Evanjelium podľa Marka

1 (POL) Tedy się przeprawili za morze do krainy Gadareńczyków.
1 (ROH) A prišli na druhú stranu mora do kraja Gadarénov.

2 (POL) A gdy on wyszedł z łodzi, zaraz mu zabieżał z grobów człowiek mający ducha nieczystego;
2 (ROH) A jako vyšiel z lode, hneď sa s ním stretol človek z hrobov, v nečistom duchu,

3 (POL) Który miał mieszkanie w grobach, a nie mógł go nikt i łańcuchami związać,
3 (ROH) ktorý to človek mal svoje obydlie v hroboch, a už ho ani reťazami nemohol nikto viacej poviazať,

4 (POL) Przeto że on często będąc pętami i łańcuchami związany, łańcuchy porwał, i pęta pokruszył; a nie mógł go nikt ukrócić.
4 (ROH) pretože bol často poviazaný putami na nohách a reťazami a roztrhal reťazi a putá polámal, a nikto ho nevládal skrotiť.

5 (POL) A zawsze we dnie i w nocy na górach w grobach był, wołając i kamieniem się tłukąc.
5 (ROH) A vždycky, vodne i vnoci, bol na tamojších vrchoch a v hroboch a kričal a bil sa kameňmi.

6 (POL) Ujrzawszy tedy Jezusa z daleka, bieżał i pokłonił mu się;
6 (ROH) A keď uvidel Ježiša zďaleka, bežal a poklonil sa mu

7 (POL) A wołając głosem wielkim, rzekł: Cóż mam z tobą Jezusie, Synu Boga najwyższego? Poprzysięgam cię przez Boga, abyś mię nie trapił.
7 (ROH) a skríknuc velikým hlasom povedal: Čo mám s tebou, Ježišu, Synu Najvyššieho Boha! Zaväzujem ťa prísahou na Boha, aby si ma netrápil!

8 (POL) (Albowiem mu mówił: Wynijdź, duchu nieczysty! z tego człowieka.)
8 (ROH) Lebo mu hovoril: Vyjdi z človeka, nečistý duchu!

9 (POL) Tedy go pytał: Co masz za imię? A on odpowiadając, rzekł: Imię moje jest wojsko: albowiem nas jest wiele.
9 (ROH) A pýtal sa ho: Jako ti je meno? A povedal mu: Legion mi je meno, lebo nás je mnoho.

10 (POL) I prosił go bardzo, aby ich nie wyganiał z onej krainy.
10 (ROH) A veľmi ho prosil, žeby ich neposielal preč z toho kraja.

11 (POL) A była tam przy górach wielka trzoda świni, która się pasła.
11 (ROH) A bolo tam na svahu vrchu veliké stádo svíň, pasúce sa.

12 (POL) I prosili go oni wszyscy dyjabli, mówiąc: Puść nas w te świnie, abyśmy w nie weszli.
12 (ROH) A prosili ho všetci tí démoni a hovorili: Pošli nás do tých svíň, aby sme vošli do nich.

13 (POL) I pozwolił im zaraz Jezus. A wyszedłszy oni duchowie nieczyści, weszli w one świnie; i porwała się ona trzoda z przykra w morze (a było ich około dwóch tysięcy,) i potonęły w morzu.
13 (ROH) A Ježiš im hneď dovolil. Vtedy vyšli nečistí duchovia a vošli do svíň, a stádo sa srútilo dolu úbočím do mora, a bolo ich okolo dvoch tisícov, a potopily sa v mori.

14 (POL) A oni, którzy świnie paśli, uciekli, i oznajmili to w mieście i we wsiach; i wyszli, aby oglądali to, co się stało.
14 (ROH) A tí, ktorí ich pásli, utiekli a oznámili to v meste i v domoch v poli. A vyšli vidieť, čo sa to stalo.

15 (POL) I przyszli do Jezusa, i ujrzeli onego, który był opętany, i siedział obleczony, będąc przy dobrem baczeniu; onego, mówię, w którym było wojsko dyjabłów; i bali się.
15 (ROH) A prišli k Ježišovi a videli posadlého, že sedí a je odiaty a má zdravý rozum, ten ktorý to bol mal ten legion, a báli sa.

