výhody registrácie

Kniha proroka Ezechiela

Biblia - Sväté písmo

(VUL - Latinský - Nova Vulgata)

Ez 16, 1-63

1 Et factus est sermo Domini ad me dicens: 2 “ Fili hominis, notas fac Ierusalem abominationes suas 3 et dices: Haec dicit Dominus Deus ad Ierusalem: Radix tua et generatio tua de terra Chanaan, pater tuus Amorraeus et mater tua Hetthaea. 4 Et quando nata es, in die ortus tui non est praecisus umbilicus tuus, et in aqua non es lota in emundationem nec sale salita nec involuta pannis. 5 Non pepercit super te oculus, ut faceret tibi unum de his, miseratus tui, sed proiecta es super faciem terrae in abiectione animae tuae in die, qua nata es. 6 Praeteriens autem te, vidi te palpitare in sanguine tuo et dixi tibi, cum esses in sanguine tuo: Vive. Dixi, inquam, tibi: In sanguine tuo vive. 7 Crescentem quasi germen agri dedi te, et crevisti et grandis effecta es et pervenisti ad mundum muliebrem: ubera tua intumuerunt, et pilus tuus germinavit; sed eras nuda et confusione plena. 8 Et transivi per te et vidi te; et ecce tempus tuum, tempus amantium. Et expandi amictum meum super te et operui ignominiam tuam; et iuravi tibi et ingressus sum pactum tecum, ait Dominus Deus, et facta es mea. 9 Et lavi te aqua et emundavi sanguinem tuum ex te et unxi te oleo; 10 et vestivi te discoloribus et calceavi te calceis corii delphini et cinxi te bysso et indui te serico. 11 Et ornavi te ornamento et dedi armillas in manibus tuis et torquem circa collum tuum; 12 et dedi inaurem super os tuum et circulos auribus tuis et coronam decoris in capite tuo. 13 Et ornata es auro et argento et vestita es bysso et serico et multicoloribus. Similam et mel et oleum comedisti et decora facta es vehementer nimis et apta ad regnum. 14 Et egressum est nomen tuum in gentes propter speciem tuam, quia perfecta eras in decore meo, quem posueram super te, dicit Dominus Deus. 15 Et habens fiduciam in pulchritudine tua fornicata es in nomine tuo et exposuisti fornicationem tuam omni transeunti, quisquis fuerit. 16 Et sumens de vestimentis tuis fecisti tibi excelsa variegata et fornicata es super eis, sicut non est factum neque futurum est. 17 Et tulisti vasa decoris tui de auro meo atque argento meo, quae dedi tibi, et fecisti tibi imagines masculinas et fornicata es in eis. 18 Et sumpsisti vestimenta tua multicoloria et operuisti illas et oleum meum et thymiama meum posuisti coram eis. 19 Et panem meum, quem dedi tibi, similam et oleum et mel, quibus enutrivi te, posuisti in conspectu eorum in odorem suavitatis, et factum est, ait Dominus Deus. 20 Et tulisti filios tuos et filias tuas, quas generasti mihi, et immolasti eis ad devorandum. Numquid parva est fornicatio tua? 21 Immolasti filios meos et dedisti illos consecrans eis. 22 Et post omnes abominationes tuas et fornicationes non es recordata dierum adulescentiae tuae, quando eras nuda et confusione plena, palpitans in sanguine tuo. 23 Et accidit post omnem malitiam tuam — vae, vae tibi!, ait Dominus Deus — 24 et aedificasti tibi fornicem et fecisti tibi excelsum in cunctis plateis; 25 ad omne caput viae aedificasti locum elevatum tuum et abominabilem fecisti decorem tuum et divisisti pedes tuos omni transeunti et multiplicasti fornicationes tuas. 26 Et fornicata es cum filiis Aegypti vicinis tuis magnorum membrorum et multiplicasti fornicationem tuam ad irritandum me. 27 Ecce ego extendi manum meam super te et imminui portionem tuam et dedi te in animam odientium te, filiarum Palaestinarum, quae erubescunt in via tua scelerata. 28 Et fornicata es in filiis Assyriorum, eo quod necdum fueris expleta; et, postquam fornicata es, nec sic es satiata. 29 Et multiplicasti fornicationem tuam usque ad terram mercatorum Chaldaeam, et nec sic satiata es. 30 In quo mundabo cor tuum, ait Dominus Deus, cum faceres omnia haec opera mulieris meretricis et procacis? 31 Quia fabricasti fornicem tuum in capite omnis viae et excelsum tuum fecisti in omni platea; nec facta es quasi meretrix, quia sprevisti pretium. 32 Mulier adultera loco viri sui accipit alienos. 33 Omnibus meretricibus dantur mercedes, tu autem dedisti mercedes cunctis amatoribus tuis et donabas eis, ut intrarent ad te undique ad fornicandum tecum. 