Evanjelium podľa Lukáša

1 (HEM) ואחרי כן הבדיל האדון עוד שבעים אחרים וישלחם לפניו שנים שנים אל כל עיר ומקום אשר בקש לבוא שמה׃
1 (VUL) Post haec autem designavit Dominus alios septuaginta duos et misit illos binos ante faciem suam in omnem civitatem et locum, quo erat ipse venturus.
1 (KAT) Potom si Pán vyvolil iných sedemdesiatich dvoch a po dvoch ich poslal pred sebou do každého mesta a na každé miesto, kam sa sám chystal ísť.
1 (UKJV) After these things the LORD appointed other seventy also, and sent them two and two before his face into every city and place, where he himself would come.

2 (HEM) ויאמר להם הן הקציר רב והפעלים מעטים לכן התחננו אל אדון הקציר וישלח פעלים לקצירו׃
2 (VUL) Et dicebat illis: “ Messis quidem multa, operarii autem pauci; rogate ergo Dominum messis, ut mittat operarios in messem suam.
2 (KAT) A povedal im: „Žatva je veľká, ale robotníkov málo. Preto proste Pána žatvy, aby poslal robotníkov na svoju žatvu!
2 (UKJV) Therefore said he unto them, The harvest truly is great, but the labourers are few: pray all of you therefore the Lord of the harvest, that he would send forth labourers into his harvest.

3 (HEM) לכו נא הנני שלח אתכם ככבשים בין הזאבים׃
3 (VUL) Ite; ecce ego mitto vos sicut agnos inter lupos.
3 (KAT) Choďte! Hľa, posielam vás ako baránkov medzi vlkov.
3 (UKJV) Go your ways: behold, I send you forth as lambs among wolves.

4 (HEM) אל תשאו כיס ולא תרמיל ולא נעלים ואל תשאלו לשלום איש בדרך׃
4 (VUL) Nolite portare sacculum neque peram neque calceamenta et neminem per viam salutaveritis.
4 (KAT) Nenoste mešec ani kapsu, ani obuv a cestou nikoho nepozdravujte!
4 (UKJV) Carry neither purse, nor pouch, nor shoes: and salute no man by the way.

5 (HEM) ולכל בית אשר תבאו שם אמרו בראשונה שלום לבית הזה׃
5 (VUL) In quamcumque domum intraveritis, primum dicite: “Pax huic domui”.
5 (KAT) Keď vojdete do niektorého domu, najprv povedzte: »Pokoj tomuto domu!«
5 (UKJV) And into whatsoever house all of you enter, first say, Peace be to this house.

6 (HEM) והיה כי יהיה שם בן שלום ונח עליו שלומכם ואם לא אליכם ישוב׃
6 (VUL) Et si ibi fuerit filius pacis, requiescet super illam pax vestra; sin autem, ad vos revertetur.
6 (KAT) Ak tam bude syn pokoja, váš pokoj na ňom spočinie; ak nie, vráti sa k vám.
6 (UKJV) And if the son of peace be there, your peace shall rest upon it: if not, it shall turn to you again.

7 (HEM) ובבית ההוא תשבו ותאכלו ותשתו משלהם כי שוה הפועל בשכרו אל תסעו מבית לבית׃
7 (VUL) In eadem autem domo manete edentes et bibentes, quae apud illos sunt: dignus enim est operarius mercede sua. Nolite transire de domo in domum.
7 (KAT) V tom dome potom ostaňte, jedzte a pite, čo majú, lebo robotník si zaslúži svoju mzdu. Neprechádzajte z domu do domu!
7 (UKJV) And in the same house remain, eating and drinking such things as they give: for the labourer is worthy of his hire. Go not from house to house.

