| ŽalmyBiblia - Sväté písmo(POL - Poľský - Gdańska) | Ž 55, 1-23 |
1 Ž 55, 1 Przedniejszemu śpiewakowi na Neginot pieśń Dawidowa nauczająca. 2 Ž 55, 2 W uszy swe przyjmij, o Boże! modlitwę moję, a nie kryj się przed prośbą moją: 3 Ž 55, 3 Posłuchaj mię z pilnością, a wysłuchaj mię; boć się uskarżam w modlitwie swej, i trwożę sobą: 4 Ž 55, 4 Dla głosu nieprzyjaciela, i dla uciśnienia od bezbożnika; albowiem mię zarzucają kłamstwem, a w popędliwości swej sprzeciwiają mi się. 5 Ž 55, 5 Serce moje boleje we mnie, a strachy śmierci przypadły na mię. 6 Ž 55, 6 Bojaźń ze drżeniem przyszła na mię, a okryła mię trwoga. 7 Ž 55, 7 I rzekłem: Obym miał skrzydła jako gołębica, zaleciałbym, a odpocząłbym. 8 Ž 55, 8 Otobym daleko zaleciał, a mieszkałbym na puszczy. Sela. 9 Ž 55, 9 Pospieszyłbym, abym uszedł przed wiatrem gwałtownym, i przed wichrem. 10 Ž 55, 10 Zatrać ich, Panie! rozdziel język ich; bom widział bezprawie i rozruch w mieście. 11 Ž 55, 11 We dnie i w nocy otaczają ich po murach jego, a złość i przewrotność jest w pośrodku jego. 12 Ž 55, 12 Ciężkości są w pośrodku jego, a nie ustępuje z ulic jego chytrość i zdrada. 13 Ž 55, 13 Albowiem nie nieprzyjaciel jaki zelżył mię, inaczej zniósłbym to był; ani ten, który mię miał w nienawiści, powstał przeciwko mnie; bobym się wżdy był skrył przed nim; 14 Ž 55, 14 Ale ty, człowiecze mnie równy, wodzu mój, i znajomy mój. 15 Ž 55, 15 Którzyśmy się z sobą mile w tajności naradzali, i do domu Bożego społecznie chadzali. 16 Ž 55, 16 Oby ich śmierć z prędka załapiła, tak aby żywo zstąpili do piekła! albowiem złość jest w mieszkaniu ich, i w pośrodku ich. 17 Ž 55, 17 Ale ja do Boga zawołam, a Pan mię wybawi. 18 Ž 55, 18 W wieczór i rano, i w południe modlić się, i z trzaskiem wołać będę, aż wysłucha głos mój. 19 Ž 55, 19 Odkupi duszę moję, abym był w pokoju od wojny przeciwko mnie; bo ich wiele było przy mnie. 20 Ž 55, 20 Wysłucha Bóg i utrapi ich, (jako ten, który siedzi od wieku.Sela.) przeto, że nie masz w nich poprawy, ani się Boga boją. 21 Ž 55, 21 Wyciągnął ręce swoje na tych, którzy z nim mieli pokój, wzruszył przymierze swoje. 22 Ž 55, 22 Gładsze niż masło były słowa ust jego, ale walka w sercu jego: a mię kciejsze słowa jego niż olej, wszakże były jako miecze dobyte: 23 Ž 55, 23 Wrzuć na Pana brzemię twoje, a on cię opatrzy, i nie dopuści, aby się na wieki zachwiać miał sprawiedliwy. Ale ich ty, o Boże! wepchniesz w dół zginienia; mężowie krwawi i zdradliwi nie dojdą do połowy dni swoich; ale ja w tobie nadzieję mieć będę.
| | Ž 55, 1-23 |
Z 55,10 - "Zmäť ich jazyky a rozdeľ" - urob ich nesvornými (porov. Gn 11,6-9).
Z 55,24 - Tí, čo prelievali nevinnú krv a podvodne sa zachovali voči svojim blížnym, zomrú predčasne, "nedožijú sa ani polovice svojich dní".