  | ŽalmyBiblia - Sväté písmo(POL - Poľský - Gdańska) | Ž 78, 1-72 |
1 (POL) Pieśń wyuczająca podana Asafowi. Słuchaj, ludu mój! zakonu mego; nakłońcież uszów swych do słów ust moich.
1 (KAT) Asafova poučná pieseň. Počúvaj, ľud môj, moju náuku, nakloň sluch k slovám mojich úst.
2 (POL) Otworzę w podobieństwie usta moje, a będę opowiadał przypowiastki starodawne.
2 (KAT) Otvorím svoje ústa v podobenstvách, vyrozprávam starodávne tajomstvá.
3 (POL) Cośmy słyszeli, i poznali, i co nam ojcowie nasi opowiadali.
3 (KAT) Čo sme počuli a poznali a čo nám rozprávali naši otcovia,
4 (POL) Nie zataimy tego przed synami ich, którzy przyszłym potomkom swoim opowiadać będą chwały Pańskie, i moc jego, i cuda jego, które uczynił.
4 (KAT) nezatajíme pred ich synmi; ďalším pokoleniam vyrozprávame slávne a mocné skutky Pánove a zázraky, ktoré urobil.
5 (POL) Bo wzbudził świadectwo w Jakóbie, a zakon wydał w Izraelu; przykazał ojcom naszym, aby to do wiadomości podawali synom swoim,
5 (KAT) Jakubovi dal nariadenie a pre Izraela vyhlásil za zákon, aby to, čo prikázal našim otcom, zvestovali svojim synom;
6 (POL) Aby poznał wiek potomny, synowie, którzy się narodzić mieli, a oni zaś powstawszy, aby to opowiadali synom swoim;
6 (KAT) majú to vedieť aj ďalšie pokolenia, synovia, ktorí sa narodia. Oni prídu a vyrozprávajú svojim deťom,
7 (POL) Aby pokładali w Bogu nadzieję swoję, a nie zapominali na sprawy Boże, ale strzegli przykazań jego;
7 (KAT) aby svoju dôveru vkladali v Boha, aby nezabúdali na Božie diela a zachovávali jeho príkazy;
8 (POL) Aby się nie stali jako ojcowie ich narodem odpornym i nieposłusznym, narodem, który nie wygotował serca swego, aby był wierny Bogu duch jego.
8 (KAT) aby neboli ako ich otcovia, vzdorné a zatvrdlivé pokolenie, pokolenie nestáleho srdca, ktorého duch nebol verný Bohu.
9 (POL) Albo jako synowie Efraimowi zbrojni, którzy, choć umieli z łuku strzelać, wszakże w dzień wojny tył podali.
9 (KAT) Synovia Efraima, obratní lukostrelci, v deň bitky utiekli.
10 (POL) Bo nie przestrzegali przymierza Bożego, a według zakonu jego zbraniali się chodzić.
10 (KAT) Nezachovávali zmluvu s Bohom a odopreli kráčať podľa jeho zákona.
11 (POL) Zapomnieli na sprawy jego, i na dziwne dzieła jego, które im pokazywał.
11 (KAT) Zabudli na jeho činy a na zázraky, ktoré im ukázal.
12 (POL) Przed ojcami ich czynił cuda w ziemi Egipskiej, na polu Soan.
12 (KAT) Pred zrakom ich otcov divy vykonal v krajine egyptskej, na pláni taniskej.
13 (POL) Rozdzielił morze, i przeprowadził ich, i sprawił, że stanęły wody jako kupa.
13 (KAT) Rozdvojil more a previedol ich cezeň, vody postavil ako val.
14 (POL) Prowadził ich w obłoku we dnie, a każdej nocy w jasnym ogniu.
14 (KAT) Vo dne ich viedol oblakom, za noci žiarou ohnivou.
15 (POL) Rozszczepił skały na puszczy, a napoił ich, jako z przepaści wielkich.
15 (KAT) Rozštiepil skalu na púšti a napojil ich vodou ako z prívalu.
16 (POL) Wywiódł strumienie ze skały, a uczynił, że wody ciekły jako rzeki.
16 (KAT) Potokom dal vytrysknúť zo skaly a vody nechal ako rieky tiecť.
17 (POL) A wszakże oni przyczynili grzechów przeciwko niemu, a wzruszyli Najwyższego na puszczy do gniewu;
17 (KAT) Ale oni proti nemu ďalej hrešili, na stepi popudzovali k hnevu Najvyššieho.
