výhody registrácie

Kniha Levitikus

Biblia - Sväté písmo

(VUL - Latinský - Nova Vulgata)

Lv 7, 1-38

1 (VUL) Haec quoque est lex sacrificii pro delicto: sanctum sanctorum est,
1 (SVD) وهذه شريعة ذبيحة الاثم. انها قدس اقداس.

2 (VUL) idcirco, ubi immolatur holocaustum, mactabitur et victima pro delicto; sanguis eius per gyrum fundetur altaris.
2 (SVD) في المكان الذي يذبحون فيه المحرقة يذبحون ذبيحة الاثم. ويرشّ دمها على المذبح مستديرا

3 (VUL) Omnemque adipem offeret ex ea, caudam scilicet et adipem, qui operit vitalia,
3 (SVD) ويقرب منها كل شحمها الألية والشحم الذي يغشّي الاحشاء

4 (VUL) duos renunculos et pinguedinem, quae super eos iuxta ilia est, reticulumque iecoris, quem iuxta renunculos, auferet;
4 (SVD) والكليتين والشحم الذي عليهما الذي على الخاصرتين وزيادة الكبد مع الكليتين ينزعها.

5 (VUL) et adolebit ea sacerdos super altare ut incensum Domino: sacrificium pro delicto est.
5 (SVD) ويوقدهنّ الكاهن على المذبح وقودا للرب. انها ذبيحة اثم.

6 (VUL) Omnis masculus de sacerdotali genere in loco sancto vescetur his carnibus, quia sanctum sanctorum est.
6 (SVD) كل ذكر من الكهنة ياكل منها. في مكان مقدس تؤكل. انها قدس اقداس.

7 (VUL) Sicut sacrificium pro peccato, ita et sacrificium pro delicto, utriusque hostiae lex una est; ad sacerdotem, qui eam obtulerit, pertinebit.
7 (SVD) ذبيحة الاثم كذبيحة الخطية. لهما شريعة واحدة. الكاهن الذي يكفّر بها تكون له.

8 (VUL) Sacerdos, qui offert holocaustum cuiusdam viri, habebit pellem victimae,
8 (SVD) والكاهن الذي يقرّب محرقة انسان فجلد المحرقة التي يقرّبها يكون له.

9 (VUL) et omne sacrificium similae, quod coquitur in clibano, et, quidquid in frixorio vel in sartagine praeparatur, eius erit sacerdotis, a quo offertur;
9 (SVD) وكل تقدمة خبزت في التنور وكل ما عمل في طاجن او على صاج يكون للكاهن الذي يقرّبه.

10 (VUL) et omne sacrificium similae sive oleo conspersum sive aridum fuerit, cunctis filiis Aaron aequa mensura per singulos dividetur.
10 (SVD) وكل تقدمة ملتوتة بزيت او ناشفة تكون لجميع بني هرون كل انسان كأخيه

11 (VUL) Haec est lex hostiae pacificorum quae offertur Domino;
11 (SVD) وهذه شريعة ذبيحة السلامة. الذي يقرّبها للرب

12 (VUL) si pro gratiarum actione fuerit oblatio, offerent panes absque fermento conspersos oleo et lagana azyma uncta oleo coctamque similam ut collyridas olei admixtione conspersas,
12 (SVD) ان قرّبها لاجل الشكر يقرّب على ذبيحة الشكر اقراص فطير ملتوتة بزيت ورقاق فطير مدهونة بزيت ودقيقا مربوكا اقراصا ملتوتة بزيت

13 (VUL) panes quoque fermentatos cum hostia pacificorum pro gratiarum actione,
13 (SVD) مع اقراص خبز خمير يقرّب قربانه على ذبيحة شكر سلامته.

14 (VUL) ex quibus unus offeretur munus Domino et erit sacerdotis, qui fundet hostiae sanguinem.
14 (SVD) ويقرّب منه واحدا من كل قربان رفيعة للرب. يكون للكاهن الذي يرشّ دم ذبيحة السلامة.

15 (VUL) Cuius carnes eadem comedentur die, nec remanebit ex eis quidquam usque mane.
15 (SVD) ولحم ذبيحة شكر سلامته يؤكل يوم قربانه. لا يبقي منه شيئا الى الصباح.

16 (VUL) Si voto vel sponte quisquam obtulerit hostiam, eadem similiter edetur die; sed et si quid in crastinum remanserit, vesci licitum est;
16 (SVD) وان كانت ذبيحة قربانه نذرا او نافلة ففي يوم تقريبه ذبيحته تؤكل. وفي الغد يؤكل ما فضل منها.

17 (VUL) quidquid autem tertius invenerit dies, ignis absumet.
17 (SVD) واما الفاضل من لحم الذبيحة في اليوم الثالث فيحرق بالنار.

