Evanjelium podľa Marka

1 (POL) A wyszedłszy stamtąd przyszedł do ojczyzny swojej, i szli za nim uczniowie jego.
1 (ROH) Potom vyšiel odtiaľ a prišiel do svojej otčiny, a jeho učeníci išli za ním.

2 (POL) A gdy przyszedł sabat, począł uczyć w bóżnicy, a wiele ich słuchając, zdumiewali się i mówili: Skądże temu to wszystko? a co to za mądrość, która mu jest dana, że się i takie mocy dzieją przez ręce jego?
2 (ROH) A keď bola sobota, začal učiť v synagóge. A mnohí, keď ho počuli, žasli a hovorili: Odkiaľ to tento má? A jaká je to múdrosť, ktorá mu je daná, že aj také divy sa dejú skrze jeho ruky?

3 (POL) Izali ten nie jest cieśla, syn Maryi, i brat Jakóba, i Jozesa, i Judasa, i Szymona? Azaż tu nie masz i sióstr jego u nas? I gorszyli się z niego.
3 (ROH) Či nie je toto ten tesár, syn Máriin, a brat Jakobov, Jozesov, Júdov a Šimonov? A či nie sú aj jeho sestry tu u nás? A pohoršovali sa na ňom.

4 (POL) Ale Jezus rzekł do nich: Nie jestci prorok beze czci, chyba w ojczyźnie swojej, a między pokrewnymi, i w domu swoim.
4 (ROH) A Ježiš im povedal: Prorok nie je bezo cti, iba vo svojej otčine, medzi príbuznými a vo svojom dome.

5 (POL) I nie mógł tam uczynić żadnego cudu, oprócz iż niektóre chore, wkładając na nie ręce, uzdrowił.
5 (ROH) A nemohol tam učiniť nijaký div, krome čo na niekoľkých chorých vzložil ruky a uzdravil ich.

6 (POL) A dziwował się niedowiarstwu ich, i obchodził okoliczne miasteczka, nauczając.
6 (ROH) A podivil sa ich nevere. A chodil vôkol po mestečkách a učil.

7 (POL) Tedy zwoławszy do siebie onych dwunastu, począł je po dwóch rozsyłać, i dał im moc nad duchami nieczystymi.
7 (ROH) A povolal si k sebe tých dvanástich a začal ich posielať po dvoch a dával im moc nad nečistými duchami

8 (POL) I rozkazał im, aby nic nie brali na drogę, jedno tylko laskę: ani taistry, ani chleba, ani w trzos pieniędzy;
8 (ROH) a prikázal im, aby nebrali ničoho na cestu krome samej palice, ani kapsy ani chleba ani peňazí do opasku,

9 (POL) Ale żeby się obuli w trzewiki, a nie obłoczyli dwóch sukien.
9 (ROH) ale aby mali sandále podviazané a aby neobliekali dvoje sukieň.

10 (POL) Zatem mówił do nich: Gdziekolwiek wnijdziecie w dom, tam zostańcie, póki byście stamtąd nie wyszli.
10 (ROH) A hovoril im: Kdekoľvek vojdete do domu, tam ostaňte, dokiaľ vôbec odtiaľ nevyjdete.

11 (POL) A którzykolwiek by was nie przyjęli, ani was słuchali, wyszedłszy stamtąd, otrząśnijcie proch z nóg waszych na świadectwo im; zaprawdę powiadam wam: Lżej będzie Sodomie i Gomorze w dzień sądny, niż miastu onemu.
11 (ROH) A ktoríkoľvek by vás neprijali ani vás nechceli počuť, idúc odtiaľ vytraste i ten prach zpod svojich nôh im na svedoctvo. Ameň vám hovorím, že znesiteľnejšie bude Sodomänom a Gomoranom v súdny deň ako tomu mestu.

12 (POL) Tedy wyszedłszy kazali, aby ludzie pokutowali.
12 (ROH) Vtedy vyšli a kázali, aby činili pokánie.

13 (POL) I wyganiali wiele dyjabłów, i wiele chorych olejkiem mazali i uzdrawiali je.
13 (ROH) A vyháňali mnoho démonov a mazali mnohých chorých olejom a uzdravovali.

