Evanjelium podľa Lukáša

1 (HEM) ויבוא ויעבר ביריחו׃
1 (VUL) Et ingressus perambulabat Iericho.
1 (KAT) Potom vošiel do Jericha a prechádzal cezeň.
1 (UKJV) And Jesus entered and passed through Jericho.

2 (HEM) והנה איש ושמו זכי מראשי המוכסים והוא עשיר׃
2 (VUL) Et ecce vir nomine Zacchaeus, et hic erat princeps publicanorum et ipse dives.
2 (KAT) A tu muž, menom Zachej, ktorý bol hlavným mýtnikom a bol bohatý,
2 (UKJV) And, behold, there was a man named Zacchaeus, which was the chief among the publicans, and he was rich.

3 (HEM) ויבקש לראות את ישוע מי הוא ולא יכל מפני העם כי שפל קומה היה׃
3 (VUL) Et quaerebat videre Iesum, quis esset, et non poterat prae turba, quia statura pusillus erat.
3 (KAT) zatúžil vidieť Ježiša, kto to je, ale nemohol pre zástup, lebo bol malej postavy.
3 (UKJV) "And he sought to see Jesus who he was; and could not for the press, because he was little of stature. "

4 (HEM) ויקדם וירץ ויעל על שקמה לראותו כי שם הדרך אשר יעבר בה׃
4 (VUL) Et praecurrens ascendit in arborem sycomorum, ut videret illum, quia inde erat transiturus.
4 (KAT) Bežal teda napred a vyšiel na planý figovník, aby ho uvidel, lebo práve tade mal ísť.
4 (UKJV) And he ran before, and climbed up into a sycomore tree to see him: for he was to pass that way.

5 (HEM) ויהי בבאו אל המקום ההוא ויבט ישוע ויראהו ויאמר אליו זכי רד מהר כי צריך אני לשבת היום בביתך׃
5 (VUL) Et cum venisset ad locum, suspiciens Iesus dixit ad eum: “ Zacchaee, festinans descende, nam hodie in domo tua oportet me manere ”.
5 (KAT) Keď Ježiš prišiel na to miesto, pozrel sa hore a povedal mu: „Zachej, poď rýchlo dolu, lebo dnes musím zostať v tvojom dome!“
5 (UKJV) "And when Jesus came to the place, he looked up, and saw him, and said unto him, Zacchaeus, make haste, and come down; in order to day I must abide at your house. "

6 (HEM) וימהר וירד ויאספהו בשמחה׃
6 (VUL) Et festinans descendit et excepit illum gaudens.
6 (KAT) On chytro zišiel a prijal ho s radosťou.
6 (UKJV) And he made haste, and came down, and received him joyfully.

7 (HEM) וילונו כל הראים לאמר בא ללון בבית איש חוטא׃
7 (VUL) Et cum viderent, omnes murmurabant dicentes: “ Ad hominem peccatorem divertit! ”.
7 (KAT) Keď to videli, všetci šomrali: „Vošiel k hriešnemu človeku!“
7 (UKJV) And when they saw it, they all murmured, saying, That he was gone to be guest with a man that is a sinner.

8 (HEM) ויעמד זכי ויאמר אל האדון הנה אדני את מחצית נכסי אני נתן לעניים ואם עשקתי איש אשיב לו ארבעתים׃
8 (VUL) Stans autem Zacchaeus dixit ad Dominum: “ Ecce dimidium bonorum meorum, Domine, do pauperibus et, si quid aliquem defraudavi, reddo quadruplum ”.
8 (KAT) Ale Zachej vstal a povedal Pánovi: „Pane, polovicu svojho majetku dám chudobným, a ak som niekoho oklamal, vrátim štvornásobne.“
8 (UKJV) "And Zacchaeus stood, and said unto the Lord: Behold, Lord, the half of my goods I give to the poor; and if I have taken any thing from any man by false accusation, I restore him fourfold. "

9 (HEM) ויאמר אליו ישוע היום היתה תשועה לבית הזה באשר בן אברהם גם הוא׃
9 (VUL) Ait autem Iesus ad eum: “ Hodie salus domui huic facta est, eo quod et ipse filius sit Abrahae;
9 (KAT) Ježiš mu povedal: „Dnes prišla spása do tohto domu. Veď aj on je Abrahámovým synom.
9 (UKJV) And Jesus said unto him, This day is salvation come to this house, forasmuch as he also is a son of Abraham.

