Príslovia

Biblia - Sväté písmo

(POL - Poľský - Gdańska)

Prís 1, 1-33

1 (POL) Przypowieści Salomona, syna Dawidowego, króla Izraelskiego,
1 (HEM) משלי שלמה בן דוד מלך ישראל׃

2 (POL) Dla poznania mądrości i ćwiczenia, ku wyrozumieniu powieści roztropnych;
2 (HEM) לדעת חכמה ומוסר להבין אמרי בינה׃

3 (POL) Dla pojęcia ćwiczenia w rozumie, w sprawiedliwości, w sądzie i w prawości;
3 (HEM) לקחת מוסר השכל צדק ומשפט ומישרים׃

4 (POL) Dla podania prostakom ostrożności, młodemu umiejętności, i opatrzności.
4 (HEM) לתת לפתאים ערמה לנער דעת ומזמה׃

5 (POL) Tych gdy mądry słuchać będzie, przybędzie mu nauki, a roztropny w radach opatrzniejszy będzie,
5 (HEM) ישמע חכם ויוסף לקח ונבון תחבלות יקנה׃

6 (POL) Aby zrozumiał przypowieści, i wykłady ich, słowa mądrych i zagadki ich.
6 (HEM) להבין משל ומליצה דברי חכמים וחידתם׃

7 (POL) Bojaźń Pańska jest początkiem umiejętności; ale głupi mądrością i ćwiczeniem gardzą.
7 (HEM) יראת יהוה ראשית דעת חכמה ומוסר אוילים בזו׃

8 (POL) Słuchaj, synu mój! ćwiczenia ojca twego, a nie opuszczaj nauki matki twojej.
8 (HEM) שמע בני מוסר אביך ואל תטש תורת אמך׃

9 (POL) Bo to przyda wdzięczności głowie twojej, i będzie łańcuchem kosztownym szyi twojej.
9 (HEM) כי לוית חן הם לראשך וענקים לגרגרתיך׃

10 (POL) Synu mój! jeżliby cię namawiali grzesznicy, nie przyzwalaj.
10 (HEM) בני אם יפתוך חטאים אל תבא׃

11 (POL) Jeźlićby rzekli: Pójdź z nami, czyhajmy na krew, zasadźmy się na niewinnego bez przyczyny;
11 (HEM) אם יאמרו לכה אתנו נארבה לדם נצפנה לנקי חנם׃

12 (POL) Pożremyż ich żywo, jako grób, a całkiem, jako zstępujących w dół;
12 (HEM) נבלעם כשאול חיים ותמימים כיורדי בור׃

13 (POL) Wszelkiej majętności kosztownej nabędziemy, napełnimy domy nasze korzyścią;
13 (HEM) כל הון יקר נמצא נמלא בתינו שלל׃

14 (POL) Rzuć między nas los twój; mieszek jeden wszyscy mieć będziemy.
14 (HEM) גורלך תפיל בתוכנו כיס אחד יהיה לכלנו׃

15 (POL) Synu mójâ nie chodźże z nimi w drogę; zawściągnij nogi twojej od ścieżek ich.
15 (HEM) בני אל תלך בדרך אתם מנע רגלך מנתיבתם׃

16 (POL) Albowiem nogi ich ku złemu bieżą, i spieszą się na wylanie krwi.
16 (HEM) כי רגליהם לרע ירוצו וימהרו לשפך דם׃

17 (POL) Bo jako próżno zastawiają sieci przed oczyma wszelkiego ptaka skrzydlastego:
17 (HEM) כי חנם מזרה הרשת בעיני כל בעל כנף׃

18 (POL) Tak i ci na krew swoję czyhają, a zasadzają się na duszę swoję.
18 (HEM) והם לדמם יארבו יצפנו לנפשתם׃

19 (POL) Takieć są ścieszki każdego czyhającego na zysk, który duszę pana swego odbiera.
19 (HEM) כן ארחות כל בצע בצע את נפש בעליו יקח׃

20 (POL) Mądrość na dworzu woła, głos swój na ulicach wydaje.
20 (HEM) חכמות בחוץ תרנה ברחבות תתן קולה׃

