium est pretium redemptionis animae eius: ad ultimum deficiet, 10 Ž 49, 10 ut vivat usque in finem nec videat interitum. 11 Ž 49, 11 Et videbit sapientes morientes; simul insipiens et stultus peribunt et relinquent alienis divitias suas. 12 Ž 49, 12 Sepulcra eorum domus illorum in aeternum; tabernacula eorum in progeniem et progeniem, etsi vocaverunt nominibus suis terras suas. 13 Ž 49, 13 Et homo, cum sit in honore, non permanebit; comparatus est iumentis, quae pereunt, et similis factus est illis. 14 Ž 49, 14 Haec via illorum, quorum fiducia in semetipsis, et finis eorum, qui complacent in ore suo. 15 Ž 49, 15 Sicut oves in inferno positi sunt, mors depascet eos; descendent praecipites ad sepulcrum, et figura eorum erit in consumptionem: infernus habitaculum eorum. 16 Ž 49, 16 Verumtamen Deus redimet animam meam, de manu inferi vere suscipiet me. 17 Ž 49, 17 Ne timueris, cum dives factus fuerit homo, et cum multiplicata fuerit gloria domus eius, 18 Ž 49, 18 quoniam, cum interierit, non sumet omnia, neque descendet cum eo gloria eius. 19 Ž 49, 19 Cum animae suae in vita ipsius benedixerit: “ Laudabunt te quod benefecisti tibi ”, 20 Ž 49, 20 tamen introibit ad progeniem patrum suorum, qui in aeternum non videbunt lumen. 21 Ž 49, 21 Homo, cum in honore esset, non intellexit; comparatus est iumentis, quae pereunt, et similis factus est illis.
| | Ž 49, 1-21 |
Verš 4
Os meum loquetur sapientiam, et meditatio cordis mei prudentiam.
Ž 78:2 - Aperiam in parabolis os meum, eloquar arcana aetatis antiquae.
Mt 13:35 - ut adimpleretur, quod dictum erat per prophetam dicentem: “ Aperiam in parabolis os meum, eructabo abscondita a constitutione mundi ”.
Z 49,5 - Čo sa mu zjavilo, chce prijateľnou a zrozumiteľnou formou podať ďalej, nebude hovoriť sám, ale bude z neho hovoriť múdrosť Božia v krátkom poučení, hebr. "mášál - prísloví". Celý problém o nešťastí a nerovnosti na svete, "záhadu" každého človeka, chce vyložiť za sprievodu lýry; slovom básnickým, hudbou a spevom chce svojim poslucháčom ľahko vysvetliť ťažký problém. Aj proroci svoje naučenie sprevádzali hudbou (1 Sam 10,5; 2 Kr 3,15), aby uľahčili osvojenie jednotlivých právd.