34 Factumque in te est contra consuetudinem mulierum in fornicationibus tuis, et post te non sunt fornicati; in eo enim quod dedisti mercedes et mercedes non accepisti, factum est in te contrarium. 35 Propterea, meretrix, audi verbum Domini. 36 Haec dicit Dominus Deus: Quia effusum est aes tuum, et revelata est ignominia tua in fornicationibus tuis ad amatores tuos et ad omnia idola abominabilia tua, in sanguine filiorum tuorum, quos dedisti eis, 37 ideo ecce ego congregabo omnes amatores tuos, quibus iucunda fuisti, et omnes, quos dilexisti, cum universis, quos oderas; et congregabo eos super te undique et nudabo ignominiam tuam coram eis, et videbunt omnem turpitudinem tuam. 38 Et iudicabo te iudiciis adulterarum et effundentium sanguinem et dabo te in sanguinem furoris et zeli. 39 Et dabo te in manus eorum, et destruent fornicem tuum et demolientur excelsa tua et denudabunt te vestimentis tuis et auferent vasa decoris tui et derelinquent te nudam plenamque ignominia. 40 Et convocabunt contra te congregationem et lapidabunt te lapidibus et trucidabunt te gladiis suis. 41 Et comburent domos tuas igni et facient in te iudicia in oculis mulierum plurimarum; et faciam ut desinas fornicari, et mercedes ultra non dabis. 42 Et satiabo indignationem meam in te, et auferetur zelus meus a te; et quiescam nec irascar amplius. 43 Eo quod non fueris recordata dierum adulescentiae tuae et provocasti me in omnibus his, propterea et ego vias tuas in capite tuo dabo, ait Dominus Deus, et non feci iuxta scelera tua in omnibus abominationibus tuis. 44 Ecce omnis, qui dicit vulgo proverbium in te, assumet illud dicens: “Sicut mater, ita et filia eius”. 45 Filia matris tuae es tu, quae sprevit virum suum et filios suos; et soror sororum tuarum es tu, quae spreverunt viros suos et filios suos. Mater vestra Hetthaea, et pater vester Amorraeus. 46 Et soror tua maior Samaria, ipsa et filiae eius, quae habitat ad sinistram tuam; soror autem tua minor te, quae habitat a dextris tuis, Sodoma et filiae eius. 47 Sed nec in viis earum ambulasti neque secundum scelera earum fecisti; quasi parum fuisset, sceleratiora fecisti illis in omnibus viis tuis. 48 Vivo ego, dicit Dominus Deus, non fecit Sodoma soror tua, ipsa et filiae eius, sicut fecisti tu et filiae tuae. 49 Ecce haec fuit iniquitas Sodomae, sororis tuae: superbia, saturitas panis et securum otium erat ei et filiabus eius, et manum egeni et pauperis non sustentabant; 50 et elevatae sunt et fecerunt abominationes coram me, et abstuli eas, sicut vidisti. 51 Et Samaria dimidium peccatorum tuorum non peccavit, sed vicisti eas sceleribus tuis et iustificasti sorores tuas in omnibus abominationibus tuis, quas operata es. 52 Ergo et tu porta confusionem tuam, quae absolvisti sorores tuas peccatis tuis, sceleratius agens quam illae; iustificatae sunt enim a te. Ergo et tu confundere et porta ignominiam tuam, quae iustificasti sorores tuas. 53 Et convertam sortem earum, sortem Sodomorum cum filiabus suis et sortem Samariae et filiarum eius; et convertam sortem tuam in medio earum, 54 ut portes ignominiam tuam et confundaris in omnibus, quae fecisti consolans eas. 55 Et soror tua Sodoma et filiae eius revertentur ad pristinum statum suum, et Samaria et filiae eius revertentur ad pristinum statum suum, et tu et filiae tuae revertimini ad pristinum statum vestrum. 56 Nonne fuit Sodoma, soror tua, in fabulam in ore tuo in die superbiae tuae, 57 antequam revelaretur malitia tua, sicut hoc tempore tu es in opprobrium filiarum Syriae et cunctarum in circuitu tuo filiarum Palaestinarum, quae ambiunt te per gyrum? 58 Scelus tuum et ignominiam tuam tu portabis, ait Dominus. 59 Quia haec dicit Dominus Deus: Et faciam tibi, sicut fecisti, qui despexisti iuramentum, ut irritum faceres pactum. 60 Et recordabor ego pacti mei tecum in diebus adulescentiae tuae et suscitabo tibi pactum sempiternum. 61 Et recordaberis viarum tuarum et confunderis, cum receperis sorores tuas te maiores cum minoribus tuis, et dabo eas tibi in filias sed non ex pacto tuo. 62 Et suscitabo ego pactum meum tecum, et scies quia ego Dominus, 63 ut recorderis et confundaris, et non sit tibi ultra aperire os prae confusione tua, cum placatus fuero tibi in omnibus, quae fecisti ”, ait Dominus Deus.