21 (POL) W największym zgiełku woła, u wrót bram, w miastach powieści swoje opowiada, mówiąc:
21 (HEM) בראש המיות תקרא בפתחי שערים בעיר אמריה תאמר׃

22 (POL) Prostacy! dokądże się kochać będziecie w prostocie? a naśmiewcy pośmiewisko miłować będziecie? a głupi nienawidzieć umiejętności będziecie?
22 (HEM) עד מתי פתים תאהבו פתי ולצים לצון חמדו להם וכסילים ישנאו דעת׃

23 (POL) Nawróćcież się na karanie moje; oto wam wydam ducha mojego, a podam wam do znajomości słowa moje.
23 (HEM) תשובו לתוכחתי הנה אביעה לכם רוחי אודיעה דברי אתכם׃

24 (POL) Ponieważem wołała, a nie chcieliście; wyciągałam rękę moję, a nie był, ktoby uważał;
24 (HEM) יען קראתי ותמאנו נטיתי ידי ואין מקשיב׃

25 (POL) Owszem odrzuciliście wszystkę radę moję, a karności mojej nie chcieliście przyjąć;
25 (HEM) ותפרעו כל עצתי ותוכחתי לא אביתם׃

26 (POL) Przetoż ja w zginieniu waszem śmiać się będę, będę z was szydziła, gdy przyjdzie, czego się strachacie.
26 (HEM) גם אני באידכם אשחק אלעג בבא פחדכם׃

27 (POL) Gdy przyjdzie jako spustoszenie, czego się strachacie, i gdy zginienie wasze przypadnie jako wicher, gdy przyjdzie na was ucisk i utrapienie;
27 (HEM) בבא כשאוה פחדכם ואידכם כסופה יאתה בבא עליכם צרה וצוקה׃

28 (POL) Tedy mię wzywać będą, a nie nie wysłucham; szukać mię będą z poranku, a nie znajdą mię.
28 (HEM) אז יקראנני ולא אענה ישחרנני ולא ימצאנני׃

29 (POL) Przeto, iż mieli w nienawiści umiejętność, a bojaźni Pańskiej nie obrali sobie,
29 (HEM) תחת כי שנאו דעת ויראת יהוה לא בחרו׃

30 (POL) Ani przestawali na radzie mijej, ale gardzili wszelką karnością moją:
30 (HEM) לא אבו לעצתי נאצו כל תוכחתי׃

31 (POL) Przetoż będą używać owocu dróg swoich, a radami swemi nasyceni będą.
31 (HEM) ויאכלו מפרי דרכם וממעצתיהם ישבעו׃

32 (POL) Bo odwrócenie prostaków pozabija ich, a szczęście głupich wytraci ich.
32 (HEM) כי משובת פתים תהרגם ושלות כסילים תאבדם׃

33 (POL) Ale kto mię słucha, bezpiecznie mieszkać będzie, a będzie wolny od strachu złych rzeczy.
33 (HEM) ושמע לי ישכן בטח ושאנן מפחד רעה׃

Verš 16

Albowiem nogi ich ku złemu bieżą, i spieszą się na wylanie krwi.

Iz 59:7 - Nogi ich bieżą do złego, i kwapią się na wylanie krwi niewinnej. Myśli ich są myśli nieprawości; spustoszenie i starcie jest na drogach ich.

Rim 3:15 - Nogi ich prędkie są ku wylewaniu krwi;

Verš 24

Ponieważem wołała, a nie chcieliście; wyciągałam rękę moję, a nie był, ktoby uważał;

Iz 65:12 - Was, mówię policzę pod miecz, tak, że wy wszyscy do zabicia schylać się będziecie, przeto, żem wołał, a nie ozwaliście mi się, mówiłem, a nie słyszeliście, aleście czynili, co złego jest przed oczyma mojemi, a czegom Ja nie chciał, obieraliście.

Iz 66:4 - Tak i Ja obiorę za wynalazki ich, a to, czego się boją, przywiodę na nich, przeto, że gdym wołał, żaden się nie ozwał, gdym mówił, nie słuchali, ale czynili to, co złego jest przed oczyma mojemi, a to, czegom nie chciał, obierali.

Jer 13:10 - Ludu tego bardzo złego, który się zbrania słuchać słów moich, który chodzi w uporze serca swego, i chodzi za bogami obcymi, służąc im i kłaniając się im; i będzie podobien temu pasowi, który się niczemu nie godzi.