14 (POL) A usłyszał o tem król Herod, (bo się imię jego stało rozsławione,) i rzekł: Jan Chrzciciel zmartwychwstał, dlatego się cuda dzieją przez niego.
14 (ROH) A počul o tom kráľ Heródes (lebo jeho meno sa bolo stalo všeobecne známym) a hovoril: Ján Krstiteľ vstal z mŕtvych, a preto pôsobia v ňom tie divotvorné moci.

15 (POL) A drudzy mówili: Elijasz to jest; drudzy zaś mówili: Prorok to jest, albo jako jeden z onych proroków.
15 (ROH) Jedni totiž hovorili, že je Eliáš, a iní hovorili, že je prorok alebo jako jeden z prorokov.

16 (POL) Co usłyszawszy Herod, rzekł: Ten jest Jan, któregom ja ściął, on zmartwychwstał.
16 (ROH) Ale keď to počul Heródes, povedal: To je Ján, ktorého som ja sťal; on vstal z mŕtvych.

17 (POL) Albowiem tenże Herod posławszy pojmał Jana, i wsadził go do więzienia dla Herodyjady, żony Filipa, brata swego, iż ją był pojął za żonę.
17 (ROH) Lebo ten istý Heródes poslal svojich sluhov a chopil Jána a poviazal ho v žalári pre Heródiadu, ženu Filipa, svojho brata, pretože si ju bol vzal za ženu.

18 (POL) Bo Jan mówił Herodowi: Nie godzi się mieć żony brata twego.
18 (ROH) Lebo Ján hovoril Heródesovi: Nepatrí sa ti mať ženu svojho brata.

19 (POL) A Herodyjas czyhała nań, i chciała go zabić, ale nie mogła;
19 (ROH) Lež Heródiada mala zlé oko na neho a chcela ho zabiť, ale nemohla,

20 (POL) Albowiem Herod obawiał się Jana, wiedząc, iż był mężem sprawiedliwym i świętym; i oglądał się nań, i słuchając go, wiele czynił i rad go słuchał.
20 (ROH) lebo Heródes sa bál Jána vediac, že je muž spravedlivý a svätý, a chránil ho. A počujúc ho všeličo i činil, a rád ho počúval.

21 (POL) A gdy przyszedł dzień sposobny, którego Herod, obchodząc pamiątkę narodzenia swego, wieczerzą sprawił na książęta swoje i na hetmany i na przedniejsze z Galilei;
21 (ROH) Ale keď prišiel príhodný deň, keď na deň svojho narodenia robil Heródes svojim veľmožom, generálom a popredným Galilee hostinu,

22 (POL) A gdy weszła córka onej Herodyjady i tańcowała, i podobała się Herodowi i spółsiedzącym, rzekł król do dzieweczki: Proś mię o co chcesz, a dam ci.
22 (ROH) a keď ta vošla dcéra tej istej Heródiady a tancovala, zaľúbila sa Heródesovi aj spoluhodovníkom; a kráľ povedal dievčaťu: Pýtaj odo mňa, čo len chceš, a dám ti.

23 (POL) I przysiągł jej: O cokolwiek byś mię prosiła, dam ci, aż do połowy królestwa mego.
23 (ROH) A prisahal jej: Čo len budeš žiadať odo mňa, dám ti, a čo by bolo až do polovice môjho kráľovstva.

24 (POL) Ona tedy wyszedłszy, rzekła matce swojej: O co mam prosić? A ona rzekła: O głowę Jana Chrzciciela.
24 (ROH) A ona vyšla a povedala svojej materi: Čo si mám pýtať? A ona riekla: Hlavu Jána Krstiteľa.

25 (POL) A tak ona zaraz wszedłszy prędko do króla, prosiła mówiąc: Chcę, abyś mi teraz dał na misie głowę Jana Chrzciciela.
25 (ROH) Vtedy hneď vošla so spechom ku kráľovi, pýtala si a riekla: Chcem, aby si mi naskutku dal na mise hlavu Jána Krstiteľa.

26 (POL) I zasmucił się król bardzo, wszakże dla przysięgi i dla spółsiedzących nie chciał jej odmówić.
26 (ROH) A kráľ sa veľmi zarmútil, ale pre prísahu a pre spoluhodovníkov nechcel ju odbyť.

27 (POL) A zarazem posławszy król kata, rozkazał przynieść głowę jego.
27 (ROH) Preto kráľ hneď poslal kata a rozkázal doniesť hlavu Jánovu.