16 (POL) A ci, którzy to widzieli, opowiedzieli im, co się działo z onym opętanym, i o świniach.
16 (ROH) A tí, ktorí to videli, rozprávali im, ako sa to stalo tomu posadlému, aj o tých sviniach.

17 (POL) Tedy go poczęli prosić, aby odszedł z granic ich.
17 (ROH) A začali ho prosiť, žeby odišiel z ich kraja.

18 (POL) A gdy wstąpił w łódź, prosił go on, co był opętanym, aby był przy nim.
18 (ROH) A keď vchádzal do lode, prosil ho ten predtým posadlý, žeby bol s ním.

19 (POL) Lecz mu Jezus nie dopuścił, ale mu rzekł: Idź do domu swego, do swoich, a oznajmij im, jakoć wielkie rzeczy Pan uczynił, a jako się nad tobą zmiłował.
19 (ROH) No, Ježiš ho nenechal, ale mu povedal: Idi do svojho domu ku svojim a zvestuj im, aké veľké veci ti učinil Pán a že sa zmiloval nad tebou.

20 (POL) Tedy odszedł, i począł opowiadać w dziesięciu miastach, jako mu wielkie rzeczy uczynił Jezus; i dziwowali się wszyscy.
20 (ROH) A odišiel a začal hlásať v Desaťmestí, jaké veľké veci mu učinil Ježiš; a všetci sa divili.

21 (POL) A gdy się zasię Jezus przeprawił w łodzi na drugą stronę, zebrał się do niego wielki lud; a on był nad morzem.
21 (ROH) A keď sa preplavil Ježiš na lodi zase na druhú stranu, sišiel sa k nemu veliký zástup, a bol pri mori.

22 (POL) A oto przyszedł jeden z przełożonych bóżnicy, imieniem Jairus, a ujrzawszy go, przypadł do nóg jego.
22 (ROH) A hľa, prišiel jeden z predstavených synagógy, menom Jairus, a keď ho videl, padol k jeho nohám

23 (POL) I prosił go wielce, mówiąc: Ponieważ córeczka moja kona, pójdźże, włóż na nię ręce, aby była uzdrowiona, i będzie żywa. I poszedł z nim.
23 (ROH) a veľmi ho prosil a hovoril: Moja dcéruška skonáva: prosím, žeby si prišiel a vzložil na ňu ruky, že by bola uzdravená a žila.

24 (POL) I szedł za nim lud wielki, i cisnęli go.
24 (ROH) A odišiel s ním. A išiel za ním veliký zástup, a tlačili ho zo všetkých strán.

25 (POL) Tedy niektóra niewiasta, która cierpiała płynienie krwi ode dwunastu lat.
25 (ROH) Vtedy nejaká žena, ktorá bola v nemoci toku krvi dvanásť rokov

26 (POL) I wiele ucierpiała od wielu lekarzy, i wynałożyła wszystko, co miała; a nic jej nie pomogło, owszem się jej tem więcej pogorszało:
26 (ROH) a mnoho vytrpela od mnohých lekárov a potrovila všetko svoje imanie, a nič jej to nebolo pomohlo, lež ešte bola prišla do horšieho;

27 (POL) Usłyszawszy o Jezusie, przyszła z tyłu między ludem, i dotknęła się szaty jego;
27 (ROH) tá, keď počula o Ježišovi, prišla v zástupe odzadu a dotkla sa jeho rúcha,

28 (POL) Bo mówiła: Jeźli się tylko dotknę szaty jego, będę uzdrowiona.
28 (ROH) lebo si bola povedala: Ak sa len jeho rúcha dotknem, budem uzdravená.

29 (POL) A zarazem wyschło źródło krwi jej, i poczuła na ciele, że uzdrowiona była od choroby swojej.
29 (ROH) A hneď vyschol prameň jej krvi, a pocítila na tele, že je uzdravená od svojej choroby.

30 (POL) A wnet poznawszy Jezus sam w sobie, że z niego moc wyszła, obrócił się do ludu i rzekł: Kto się dotknął szat moich?
30 (ROH) A Ježiš hneď poznal v sebe, že vyšla z neho moc, a obrátiac sa v zástupe vravel: Kto sa dotknul mojeho rúcha?

