| ŽalmyBiblia - Sväté písmo(POL - Poľský - Gdańska) | Ž 94, 1-23 |
1 Ž 94, 1 Boże pomst! Panie Boże pomst! rozjaśnij się! 2 Ž 94, 2 Podnieś się, o Sędzio wszystkiej ziemi! a daj zapłatę pysznym. 3 Ž 94, 3 Dokądże niepobożni, Panie! dokądże niepobożni radować się będą? 4 Ž 94, 4 Długoż będą świegotać i hardzie mówić, chlubiąc się wszyscy, którzy czynią nieprawość? 5 Ž 94, 5 Lud twój, Panie! trzeć, a dziedzictwo twoje trapić? 6 Ž 94, 6 Wdowy i przychodniów mordować? a sierotki zabijać? 7 Ž 94, 7 Mówiąc: Nie widzi tego Pan, ani tego rozumie Bóg Jakóbowy. 8 Ž 94, 8 Zrozumicież, o wy bydlęcy między ludźmi! a wy szaleni kiedyż zrozumiecie? 9 Ž 94, 9 Izali ten, który szczepił ucho, nie słyszy? i który ukształtował oko, izali nie widzi? 10 Ž 94, 10 Izali ten, który ćwiczy narody, nie będzie karał? który uczy człowieka umiejętności. 11 Ž 94, 11 Pan zna myśli ludzkie, iż są szczerą marnością. 12 Ž 94, 12 Błogosławiony jest mąż, którego ty ćwiczysz, Panie! a zakonu twego uczysz go. 13 Ž 94, 13 Abyś mu sprawił pokój od złych dni, ażby był wykopany dół niezbożnikowi. 14 Ž 94, 14 Albowiem, nie opuści Pan ludu swego, a dziedzictwa swego nie zaniecha. 15 Ž 94, 15 Ale aż ku sprawiedliwości obróci się sąd, a za nim wszyscy serca uprzejmego. 16 Ž 94, 16 Któżby się był zastawił za mną przeciwko złośnikom? ktoby się był ujął o mnie przeciwko tym, którzy czynią nieprawość? 17 Ž 94, 17 By mi był Pan nie przybył na pomoc, małoby była nie mieszkała dusza moja w milczeniu. 18 Ž 94, 18 Jużem był rzekł: Zachwiała się noga moja; ale miłosierdzie twoje, o Panie! zatrzymało mię. 19 Ž 94, 19 W wielkości utrapienia mego, we wnętrznościach moich, pociechy twoje rozweselały duszę moję. 20 Ž 94, 20 Izali z tobą towarzyszy stolica nieprawości tych, którzy stanowią krzywdę miasto prawa? 21 Ž 94, 21 Którzy się zbierają przeciwko duszy sprawiedliwego, a krew niewinną potępiają? 22 Ž 94, 22 Ale Pan jest twierdzą moją, a Bóg mój skałą ufności mojej. 23 Ž 94, 23 Onci obróci na nich nieprawość ich, a dla złości ich wytraci ich; wytraci ich Pan, Bóg nasz.
| | Ž 94, 1-23 |
Verš 1
Boże pomst! Panie Boże pomst! rozjaśnij się!
Dt 33:2 - I rzekł: Pan z Synaj przyszedł, i pojawił się im z Seiru, objaśnił się z góry Faran, a przyszedł z dziesięcioma tysiącami świętych; z prawicy jego zakon ognisty dany im.
Ž 50:2 - Objaśnił się Bóg z Syonu w doskonałej ozdobie.
Ž 80:1 - Przedniejszemu śpiewakowi na Sosannim psalm świadectwa Asafowi.
Verš 7
Mówiąc: Nie widzi tego Pan, ani tego rozumie Bóg Jakóbowy.
Ž 10:11 - Mówi w sercu swem: Zapomnałci tego Bóg; zakrył oblicze swoje, nie ujrzy na wieki.
Ž 10:13 - Przeczże niezbożnik draźni Boga, mówiąc w sercu swem: Nie będziesz się o tem pytał?
Ž 59:7 - Nawracają się pod wieczór, a warczą jako psy, i biegają około miasta.
Verš 8
Zrozumicież, o wy bydlęcy między ludźmi! a wy szaleni kiedyż zrozumiecie?
Ž 92:6 - O jako wielmożne są sprawy twoje, Panie! bardzo głębokie są myśli twoje.
Verš 9
Izali ten, który szczepił ucho, nie słyszy? i który ukształtował oko, izali nie widzi?
Ex 4:11 - A Pan mu rzekł: Któż uczynił usta człowiekowi? albo kto uczynił niemego, albo głuchego, albo widzącego, albo ślepego, izaż nie Ja Pan?
Verš 11
Pan zna myśli ludzkie, iż są szczerą marnością.
1Kor 3:20 - I zasię: Pan zna myśli mądrych, iż są marnością.
Verš 14
Albowiem, nie opuści Pan ludu swego, a dziedzictwa swego nie zaniecha.
1Sam 12:22 - Albowiemci nie opuści Pan ludu swego, dla imienia swego wielkiego, gdyż się upodobało Panu, uczynić was sobie ludem.
Rim 11:1 - Mówię tedy: Izali Bóg odrzucił lud swój? Nie daj tego Boże! Albowiem i jam jest Izraelczyk z nasienia Abrahamowego, z pokolenia Benjaminowego.
Z 94,7 - "Pán nevidí" a "nevie", neveria, že Boh bude trestať každú krivdu, každý hriech a každý zločin. Proti podobným neprístojnostiam a krivdám brojili aj proroci (Iz 1,23; 5,20-23; 10,1 n.; Jer 5,1 n.; Ez 22,7; Oz 4,2; Zach 7,10 atď.).
Z 94,17 - "V ríši mlčania", teda v šeóle (porov. Ž 115,17).