Príslovia

Biblia - Sväté písmo

(POL - Poľský - Gdańska)

Prís 17, 1-28

1 Lepszy jest kęs suchego chleba a w pokoju, niżeli pełen dom nabitego bydła ze swarem. 2 Sługa roztropny będzie panował nad synem, który jest ku hańbie; a między braćmi będzie dzielił dziedzictwo. 3 Tygiel srebra a piec złota doświadcza; ale Pan serc dośwadcza. 4 Zły pilnuje warg złośliwych, a kłamca słucha języka przewrotnego. 5 Kto się naśmiewa z ubogiego, uwłacza stworzycielowi jego; a kto się raduje z upadku czyjego, nie ujdzie pomsty. 6 Korona starców są synowie synów ich, a ozdoba synów są ojcowie ich. 7 Nie przystoi mowa poważna głupiemu, dopieroż księciu usta kłamliwe. 8 Jako kamień drogi, tak bywa dar wdzięczny temu, który go bierze; do czegokolwiek zmierzy, zdarzy mu się. 9 Kto pokrywa przestępstwo, szuka łaski; ale kto wznawia rzeczy, rozłącza przyjaciół. 10 Więcej waży gromienie u roztropnego, niżeli sto plag u głupiego. 11 Uporny tylko złego szuka, dla tego poseł okrutny będzie nań zesłany. 12 Lepiej jest człowiekowi spotkać się z niedźwiedzicą osierociałą, niżeli z głupim w głupstwie jego. 13 Kto oddaje złem za dobre, nie wynijdzie złe z domu jego. 14 Kto zaczyna zwadę, jest jako ten, co przekopuje wodę; przetoż niż się zwada rozsili, zaniechaj go. 15 Kto usprawiedliwia niezbożnego, a winnym czyni sprawiedliwego, oba jednako są obrzydliwością Panu. 16 Cóż po dostatku w ręku głupiego, ponieważ do nabycia mądrości rozumu nie ma? 17 Wszelkiego czasu miłuje przyjaciel, a w ucisku stawia się jako brat. 18 Człowiek głupi daje rękę, czyniąc rękojemstwo przed twarzą przyjaciela swego. 19 Kto miłuje zwadę, miłuje grzech; a kto wynosi usta swe, szuka upadku. 20 Przewrotny w sercu nie znajduje dobrego; a kto jest przewrotnego języka, wpadnie we złe. 21 Kto spłodził głupiego, na smutek swój spłodził go, ani się rozweseli ojciec niemądrego. 22 Serce wesołe oczerstwia jako lekarstwo; ale duch sfrasowany wysusza kości. 23 Niezbożny potajemnie dar bierze, aby podwrócił ścieszki sądu. 24 Na twarzy roztropnego znać mądrość; ale oczy głupiego aż na kraju ziemi. 25 Syn głupi żałością jest ojcu swemu, a gorzkością rodzicielce swojej. 26 Zaiste nie dobra, winować sprawiedliwego, albo żeby przełożeni kogo dla cnoty bić mieli. 27 Kto zawściąga mowy swe, jest umiejętnym; drogiego ducha jest mąż rozumny. 28 Gdy głupi milczy, za mądrego poczytany bywa; a który zatula wargi swoje, za rozumnego.

Verš 1

Lepszy jest kęs suchego chleba a w pokoju, niżeli pełen dom nabitego bydła ze swarem.

Prís 15:17 - Lepszy jest pokarm z jarzyny, gdzie jest miłość, niżeli z karmnego wołu, gdzie jest nienawiść.

Verš 3

Tygiel srebra a piec złota doświadcza; ale Pan serc dośwadcza.

Prís 27:21 - Tygiel srebra a piec złota doświadcza, a człowieka wieść sławy jego.

Jer 17:10 - Ja Pan, który się badam serca, i doświadczam nerek, tak abym każdemu oddał według drogi jego, i według owocu spraw jego.

Verš 5

Kto się naśmiewa z ubogiego, uwłacza stworzycielowi jego; a kto się raduje z upadku czyjego, nie ujdzie pomsty.