28 (POL) A on poszedłszy ściął go w więzieniu, i przyniósł głowę jego na misie, a dał ją dzieweczce, a dzieweczka dała ją matce swojej.
28 (ROH) A on odišiel, sťal ho v žalári a doniesol jeho hlavu na mise a dal ju dievčaťu, a dievča ju dalo svojej materi.

29 (POL) Co gdy usłyszeli uczniowie jego, przyszli i wzięli ciało jego, i położyli je w grobie.
29 (ROH) A keď to počuli jeho učeníci, prišli a vzali jeho mŕtve telo a položili ho do hrobu.

30 (POL) A Apostołowie zszedłszy się do Jezusa, opowiedzieli mu wszystko, i co czynili, i czego uczyli.
30 (ROH) A apoštolovia sa sišli k Ježišovi a zvestovali mu všetko, čo činili a čo učili.

31 (POL) I rzekł im: Pójdźcie wy sami osobno na miejsce puste, a odpocznijcie trochę; bo ich wiele było, co przychodzili, i odchodzili, tak iż nie mieli wolnego czasu, żeby jedli.
31 (ROH) A povedal im: Poďte vy sami osobitne na pusté miesto a odpočiňte si trochu. Lebo bolo mnoho tých, ktorí prichádzali a odchádzali, a nemali kedy ani jesť.

32 (POL) I odjechali w łodzi na miejsce puste osobno.
32 (ROH) A odplavili sa na lodi na pusté miesto osobitne.

33 (POL) A widząc je lud, że odjeżdżali, poznało go wiele ich, i zbieżeli się tam pieszo ze wszystkich miast, i poprzedzili je, i zgromadzili się do niego.
33 (ROH) A zástupy ich videly, že idú preč, a mnohí ho poznali. A sbehli sa ta pešo zo všetkých tých miest a predišli ich a shromaždili sa k nemu.

34 (POL) A wyszedłszy Jezus ujrzał wielki lud, i użalił się ich, iż byli jako owce nie mające pasterza, i począł ich nauczać wiele rzeczy.
34 (ROH) A keď vyšiel Ježiš z lode, videl veliký zástup ľudí a bolo mu ich ľúto, pretože boli jako ovce, nemajúce pastiera, a začal ich učiť mnohým veciam.

35 (POL) A gdy już czas mijał, przystąpiwszy do niego uczniowie jego, rzekli: To miejsce jest puste, a już czas mija.
35 (ROH) A keď už bolo mnoho hodín, pristúpili k nemu jeho učeníci a vraveli: Miesto je tu pusté, a už je veľa hodín.

36 (POL) Rozpuść je, aby poszedłszy do okolicznych wsi i miasteczek, nakupili sobie chleba; bo nie mają, coby jedli.
36 (ROH) Rozpusti ich, aby odišli do okolných dvorov poľných a do osád a nakúpili si chleba, lebo nemajú čo jesť.

37 (POL) A on odpowiadając, rzekł im: Dajcie wy im jeść. I rzekli mu: Szedłszy kupimy za dwieście groszy chleba, a damy im jeść?
37 (ROH) Ale on odpovedal a riekol im: Dajte im vy jesť! A povedali mu: Či máme odísť a nakúpiť za dvesto denárov chleba a dať im jesť?

38 (POL) A on im rzekł: Wieleż chleba macie? Idźcie, a dowiedzcie się. A oni dowiedziawszy się, powiedzieli: Pięcioro, i dwie ryby.
38 (ROH) A on im povedal: Koľko chlebov máte? Iďte a pozrite! A keď zvedeli, riekli: Päť a dve ryby.

39 (POL) Tedy im kazał wszystkie gromadami posadzić na zielonej trawie.
39 (ROH) Vtedy ich rozkázal usadiť všetkých po stolových skupinách na zelenej tráve.

40 (POL) I usiedli rząd podle rządu, tu po stu, tu zaś po pięćdziesiąt.
40 (ROH) A položili sa v hriadkových oddeleniach po sto a po päťdesiat.