10 (HEM) כי בא בן האדם לבקש ולהושיע את האבד׃
10 (VUL) venit enim Filius hominis quaerere et salvum facere, quod perierat ”.
10 (KAT) Lebo Syn človeka prišiel hľadať a zachrániť, čo sa stratilo.“
10 (UKJV) For the Son of man has come to seek and to save that which was lost.

11 (HEM) ויהי הם שמעים את זאת ויסף שאת משל על אשר קרב לירושלים והמה חשבים כי מהרה תגלה מלכות האלהים׃
11 (VUL) Haec autem illis audientibus, adiciens dixit parabolam, eo quod esset prope Ierusalem, et illi existimarent quod confestim regnum Dei manifestaretur.
11 (KAT) Tým, čo to počuli, pridal ešte podobenstvo, lebo bol blízko Jeruzalema a oni si mysleli, že sa už zjaví Božie kráľovstvo.
11 (UKJV) And as they heard these things, he added and spoke a parable, because he was nigh to Jerusalem, and because they thought that the kingdom of God should immediately appear.

12 (HEM) על כן אמר איש אחד מן האדירים הלך אל ארץ רחוקה לקחת לו ממלכה ולשוב׃
12 (VUL) Dixit ergo: “ Homo quidam nobilis abiit in regionem longinquam accipere sibi regnum et reverti.
12 (KAT) A tak povedal: „Istý človek vznešeného pôvodu odchádzal do ďalekej krajiny prevziať kráľovstvo a potom sa mal vrátiť.
12 (UKJV) He said therefore, A certain nobleman went into a far country to receive for himself a kingdom, and to return.

13 (HEM) ויקרא אל עשרה מעבדיו ויתן להם עשרה מנים ויאמר להם סחרו בהם עד באי׃
13 (VUL) Vocatis autem decem servis suis, dedit illis decem minas et ait ad illos: “Negotiamini, dum venio”.
13 (KAT) Zavolal si svojich desiatich sluhov, dal im desať mín a povedal im: »Obchodujte, kým sa nevrátim!«
13 (UKJV) And he called his ten servants, and delivered them ten pounds, and said unto them, Occupy till I come.

14 (HEM) ובני עירו שנאים אותו וישלחו מלאכים אחריו לאמר לא נחפץ בזה כי ימלך עלינו׃
14 (VUL) Cives autem eius oderant illum et miserunt legationem post illum dicentes: “Nolumus hunc regnare super nos!”.
14 (KAT) Ale jeho občania ho nenávideli a vyslali za ním posolstvo s odkazom: »Nechceme, aby tento nad nami kraľoval.«
14 (UKJV) But his citizens hated him, and sent a message after him, saying, We will not have this man to reign over us.

15 (HEM) ויהי אחרי קחתו את הממלכה וישב ויאמר לקרא את העבדים ההם אשר נתן להם את הכסף למען ידע מה הרויח כל אחד במסחרו׃
15 (VUL) Et factum est ut rediret, accepto regno, et iussit ad se vocari servos illos, quibus dedit pecuniam, ut sciret quantum negotiati essent.
15 (KAT) Keď sa po prevzatí kráľovstva vrátil, dal si zavolať sluhov, ktorým dal peniaze, aby zistil, koľko kto získal.
15 (UKJV) And it came to pass, that when he was returned, having received the kingdom, then he commanded these servants to be called unto him, to whom he had given the money, that he might know how much every man had gained by trading.

