Kniha proroka Ozeáša

1 (POL) Przyłóż trąbę do ust twoich, a rzecz: Oto leci na dom Pański jako orzeł, przeto, że przestąpili przymierze moje, a przeciwko zakonowi mojemu wykroczyli.
1 (ELB) Die Posaune an deinen Mund! Wie ein Adler stürzt er auf das Haus Jehovas, weil sie meinen Bund übertreten und gegen mein Gesetz gefrevelt haben.
1 (ROH) Nože trúbu ku svojim rtom! Jako orol na dom Hospodinov! Pretože prestúpili moju smluvu, šeredne hrešili proti môjmu zákonu.

2 (POL) Będąć do mnie wołać: Boże mój! My, lud twój Izrael, znamy cię;
2 (ELB) Sie werden zu mir schreien: Mein Gott, wir kennen dich, wir, Israel! ...
2 (ROH) Pravda kričia na mňa. Môj Bože! Známe ťa, hovorí Izrael!

3 (POL) Ale Izrael opuścił dobro; przetoż go nieprzyjaciel gonić będzie.
3 (ELB) Israel hat das Gute verworfen: der Feind verfolge es!
3 (ROH) Ale Izrael opustil to, čo je dobré, nech ho tedy stíha nepriateľ.

4 (POL) Oni stanowią królów, ale bezemnie: książąt obierają, do których się Ja nie znam; ze srebra swego i ze złota swego czynią sobie bałwany na swoje zginienie.
4 (ELB) Sie haben Könige gemacht, aber nicht von mir aus; sie haben Fürsten eingesetzt, und ich wußte es nicht. Von ihrem Silber und von ihrem Golde haben sie sich Götzenbilder gemacht, damit es vernichtet werde.
4 (ROH) Oni ustanovujú kráľa; ale to nie je odo mňa; ustanovujú kniežatá; a ja neviem o tom. Zo svojho striebra a zo svojho zlata narobili si modiel, aby boli vyťatí aj s ním.

5 (POL) Opuści ich cielec twój, o Samaryja! gdy się zapali na nich gniew mój; dokądże nie będą mogli przestrzegać niewinności?
5 (ELB) Er hat dein Kalb verworfen, Samaria: mein Zorn ist wider sie entbrannt. Bis wann sind sie der Reinheit unfähig?
5 (ROH) Opustí ťa tvoje teľa, Samário! Môj hnev je rozpálený proti nim. Až dokedy nebudú schopní neviny?

6 (POL) Wszak i on jest z Izraela; rzemieślnik go urobił, a nie jest Bogiem; bo się w proch obróci cielec Samaryjski.
6 (ELB) Denn auch dieses ist von Israel; ein Künstler hat es gemacht, und es ist kein Gott, denn das Kalb Samarias wird zu Stücken werden.
6 (ROH) Lebo z Izraela je aj ono; remeselník ho spravil, a nie je Bohom. Istotne bude na trosky teľa Samárie.

7 (POL) Bo iż wiatr siali, wicher też żąć będą, a żadnego źdźbła mieć nie będą; urodzaj nie wyda mąki, a choćby wydał, cudzoziemcy to zjedzą.
7 (ELB) Denn Wind säen sie, und Sturm ernten sie; Halme hat es nicht, das Ausgesproßte bringt kein Mehl; wenn es auch Mehl brächte, so würden Fremde es verschlingen.
7 (ROH) Preto, že siali vietor, budú žať víchricu; nemáš stojatého obilia; to, čo narastie, nevydá múky, a keby aj vydalo, pohltia to cudzinci.

8 (POL) Izrael pożarty będzie, wnetże będzie między poganami jako naczynie, z którego niemasz żadnej uciechy.
8 (ELB) Israel ist verschlungen; nun sind sie unter den Nationen wie ein Gefäß geworden, an welchem man kein Gefallen hat.
8 (ROH) Izrael bude pohltený; už teraz sú medzi národami jako nádoba, v ktorej niet záľuby.

9 (POL) Przeto, że się oni do Assyryjczyka, osła leśnego, uciekają, który się samotnie chowa, a że Efraim sobie miłośników najmuje,
9 (ELB) Denn sie sind nach Assyrien hinaufgezogen. Der Wildesel bleibt für sich allein, aber Ephraim hat Buhlen gedungen.
9 (ROH) Lebo oni odišli hore do Assýrie, k divokému oslovi, ktorý je sám pre seba. Efraim najíma milencov.

10 (POL) A iż dary posyłali między pogan: przetoż i Ja ich wnetże zbiorę, owszem, już cośkolwiek ucierpieli dla brzemienia króla książąt.
10 (ELB) Ob sie auch unter den Nationen dingen, nun will ich sie sammeln; und sie werden anfangen, sich zu vermindern wegen der Last des Königs der Fürsten.
10 (ROH) Ale aj keď si najmú medzi národami, teraz ich shromaždím, a neočakávajú málo úľavy od bremena u kráľa kniežat.

11 (POL) Bo iż rozmnożył Efraim ołtarze ku grzeszeniu, stały mu się one ołtarze ku grzeszeniu.
11 (ELB) Denn Ephraim hat die Altäre vermehrt zur Versündigung, und die Altäre sind ihm zur Versündigung geworden.
11 (ROH) Lebo Efraim narobil množstvo oltárov, aby hrešil; nato má oltáre, aby hrešil.

12 (POL) Spisałem mu wielkie rzeczy w zakonie moim; ale tak je sobie waży jako co obcego.
12 (ELB) Ich schreibe ihm zehntausend Satzungen meines Gesetzes vor: wie Fremdes werden sie geachtet.
12 (ROH) Napísal som mu veľké veci svojho zákona; považované sú jako voľačo cudzie.

13 (POL) Z ofiar darów moich ofiarują mięso i jedzą, ale ich Pan nie przyjmuje; już wspomnę nieprawości ich, i nawiedzę grzechy ich, że się oni do Egiptu nawracają;
13 (ELB) Als Schlachtopfer meiner Opfergaben opfern sie Fleisch und essen es; Jehova hat kein Wohlgefallen an denselben. Nun wird er ihrer Ungerechtigkeit gedenken und ihre Sünden heimsuchen: sie werden nach Ägypten zurückkehren.
13 (ROH) Čo do bitných obetí z mojich darov, obetujú mäso a jedia; Hospodin nemá v nich záľuby. Teraz už sa rozpamätá na ich neprávosť a navštívi ich hriechy. Oni sa navrátia do Egypta!

14 (POL) A że zapomniał Izrael stworzyciela swego, i nabudował kościołów, a Juda rozmnożył miasta obronne, przetoż poślę ogień na miasta jego, który pożre pałace jego.
14 (ELB) Und Israel hat den vergessen, der es gemacht, und hat Paläste gebaut, und Juda hat die festen Städte vermehrt; aber ich werde ein Feuer in seine Städte senden, welches seine Schlösser verzehren wird.
14 (ROH) A Izrael zabudol na svojho Učiniteľa a nastaväl si chrámov, a Júda namnožil ohradených miest. Ale pošlem oheň na jeho mestá, a požerie jeho paláce.