18 (POL) I kusili Boga w sercu swem, żądając pokarmu według lubości swojej.
18 (KAT) Pokúšali Boha vo svojom srdci, dychtivo sa dožadovali pokrmu.
19 (POL) A mówili przeciwko Bogu temi słowy: Izali może Bóg zgotować stół na tej puszczy?
19 (KAT) Proti Bohu reptali a vraveli: „Či Boh môže pripraviť stôl aj na púšti?“
20 (POL) Oto uderzył w skałę, a wypłynęły wody, i rzeki wezbrały; izali też będzie mógł dać chleb? Izali nagotuje mięsa ludowi swemu?
20 (KAT) A on naozaj udrel na skalu a voda vytiekla a potoky sa rozliali. „A či on môže aj chlieb dať a svojmu ľudu mäso obstarať?“
21 (POL) Przetoż usłyszawszy to Pan, rozgniewał się, a ogień się zapalił przeciw Jakóbowi, także i popędliwość powstała przeciw Izraelowi;
21 (KAT) Počul to Pán a hnevom zahorel, oheň vzplanul proti Jakubovi a hnev vzkypel proti Izraelovi.
22 (POL) Przeto, iż nie wierzyli Bogu, a nie mieli nadziei w zbawieniu jego.
22 (KAT) Lebo nedôverovali Bohu a nedúfali v jeho pomoc.
23 (POL) Choć był rozkazał obłokom z góry, i forty niebieskie otworzył.
23 (KAT) Rozkázal teda horným oblakom a otvoril brány nebies;
24 (POL) I spuścił im jako deszcz mannę ku pokarmowi, a pszenicę niebieską dał im.
24 (KAT) a pršala im manna za pokrm a dal im chlieb z neba.
25 (POL) Chleb mocarzów jadł człowiek, a zesłał im pokarmów do sytości.
25 (KAT) Človek jedol chlieb anjelský; pokrmu im dal dosýta.
26 (POL) Obrócił wiatr ze wschodu na powietrzu, a przywiódł mocą swą wiatr z południa;
26 (KAT) Z oblohy vyburcoval vietor východný, svojou mocou priviedol vietor od juhu
27 (POL) I spuścił na nich mięso jako proch, i ptastwo skrzydlate jako piasek morski;
27 (KAT) a spustil sa na nich dážď mäsa ako prach, okrídlené vtáky ako morský piesok.
28 (POL) Spuścił je w pośród obozu ich, wszędy około namiotów ich.
28 (KAT) Padali doprostred ich tábora, okolo stanov.
29 (POL) I jedli, a nasyceni byli hojnie, i dał im, czego żądali.
29 (KAT) Nuž jedli a nasýtili sa nadmieru, splnil im, čo si žiadali.
30 (POL) A gdy jeszcze nie wypełnili żądości swej, gdy jeszcze pokarm był w ustach ich:
30 (KAT) Ešte boli zachvátení svojou žiadostivosťou, ešte mali pokrm v ústach,
31 (POL) Tedy zapalczywość Boża przypadła na nich, i pobił tłustych ich, a przedniejszych z Izraela poraził.
31 (KAT) keď proti nim vzplanul Boží hnev, popredných mužov pozabíjal a zničil výkvet Izraela.
32 (POL) Ale w tem wszystkiem jeszcze grzeszyli, i nie wierzyli cudom jego;
32 (KAT) Ale oni ďalej hrešili a neverili v jeho zázraky.
33 (POL) Przetoż sprawił, że marnie dokonali dni swoich, i lat swoich w strachu.
33 (KAT) Ich dni ukončil ako dych, ich roky náhlou smrťou.
34 (POL) Gdy ich tracił, jeźliże go szukali, i nawracali się, a szukali z rana Boga,
34 (KAT) Keď na nich smrť zoslal, vtedy ho hľadali, obrátili sa a na úsvite prichádzali k nemu.
35 (POL) Przypominając sobie, iż Bóg był skałą ich, a Bóg najwyższy odkupicielem ich:
35 (KAT) Rozpamätali sa, že Boh je ich pomoc, že Najvyšší, Boh, je ich záchranca.
36 (POL) (Aczkolwiek pochlebiali mu usty swemi, i językiem swoim kłamali mu;
36 (KAT) No podvádzali ho svojimi ústami, svojím jazykom ho klamali.