16 (HEM) ויבא הראשון ויאמר אדני מנה שלך הביא עשרת מנים׃
16 (VUL) Venit autem primus dicens: “Domine, mina tua decem minas acquisivit”.
16 (KAT) Prišiel prvý a vravel: »Pane, tvoja mína získala desať mín.«
16 (UKJV) Then came the first, saying, Lord, your pound has gained ten pounds.

17 (HEM) ויאמר אליו כן העבד הטוב תחת אשר היית נאמן במעט מזער היה שליט על עשר ערים׃
17 (VUL) Et ait illi: “Euge, bone serve; quia in modico fidelis fuisti, esto potestatem habens supra decem civitates”.
17 (KAT) On mu povedal: »Správne, dobrý sluha; pretože si bol verný v maličkosti, maj moc nad desiatimi mestami.«
17 (UKJV) And he said unto him, Well, you good servant: because you have been faithful in a very little, have you authority over ten cities.

18 (HEM) ויבא השני ויאמר אדני מנה שלך עשה חמשת מנים׃
18 (VUL) Et alter venit dicens: “Mina tua, domine, fecit quinque minas”.
18 (KAT) Prišiel druhý a vravel: »Pane, tvoja mína vyniesla päť mín.«
18 (UKJV) And the second came, saying, Lord, your pound has gained five pounds.

19 (HEM) ויאמר גם לזה אף אתה היה על חמש ערים׃
19 (VUL) Et huic ait: “Et tu esto supra quinque civitates”.
19 (KAT) Aj tomuto povedal: »Ty maj moc nad piatimi mestami.«
19 (UKJV) And he said likewise to him, Be you also over five cities.

20 (HEM) ויבא האחר ויאמר הא לך מנה שלך אשר היה אצלי צרור בסודר׃
20 (VUL) Et alter venit dicens: “Domine, ecce mina tua, quam habui repositam in sudario;
20 (KAT) Iný prišiel a hovoril: »Pane, hľa, tvoja mína. Mal som ju uloženú v šatke;
20 (UKJV) And another came, saying, Lord, behold, here is your pound, which I have kept laid up in a cloth:

21 (HEM) מפני יראתי אתך כי אתה איש קשה לקח את אשר לא הנחת וקצר את אשר לא זרעת׃
21 (VUL) timui enim te, quia homo austerus es: tollis, quod non posuisti, et metis, quod non seminasti”.
21 (KAT) bál som sa ťa, lebo si prísny človek: berieš, čo si si neuložil, a žneš, čo si nezasial.«
21 (UKJV) For I feared you, because you are an austere man: you take up that you layed not down, and reap that you did not sow.

22 (HEM) ויאמר אליו מפיך אשפטך העבד הרע אתה ידעת כי אני איש קשה לקח את אשר לא הנחתי וקוצר את אשר לא זרעתי׃
22 (VUL) Dicit ei: “De ore tuo te iudico, serve nequam! Sciebas quod ego austerus homo sum, tollens quod non posui et metens quod non seminavi?
22 (KAT) On mu povedal: »Zlý sluha! Podľa tvojich vlastných slov ťa súdim. Vedel si, že som prísny človek, že beriem, čo som si neuložil, a žnem, čo som nezasial?
22 (UKJV) And he says unto him, Out of your own mouth will I judge you, you wicked servant. You knew that I was an austere man, taking up that I laid not down, and reaping that I did not sow:

23 (HEM) ולמה לא נתת את כספי לשלחני ואני בבואי הייתי תובע אותו במרבית׃
23 (VUL) Et quare non dedisti pecuniam meam ad mensam? Et ego veniens cum usuris utique exegissem illud”.
23 (KAT) Prečo si teda nedal moje peniaze peňazomencom a ja by som si ich bol po návrate vybral aj s úrokmi?«
23 (UKJV) Wherefore then gave not you my money into the bank, that at my coming I might have required mine own with interest?

24 (HEM) ויאמר אל העמדים שם שאו ממנו את המנה ותנוהו אל אשר לו עשרת המנים׃
24 (VUL) Et adstantibus dixit: “Auferte ab illo minam et date illi, qui decem minas habet”.
24 (KAT) A tým, čo tam stáli, povedal: »Vezmite mu mínu a dajte ju tomu, čo má desať mín.«
24 (UKJV) And he said unto them that stood by, Take from him the pound, and give it to him that has ten pounds.

