Kniha Sudcov

1 (SVD) فترنمت دبورة وباراق بن ابينوعم في ذلك اليوم قائلين
1 (B21) Onoho dne zpívala Debora a Barák, syn Abinoamův, tuto píseň:

2 (SVD) لاجل قيادة القواد في اسرائيل لاجل انتداب الشعب باركوا الرب.
2 (B21) Vůdcové když vedou v Izraeli, když jeho lid je ochotný - veleben budiž Hospodin!

3 (SVD) اسمعوا ايها الملوك واصغوا ايها العظماء. انا انا للرب اترنم. ازمّر للرب اله اسرائيل.
3 (B21) Slyšte to, králové, vladaři, naslouchejte, já Hospodinu zazpívám, Hospodinu, Bohu Izraele, chci zpívat žalm!

4 (SVD) يا رب بخروجك من سعير بصعودك من صحراء ادوم الارض ارتعدت. السموات ايضا قطرت. كذلك السحب قطرت ماء.
4 (B21) Když vytáhls, Hospodine, ze Seíru, z edomské pláně když kráčel jsi, země se třásla, nebesa dštila, z mraků voda padala.

5 (SVD) تزلزلت الجبال من وجه الرب وسيناء هذا من وجه الرب اله اسرائيل
5 (B21) Před Hospodinem se třásly hory, před Hospodinem ze Sinaje, před Bohem Izraele.

6 (SVD) في ايام شمجر بن عناة في ايام ياعيل استراحت الطرق وعابرو السبل ساروا في مسالك معوجة.
6 (B21) Za dnů Šamgara, syna Anatova, za dnů Jaeliných zpustly silnice a ten, kdo na cesty vydával se, stezkami klikatými šel.

7 (SVD) خذل الحكام في اسرائيل. خذلوا حتى قمت انا دبورة. قمت أمّا في اسرائيل.
7 (B21) Opuštěni byli sedláci v Izraeli, opuštěni, než jsi, Deboro, povstala, než matka v Izraeli povstala.

8 (SVD) اختار آلهة حديثة. حينئذ حرب الابواب. هل كان يرى مجنّ او رمح في اربعين الفا من اسرائيل.
8 (B21) Bůh určil vůdce nové, když v branách byly boje. Najde se ale štít nebo kopí mezi čtyřiceti tisíci v Izraeli?

9 (SVD) قلبي نحو قضاة اسرائيل المنتدبين في الشعب. باركوا الرب.
9 (B21) Srdcem jsem s těmi, kdo velí Izraeli, s těmi z lidu, kdo jsou ochotní - veleben budiž Hospodin!

10 (SVD) ايها الراكبون الاتن الصحر الجالسون على طنافس والسالكون في الطريق سبحوا.
10 (B21) Vy jezdci na plavých oslicích, kteří sedíte v sedlech zdobených, vy, kdo se ubíráte cestami - rozvažujte.

11 (SVD) من صوت المحاصّين بين الاحواض هناك يثنون على حق الرب حق حكامه في اسرائيل. حينئذ نزل شعب الرب الى الابواب
11 (B21) Slyšte hlas pěvců, co mezi napajedly vyprávějí o Hospodinových vítězstvích, o vítězstvích izraelských sedláků. Tehdy opět lid Hospodinův k branám sestoupil.

12 (SVD) استيقظي استيقظي يا دبورة استيقظي استيقظي وتكلمي بنشيد. قم يا باراق واسب سبيك يا ابن ابينوعم.
12 (B21) Vzhůru, vzhůru, Deboro, vzhůru, vzhůru, píseň pěj! Povstaň, Baráku, synu Abinoamův, chop se zajatců!

13 (SVD) حينئذ تسلط الشارد على عظماء الشعب. الرب سلّطني على الجبابرة.
13 (B21) Zbytek vznešených tehdy sestoupil, Hospodinův lid ke mně sestoupil proti udatným.

14 (SVD) جاء من افرايم الذين مقرهم بين عماليق وبعدك بنيامين مع قومك. من ماكير نزل قضاة. ومن زبولون ماسكون بقضيب القائد.
14 (B21) Z Efraima ti, kdo Amaleka vykořenili, tvému lidu byl v patách Benjamín, z Machira sestoupili ti, kdo velí, ze Zabulona, kdo nosí velitelskou hůl.

15 (SVD) والرؤساء في يساكر مع دبورة وكما يساكر هكذا باراق. اندفع الى الوادي وراءه. على مساقي رأوبين اقضية قلب عظيمة.
15 (B21) Vůdcové z Isachara při Deboře byli, Isachar držel s Barákem, když poslán byl tehdy do údolí, hned za ním šel. V Rubenových rodech byly velké domluvy.

