Kazateľ

Biblia - Sväté písmo

(POL - Poľský - Gdańska)

Kaz 11, 1-10

1 Puszczaj chleb twój po wodzie; bo po wielu dniach znajdziesz go. 2 Daj cząstkę siedmiom albo ośmiom; bo nie wiesz, co złego będzie na ziemi. 3 Gdy się napełniają obłoki, deszcz na ziemię wypuszcają; a gdy upada drzewo na południe, albo na północy, na któremkolwiek miejscu upadnie to drzewo, tam zostanie. 4 Kto upatruje wiatr, nigdy nie będzie siał; a kto się przypatruje obłokom, nie będzie żął. 5 Jako ty nie wiesz, która jest droga wiatru, i jako się zrastają kości w żywocie brzemiennej: tak nie wiesz sprawy Bożej, który wszystko czyni. 6 Poranu siej nasienie twoje, a w wieczór nie dawaj odpoczynku ręce twojej, gdyż ty nie wiesz, co jest lepszego, toli, czy owo, czyli też oboje jednako dobre. 7 Zaprawdę wdzięczna jest światłość, i miła rzecz oczom widzieć słońce. 8 A wszakże, choćby przez wiele lat żyw był człowiek, a przez te wszystkie weseliłby się, tedy przywiódłszy sobie na pamięć dni ciemności, jako ich wiele będzie, cokolwiek przeszło, uzna być marnością. 9 Przetoż wesel się, młodzieńcze! w młodości twojej, a niech używa dobrej myśli serce twoje za dni młodości twojej, a chodź drogami serca twego, i według zdania oczu twoich; ale wiedz, że cię dla tego wszystkiego Bóg na sąd przywiedzie. 10 A tak oddal gniew od serca twego, i odrzuć złość od ciała twego, gdyż dzieciństwo i młodość są marnością.

Verš 2

Daj cząstkę siedmiom albo ośmiom; bo nie wiesz, co złego będzie na ziemi.

2Kor 9:10 - A ten, który daje nasienie siejącemu, niechże i wam da chleb ku jedzeniu i rozmnoży nasienie wasze, i przysporzy urodzajów sprawiedliwości waszej,

Verš 5

Jako ty nie wiesz, która jest droga wiatru, i jako się zrastają kości w żywocie brzemiennej: tak nie wiesz sprawy Bożej, który wszystko czyni.

Jn 3:8 - Wiatr, gdzie chce, wieje i głos jego słyszysz, ale nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd idzie; takżeć jest każdy, który się narodził z Ducha.

Ž 139:15 - Nie zataiła się żadna kość moja przed tobą, chociażem był uczyniony w skrytości, i misternie złożony w niskościach ziemi.

Kaz 11,1 - Presvedčenie, že na svete je všetko nedokonalé a nedostatočné, aby mohlo ukojiť túžby ľudskej duše, predsa nevedú Kazateľa k praktickému záveru, aby sa človek vzdal všetkej podnikavosti a činnosti.Prvé dva verše pokúsili sa vysvetľovať rozličným spôsobom: "Púšťať svoj chlieb po vode" vykladali aj v tom zmysle, že Kazateľ odporúča svojim čitateľom obchodovať s ďalekými, zámorskými krajinami. – "Podeľ svoj majetok!" vykladali v tom zmysle, že tu ide o udeľovanie almužny, ktorá sa mnohonásobne navráti darcovi (porov. Lk 16,9). No pravdepodobnejší je zmysel, ktorý vydajú obidva verše, ak ich spojíme, a vtedy je zmysel asi takýto: "Obchod s ďalekými krajinami tak prevádzaj, že nevložíš všetok svoj majetok na jedinú loď."

Kaz 11,4 - Prácu treba započať, keď nadišiel jej čas, bez ohľadu na to, či musíme pri jej výkone zdolávať určité prekážky.

Kaz 11,5 - Iní majú miesto "vietor" nový význam: "duch" alebo "životný dych". Hebrejské slovo ruach má význam: 1) vietor, 2) životný dych, 3) duch. Tak potom niektorí aj spájajú obidva obrazy (o vetroch a o kostiach v lone matky) takto: Ako nevieš, ktorou cestou sa dostáva životný dych ku kostiam v živote ťarchavej ženy, tak podobne nevieš, čo robí Boh.

Kaz 11,8 - "Dni temravy" môžu byť: 1) roky nešťastia na tomto svete, 2) doba v podsvetí. Súvis odporúča najmä tento druhý zmysel.

Kaz 11,10 - "Úsvit života" prekladajú aj vo význame: "pôžitok alebo čierne vlasy", ako by to bola protiva k stareckým šedinám (porov. 12,5c).