37 (POL) A serce ich nie było szczere przed nim, ani wiernymi byli w przymierzu jego.)
37 (KAT) Ich srdcia neboli k nemu úprimné, ani jeho zmluve neboli verní.
38 (POL) On jednak będąc miłosierny odpuszczał nieprawości ich, a nie zatracał ich, ale częstokroć odwracał gniew swój, a nie pobudzał wszystkiego gniewu swego;
38 (KAT) On sa predsa zľutoval a odpustil im vinu a nezničil ich. Často svoj hnev potlačil a nedal celkom vzplanúť svojmu rozhorčeniu.
39 (POL) Bo pamiętał, że są ciałem, wiatrem, który odchodzi, a nie wraca się zaś.
39 (KAT) Veď pamätal, že sú len ľudia, závan, ktorý sa rozplynie a nevráti.
40 (POL) Jako go często draźnili na puszczy, i do boleści przywodzili na pustyniach?
40 (KAT) Koľko ráz ho na púšti popudzovali a k hnevu na stepi podnecovali.
41 (POL) Bo coraz kusili Boga, a Świętemu Izraelskiemu granice zamierzali.
41 (KAT) Znova a znova pokúšali Boha a roztrpčovali Svätého Izraela.
42 (POL) Nie pamiętali na rękę jego, i na on dzień, w który ich wybawił z utrapienia;
42 (KAT) Už nepamätali na jeho činy, ani na deň, v ktorý ich vyslobodil z rúk utláčateľov.
43 (POL) Gdy czynił w Egipcie znaki swoje, a cuda swe na polu Soan;
43 (KAT) V Egypte urobil svoje znamenia, svoje zázraky na pláni taniskej.
44 (POL) Gdy obrócił w krew rzeki ich, i strumienie ich, tak, że z nich pić nie mogli.
44 (KAT) Na krv premenil ich rieky a potoky, že už nemali čo piť.
45 (POL) Przepuścił na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich gubiły:
45 (KAT) Zoslal na nich komáre, aby ich štípali, žaby, aby ich trápili.
46 (POL) I dał chrząszczom urodzaje ich, a prace ich szarańczy.
46 (KAT) Ich úrodu vydal húseniciam napospas a kobylkám plody ich námahy.
47 (POL) Potłukł gradem szczepy ich, a drzewa leśnych fig ich gradem lodowym.
47 (KAT) Vinice im zbil ľadovcom a moruše mrazom.
48 (POL) I podał gradowi bydło ich, a majętność ich węglu ognistemu.
48 (KAT) Ľadovcu vydal ich dobytok, ich čriedy bleskom ohnivým.
49 (POL) Posłał na nich gniew zapalczywości swojej, popędliwość, i rozgniewanie, i uciśnienie, przypuściwszy na nich aniołów złych.
49 (KAT) Zoslal na nich oheň svojho hnevu, rozhorčenie, hrôzu a strach ako poslov skazy.
50 (POL) Wyprostował ścieżkę gniewowi swemu, nie zachował od śmierci duszy ich, i na bydło ich powietrze dopuścił;
50 (KAT) Uvoľnil cestu svojmu hnevu, neušetril ich od smrti, ich život vydal moru napospas.
51 (POL) I pobił wszystko pierworodztwo w Egipcie, pierwiastki mocy ich w przybytkach Chamowych;
51 (KAT) Pobil všetko prvorodené v Egypte, prvotiny mužskej sily v stanoch Chámových.
52 (POL) Ale jako owce wyprowadził lud swój, a wodził ich jako stada po puszczy.
52 (KAT) Svoj ľud však ako ovce vyviedol a viedol ako stádo po púšti.
53 (POL) Wodził ich w bezpieczeństwie, tak, że się nie lękali, (a nieprzyjaciół ich okryło morze,)
53 (KAT) Viedol ich bezpečne a nemali strach, ich nepriateľov však more pokrylo.
54 (POL) Aż ich przywiódł do świętej granicy swojej, na onę górę, której nabyła prawica jego.
54 (KAT) A priviedol ich do svojej svätej zeme, na vrch, čo získala jeho pravica.
55 (POL) I wyrzucił przed twarzą ich narody, i sprawił, że im przyszły na sznur dziedzictwa ich, ażeby mieszkały w przybytkach ich pokolenia Izraelskie.