41 (POL) A wziąwszy one pięć chlebów, i one dwie ryby, wejrzawszy w niebo, błogosławił. I połamał one chleby i dawał uczniom swoim, aby kładli przed nie; i one dwie ryby rozdzielił między wszystkie.
41 (ROH) Potom vzal tých päť chlebov a tie dve ryby a vzhliadnuc do neba požehnal a lámal chleby a dával svojim učeníkom, aby kládli pred nich, aj tie dve ryby rozdelil všetkým.

42 (POL) I jedli wszyscy, i nasyceni byli.
42 (ROH) A jedli všetci a nasýtili sa.

43 (POL) I zebrali ułomków, dwanaście koszów pełnych, i z onych ryb.
43 (ROH) A nasbierali kúskov plných dvanásť košov, aj z tých rýb.

44 (POL) A było tych, którzy jedli chleby, około pięciu tysięcy mężów.
44 (ROH) A tých, ktorí jedli tie chleby, bolo okolo päť tisíc mužov.

45 (POL) I wnet przymusił ucznie swoje, aby wstąpili w łódź, i uprzedzili go na drugą stronę ku Betsaidzie, ażby on rozpuścił lud.
45 (ROH) A hneď prinútil svojich učeníkov, aby vošli do lode a predišli ho na druhú stranu k Betsaide, kým vraj on rozpustí zástup.

46 (POL) A odprawiwszy je, odszedł na górę, aby się modlił.
46 (ROH) A rozlúčiac sa s nimi odišiel na vrch modliť sa.

47 (POL) A gdy był wieczór, była łódź w pośród morza, a on sam był na ziemi.
47 (ROH) A keď bol večer, bola loď prostred mora, a on sám na zemi.

48 (POL) I widział, że się spracowali, wiosłami robiąc; (bo wiatr mieli przeciwny,) a tak około czwartej straży nocnej przyszedł do nich, chodząc po morzu, i chciał je wyminąć.
48 (ROH) A keď ich videl trápiť sa veslovaním (lebo mali odporný vietor proti sebe), prišiel k nim okolo štvrtej stráže vnoci chodiac po mori a chcel ich obísť.

49 (POL) Ale oni ujrzawszy go chodzącego po morzu, mniemali, żeby była obłuda, i krzyknęli:
49 (ROH) Ale oni, keď ho videli chodiť po mori, domnievali sa, že je to obluda, a skríkli,

50 (POL) (Bo go wszyscy widzieli, i wylękli się.) Ale zaraz przemówił do nich, i rzekł im: Ufajcie, jam jest; nie bójcie się!
50 (ROH) lebo ho všetci videli a poľakali sa. Ale hneď prehovoril s nimi a povedal im: Dúfajte, ja som, nebojte sa!

51 (POL) I wstąpił do nich w łódź, i uciszył się wiatr; a oni się sami w sobie nader zdumiewali i dziwowali.
51 (ROH) A vyšiel k nim do lode, a vietor utíchol. A žasli v sebe prenáramne a divili sa,

52 (POL) Bo nie zrozumieli z strony chlebów, gdyż serce ich było zdrętwiało.
52 (ROH) lebo neboli porozumeli pri tých chleboch, ale ich srdce bolo zostalo zatvrdnuté.

53 (POL) A przeprawiwszy się przyszli do ziemi Gienezaret i przybili się do brzegu.
53 (ROH) A keď sa preplavili, prišli do Genezaretskej zeme a tam pristáli.

54 (POL) A gdy wyszli z łodzi, zaraz ci, co go poznali,
54 (ROH) A keď vyšli z lode, hneď ako ho poznali,

55 (POL) Obieżawszy wszystkę onę okoliczną krainę, poczęli nosić na łożach tych, którzy się źle mieli, gdziekolwiek usłyszeli o nim, że tam jest.
55 (ROH) pobehali po celom tom okolí a začali nosiť chorých na ležiskách ta, kde počuli, že je.

56 (POL) A gdziekolwiek on wszedł do miasteczek, albo do miast, albo do wsi, kładli niemocne po ulicach, i prosili go, aby się tylko dotykali podołka szaty jego; a ile się go ich dotknęli, byli uzdrowieni.
56 (ROH) A kamkoľvek išiel do dedín alebo do miest alebo do domov na poli, na tržiskách kládli nemocných a prosili ho, žeby sa aspoň lemu jeho rúcha smeli dotknúť, a všetci, ktorí sa ho dotkli, boli uzdravení.