Prís 14:31 - Kto ciemięży ubogiego, uwłacza stworzycielowi jego; ale go czci, kto ma litość nad ubogim.

Verš 13

Kto oddaje złem za dobre, nie wynijdzie złe z domu jego.

Dt 32:35 - Mojać jest pomsta i nagroda; czasu swego powinie się noga ich, ponieważ bliski jest dzień zginienia ich, a spieszą się przyszłe rzeczy do nich.

Prís 20:22 - Nie mów: Oddam złem. Oczekuj na Pana, a wybawi cię.

Prís 24:29 - Nie mów: Jako mi uczynił, tak mu uczynię; oddam mężowi temu według uczynku jego.

Rim 12:17 - (Bracia!) nie bądźcie mądrymi sami u siebie; żadnemu złem za złe nie oddawajcie, obmyśliwając to, co jest uczciwego przed wszystkimi ludźmi.

1Sol 5:15 - Patrzcie, aby kto złem za złe komu nie oddawał; ale zawsze dobrego naśladujcie, i sami między sobą i ku wszystkim.

1Pt 3:9 - Nie oddawając złego za złe, ani łajania za łajanie, lecz przeciwnym obyczajem dobrorzecząc, gdyż wiecie, iż na to powołani jesteście, abyście błogosławieństwo odziedziczyli.

Verš 14

Kto zaczyna zwadę, jest jako ten, co przekopuje wodę; przetoż niż się zwada rozsili, zaniechaj go.

Prís 20:3 - Uczciwa rzecz każdemu, poprzestać zwady; ale głupim jest, co się w nią wdaje.

Verš 15

Kto usprawiedliwia niezbożnego, a winnym czyni sprawiedliwego, oba jednako są obrzydliwością Panu.

Ex 23:7 - Od rzeczy kłamliwej oddalisz się, a niewinnego i sprawiedliwego nie zabijesz; bo nie usprawiedliwię niezbożnego.

Prís 24:24 - Tego, który mówi niepobożnemu; Jesteś sprawiedliwy, będą ludzie przeklinać, a narody się nim brzydzić będą.

Iz 5:23 - Którzy usprawiedliwiają niezbożnego za podarki, a sprawiedliwość sprawiedliwych odejmują od nich!

Verš 19

Kto miłuje zwadę, miłuje grzech; a kto wynosi usta swe, szuka upadku.

Prís 16:18 - Przed zginieniem przychodzi pycha, a przed upadkiem wyniosłość ducha.

Verš 22

Serce wesołe oczerstwia jako lekarstwo; ale duch sfrasowany wysusza kości.

Prís 15:13 - Serce wesołe uwesela twarz; ale dla żałości serca duch strapiony bywa.

Verš 24

Na twarzy roztropnego znać mądrość; ale oczy głupiego aż na kraju ziemi.

Kaz 2:14 - Mądry ma oczy w głowie swej, ale głupi w ciemnościach chodzi; a wszakżem poznał, że jednakie przygody na wszystkich przychdzą.

Kaz 8:1 - Mądrość człowieka oświeca oblicze jego, a hardość twarzy jego odmienia.

Verš 25

Syn głupi żałością jest ojcu swemu, a gorzkością rodzicielce swojej.

Prís 10:1 - Syn mądry rozwesela ojca: ale syn głupi smutkiem jest matki swojej.

Prís 15:20 - Syn mądry uwesela ojca; ale głupi człowiek lekce waży matkę swoję.

Prís 19:13 - Syn głupi jest utrapieniem ojcu swemu, a żona swarliwa jest jako ustawiczne kapanie przez dach.

Pris 17,1 - Mäso z pokojných obiet sa používalo na hostine. Zúčastňovali sa na nej obetujúci a jeho príbuzenstvo.

Pris 17,2 - Porov. Eliezer (Gn 15,2); Jozef Egyptský (Gn 39,4 n.).

Pris 17,5 - Porov. 14,31.

Pris 17,18 - Porov. 6,1–5; 11,15; Sir 29,20.

Pris 17,23 - Doslovne "dar spoza ňadier", lebo tam ho darca tajne niesol.