55 (KAT) Pred nimi vyhnal kmene pohanské, meračským lanom im rozdelil dedičnú krajinu a v stanoch pohanov dal bývať kmeňom izraelským.
56 (POL) A wszakże przecież kusili i draźnili Boga najwyższego, a świadectwa jego nie strzegli.
56 (KAT) Ale oni pokúšali a popudzovali Najvyššieho, Boha, a nezachovávali jeho príkazy.
57 (POL) Ale się odwrócili, i przewrotnie się obchodzili, jako i ojcowie ich; wywrócili się jako łuk omylny.
57 (KAT) Odpadávali a boli neverní ako ich otcovia, sklamali ako pokazený luk.
58 (POL) Bo go wzruszyli do gniewu wyżynami swemi, a rytemi bałwanami swemi pobudzili go do zapalczywości.
58 (KAT) Rozhnevali ho obradmi na výšinách a svojimi modlami vzbudili jeho žiarlivosť.
59 (POL) Co słysząc Bóg rozgniewał się, i zbrzydził sobie bardzo Izraela,
59 (KAT) Počul to Boh a rozhneval sa a na Izraela veľmi zanevrel.
60 (POL) Tak, że opuściwszy przybytek w Sylo, namiot, który postawił między ludźmi,
60 (KAT) Opustil príbytok v Silo, stánok, v ktorom prebýval medzi ľuďmi.
61 (POL) Podał w niewolę moc swoję, i sławę swoję w ręce nieprzyjacielskie.
61 (KAT) Vydal svoju silu do zajatia, do rúk nepriateľa svoju nádheru.
62 (POL) Dał pod miecz lud swój, a na dziedzictwo swoje rozgniewał się.
62 (KAT) Svoj ľud vydal meču napospas a hnevom zahorel proti svojmu dedičstvu.
63 (POL) Młodzieńców jego ogień pożarł, a panienki jego nie były uczczone.
63 (KAT) Ich mládencov pohltil oheň, ich panny sa nemohli zasnúbiť.
64 (POL) Kapłani jego od miecza polegli, a wdowy jego nie płakały.
64 (KAT) Kňazi padli pod mečom a ich vdovy nemal kto oplakať.
65 (POL) Lecz potem ocucił się Pan jako ze snu, jako mocarz wykrzykający od wina.
65 (KAT) Pán sa však prebral ako zo spánku, ako hrdina vínom zmorený.
66 (POL) I zaraził nieprzyjaciół swoich na pośladkach, a na wieczną hańbę podał ich.
66 (KAT) Porazil utekajúcich nepriateľov, pokryl ich večnou potupou.
67 (POL) Ale choć wzgardził namiotem Józefowym, a pokolenia Efraimowego nie obrał,
67 (KAT) Zavrhol stánok Jozefov, ani Efraimov kmeň si nezvolil,
68 (POL) Wszakże obrał pokolenie Judowe, i górę Syon, którą umiłował.
68 (KAT) lež vyvolil si kmeň Júdov, vrch Sion, ten si obľúbil.
69 (POL) I wystawił sobie jako pałac wysoki świątnicę swoję, jako ziemię, którą ugruntował na wieki.
69 (KAT) A vystavil si svätyňu ako nebo vysokú, ako zem, ktorú upevnil naveky.
70 (POL) I obrał Dawida sługę swego, wziąwszy go z obór owczych;
70 (KAT) A vyvolil si svojho sluhu Dávida, od čriedy oviec ho vyzdvihol,
71 (POL) Gdy chodził za owcami kotnemi, przyprowadził go, aby pasł Jakóba, lud jego, i Izraela, dziedzictwo jego;
71 (KAT) vzal si ho od oviec, čo majú mláďatá, aby pásol Jakuba, jeho ľud, a Izraela, jeho dedičstvo.
72 (POL) Który ich pasł w szczerości serca swego, a w roztropności rąk swoich prowadził ich.
72 (KAT) A on ich pásol so srdcom bez úhony a viedol ich rukou skúsenou.
| | | Ž 78, 1-72 |
Verš 2
Otworzę w podobieństwie usta moje, a będę opowiadał przypowiastki starodawne.
Ž 49:4 - Usta moje będą opowiadały mądrość, a myśl serca mego roztropność.
Mt 13:35 - Aby się wypełniło, co powiedziano przez proroka mówiącego: Otworzę w podobieństwach usta moje, wypowiem skryte rzeczy od założenia świata.
