Žalmy

1 (POL) Boże pomst! Panie Boże pomst! rozjaśnij się!
1 (ROH) Silný Bože pomsty, Hospodine, silný Bože pomsty, zaskvej sa!

2 (POL) Podnieś się, o Sędzio wszystkiej ziemi! a daj zapłatę pysznym.
2 (ROH) Pozdvihni sa, sudca zeme! Daj pyšným odplatu!

3 (POL) Dokądże niepobożni, Panie! dokądże niepobożni radować się będą?
3 (ROH) Až dokedy bezbožníci, Hospodine, dokedy budú plesať bezbožní?

4 (POL) Długoż będą świegotać i hardzie mówić, chlubiąc się wszyscy, którzy czynią nieprawość?
4 (ROH) Vravia a vravia, hovoria spurne; honosia sa všetci činitelia neprávosti.

5 (POL) Lud twój, Panie! trzeć, a dziedzictwo twoje trapić?
5 (ROH) Hospodine, depcú tvoj ľud a trápiac ponižujú tvoje dedičstvo.

6 (POL) Wdowy i przychodniów mordować? a sierotki zabijać?
6 (ROH) Vraždia vdovu a pohostína a siroty zabíjajú

7 (POL) Mówiąc: Nie widzi tego Pan, ani tego rozumie Bóg Jakóbowy.
7 (ROH) a hovoria: Nevidí toho Hospodin, ani tomu nerozumie Bôh Jakobov.

8 (POL) Zrozumicież, o wy bydlęcy między ludźmi! a wy szaleni kiedyż zrozumiecie?
8 (ROH) Rozumejte, zhovädilí v ľude! Blázni, kedyže už zmúdriete?

9 (POL) Izali ten, który szczepił ucho, nie słyszy? i który ukształtował oko, izali nie widzi?
9 (ROH) Či azda ten, ktorý vsadil ucho, nepočuje? Alebo či ten, ktorý utvoril oko, nevidí?

10 (POL) Izali ten, który ćwiczy narody, nie będzie karał? który uczy człowieka umiejętności.
10 (ROH) Či ten, ktorý kázni národy, nebude trestať? Ten, ktorý učí ľudí vedomosti?

11 (POL) Pan zna myśli ludzkie, iż są szczerą marnością.
11 (ROH) Hospodin zná myšlienky ľudí, že sú márnosť.

12 (POL) Błogosławiony jest mąż, którego ty ćwiczysz, Panie! a zakonu twego uczysz go.
12 (ROH) Blahoslavený muž, ktorého otcovsky káraš, Hospodine, a vyučuješ ho zo svojho zákona,

13 (POL) Abyś mu sprawił pokój od złych dni, ażby był wykopany dół niezbożnikowi.
13 (ROH) aby si mu spôsobil pokoj pred dňami zlého, kým sa bezbožnému nevykope jama.

14 (POL) Albowiem, nie opuści Pan ludu swego, a dziedzictwa swego nie zaniecha.
14 (ROH) Lebo Hospodin nepovrhne svojho ľudu a neopustí svojho dedičstva.

15 (POL) Ale aż ku sprawiedliwości obróci się sąd, a za nim wszyscy serca uprzejmego.
15 (ROH) Lebo súd sa navráti k spravedlivosti, a za ním pojdú všetci úprimného srdca.

16 (POL) Któżby się był zastawił za mną przeciwko złośnikom? ktoby się był ujął o mnie przeciwko tym, którzy czynią nieprawość?
16 (ROH) Kto by bol za mňa povstal proti zlostníkom? Kto by sa bol postavil za mňa proti činiteľom neprávosti?

17 (POL) By mi był Pan nie przybył na pomoc, małoby była nie mieszkała dusza moja w milczeniu.
17 (ROH) Keby mi Hospodin nebol býval pomocou, už by sa skoro bola octla moja duša v mlčaní.

18 (POL) Jużem był rzekł: Zachwiała się noga moja; ale miłosierdzie twoje, o Panie! zatrzymało mię.
18 (ROH) Ak hovorím: Moja noha sa kláti, tvoja milosť, ó, Hospodine, ma vždycky upevní.

19 (POL) W wielkości utrapienia mego, we wnętrznościach moich, pociechy twoje rozweselały duszę moję.
19 (ROH) V mnohých mojich dumných myšlienkach v mojom srdci tvoje potešovania obveseľujú moju dušu.

20 (POL) Izali z tobą towarzyszy stolica nieprawości tych, którzy stanowią krzywdę miasto prawa?
20 (ROH) Lebo veď či sa spolčí s tebou stolica neprávosti, ten, kto vymýšľa trápenie po zákone?

21 (POL) Którzy się zbierają przeciwko duszy sprawiedliwego, a krew niewinną potępiają?
21 (ROH) Tí, ktorí útočia na dušu spravedlivého a odsudzujú nevinnú krv?

22 (POL) Ale Pan jest twierdzą moją, a Bóg mój skałą ufności mojej.
22 (ROH) Ale Hospodin mi je vysokým hradom a môj Bôh skalou môjho útočišťa.

23 (POL) Onci obróci na nich nieprawość ich, a dla złości ich wytraci ich; wytraci ich Pan, Bóg nasz.
23 (ROH) A obráti ich neprávosť na nich samých, ich vlastnou zlosťou ich zahladí; zahladí ich Hospodin, náš Bôh.