Ez 16, 1-63





Verš 59
Quia haec dicit Dominus Deus: Et faciam tibi, sicut fecisti, qui despexisti iuramentum, ut irritum faceres pactum.
Jer 2:20 - A saeculo confregisti iugum tuum, rupisti vincula tua et dixisti: “Non serviam”. In omni enim colle sublimi et sub omni ligno frondoso tu prosternebaris meretrix.
Ez 16:8 - Et transivi per te et vidi te; et ecce tempus tuum, tempus amantium. Et expandi amictum meum super te et operui ignominiam tuam; et iuravi tibi et ingressus sum pactum tecum, ait Dominus Deus, et facta es mea.

Verš 8
Et transivi per te et vidi te; et ecce tempus tuum, tempus amantium. Et expandi amictum meum super te et operui ignominiam tuam; et iuravi tibi et ingressus sum pactum tecum, ait Dominus Deus, et facta es mea.
Gn 22:16 - “Per memetipsum iuravi, dicit Dominus: quia fecisti hanc rem et non pepercisti filio tuo unigenito,
Gn 24:7 - Dominus, Deus caeli, qui tulit me de domo patris mei et de terra nativitatis meae, qui locutus est mihi et iuravit mihi dicens: "Semini tuo dabo terram hanc", ipse mittet angelum suum coram te, et accipies inde uxorem filio meo.

Verš 41
Et comburent domos tuas igni et facient in te iudicia in oculis mulierum plurimarum; et faciam ut desinas fornicari, et mercedes ultra non dabis.
2Kr 25:9 - et succendit domum Domini et domum regis et omnes domos Ierusalem; omnemque domum combussit igne.
Jer 52:13 - Et incendit domum Domini et domum regis; et omnes domos Ierusalem et omnem domum magnam igni combussit;

Verš 43
Eo quod non fueris recordata dierum adulescentiae tuae et provocasti me in omnibus his, propterea et ego vias tuas in capite tuo dabo, ait Dominus Deus, et non feci iuxta scelera tua in omnibus abominationibus tuis.
Ez 9:10 - igitur et meus non parcet oculus, neque miserebor: viam eorum super caput eorum reddam ”.
Ez 11:21 - Quorum cor post offendicula et abominationes suas ambulat, horum viam in capite suo ponam ”, dicit Dominus Deus.

Verš 50
et elevatae sunt et fecerunt abominationes coram me, et abstuli eas, sicut vidisti.
Gn 19:24 - Igitur Dominus pluit super Sodomam et Gomorram sulphur et ignem a Domino de caelo

Verš 21
Immolasti filios meos et dedisti illos consecrans eis.
Iz 57:5 - qui exardescitis in terebinthis subter omne lignum frondosum, immolantes parvulos in vallibus subter scissuras petrarum?

Verš 27
Ecce ego extendi manum meam super te et imminui portionem tuam et dedi te in animam odientium te, filiarum Palaestinarum, quae erubescunt in via tua scelerata.
2Krn 28:18 - Philisthim quoque diffusi sunt per urbes Sephelae et Nageb Iudae ceperuntque Bethsames et Aialon et Gederoth, Socho quoque cum viculis eius et Thamnan et Gamzo cum viculis earum et habitaverunt in eis.