Verš 5
Bo wzbudził świadectwo w Jakóbie, a zakon wydał w Izraelu; przykazał ojcom naszym, aby to do wiadomości podawali synom swoim,
Dt 4:9 - A wszakże miej się na pieczy, a strzeż duszy twej pilnie, byś snać nie zapomniał na te rzeczy, które widziały oczy twoje i aby snać nie odstąpiły od serca twego po wszystkie dni żywota twego; i oznajmisz je synom twym, i synom synów twoich.
Dt 6:7 - I będziesz je często przypominał synom twoim, i rozmawiał o nich siedząc w domu twym, i będąc w drodze, i kładąc się i wstawając.
Verš 8
Aby się nie stali jako ojcowie ich narodem odpornym i nieposłusznym, narodem, który nie wygotował serca swego, aby był wierny Bogu duch jego.
Ex 32:9 - Rzekł zasię Pan do Mojżesza: Widziałem lud ten, a oto, jest lud twardego karku.
Ex 33:3 - Do ziemi opływającej mlekiem i miodem; lecz sam nie pójdę z tobą, gdyżeś jest lud karku twardego, bym cię snać nie wytracił w drodze.
Ex 33:5 - Albowiem rzekł Pan do Mojżesza: Powiedz synom Izraelskim: Wyście ludem twardego karku; przyjdę kiedy z nagła w pośród ciebie, i wygładzę cię. Przetoż teraz złóż ochędóstwo twoje z siebie, a będę wiedział, coć bym uczynić miał.
Ex 34:9 - I rzekł; Jeźlim teraz znalazł łaskę w oczach twoich, Panie, niech idzie proszę Pan w pośrodku nas, lud bowiem ten twardego karku jest, a odpuść nieprawości nasze, i grzech nasz, a miej nas za dziedzictwo.
Dt 9:6 - Wiedzże tedy, że nie dla sprawiedliwości twojej, Pan, Bóg twój, daje tobie tę wyborną ziemię, abyś ją posiadł, gdyżeś ty lud twardego karku.
Dt 9:13 - I rzekł Pan do mnie, mówiąc: Widziałem ten lud, a oto, lud twardego karku jest.
Dt 31:27 - Albowiem ja znam upór twój, i kark twój twardy; oto, póki ja jeszcze dziś żyję z wami, jesteście odpornymi Panu, jakoż daleko więcej po śmierci mojej?
Verš 13
Rozdzielił morze, i przeprowadził ich, i sprawił, że stanęły wody jako kupa.
Ex 14:21 - I wyciągnął Mojżesz rękę swoję na morze, a Pan rozpędził morze wiatrem wschodnim gwałtownie wiejącym przez całą noc, i osuszył morze; a rozstąpiły się wody.
Verš 14
Prowadził ich w obłoku we dnie, a każdej nocy w jasnym ogniu.
Ex 13:21 - A Pan szedł przed nimi we dnie w słupie obłoku, aby je prowadził drogą, a w nocy w słupie ognia, aby im świecił, żeby szli we dnie i w nocy.
Ž 105:39 - Rozpostarł obłok na okrycie ich, a ogień na oświecanie nocy.
Verš 15
Rozszczepił skały na puszczy, a napoił ich, jako z przepaści wielkich.
Ex 17:6 - Oto, Ja stanę przed tobą tam na skale w Horeb, i uderzysz w skałę, a wynijdą z niej wody, które będzie pił lud. I uczynił tak Mojżesz przed oczyma starszych Izraelskich.
Nm 20:11 - Zatem podniósł Mojżesz rękę swoję, i uderzył w skałę laską swą dwa kroć, a wyszły wody obfite i piło ono mnóstwo, i bydło ich.
Ž 105:41 - Otworzył skałę i wypłynęły wody, a płynęły po suchych miejscach jako rzeka.
1Kor 10:4 - I wszyscy tenże napój duchowny pili; albowiem pili z opoki duchownej, która za nimi szła; a tą opoką był Chrystus.
Verš 19
A mówili przeciwko Bogu temi słowy: Izali może Bóg zgotować stół na tej puszczy?
Nm 11:1 - I stało się, że się lud uskarżał niesłusznie, co się nie podobało Panu. Przetoż usłyszawszy to Pan bardzo się rozgniewał, i zapalił się przeciwko nim ogień Pański, i popalił ostatnią część obozu.