8 (HEM) וכל עיר אשר תבאו בה וקבלו אתכם אכלו שם את אשר ישימו לפניכם׃
8 (VUL) Et in quamcumque civitatem intraveritis, et susceperint vos, manducate, quae apponuntur vobis,
8 (KAT) A keď prídete do niektorého mesta a prijmú vás, jedzte, čo vám predložia,
8 (UKJV) And into whatsoever city all of you enter, and they receive you, eat such things as are set before you:

9 (HEM) ורפאו את החולים אשר בקרבה ואמרו להם קרבה אליכם מלכות האלהים׃
9 (VUL) et curate infirmos, qui in illa sunt, et dicite illis: “Appropinquavit in vos regnum Dei”.
9 (KAT) uzdravujte chorých, čo sú v ňom, a povedzte im: »Priblížilo sa k vám Božie kráľovstvo.«
9 (UKJV) And heal the sick that are therein, and say unto them, The kingdom of God has come nigh unto you.

10 (HEM) וכל עיר אשר תבאו בה ולא יקבלו אתכם צאו לכם אל רחובותיה ואמרו׃
10 (VUL) In quamcumque civitatem intraveritis, et non receperint vos, exeuntes in plateas eius dicite:
10 (KAT) Keď prídete do niektorého mesta a neprijali by vás, vyjdite do jeho ulíc a povedzte:
10 (UKJV) But into whatsoever city all of you enter, and they receive you not, go your ways out into the streets of the same, and say,

11 (HEM) אף את עפר עירכם הנדבק ברגלינו ננערהו לכם אך ידע תדעו כי קרבה אליכם מלכות האלהים׃
11 (VUL) “Etiam pulverem, qui adhaesit nobis ad pedes de civitate vestra, extergimus in vos; tamen hoc scitote, quia appropinquavit regnum Dei”.
11 (KAT) »Striasame na vás aj prach, čo sa nám vo vašom meste prilepil na nohy. Ale vedzte, že sa priblížilo Božie kráľovstvo!«
11 (UKJV) Even the very dust of your city, which cleaves on us, we do wipe off against you: notwithstanding be all of you sure of this, that the kingdom of God has come nigh unto you.

12 (HEM) אני אמר אלכים כי לסדום יקל ביום ההוא מן העיר ההיא׃
12 (VUL) Dico vobis quia Sodomis in die illa remissius erit quam illi civitati.
12 (KAT) Hovorím vám, že Sodomčanom bude v onen deň ľahšie ako takému mestu.
12 (UKJV) But I say unto you, that it shall be more tolerable in that day for Sodom, than for that city.

13 (HEM) אוי לך כורזין אוי לך בית צידה כי הגבורות אשר נעשו בקרבכן אלו נעשו בצור ובצידון הלא כבר ישבו בשק ואפר ושבו׃
13 (VUL) Vae tibi, Chorazin! Vae tibi, Bethsaida! Quia si in Tyro et Sidone factae fuissent virtutes, quae in vobis factae sunt, olim in cilicio et cinere sedentes paeniterent.
13 (KAT) Beda ti, Korozain! Beda ti, Betsaida! Lebo keby sa v Týre a Sidone boli stali zázraky, ktoré sa stali u vás, dávno by boli v kajúcom rúchu sedeli v popole a kajali sa.
13 (UKJV) Woe unto you, Chorazin! woe unto you, Bethsaida! for if the mighty works had been done in Tyre and Sidon, which have been done in you, they had a great while ago repented, sitting in sackcloth and ashes.

14 (HEM) אכן לצור וצידון יקל בדין מכם׃
14 (VUL) Verumtamen Tyro et Sidoni remissius erit in iudicio quam vobis.
14 (KAT) Preto Týru a Sidonu bude na súde ľahšie ako vám.
14 (UKJV) But it shall be more tolerable for Tyre and Sidon at the judgment, than for you.

15 (HEM) ואת כפר נחום אשר עד השמים התרוממת אל שאול תורדי׃
15 (VUL) Et tu, Capharnaum, numquid usque in caelum exaltaberis? Usque ad infernum demergeris!
15 (KAT) A ty, Kafarnaum, vari sa budeš vyvyšovať až do neba? Do pekla sa prepadneš!
15 (UKJV) And you, Capernaum, which are exalted to heaven, shall be thrust down to hell.