16 (SVD) لماذا اقمت بين الحظائر لسمع الصفير للقطعان. لدى مساقي رأوبين مباحث قلب عظيمة.
16 (B21) Pročpak jsi zůstal mezi ohradami? Abys poslouchal dobytka bučení? V Rubenových rodech byly velké omluvy.

17 (SVD) جلعاد في عبر الاردن سكن. ودان لماذا استوطن لدى السفن واشير اقام على ساحل البحر وفي فرضه سكن.
17 (B21) Gileád vězel v Zajordání a Dan - proč stěhoval se k lodím? Ašer si zůstal na pobřeží, u svých přístavů hoví si.

18 (SVD) زبولون شعب اهان نفسه الى الموت مع نفتالي على روابي الحقل
18 (B21) Zabulon je lid, jenž pohrdá smrtí, Neftalí na bojiště vyrazil!

19 (SVD) جاء ملوك. حاربوا. حينئذ حارب ملوك كنعان في تعنك على مياه مجدو. بضع فضة لم ياخذوا.
19 (B21) Přišli králové, bojovali, bojovali tehdy králové kanaánští v Taanachu u megidské vody, stříbro za kořist však neměli.

20 (SVD) من السموات حاربوا. الكواكب من حبكها حاربت سيسرا.
20 (B21) Z nebe se do boje daly hvězdy, proti Siserovi válčily ze svých drah.

21 (SVD) نهر قيشون جرفهم. نهر وقائع نهر قيشون. دوسي يا نفسي بعزّ
21 (B21) Kíšonský potok ty krále smetl - valící se proud potoka Kíšonu. Šíje silných pošlapej!

22 (SVD) حينئذ ضربت اعقاب الخيل من السوق سوق اقويائه.
22 (B21) Jaký dusot kopyt koní, prudký, prudký hřebců trysk!

23 (SVD) العنوا ميروز قال ملاك الرب. العنوا ساكنيها لعنا. لانهم لم ياتوا لمعونة الرب معونة الرب بين الجبابرة.
23 (B21) "Proklejte Meroz," praví anděl Hospodinův, "jeho obyvatele vydejte prokletí, za to, že nepřišli na pomoc Hospodinu, na pomoc Hospodinu proti udatným!"

24 (SVD) تبارك على النساء ياعيل امرأة حابر القيني. على النساء في الخيام تبارك.
24 (B21) Požehnaná mezi ženami buď Jael, manželka Kenijce Chebera, požehnaná buď mezi ženami ve stanech!

25 (SVD) طلب ماء فاعطته لبنا. في قصعة العظماء قدمت زبدة.
25 (B21) Požádal o vodu, dala mu mléko, ve vzácné číši přinesla smetanu.

26 (SVD) مدت يدها الى الوتد ويمينها الى مضراب العملة وضربت سيسرا وسحقت راسه شدخت وخرقت صدغه.
26 (B21) Levou rukou sáhla po kolíku, pravicí po těžkém kladivu. Dala Siserovi ránu, rozbila hlavu, spánky skrz naskrz probila.

27 (SVD) بين رجليها انطرح سقط اضطجع. بين رجليها انطرح سقط. حيث انطرح فهناك سقط مقتولا.
27 (B21) K nohám jí klesl, svalil se a ležel, k nohám jí klesl, svalil se, tam, kde klesl, svalil se zavražděn.

28 (SVD) من الكوّة اشرفت وولولت ام سيسرا من الشباك. لماذا ابطأت مركباته عن المجيء. لماذا تاخرت خطوات مراكبه.
28 (B21) Za oknem vyhlíží matka Siserova, za okenní mříží naříká: Proč už tak dlouho jeho vůz nejede? Proč se zvuk jeho vozů tak dlouho zdržuje?

29 (SVD) فاجابتها احكم سيداتها بل هي ردت جوابا لنفسها
29 (B21) Odpovídají její nejmoudřejší kněžny to, co si sama opakuje dokola:

30 (SVD) ألم يجدوا ويقسموا الغنيمة. فتاة او فتاتين لكل رجل. غنيمة ثياب مصبوغة لسيسرا. غنيمة ثياب مصبوغة مطرزة. ثياب مصبوغة مطرزة الوجهين غنيمة لعنقي.
30 (B21) Jistě jdou po kořisti, jistě se dělí, jedna dvě ženské pro každého hrdinu! Barevné látky - kořist pro Siseru, kořist barevných látek, samá výšivka, jedna dvě vyšívané látky co kořist na má ramena.

31 (SVD) هكذا يبيد جميع اعدائك يا رب. واحباؤه كخروج الشمس في جبروتها واستراحت الارض اربعين سنة
31 (B21) Takto ať, Hospodine, zhyne každý, kdo je tvůj nepřítel! Ti, kdo tě milují, ať jsou však jako slunce, když vychází v síle své! Země pak měla mír čtyřicet let.