25 (HEM) ויאמרו אליו אדנינו יש לו עשרת מנים׃
25 (VUL) Et dixerunt ei: “Domine, habet decem minas!”.
25 (KAT) Oni mu vraveli: »Pane, veď má desať mín!«
25 (UKJV) (And they said unto him, Lord, he has ten pounds.)

26 (HEM) הן אני אמר לכם כי כל איש שיש לו ינתן לו ואשר אין לו יקח ממנו גם את אשר לו׃
26 (VUL) Dico vobis: “Omni habenti dabitur; ab eo autem, qui non habet, et, quod habet, auferetur.
26 (KAT) Hovorím vám: »Každému, kto má, ešte sa pridá, ale kto nemá, tomu sa vezme aj to, čo má.
26 (UKJV) "For I say unto you, That unto every one which has shall be given; and from him that has not, even that he has shall be taken away from him. "

27 (HEM) אבל את איבי ההם אשר לא חפצו מלכי עליהם הביאו אתם הנה והרגו אתם לפני׃
27 (VUL) Verumtamen inimicos meos illos, qui noluerunt me regnare super se, adducite huc et interficite ante me! ”.
27 (KAT) A mojich nepriateľov, čo nechceli, aby som nad nimi kraľoval, priveďte sem a pobite ich predo mnou!«“
27 (UKJV) But those mine enemies, which would not that I should reign over them, bring here, and slay them before me.

28 (HEM) ויכל לדבר הדברים האלה ויעבר לפניהם ויעל ירושלים׃
28 (VUL) Et his dictis, praecedebat ascendens Hierosolymam.
28 (KAT) Ako to povedal, išiel popredku a uberal sa do Jeruzalema.
28 (UKJV) And when he had thus spoken, he went before, ascending up to Jerusalem.

29 (HEM) ויהי בקרבו אל בית פגי ובית היני בהר הנקרא הר הזיתים וישלח שנים מתלמידיו לאמר׃
29 (VUL) Et factum est, cum appropinquasset ad Bethfage et Bethaniam, ad montem, qui vocatur Oliveti, misit duos discipulos
29 (KAT) Keď sa priblížil k Betfage a Betánii pri hore, ktorá sa volá Olivová, poslal dvoch učeníkov
29 (UKJV) And it came to pass, when he was come nigh to Bethphage and Bethany, at the mount called the mount of Olives, he sent two of his disciples,

30 (HEM) לכו אל הכפר אשר ממולנו והיה בבואכם שמה תמצאו עיר אסור אשר לא ישב עליו אדם עד עתה התירו אתו והביאו׃
30 (VUL) dicens: “ Ite in castellum, quod contra est, in quod introeuntes invenietis pullum asinae alligatum, cui nemo umquam hominum sedit; solvite illum et adducite.
30 (KAT) so slovami: „Choďte do dediny, čo je pred vami. Len čo do nej vojdete, nájdete priviazané osliatko, na ktorom nikdy nijaký človek nesedel. Odviažte ho a priveďte!
30 (UKJV) "Saying, Go all of you into the village opposite to you; in the which at your entering all of you shall find a colt tied, whereon yet never man sat: loose him, and bring him here. "

31 (HEM) וכי ישאל אתכם איש למה תתירהו כה תאמרו אליו יען כי האדון צריך לו׃
31 (VUL) Et si quis vos interrogaverit: “Quare solvitis?”, sic dicetis: “Dominus eum necessarium habet” ”.
31 (KAT) A keby sa vás niekto opýtal: »Prečo ho odväzujete?« poviete: »Pán ho potrebuje.«“
31 (UKJV) And if any man ask you, Why do all of you loose him? thus shall all of you say unto him, Because the Lord has need of him.