16 (HEM) השומע אליכם אלי הוא שומע והבוזה אתכם אותי הוא בוזה והבוזה אותי הוא בוזה את אשר שלחני׃
16 (VUL) Qui vos audit, me audit; et, qui vos spernit, me spernit; qui autem me spernit, spernit eum, qui me misit ”.
16 (KAT) Kto vás počúva, mňa počúva, a kto vami pohŕda, mnou pohŕda. Kto však pohŕda mnou, pohŕda tým, ktorý ma poslal.“
16 (UKJV) "He that hears you hears me; and he that despises you despises me; and he that despises me despises him that sent me. "

17 (HEM) וישובו השבעים בשמחה ויאמרו אדנינו גם השדים נכנעים לנו בשמך׃
17 (VUL) Reversi sunt autem septuaginta duo cum gaudio dicentes: “ Domine, etiam daemonia subiciuntur nobis in nomine tuo! ”.
17 (KAT) Sedemdesiati dvaja sa vrátili natešení a hovorili: „Pane, aj zlí duchovia sa nám poddávajú v tvojom mene!“
17 (UKJV) And the seventy returned again with joy, saying, Lord, even the devils are subject unto us through your name.

18 (HEM) ויאמר אליהם ראיתי את השטן נפל כברק מן השמים׃
18 (VUL) Et ait illis: “ Videbam Satanam sicut fulgur de caelo cadentem.
18 (KAT) On im povedal: „Videl som satana padať z neba ako blesk.
18 (UKJV) And he said unto them, I beheld Satan as lightning fall from heaven.

19 (HEM) הנה השלטתי אתכם לדרך על נחשים ועקרבים ועל כל גבורת האיב וכל דבר לא יזיק לכם׃
19 (VUL) Ecce dedi vobis potestatem calcandi supra serpentes et scorpiones et supra omnem virtutem inimici; et nihil vobis nocebit.
19 (KAT) Hľa, dal som vám moc šliapať po hadoch a škorpiónoch i po všetkej sile nepriateľa a nič vám neuškodí.
19 (UKJV) Behold, I give unto you power to tread on serpents and scorpions, and over all the power of the enemy: and nothing shall by any means hurt you.

20 (HEM) אך בזאת אל תשמחו כי נכנעים לכם הרוחות כי אם שמחו על אשר נכתבו שמותיכם בשמים׃
20 (VUL) Verumtamen in hoc nolite gaudere, quia spiritus vobis subiciuntur; gaudete autem quod nomina vestra scripta sunt in caelis ”.
20 (KAT) No neradujte sa z toho, že sa vám poddávajú duchovia, ale radujte sa, že sú vaše mená zapísané v nebi.“
20 (UKJV) "Notwithstanding in this rejoice not, that the spirits (o. pneuma) are subject unto you; but rather rejoice, because your names are written in heaven. "

21 (HEM) בשעה ההיא עלץ ישוע ברוח ויאמר אודך האב אדון השמים והארץ כי הסתרת את אלה מן החכמים והנבונים וגליתם לעללים הן אבי כי כן היה רצון מלפניך׃
21 (VUL) In ipsa hora exsultavit Spiritu Sancto et dixit: “ Confiteor tibi, Pater, Domine caeli et terrae, quod abscondisti haec a sapientibus et prudentibus et revelasti ea parvulis; etiam, Pater, quia sic placuit ante te.
21 (KAT) V tej hodine zaplesal v Duchu Svätom a povedal: „Zvelebujem ťa, Otče, Pán neba i zeme, že si tieto veci skryl pred múdrymi a rozumnými a zjavil si ich maličkým. Áno, Otče, tebe sa tak páčilo.
21 (UKJV) "In that hour Jesus rejoiced in spirit, (o. pneuma) and said, I thank you, O Father, Lord of heaven and earth, that you have hid these things from the wise and prudent, and have revealed them unto babes: even so, Father; for so it seemed good in your sight. "