Verš 10

Synu mój! jeżliby cię namawiali grzesznicy, nie przyzwalaj.

Prís 4:14 - Ścieszką niepobożnych nie chodź, a nie udawaj się drogą złośliwych.

Verš 27

Gdy przyjdzie jako spustoszenie, czego się strachacie, i gdy zginienie wasze przypadnie jako wicher, gdy przyjdzie na was ucisk i utrapienie;

Jób 27:9 - Izali Bóg usłyszy wołanie jego, gdy nań ucisk przyjdzie?

Jób 35:12 - Tedy wołająli dla hardości złych, on ich nie wysłuchuje.

Iz 1:15 - Przetoż gdy wyciągniecie ręce wasze, skryję oczy moje przed wami; a gdy rozmnożycie modlitwę, nie wysłucham; bo ręce wasze krwi są pełne.

Jer 11:11 - Dlatego tak mówi Pan: Oto Ja przywiodę na nich złe, z którego nie będą mogli wyjść; choćby wołali do mnie, nie wysłucham ich.

Jer 14:12 - Gdy pościć będą, Ja nie wysłucham wołania ich; a gdy ofiarować będą całopalenie, i ofiarę śniedną, Ja tego nie przyjmę; ale mieczem, i głodem, i morem wytracę ich.

Ez 8:18 - Przetoż i Ja postąpię z nimi wedłu zapalczywości; oko moje nie sfolguje ani się zmiłuję; i będą wołać do uszów moich głosem wielkim, a nie wysłucham ich.

Mi 3:4 - Tedy do Pana wołać będą, a nie wysłucha ich, owszem, zakryje oblicze swoje przed nimi czasu onego, tak jako oni wykonywali złe przedsięwzięcia swoje.

Verš 7

Bojaźń Pańska jest początkiem umiejętności; ale głupi mądrością i ćwiczeniem gardzą.

Jób 28:28 - Ale człowiekowi rzekł: Oto bojaźń Pańska jest mądrością, a warować się złego, jest rozumem.

Ž 111:10 - Początek mądrości jest bojaźń Pańska; rozumu dobrego nabywają wszyscy, którzy rozkazanie Pańskie czyną; chwała jego trwa na wieki.

Prís 9:10 - Początek mądrości jest bojaźń Pańska, a umiejętność świętych jest rozum.

Kaz 12:13 - Suma wszystkiego, coś słyszał: Boga się bój, a przykazań jego przestrzegaj, bo na tem człowiekowi wszystko zależy;

Pris 1,1-6 - Prvá čiastka knihy (1,1 – 9,18) predstavuje všeobecný úvod, ktorý k jadru celej knihy (k jednotlivým prísloviam a naučeniam v ďalších častiach) napísal ich redaktor. Vhodnou formou (zosobnením múdrosti a pochabosti) sa podávajú pokyny a rady pre život. Dlhšie, súvislejšie vývody sú prepletené jednotlivosťami, lenže poriedko (napr. 3,27–30 a i.).Za nadpisom (1) spisovateľ uvádza hneď účel tejto zbierky prísloví.

Pris 1,7 - Jadrom všetkej múdrosti, je bázeň pred Pánom, bohabojnosť, ktorá vzdáva úctu Bohu vnútorne i navonok. – Porov. 9,10a.

Pris 1,8 - Porov. 6,20b.

Pris 1,9 - Porov. 4,9a.

Pris 1,11 - "Nevinnému", v hebr.: "krvi".

Pris 1,16 - Tento verš nie je v gréckych rukopisoch, preto ho niektorí pokladajú za sem vsunutý z Iz 59,7 (Peters).

Pris 1,20-23 - Personifikácia je známa v poézii všetkých národov, lež zvlášť je prijateľná obrazivej mysli Orientálcov.

Pris 1,21 - "Na samom vrchu hradieb" preložené podľa LXX, miesto hebr. "v čele zhluknutého ľudu" a takisto Vulg. Nazdávame sa, že pôvodný text sa tu nezachoval celkom neporušený.

Pris 1,27 - Tento verš pokladajú novší bádatelia za glosu.