18 (VUL) Si quis de carnibus victimae pacificorum die tertio comederit, irrita fiet oblatio nec proderit offerenti; quin potius, quaecumque anima tali se edulio contaminarit, praevaricationis rea erit.
18 (SVD) وان اكل من لحم ذبيحة سلامته في اليوم الثالث لا تقبل. الذي يقربها لا تحسب له. تكون نجاسة. والنفس التي تاكل منها تحمل ذنبها.

19 (VUL) Caro, quae aliquid tetigerit immundum, non comedetur, sed comburetur igni; ceterum carne, qui fuerit mundus, vescetur.
19 (SVD) واللحم الذي مسّ شيئا ما نجسا لا يؤكل. يحرق بالنار. واللحم ياكل كل طاهر منه.

20 (VUL) Anima polluta, quae ederit de carnibus hostiae pacificorum, quae oblata est Domino, peribit de populis suis;
20 (SVD) واما النفس التي تأكل لحما من ذبيحة السلامة التي للرب ونجاستها عليها فتقطع تلك النفس من شعبها.

21 (VUL) et, quae tetigerit immunditiam hominis vel iumenti, sive omnis rei abominabilis, quae polluere potest, et comederit de huiuscemodi carnibus, interibit de populis suis ”.
21 (SVD) والنفس التي تمسّ شيئا ما نجسا نجاسة انسان او بهيمة نجسة او مكروها ما نجسا ثم تأكل من لحم ذبيحة السلامة التي للرب تقطع تلك النفس من شعبها

22 (VUL) Locutusque est Dominus ad Moysen dicens:
22 (SVD) وكلم الرب موسى قائلا

23 (VUL) “ Loquere filiis Israel: Adipem bovis et ovis et caprae non comedetis.
23 (SVD) كلم بني اسرائيل قائلا. كل شحم ثور او كبش او ماعز لا تأكلوا.

24 (VUL) Adipem cadaveris morticini et eius animalis, quod a bestia laceratum est, habebitis in usus varios, sed non comedetis.
24 (SVD) واما شحم الميتة وشحم المفترسة فيستعمل لكل عمل لكن اكلا لا تأكلوه.

25 (VUL) Si quis adipem, qui offertur in incensum Domini, comederit, peribit de populo suo.
25 (SVD) ان كل من اكل شحما من البهائم التي يقرّب منها وقودا للرب تقطع من شعبها النفس التي تاكل.

26 (VUL) Sanguinem quoque omnis animalis non sumetis in cibo, tam de avibus quam de pecoribus;
26 (SVD) وكل دم لا تأكلوا في جميع مساكنكم من الطير ومن البهائم.

27 (VUL) omnis anima, quae ederit sanguinem, peribit de populis suis ”.
27 (SVD) كل نفس تاكل شيئا من الدم تقطع تلك النفس من شعبها

28 (VUL) Locutus est Dominus ad Moysen dicens:
28 (SVD) وكلم الرب موسى قائلا

29 (VUL) “ Loquere filiis Israel: Qui offert victimam pacificorum Domino, afferat oblationem suam Domino de victima pacificorum.
29 (SVD) كلم بني اسرائيل قائلا. الذي يقرّب ذبيحة سلامته للرب يأتي بقربانه الى الرب من ذبيحة سلامته.

30 (VUL) Tenebit manibus incensa Domini, adipem scilicet et pectusculum afferet; pectusculum, ut elevetur coram Domino.
30 (SVD) يداه تأتيان بوقائد الرب. الشحم يأتي به مع الصدر. اما الصدر فلكي يردده ترديدا امام الرب.

31 (VUL) Et sacerdos adolebit adipem super altare; pectusculum autem erit Aaron et filiorum eius.
31 (SVD) فيوقد الكاهن الشحم على المذبح ويكون الصدر لهرون وبنيه.

32 (VUL) Armus quoque dexter de pacificorum hostiis cedet in munus sacerdotis.
32 (SVD) والساق اليمنى تعطونها رفيعة للكاهن من ذبائح سلامتكم.

33 (VUL) Qui de filiis Aaron obtulerit sanguinem et adipem victimae pacificorum, ipse habebit armum dextrum in portione sua;
33 (SVD) الذي يقرّب دم ذبيحة السلامة والشحم من بني هرون تكون له الساق اليمنى نصيبا.

34 (VUL) pectusculum enim elationis et armum donationis tuli a filiis Israel de hostiis eorum pacificis et dedi Aaron sacerdoti ac filiis eius, lege perpetua, ab omni populo Israel ”.
34 (SVD) لان صدر الترديد وساق الرفيعة قد اخذتهما من بني اسرائيل من ذبائح سلامتهم واعطيتهما لهرون الكاهن ولبنيه فريضة دهرية من بني اسرائيل.