22 (HEM) הכל נמסר לי מאת אבי ואין יודע מי הוא הבן בלתי האב ומי הוא האב בלתי הבן ואשר יחפץ הבן לגלותו לו׃
22 (VUL) Omnia mihi tradita sunt a Patre meo; et nemo scit qui sit Filius, nisi Pater, et qui sit Pater, nisi Filius et cui voluerit Filius revelare ”.
22 (KAT) Môj otec mi odovzdal všetko. A nik nevie, kto je Syn, iba Otec, ani kto je Otec, iba Syn a ten, komu to Syn bude chcieť zjaviť.“
22 (UKJV) "All things are delivered to me of my Father: and no man knows who the Son is, but the Father; and who the Father is, but the Son, and he to whom the Son will reveal him. "

23 (HEM) ויפן אל תלמידיו לבדם ויאמר אשרי העינים הראות את אשר אתם ראים׃
23 (VUL) Et conversus ad discipulos seorsum dixit: “ Beati oculi, qui vident, quae videtis.
23 (KAT) Potom sa obrátil osobitne k učeníkom a povedal: „Blahoslavené oči, ktoré vidia, čo vidíte vy.
23 (UKJV) And he turned him unto his disciples, and said privately, Blessed are the eyes which see the things that all of you see:

24 (HEM) כי אני אמר לכם נביאים ומלכים רבים חפצו לראות את אשר אתם ראים ולא ראו ולשמע את אשר אתם שמעים ולא שמעו׃
24 (VUL) Dico enim vobis: Multi prophetae et reges voluerunt videre, quae vos videtis, et non viderunt, et audire, quae auditis, et non audierunt ”.
24 (KAT) Lebo hovorím vám: Mnohí proroci a králi chceli vidieť, čo vidíte vy, ale nevideli, a počuť, čo vy počúvate, ale nepočuli.“
24 (UKJV) "For I tell you, that many prophets and kings have desired to see those things which all of you see, and have not seen them; and to hear those things which all of you hear, and have not heard them. "

25 (HEM) והנה אחד מבעלי התורה קם לנסותו ויאמר מורה מה אעשה ואירש חיי עולם׃
25 (VUL) Et ecce quidam legis peritus surrexit tentans illum dicens: “ Magister, quid faciendo vitam aeternam possidebo? ”.
25 (KAT) Tu vystúpil ktorýsi znalec zákona a povedal, aby ho pokúšal: „Učiteľ, čo mám robiť, aby som bol dedičom večného života?“
25 (UKJV) And, behold, a certain lawyer stood up, and tempted him, saying, Master, what shall I do to inherit eternal life?

26 (HEM) ויאמר אליו מה כתוב בתורה ואיך אתה קורא׃
26 (VUL) At ille dixit ad eum: “ In Lege quid scriptum est? Quomodo legis? ”.
26 (KAT) Ježiš mu vravel: „Čo je napísané v Zákone? Ako tam čítaš?“
26 (UKJV) He said unto him, What is written in the law? how read you?

27 (HEM) ויען ויאמר ואהבת את יהוה אלהיך בכל לבבך ובכל נפשך ובכל מאדך ובכל מדעך ואת רעך כמוך׃
27 (VUL) Ille autem respondens dixit: “ Diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo et ex tota anima tua et ex omnibus viribus tuis et ex omni mente tua et proximum tuum sicut teipsum ”.
27 (KAT) On odpovedal: „Milovať budeš Pána, svojho Boha, z celého svojho srdca, z celej svojej duše, zo všetkých svojich síl a z celej svojej mysle a svojho blížneho ako seba samého!“
27 (UKJV) "And he answering said, You shall love the Lord your God with all your heart, and with all your soul, and with all your strength, and with all your mind; and your neighbour as yourself. "

28 (HEM) ויאמר אליו כן השיבות עשה זאת וחיה׃
28 (VUL) Dixitque illi: “ Recte respondisti; hoc fac et vives ”.
28 (KAT) Povedal mu: „Správne si odpovedal. Toto rob a budeš žiť!“
28 (UKJV) And he said unto him, You have answered right: this do, and you shall live.

