Kniha proroka Izaiáša

Biblia - Sväté písmo

(POL - Poľský - Gdańska)

Iz 3, 1-26

1 Albowiem oto panujący Pan zastępów odejmie od Jeruzalemu i od Judy łaskę, i podporę, wszelaką podporę chleba, i wszelaką podporę wody. 2 Mocarza i męża walecznego, i sędziego, i proroka, i mędrca, i starca; 3 Rotmistrza nad pięćdziesiąt, a męża poważnego, i radcę, i mądrego rzemieślnika, i krasomówcę. 4 I dam im dzieci za książęta; dzieci mówię panować będą nad nimi. 5 I będzie uciskał między ludem jeden drugiego, i bliźni bliźniego swego: powstanie dziecię przeciwko starcowi, a podły przeciwko zacnemu. 6 A gdy się uchwyci każdy brata swego z domu ojca swego, i rzecze: Masz odzienie, bądźże książęciem naszym, a upadek ten zatrzymaj ręką swą: 7 Tedy on przysięże dnia onego, mówiąc: Nie będę zawiązywał tych ran: albowiem w domu moim niemasz chleba, ani odzienia; nie stanowcież mię książęciem nad ludem. 8 Bo Jeruzalem upada, a Juda się wali, dlatego, że język ich, i sprawy ich są przeciwko Panu, pobudzając do gniewu oczy majestatu jego. 9 Postawa oblicza ich świadczy przeciwko nim; grzech swój, jako Sodomczycy, opowiadają, a nie tają go. Biada duszy ich! albowiem sami na się złe przywodzą. 10 Powiedzcie sprawiedliwemu, że mu dobrze będzie; bo owocu uczynków swoich pożywać będzie. 11 Ale biada niepobożnemu! źle mu będzie; albowiem odpłata rąk jego dana mu będzie. 12 Książęta ludu mego są dziećmi, a niewiasty panują nad nimi. O ludu mój! ci, którzy cię wodzą, zwodzą cię, a drogę ścieżek twoich ukrywają. 13 Powstał Pan, aby sądził, stoi, aby sądził lud. 14 Pan przyjdzie na sąd przeciwko starszym ludu swego, i przeciwko książętom ich, a rzecze: Wyście spustoszyli winnicę moję, zdzierstwo z ubogiego w domach waszych. 15 Przeczże trzecie lud mój, a oblicza ubogich bijecie? mówi Pan, Pan zastępów. 16 I rzekł Pan: Iż się wynoszą córki Syońskie, a chodzą szyje wyciągnąwszy, i mrugając oczyma przechodzą się, a drobno postępując nogami swemi szelest czynią: 17 Przetoż obłysi Pan wierzch głowy córek Syońskich, a Pan sromotę ich obnaży. 18 Dnia onego odejmie Pan ochędóstwo podwiązek, także czepce i zawieszenia, 19 Piżmowe jabłka, i manele, i zatyczki, 20 Bieretki, i zapony, i bindy, i przedniczki, i nausznice; 21 Pierścionki, i naczelniki, 22 Odmienne szaty, i płaszczyki, i podwiki, i wacki, 23 Zwierciadła, i rantuszki, i tkanki, i letniki. 24 I będzie miasto wonnych rzeczy smród, a miasto pasa rozpasanie, a miasto utrefionych włosów łysina, a miasto szerokiej szaty opasanie worem, a miasto piękności ogorzelina. 25 Mężowie twoi od miecza upadną, a mocarze twoi w bitwie. 26 I zasmucą się, a płakać będą bramy jego, a spustoszony na ziemi siedzieć będzie.

Iz 3,1-3 - Za časov Oziáša a Joatama žili Izraeliti v blahobyte, ktorý viedol k úpadku mravov. Preto prorok hrozí, že prídu o blahobyt a stratia aj ľudí, na ktorých by sa mohli alebo chceli spoliehať. Päťdesiatnik bol veliteľ jednotky, ktorá počítala asi päťdesiat mužov (porov. stotník). Remeselníci boli dôležitou zložkou štátneho života, preto ich nepriateľ rád brával do zajatia.

Iz 3,4 - Vlády sa zmocnia nedospelé živly. Tento opis veľmi prilieha na pomery, ktoré zavládli za časov Achaza.

Iz 3,6 - Bieda a bezhlavosť bude taká veľká, že toho, kto bude mať trochu lepší odev, nasilu by chceli urobiť panovníkom, ale nik nebude chcieť prevziať hroznú zodpovednosť.

Iz 3,9 - Sodomčania hrešili verejne, nehanbili sa za hriech (Gn 19,5).

Iz 3,14 - Vyvolený národ sa vo Svätom písme viac ráz volá vinicou: Dt 32,32; Ž 80,9; Iz 5,1 n.; 27,2.

Iz 3,16 - Ženy nosievali na členkoch oboch nôh obrúčky zo striebra, zlata alebo aj slonoviny. Tieto spájala zlatá retiazka, preto boli ženy nútené chodiť krátkym, skackavým krokom, pričom im retiazky na nohách hrkali a vyzývali pozornosť mužov.

Iz 3,19 - "Perly", doslovne "kvapky", boli súčiastkami náušníc alebo náhrdelníkov.

Iz 3,20 - Amulety boli ozdobné predmety neznámeho tvaru, na ktorých boli hádam čarovné nápisy.

Iz 3,23 - "Zrkadlo" bola vyleštená kovová platnička, ktorú ženy nosievali pri sebe.

Iz 3,24 - Vrecovina, žinenka, tmavé vrecovité kajúcne rúcho bolo znakom smútku a kajúcnosti. – Znaky vpaľovali otrokom a premoženým nepriateľom.

Iz 3,25 - Tieto verše zosobňujú Jeruzalem ako ženu, ktorá v žiali sedí na zemi (čo je tiež znakom smútku), pretože je pozbavená svojej ozdoby, mužov.