35 (VUL) Haec est portio Aaron et filiorum eius de incensis Domini die, qua applicavit eos, ut sacerdotio fungerentur;
35 (SVD) تلك مسحة هرون ومسحة بنيه من وقائد الرب يوم تقديمهم ليكهنوا للرب

36 (VUL) et quae praecepit dari eis Dominus a filiis Israel die, qua unxit eos, religione perpetua in generationibus eorum.
36 (SVD) التي امر الرب ان تعطى لهم يوم مسحه اياهم من بني اسرائيل فريضة دهرية في اجيالهم.

37 (VUL) Ista est lex holocausti et oblationis similae et sacrificii pro peccato atque delicto et pro consecratione et pacificorum victimis,
37 (SVD) تلك شريعة المحرقة والتقدمة وذبيحة الخطية وذبيحة الاثم وذبيحة الملء وذبيحة السلامة

38 (VUL) quam constituit Dominus Moysi in monte Sinai, quando mandavit filiis Israel, ut offerrent oblationes suas Domino in deserto Sinai.
38 (SVD) التي امر الرب بها موسى في جبل سيناء يوم امره بني اسرائيل بتقيرب قرابينهم للرب في برية سيناء


Lv 7, 1-38





Verš 34
pectusculum enim elationis et armum donationis tuli a filiis Israel de hostiis eorum pacificis et dedi Aaron sacerdoti ac filiis eius, lege perpetua, ab omni populo Israel ”.
Ex 29:27 - Sanctificabisque pectusculum elevatum et armum oblatum, quem de ariete separasti,
Nm 18:11 - Praelibationem donorum, quae elevando obtulerint filii Israel, tibi dedi et filiis tuis ac filiabus tuis iure perpetuo: qui mundus est in domo tua, vescetur eis.

Verš 12
si pro gratiarum actione fuerit oblatio, offerent panes absque fermento conspersos oleo et lagana azyma uncta oleo coctamque similam ut collyridas olei admixtione conspersas,
Ž 116:17 - tibi sacrificabo hostiam laudis et nomen Domini invocabo.

Verš 16
Si voto vel sponte quisquam obtulerit hostiam, eadem similiter edetur die; sed et si quid in crastinum remanserit, vesci licitum est;
Lv 19:6 - Eo die, quo fuerit immolata, comedetur et die altero; quidquid autem residuum fuerit in diem tertium, igne comburetur.

Verš 20
Anima polluta, quae ederit de carnibus hostiae pacificorum, quae oblata est Domino, peribit de populis suis;
Lv 15:3 - Et tunc iudicabitur huic vitio subiacere: sive emiserit caro eius fluxum suum vel occluserit se a fluxu.

Verš 26
Sanguinem quoque omnis animalis non sumetis in cibo, tam de avibus quam de pecoribus;
Gn 9:4 - excepto quod carnem cum anima, quae est in sanguine, non comedetis.
Lv 3:17 - Iure perpetuo in generationibus et cunctis habitaculis vestris, nec adipem nec sanguinem omnino comedetis ”.
Lv 17:14 - Anima enim omnis carnis, sanguis est anima eius, unde dixi filiis Israel: Sanguinem universae carnis non comedetis, quia anima omnis carnis sanguis eius est; et, quicumque comederit illum, interibit.

Verš 30
Tenebit manibus incensa Domini, adipem scilicet et pectusculum afferet; pectusculum, ut elevetur coram Domino.
Ex 29:24 - ponesque omnia super manus Aaron et filiorum eius, ut agitent ea coram Domino.

Lv 7,1-9 - Obety za previnenie a spreneveru, čiže za podlžnosť, sú presväté, pokým ostatné pokojné žertvy sú sväté. Tieto slová chcú naznačiť, že z presvätých obiet mohli jesť len kňazi na posvätnom mieste, kým z obiet svätých mohli jesť aj príslušníci kňazských rodín. Obetné zviera zabíjal obetujúci. Takú obetu mohli vykúpiť peniazmi (5,14–16).

Lv 7,10 - Obeta suchá je potravinová obeta, pri ktorej nepoužívali olej (Lv 5,11; Nm 5,15). Potravinová obeta surová patrila všetkým kňazom. Ak už bola uvarená alebo upečená, dostával ju len obetujúci kňaz.

Lv 7,13 - Kvasené chleby nekládli na oltár, zjedli ich však pri obetnej hostine.

Lv 7,16 - Rozdiel medzi obetami ďakovnými a obetami zo sľubu alebo z dobrej vôle bol v tom, že mäso z ďakovných obiet muselo sa zjesť ešte v deň obety. Takto ďakovné obety boli medzi pokojnými obetami svätejšie ako ostatné.

Lv 7,22-25 - Zákaz sa týka výlučne lojových častí. Mäso, prerastené tukom, mohli jesť.

Lv 7,30 - Podávacia obeta označuje sem-tam pohybovanie obetných častí mäsa, čo sa nespaľovali na oltári. Pohyboval ich medzi svätyňou a oltárom zápalov na znak, že aj tieto časti sú zasvätené Bohu. Porov. Ex 29,26 n.