29 (HEM) והוא חפץ להצטדק ויאמר אל ישוע ומי הוא רעי׃
29 (VUL) Ille autem, volens iustificare seipsum, dixit ad Iesum: “ Et quis est meus proximus? ”.
29 (KAT) Ale on sa chcel ospravedlniť, preto sa opýtal Ježiša: „A kto je môj blížny?“
29 (UKJV) But he, willing to justify himself, said unto Jesus, And who is my neighbour?

30 (HEM) ויען ישוע ויאמר איש אחד ירד מירושלים ליריחו ונפל בידי שדדים והם הפשיטהו וגם פצעהו ויעזבו אותו בין חיים למות וילכו להם׃
30 (VUL) Suscipiens autem Iesus dixit: “ Homo quidam descendebat ab Ierusalem in Iericho et incidit in latrones, qui etiam despoliaverunt eum et, plagis impositis, abierunt, semivivo relicto.
30 (KAT) Ježiš povedal: „Istý človek zostupoval z Jeruzalema do Jericha a padol do rúk zbojníkov. Tí ho ozbíjali, doráňali, nechali ho polomŕtveho a odišli.
30 (UKJV) And Jesus answering said, A certain man went down from Jerusalem to Jericho, and fell among thieves, which stripped him of his raiment, and wounded him, and departed, leaving him half dead.

31 (HEM) ויקר המקרה כי ירד כהן אחד בדרך ההוא וירא אתו ויעבר מעליו׃
31 (VUL) Accidit autem, ut sacerdos quidam descenderet eadem via et, viso illo, praeterivit;
31 (KAT) Náhodou šiel tou cestou istý kňaz, a keď ho uvidel, obišiel ho.
31 (UKJV) And by chance there came down a certain priest that way: and when he saw him, he passed by on the other side.

32 (HEM) וכן גם איש לוי פגע במקום ויגש וירא אתו ויעבר מעליו׃
32 (VUL) similiter et Levita, cum esset secus locum et videret eum, pertransiit.
32 (KAT) Takisto aj levita: keď prišiel na to miesto a uvidel ho, išiel ďalej.
32 (UKJV) And likewise a Levite, when he was at the place, came and looked on him, and passed by on the other side.

33 (HEM) ואיש שמרוני הלך בדרך ויבא עליו וירא אתו ויהמו רחמיו׃
33 (VUL) Samaritanus autem quidam iter faciens, venit secus eum et videns eum misericordia motus est,
33 (KAT) No prišiel k nemu istý cestujúci Samaritán, a keď ho uvidel, bolo mu ho ľúto.
33 (UKJV) But a certain Samaritan, as he journeyed, came where he was: and when he saw him, he had compassion on him,

34 (HEM) ויגש אליו ויחבש את פצעיו ויסוכם בשמן ויין ויעלהו על בהמתו ויוליכהו אל המלון ויכלכלהו׃
34 (VUL) et appropians alligavit vulnera eius infundens oleum et vinum; et imponens illum in iumentum suum duxit in stabulum et curam eius egit.
34 (KAT) Pristúpil k nemu, nalial mu na rany oleja a vína a obviazal mu ich; vyložil ho na svoje dobytča, zaviezol ho do hostinca a staral sa oň.
34 (UKJV) And went to him, and bound up his wounds, pouring in oil and wine, and set him on his own beast, and brought him to an inn, and took care of him.