31 (POL) I rzekli mu uczniowie jego: Widzisz, że cię ten lud ciśnie, a mówisz: Kto się mnie dotknął?
31 (ROH) A jeho učeníci mu vraveli: Vidíš, že ťa zástup tlačí zo všetkých strán, a hovoríš: Kto sa ma dotknul?

32 (POL) I spojrzał w koło, aby ujrzał tę, która to uczyniła:
32 (ROH) Ale on sa ohliadal dookola, aby videl tú, ktorá to urobila.

33 (POL) Ale niewiasta ona z bojaźnią i ze drżeniem, wiedząc, co się przy niej stało, przystąpiła i upadła przed nim, a powiedziała mu wszystkę prawdę.
33 (ROH) A žena bojac a trasúc sa, lebo vedela, čo sa pri nej stalo, prišla a padla pred ním a povedala mu celú pravdu.

34 (POL) Zatem jej on rzekł: Córko! wiara twoja ciebie uzdrowiła, idźże w pokoju, a bądź zdrowa od choroby twojej.
34 (ROH) A on jej povedal: Dcéro, tvoja viera ťa uzdravila. Iď v pokoji a buď zdravá a prostá svojej choroby.

35 (POL) A gdy on jeszcze mówił, przyszli słudzy od przełożonego bóżnicy, mówiąc: Córka twoja umarła, czemuż jeszcze trudzisz nauczyciela?
35 (ROH) A kým on ešte hovoril, tu prišli od predstaveného synagógy a vraveli: Tvoja dcéra už zomrela, načo ešte unúvaš Učiteľa?

36 (POL) Ale Jezus skoro usłyszał to, co oni mówili, rzekł do przełożonego bóżnicy: Nie bój się, tylko wierz!
36 (ROH) Ale Ježiš počujúc slovo, ktoré hovorili, hneď povedal predstavenému synagógy: Neboj sa, len ver!

37 (POL) I nie dopuścił nikomu iść za sobą, tylko Piotrowi, i Jakóbowi, i Janowi, bratu Jakóbowemu.
37 (ROH) A nedal nikomu ísť za sebou, iba Petrovi, Jakobovi a Jánovi, Jakobovmu bratovi.

38 (POL) A przyszedł do domu przełożonego bóżnicy, i ujrzał tam zgiełk, i płaczące i bardzo narzekające.
38 (ROH) A prišli do domu predstaveného synagógy, a videl tam nepokojný ruch, plačúcich a kvíliacich veľmi,

39 (POL) Wszedłszy tedy, rzekł im: Przecz zgiełk czynicie i płaczecie? nie umarłać dzieweczka, ale śpi.
39 (ROH) a vojdúc povedal im: Čo robíte krik a plačete? Dieťa nezomrelo, ale spí.

40 (POL) I naśmiewali się z niego. Ale on wygnawszy wszystkie, wziął z sobą ojca i matkę dzieweczki, i te, którzy przy nim byli, i wszedł tam, gdzie dzieweczka leżała.
40 (ROH) A vysmievali ho. No, on vyženúc všetkých pojal otca dieťaťa i matku i tých, ktorí boli s ním, a vošiel ta, kde ležalo dieťa.

41 (POL) A ująwszy za rękę onę dzieweczkę, rzekł do niej: Talita kumi! co się wykłada: Dzieweczko (tobie mówię) wstań!
41 (ROH) A uchopiac ruku dieťaťa povedal mu: Talitha kúmi! čo je preložené toľko jako: Dievčatko, tebe hovorím, vstaň!

42 (POL) A zaraz dzieweczka wstała, i chodziła; albowiem była w dwunastym roku. I zdumieli się zdumieniem wielkiem.
42 (ROH) A dievčatko hneď vstalo a chodilo, lebo malo dvanásť rokov. A žasli prenáramne.

43 (POL) Tedy im przykazał wielce, aby tego nikt nie wiedział, i rozkazał, aby jej dano jeść.
43 (ROH) A veľmi im prikázal, aby sa toho nikto nedozvedel. A povedal, aby jej dali jesť.