32 (HEM) וילכו השלוחים וימצאו כאשר דבר אליהם׃
32 (VUL) Abierunt autem, qui missi erant, et invenerunt, sicut dixit illis.
32 (KAT) Tí, ktorých poslal, odišli a našli všetko tak, ako im povedal.
32 (UKJV) And they that were sent went their way, and found even as he had said unto them.

33 (HEM) ויתירו את העיר ויאמר אליהם בעליו למה זה אתם מתירים את העיר׃
33 (VUL) Solventibus autem illis pullum, dixerunt domini eius ad illos: “ Quid solvitis pullum? ”.
33 (KAT) Keď osliatko odväzovali, povedali im jeho majitelia: „Prečo odväzujete osliatko?“
33 (UKJV) And as they were loosing the colt, the owners thereof said unto them, Why loose all of you the colt?

34 (HEM) ויאמרו האדון צריך לו׃
34 (VUL) At illi dixerunt: “ Dominus eum necessarium habet ”.
34 (KAT) Oni povedali: „Pán ho potrebuje.“
34 (UKJV) And they said, The Lord has need of him.

35 (HEM) ויביאהו אל ישוע וישליכו את בגדיהם על העיר וירכיבו עליו את ישוע׃
35 (VUL) Et duxerunt illum ad Iesum; et iactantes vestimenta sua supra pullum, imposuerunt Iesum.
35 (KAT) Osliatko priviedli k Ježišovi, prehodili cezeň svoje plášte a posadili naň Ježiša.
35 (UKJV) And they brought him to Jesus: and they cast their garments upon the colt, and they set Jesus thereon.

36 (HEM) ובנסעו הציעו את בגדיהם על הדרך׃
36 (VUL) Eunte autem illo, substernebant vestimenta sua in via.
36 (KAT) Ako šiel, prestierali na cestu svoje plášte.
36 (UKJV) And as he went, they spread their clothes in the way.

37 (HEM) ויקרב אל מורד הר הזיתים ויחלו כל המון התלמידים לשבח את האלהים בשמחה ובקול גדול על כל הגבורות אשר ראו לאמר׃
37 (VUL) Et cum appropinquaret iam ad descensum montis Oliveti, coeperunt omnis multitudo discipulorum gaudentes laudare Deum voce magna super omnibus, quas viderant, virtutibus
37 (KAT) A keď sa už blížil k úpätiu Olivovej hory, začali celé zástupy učeníkov radostne veľkým hlasom chváliť Boha za všetky zázraky, ktoré videli,
37 (UKJV) "And when he was come nigh, even now at the descent of the mount of Olives, the whole multitude of the disciples began to rejoice and praise God with a loud voice for all the mighty works that they had seen; "

38 (HEM) ברוך המלך הבא בשם יהוה שלום בשמים וכבוד במרומים׃
38 (VUL) dicentes: “ Benedictus, qui venit rex in nomine Domini! Pax in caelo, et gloria in excelsis! ”.
38 (KAT) a volali: „Požehnaný kráľ, ktorý prichádza v mene Pánovom! Pokoj na nebi a sláva na výsostiach!“
38 (UKJV) Saying, Blessed be the King that comes in the name of the Lord: peace in heaven, and glory in the highest.

39 (HEM) ומקצת פרושים אשר בתוך העם אמרו אליו רבי גער בתלמידיך׃
39 (VUL) Et quidam pharisaeorum de turbis dixerunt ad illum: “ Magister, increpa discipulos tuos! ”.
39 (KAT) Vtedy mu niektorí farizeji zo zástupu povedali: „Učiteľ, napomeň svojich učeníkov!“
39 (UKJV) And some of the Pharisees from among the multitude said unto him, Master, rebuke your disciples.

40 (HEM) ויען ויאמר אני אמר לכם כי אם יחשו אלה תזעקנה האבנים׃
40 (VUL) Et respondens dixit: “ Dico vobis: Si hi tacuerint, lapides clamabunt! ”.
40 (KAT) On odvetil: „Hovorím vám: Ak oni budú mlčať, budú kričať kamene.“
40 (UKJV) And he answered and said unto them, I tell you that, if these should hold their peace, the stones would immediately cry out.

