| Kniha proroka IzaiášaBiblia - Sväté písmo(POL - Poľský - Gdańska) | Iz 65, 1-25 |
1 Iz 65, 1 Objawiłem się tym, którzy się o mię nie pytali; znalezionym jest od tych, którzy mię nie szukali; do narodu, który się nie nazywał imieniem mojem. rzekłem: Otom Ja! otom Ja! 2 Iz 65, 2 Rozciągnąłem ręce moje na każdy dzień do ludu upornego, który chodzi drogą nie dobrą za myślami swemi; 3 Iz 65, 3 Do ludu, który mię jawnie wzrusza do gniewu, ustawicznie ofiarując w ogrodach, a kadząc na cegłach; 4 Iz 65, 4 Którzy siadają przy grobach, a przy bałwanach swoich nocują; którzy jedzą świnie mięso, i polewkę obrzydłą z naczynia swego. 5 Iz 65, 5 Mówiąc: Odstąp precz, nie przystępuj do mnie; bom jest świętobliwszy niżeli ty. Cić są dymem w nozdrzach moich, i ogniem pałającym przez cały dzień. 6 Iz 65, 6 Oto zapisano to przedemną: Nie zamilczę, ale oddam i odpłacę na łono ich. 7 Iz 65, 7 Nieprawości wasze, także i nieprawości ojców waszych, mówi Pan, którzy kadzili po górach, a na pagórkach hańbili mię; przetoż odmierzę sprawę ich pierwszą na łono ich. 8 Iz 65, 8 Tak mówi Pan: Jako gdyby kto znalazł wino w gronie, i rzekłby: Nie psuj go, bo błogosławieństwo jest w niem; tak i Ja uczynię dla sług moich, że ich wszystkich nie wygubię. 9 Iz 65, 9 Bo wywiodę z Jakóba nasienie, a z Judy dzierżawcę gór moich; i posiędą ją wybrani moi, a słudzy moi tam mieszkać będą. 10 Iz 65, 10 A Saron będzie za pastwisko owcom, a dolina Achor za legowisko wołów ludu mojego, którzy mię szukali. 11 Iz 65, 11 Ale was, którzyście opuścili Pana, którzy zapominacie na górę świętobliwości mojej, którzy gotujecie temu wojsku stół, a którzy oddawacie temu pocztowi mokre ofiary: 12 Iz 65, 12 Was, mówię policzę pod miecz, tak, że wy wszyscy do zabicia schylać się będziecie, przeto, żem wołał, a nie ozwaliście mi się, mówiłem, a nie słyszeliście, aleście czynili, co złego jest przed oczyma mojemi, a czegom Ja nie chciał, obieraliście. 13 Iz 65, 13 Przetoż tak mówi panujący Pan: Oto słudzy moi jeść będą, a wy łaknąć będziecie; oto słudzy moi pić będą, a wy pragnąć będziecie; oto słudzy moi weselić się będą, a wy zawstydzeni będziecie. 14 Iz 65, 14 Oto słudzy moi wykrzykać będą od radości serdecznej, a wy będziecie wołać od boleści serca, i od skruszenia ducha wyć będziecie. 15 Iz 65, 15 I zostawicie imię wasze na przeklinanie wybranym moim, gdy was pomorduje panujący Pan, a sługi swe nazwie innem imieniem. 16 Iz 65, 16 Ten, który sobie będzie błogosławił na ziemi, będzie sobie błogosławił w Bogu prawdziwym; a kto będzie przysięgał na ziemi, będzie przysięgał przez Boga prawdziwego; w zapomnienie zaiste przyjdą te uciski pierwsze, a będą zakryte od oczów moich. 17 Iz 65, 17 Albowiem oto Ja tworzę niebiosa nowe, i ziemię nową, a nie będą wspominane rzeczy pierwsze, ani wstąpią na serce. 18 Iz 65, 18 Owszem weselcie się, a radujcie się na wieki wieków z tego, co Ja stworzę; bo oto Ja stworzę Jeruzalem na radość, a lud jego na wesele. 19 Iz 65, 19 I rozraduję się w Jeruzalemie, a weselić się będę w ludu moim; a nie będzie słychać w nim głosu płaczu i głosu narzekania. 20 Iz 65, 20 Nie będzie tam więcej nikogo w wieku dziecinnym, ani starca, któryby nie dopełnił dni swoich; bo dziecię we stu latach umrze; ale grzesznik, choćby miał i sto lat, przeklęty będzie. 21 Iz 65, 21 Pobudują też domy, a będą w nich mieszkali; nasadzą też winnic, a będą jeść owoce ich. 22 Iz 65, 22 Nie będą budować tak, aby tam inszy mieszkał; nie będą szczepić, aby inny jadł; bo dni ludu mojego będą jako dni drzewa, a dzieła rąk swoich do zwietszenia używać będą wybrani moi. 23 Iz 65, 23 Nie będą robić próżno, ani płodzić będą na postrach; bo będą nasieniem błogosławionych od Pana, oni i potomkowie ich z nimi. 24 Iz 65, 24 Nadto stanie się, że pierwej niż zawołają, Ja się ozwę; jeszcze mówić będą, a Ja wysłucham. 25 Iz 65, 25 Wilk z barankiem paść się będą społem; lew jako wół plewy jeść będzie, a wężowi proch będzie chlebem jego; nie będą szkodzić ani zatracać na wszystkiej górze świętej mojej, mówi Pan.
| | Iz 65, 1-25 |
Iz 65,1 - Podľa sv. Pavla (Rim 10,20) hovorí Boh v tomto verši o pohanoch. I tí našli Boha, o koľko ľahšie by ho boli mohli nájsť Izraeliti, keby neboli bývali zatvrdnutí.
Iz 65,3 - O modlárstve v záhradách a hájoch pozri 1,29; 57,5; 66,17.
Iz 65,4 - V hrobkách sa oddávali Izraeliti podľa pohanského zvyku zakázanému kultu zomrelých, hoci hroby znečisťovali Izraelitov. Zákon zakazoval požívať bravčové mäso (Lv 11,7 n.; Dt 14,8).
Iz 65,5 - Tí, čo boli zasvätení rozličným pohanským božstvám, domnievali sa, že ich dotyk cudzej, nezasvätenej osoby znečisťuje.
Iz 65,6 - Kočujúci nosil svoje cennosti so sebou v lone, ta prijímal dary, ta musí teda prijať aj trest.
Iz 65,8 - Národ sa prirovnáva k strapcu hrozna, na ktorom je len niekoľko dobrých zrniek ("požehnanie").
Iz 65,10 - Život pastiersky je obrazom pokoja. O Sárone pozri pozn. k 33,9. Dolina Achor je v severnom Júdsku, blízko Jericha (Joz 7,24).
Iz 65,11 - Gad a Méni boli bôžikmi šťastia.
Iz 65,17 - Niektorí tu myslia na úplné pretvorenie sveta v časoch mesiášskych, iní na skutočné nové nebo a novú zem, ako to pripomína aj Nový zákon (Rim 8,21; 2 Pt 3,13; Zjv 21,1). Rozumej tak, že sa pretvorenie sveta začalo časmi mesiášskymi, dokonale sa však prevedie až na konci vekov.
Iz 65,20 - Šťastie v novom svete bude trvalé. Vek sto rokov, ktorý sa teraz pokladá za najvyšší vek človeka, bude vtedy vekom detským. Čísla, pravda, netreba brať doslovne, slúžia len na básnické opísanie trvanlivosti. Porov. 11,6 n.