Verš 3
φωνη βοωντος εν τη ερημω ετοιμασατε την οδον κυριου ευθειας ποιειτε τας τριβους του θεου ημων
Mt 3:3 -
Mk 1:3 -
Lk 3:4 -
Jn 1:23 -
Verš 5
και οφθησεται η δοξα κυριου και οψεται πασα σαρξ το σωτηριον του θεου οτι κυριος ελαλησεν
Jn 1:14 -
Verš 6
φωνη λεγοντος βοησον και ειπα τι βοησω πασα σαρξ χορτος και πασα δοξα ανθρωπου ως ανθος χορτου
Jób 14:2 - η ωσπερ ανθος ανθησαν εξεπεσεν απεδρα δε ωσπερ σκια και ου μη στη
Ž 90:5 - ου φοβηθηση απο φοβου νυκτερινου απο βελους πετομενου ημερας
Ž 102:11 - οτι κατα το υψος του ουρανου απο της γης εκραταιωσεν κυριος το ελεος αυτου επι τους φοβουμενους αυτον
Ž 103:15 - και οινος ευφραινει καρδιαν ανθρωπου του ιλαρυναι προσωπον εν ελαιω και αρτος καρδιαν ανθρωπου στηριζει
Jak 1:10 -
1Pt 1:24 -
Verš 8
το δε ρημα του θεου ημων μενει εις τον αιωνα
1Pt 1:25 -
Verš 10
ιδου κυριος μετα ισχυος ερχεται και ο βραχιων μετα κυριειας ιδου ο μισθος αυτου μετ' αυτου και το εργον εναντιον αυτου
Iz 62:11 - ιδου γαρ κυριος εποιησεν ακουστον εως εσχατου της γης ειπατε τη θυγατρι σιων ιδου σοι ο σωτηρ παραγινεται εχων τον εαυτου μισθον και το εργον προ προσωπου αυτου
Verš 11
ως ποιμην ποιμανει το ποιμνιον αυτου και τω βραχιονι αυτου συναξει αρνας και εν γαστρι εχουσας παρακαλεσει
Ez 34:23 - και αναστησω επ' αυτους ποιμενα ενα και ποιμανει αυτους τον δουλον μου δαυιδ και εσται αυτων ποιμην
Mi 7:14 - ποιμαινε λαον σου εν ραβδω σου προβατα κληρονομιας σου κατασκηνουντας καθ' εαυτους δρυμον εν μεσω του καρμηλου νεμησονται την βασανιτιν και την γαλααδιτιν καθως αι ημεραι του αιωνος
Jn 10:11 -
Iz 49:10 - ου πεινασουσιν ουδε διψησουσιν ουδε παταξει αυτους καυσων ουδε ο ηλιος αλλα ο ελεων αυτους παρακαλεσει και δια πηγων υδατων αξει αυτους
Verš 13
τις εγνω νουν κυριου και τις αυτου συμβουλος εγενετο ος συμβιβα αυτον
Rim 11:34 -
1Kor 2:16 -
Verš 17
και παντα τα εθνη ως ουδεν εισι και εις ουθεν ελογισθησαν
Dan 4:35 -
Verš 18
τινι ωμοιωσατε κυριον και τινι ομοιωματι ωμοιωσατε αυτον
Iz 46:5 - τινι με ωμοιωσατε ιδετε τεχνασασθε οι πλανωμενοι
Sk 17:29 -
Verš 22
ο κατεχων τον γυρον της γης και οι ενοικουντες εν αυτη ως ακριδες ο στησας ως καμαραν τον ουρανον και διατεινας ως σκηνην κατοικειν
Jób 9:8 - ο τανυσας τον ουρανον μονος και περιπατων ως επ' εδαφους επι θαλασσης
Ž 104:2 - ασατε αυτω και ψαλατε αυτω διηγησασθε παντα τα θαυμασια αυτου
Iz 44:24 - ουτως λεγει κυριος ο λυτρουμενος σε και ο πλασσων σε εκ κοιλιας εγω κυριος ο συντελων παντα εξετεινα τον ουρανον μονος και εστερεωσα την γην τις ετερος
Verš 23
ο διδους αρχοντας εις ουδεν αρχειν την δε γην ως ουδεν εποιησεν
Jób 12:21 - εκχεων ατιμιαν επ' αρχοντας ταπεινους δε ιασατο
Ž 107:40 -
Verš 28
και νυν ουκ εγνως ει μη ηκουσας θεος αιωνιος ο θεος ο κατασκευασας τα ακρα της γης ου πεινασει ουδε κοπιασει ουδε εστιν εξευρεσις της φρονησεως αυτου
Ž 147:5 - του διδοντος χιονα ωσει εριον ομιχλην ωσει σποδον πασσοντος
Iz 40,1 - 40 – 66. V hl. 39 predpovedal prorok babylonské zajatie. To bolo potrebné pre porozumenie ďalších hláv (40 – 66), pretože sa v nich hneď od začiatku predpokladá toto zajatie. Cieľom týchto proroctiev je tešiť zajatcov, že sa vyslobodia. Tým sa však cieľ Knihy nevyčerpáva. Vyslobodenie Izraelitov z babylonského zajatia je len predobraz oslobodenia celého ľudského pokolenia z moci diablovej; spása, ktorej je pôvodcom perzský kráľ Kýros (pozri bližšie v úvode k tomuto prorokovi), je len predobraz spásy, ktorej pôvodcom bol Mesiáš, Ježiš Kristus. – Hl. 40 je predslov k týmto proroctvám.
Iz 40,1-5 - Boh pripravuje spásu ľudstva. Obraz verša 3 vzal prorok zo zvyku, že hlásateľ oznamoval príchod panovníka a staral sa, aby cesty, ktorými bude kráčať kráľ, boli urovnané a schodné. Boh odstránil všetky prekážky, ktoré jeho ľud postretnú na ceste, po ktorej sa bude vracať zo zajatia.
Iz 40,6 - Ľudská zloba neprekazí spásonosné Božie úmysly.
Iz 40,11 - Boh je dobrý k svojmu ľudu ako pastier k svojim ovečkám.
Iz 40,16 - Všetko nádherné cédrové a cyprusové drevo a všetka zverina pohoria v pomere k Božej velebnosti by bola iba nepomerne malá obeta. Tým sa, pravda, neodsudzujú starozákonné obety, len sa pripomína ich nedostatočnosť.
Iz 40,21 - Izraeliti mali chápať, že len Jahve je Boh.
Iz 40,26 - Izraelitom zajatým v Babylone mohlo by však prísť azda pokušenie, že sú hviezdy mocnejšie než Jahve. Hoci modloslužobná úcta hviezd bola aj inde rozšírená, prvenstvo patrí Babylonu. Tam bolo hvezdárstvo najviac rozšírené, preto tam aj kult hviezd mal najvýhodnejšiu pôdu (porov. 47,13). K Bohu však nemožno prirovnať ani hviezdy, veď: "Ktože ich stvoril?"