41 (HEM) ויהי כאשר קרב וירא את העיר ויבך עליה לאמר׃
41 (VUL) Et ut appropinquavit, videns civitatem flevit super illam
41 (KAT) Keď sa priblížil a zazrel mesto, plakal nad ním
41 (UKJV) And when he was come near, he beheld the city, and wept over it,

42 (HEM) לו ידעת אף את בעוד יומך הזה את דבר שלומך ועתה נעלם מעיניך׃
42 (VUL) dicens: “ Si cognovisses et tu in hac die, quae ad pacem tibi! Nunc autem abscondita sunt ab oculis tuis.
42 (KAT) a hovoril: „Kiež by si aj ty v tento deň spoznalo, čo ti prináša pokoj! Ale teraz je to skryté tvojim očiam.
42 (UKJV) Saying, If you had known, even you, at least in this your day, the things which belong unto your peace! but now they are hid from your eyes.

43 (HEM) כי ימים באים עליך ושפכו איביך סוללה סביביך והקיפוך וצרו עליך מכל עבריך׃
43 (VUL) Quia venient dies in te, et circumdabunt te inimici tui vallo et obsidebunt te et coangustabunt te undique
43 (KAT) Lebo prídu na teba dni, keď ťa tvoji nepriatelia oboženú valom, obkľúčia ťa a zovrú zo všetkých strán,
43 (UKJV) For the days shall come upon you, that your enemies shall cast a trench about you, and compass you round, and keep you in on every side,

44 (HEM) וסחבו אותך ואת בניך בקרבך ולא ישאירו בך אבן על אבן עקב כי לא ידעת את עת פקדתך׃
44 (VUL) et ad terram prosternent te et filios tuos, qui in te sunt, et non relinquent in te lapidem super lapidem, eo quod non cognoveris tempus visitationis tuae ”.
44 (KAT) zrovnajú so zemou teba i tvoje deti v tebe a nenechajú v tebe kameň na kameni, lebo si nespoznalo čas svojho navštívenia.“
44 (UKJV) "And shall lay you even with the ground, and your children within you; and they shall not leave in you one stone upon another; because you knew not the time of your visitation. "

45 (HEM) ויבא אל המקדש ויחל לגרש משם את המכרים ואת הקונים בו׃
45 (VUL) Et ingressus in templum, coepit eicere vendentes
45 (KAT) Keď vošiel do chrámu, začal vyháňať predavačov
45 (UKJV) "And he went into the temple, and began to cast out them that sold therein, and them that bought; "

46 (HEM) ויאמר אליהם הן כתוב ביתי בית תפלה הוא ואתם עשתים אותו למערת פריצים׃
46 (VUL) dicens illis: “ Scriptum est: “Et erit domus mea domus orationis”. Vos autem fecistis illam speluncam latronum ”.
46 (KAT) a povedal im: „Napísané je: »Môj dom bude domom modlitby.« A vy ste z neho urobili lotrovský pelech.“
46 (UKJV) Saying unto them, It is written, My house is the house of prayer: but all of you have made it a den of thieves.

47 (HEM) ויהי מלמד יום יום במקדש והכהנים הגדולים והסופרים וגם ראשי העם מבקשים לאבדו׃
47 (VUL) Et erat docens cotidie in templo. Principes autem sacerdotum et scribae et principes plebis quaerebant illum perdere
47 (KAT) A denne učil v chráme. Ale veľkňazi, zákonníci a vodcovia ľudu sa usilovali zabiť ho.
47 (UKJV) And he taught daily in the temple. But the chief priests and the scribes and the chief of the people sought to destroy him,

48 (HEM) ולא מצאו מה לעשות כי כל העם דבקו אחריו לשמע אתו׃
48 (VUL) et non inveniebant quid facerent; omnis enim populus suspensus erat audiens illum.
48 (KAT) Ibaže nevedeli, čo robiť, lebo všetok ľud na ňom visel a počúval ho.
48 (UKJV) And could not find what they might do: for all the people were very attentive to hear him.