Verš 61
Et recordaberis viarum tuarum et confunderis, cum receperis sorores tuas te maiores cum minoribus tuis, et dabo eas tibi in filias sed non ex pacto tuo.
Gn 4:26 - Sed et Seth natus est filius, quem vocavit Enos. Tunc coeperunt invocare nomen Domini.

Ez 16,3 - Amorejčania patrili k praobyvateľom Kanaánu; boli tam už pred Izraelitmi. Hetejci, nesemitský národ, mali svoju ríšu v Malej Ázii, ale ich moc siahala často až po Palestínu. Na juhu Palestíny býval akýsi ich kmeň. Ezechiel vyčituje, že sa Jeruzalem nemá čo chváliť svojím pôvodom, mesto nezaložili Izraeliti, jeho pôvod je pohanský.

Ez 16,4 - V staroveku telo novonarodeniatka posypali soľou, aby mu uschla a stuhla pokožka. Prorok už nehovorí len o Jeruzaleme, ale o celom národe, o ktorý sa nik neobzrel, keď začal vzrastať, každý ním opovrhol. Medzi pohanmi by boli praotcovia národa zahynuli, keby sa ich nebol ujal Boh.

Ez 16,7 - V celej tejto stati sa Jeruzalem a celý národ opisuje ako žena. V Egypte sa z jednej rodiny vyvinul veľký národ.

Ez 16,8 - Sinajská zmluva sa predstavuje ako manželská zmluva medzi Bohom a vyvoleným národom (pozri pozn. k 50,1 n.). – Zakryť nevestu plášťom bol vonkajší znak zasnúbenia.

Ez 16,9-14 - Rozličné ženské ozdoby pozri tiež v Iz 3,16 n.

Ez 16,15 - Táto stať (hl. 16) obsahuje viac neskorších poznámok, ktoré sa omylom dostali do osnovy; dávame ich do zátvoriek. – Smilstvo tu znamená modloslužbu, ktorá bola nevernosťou k Pánovi.

Ez 16,16-19 - Dary, ktoré dostal Izrael od Pána, svojho snúbenca, použil na vyrábanie, ozdobovanie a okiadzanie modiel, ktoré boli jeho hriešnymi láskami. Spomínajú sa zvlášť obrazy mužské, lebo Izrael sa opisuje ako žena.

Ez 16,20 - O ľudských obetách pozri: Ž 106,37; 2 Kr 16,3; 21,6; Jer 7,31; 19,5; 32,35; Mich 6,7; Ez 20,25 n.; 23,37.39. – "Nechať prechádzať" je výraz, ktorým Sväté písmo vyjadruje spálenie detí, obetovaných modlám.

Ez 16,30-34 - Izrael klesol pod úroveň pouličných neviestok. Tie aspoň dostávajú mzdu za svoj hriech. Izrael však sám prináša drahé obety modlám.

Ez 16,36 - Význam výrazu "rozsýpala si svoj kov" je veľmi neistý. Azda to znamená, že Izraeliti svoje cenné kovy obetovali na vyrábanie modiel.

Ez 16,38 - Koniec verša rozumej: Budeš ako žena, ktorú dokrvaví rozhnevaný a žiarlivý manžel.

Ez 16,40 - Cudzoložstvo tresce zákon Izraelitov ukameňovaním; Lv 20,10.

Ez 16,45-59 - Samária označuje severnú, Izraelskú ríšu. Sväté písmo častejšie prirovnáva Jeruzalem Sodome pre jeho nemravnosť (Iz 1,9.10; 3,9; Jer 23,10; Nár 4,6). Samaritáni, Sodomčania a iní pohania tiež neboli verní svojim bohom. Najprv opustili pravého Boha, potom páchali nevernosť aj proti svojim modlám, popri svojich prijímali aj cudzích bôžikov. Svojich synov však obetúvali modlám.

Ez 16,59-63 - I keď Boh teraz tresce Jeruzalem, v budúcnosti uzavrie s ním večnú zmluvu. Tento nový Jeruzalem bude matkou národov aj matkou tých, čo mu boli sestry. Toto miesto sa teda priraďuje k tým mnohým miestam Starého zákona, kde sa prisľubuje, že mesiášska spása vyjde z Jeruzalema. To všetko, pravda, nebude zásluhou Jeruzalema ("nie pre tvoju zmluvu"), ale bude to len dielo Božej milosti.