35 (HEM) ולמחרת בנסעו הוציא שני דינרים ויתנם לבעל המלון ויאמר כלכל אותו ואת אשר תוסיף עוד להוציא עליו אני בשובי אשלמנו לך׃
35 (VUL) Et altera die protulit duos denarios et dedit stabulario et ait: “Curam illius habe, et, quodcumque supererogaveris, ego, cum rediero, reddam tibi”.
35 (KAT) Na druhý deň vyňal dva denáre, dal ich hostinskému a povedal: »Staraj sa oň, a ak vynaložíš viac, ja ti to zaplatím, keď sa budem vracať.«
35 (UKJV) "And on the next day when he departed, he took out two pence, and gave them to the host, and said unto him, Take care of him; and whatsoever you spend more, when I come again, I will repay you. "

36 (HEM) ועתה מי מאלה השלשה היה בעיניך הרע לנפל בידי השדדים׃
36 (VUL) Quis horum trium videtur tibi proximus fuisse illi, qui incidit in latrones? ”.
36 (KAT) Čo myslíš, ktorý z tých troch bol blížnym tomu, čo padol do rúk zbojníkov?“
36 (UKJV) Which now of these three, think you, was neighbour unto him that fell among the thieves?

37 (HEM) ויאמר העשה עמו את החסד ויאמר אליו ישוע לך ועשה כן גם אתה׃
37 (VUL) At ille dixit: “ Qui fecit misericordiam in illum ”. Et ait illi Iesus: “ Vade et tu fac similiter ”.
37 (KAT) On odpovedal: „Ten, čo mu preukázal milosrdenstvo.“ A Ježiš mu povedal: „Choď a rob aj ty podobne!“
37 (UKJV) And he said, He that showed mercy on him. Then said Jesus unto him, Go, and do you likewise.

38 (HEM) ויהי בנסעם ויבא אל כפר אחד ואשה אחת ושמה מרתא אספה אותו אל ביתה׃
38 (VUL) Cum autem irent, ipse intravit in quoddam castellum, et mulier quaedam Martha nomine excepit illum.
38 (KAT) Ako išli ďalej, vošiel do ktorejsi dediny, kde ho prijala do domu istá žena, menom Marta.
38 (UKJV) Now it came to pass, as they went, that he entered into a certain village: and a certain woman named Martha received him into her house.

39 (HEM) ולה היתה אחות ושמה מרים אשר ישבה לרגלי ישוע לשמע אל דברו׃
39 (VUL) Et huic erat soror nomine Maria, quae etiam sedens secus pedes Domini audiebat verbum illius.
39 (KAT) Tá mala sestru menom Máriu, ktorá si sadla Pánovi k nohám a počúvala jeho slovo.
39 (UKJV) And she had a sister called Mary, which also sat at Jesus' feet, and heard his word. (o. logos)

40 (HEM) ומרתא יגעה ברב שרותה ותגש ותאמר הלא תשים על לבך אדני אשר אחותי עזבתני לשרת לבדי אמר נא אליה ותעזר לי׃
40 (VUL) Martha autem satagebat circa frequens ministerium; quae stetit et ait: “ Domine, non est tibi curae quod soror mea reliquit me solam ministrare? Dic ergo illi, ut me adiuvet ”.
40 (KAT) Ale Marta mala plno práce s obsluhou. Tu zastala a povedala: „Pane, nedbáš, že ma sestra nechá samu obsluhovať? Povedz jej, nech mi pomôže!“
40 (UKJV) But Martha was cumbered about much serving, and came to him, and said, Lord, do you not care that my sister has left me to serve alone? bid her therefore that she help me.

41 (HEM) ויען ישוע ויאמר לה מרתא מרתא את דאגת ומבהלת על הרבה׃
41 (VUL) Et respondens dixit illi Dominus: “ Martha, Martha, sollicita es et turbaris erga plurima,
41 (KAT) Pán jej odpovedal: „Marta, Marta, staráš sa a znepokojuješ pre mnohé veci,
41 (UKJV) And Jesus answered and said unto her, Martha, Martha, you are careful and troubled about many things:

42 (HEM) אבל אחת היא מן הצרך ומרים בחרה לה החלק הטוב אשר לא יקח ממנה׃
42 (VUL) porro unum est necessarium; Maria enim optimam partem elegit, quae non auferetur ab ea ”.
42 (KAT) a potrebné je len jedno. Mária si vybrala lepší podiel, ktorý sa jej neodníme.“
42 (UKJV) But one thing is necessary: and Mary has chosen that good part, which shall not be taken away from her.