Nm 11:4 - A lud pospolity, który był między nimi, chciwością wielką zjęty odwracał się; i płakali też synowie Izraelscy, mówiąc: Któż nas nakarmi mięsem?
Verš 20
Oto uderzył w skałę, a wypłynęły wody, i rzeki wezbrały; izali też będzie mógł dać chleb? Izali nagotuje mięsa ludowi swemu?
Ex 17:6 - Oto, Ja stanę przed tobą tam na skale w Horeb, i uderzysz w skałę, a wynijdą z niej wody, które będzie pił lud. I uczynił tak Mojżesz przed oczyma starszych Izraelskich.
Nm 20:11 - Zatem podniósł Mojżesz rękę swoję, i uderzył w skałę laską swą dwa kroć, a wyszły wody obfite i piło ono mnóstwo, i bydło ich.
Verš 21
Przetoż usłyszawszy to Pan, rozgniewał się, a ogień się zapalił przeciw Jakóbowi, także i popędliwość powstała przeciw Izraelowi;
Nm 11:1 - I stało się, że się lud uskarżał niesłusznie, co się nie podobało Panu. Przetoż usłyszawszy to Pan bardzo się rozgniewał, i zapalił się przeciwko nim ogień Pański, i popalił ostatnią część obozu.
Verš 24
I spuścił im jako deszcz mannę ku pokarmowi, a pszenicę niebieską dał im.
Ex 16:14 - A gdy przestała padać rosa, oto, ukazało się na puszczy coś drobnego, okrągłego drobnego jako szron na ziemi.
Verš 25
Chleb mocarzów jadł człowiek, a zesłał im pokarmów do sytości.
Jn 6:31 - Ojcowie nasi jedli mannę na puszczy, jako jest napisano: Chleb z nieba dał im ku jedzeniu.
1Kor 10:3 - I wszyscy tenże pokarm duchowny jedli;
Verš 26
Obrócił wiatr ze wschodu na powietrzu, a przywiódł mocą swą wiatr z południa;
Nm 11:31 - Zatem wyszedł wiatr od Pana, i porwawszy przepiórki od morza, spuścił je na obóz, z jednej strony jako na jeden dzień chodu, z drugiej strony także jako na jeden dzień chodu, około obozu, a jakoby na dwa łokcie były nad ziemią.
Verš 31
Tedy zapalczywość Boża przypadła na nich, i pobił tłustych ich, a przedniejszych z Izraela poraził.
Nm 11:33 - Mięso jeszcze było między zębami ich nie zeżwane, gdy gniew Pański zapalił się na lud, i pobił Pan lud on plagą bardzo wielką.
1Kor 10:5 - Lecz większej części z nich nie upodobał sobie Bóg; albowiem polegli na puszczy.
Verš 44
Gdy obrócił w krew rzeki ich, i strumienie ich, tak, że z nich pić nie mogli.
Ex 7:20 - I uczynili tak Mojżesz i Aaron, jako rozkazał Pan; i podniósłszy laskę uderzył wody, które były w rzece, przed oczyma Faraonowemi, i przed oczyma sług jego; i obróciły się wszystkie wody, które były w rzece, w krew.
Verš 45
Przepuścił na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich gubiły:
Ex 8:24 - Tedy uczynił tak Pan. I przyszło rozmaite robactwo ciężkie na dom Faraonów, i na dom sług jego, i na wszystkę ziemię Egipską; i psowała się ziemia od rozmaitego robactwa.
Ex 8:6 - Tedy wyciągnął Aaron rękę swą na wody Egipskie, i wylazły żaby, które okryły ziemię Egipską.
Verš 46
I dał chrząszczom urodzaje ich, a prace ich szarańczy.
Ex 10:13 - I wyciągnął Mojżesz laskę swoję na ziemię Egipską, a Pan przywiódł wiatr wschodni na ziemię przez cały on dzień, i przez całą noc; a gdy było rano, wiatr wschodni przyniósł szarańczę.
Verš 47
Potłukł gradem szczepy ich, a drzewa leśnych fig ich gradem lodowym.
Ex 9:23 - A tak wyciągnął Mojżesz laskę swą ku niebu, a Pan dał gromy i grad, i zstąpił ogień na ziemię, i spuścił Pan grad na ziemię Egipską.
Verš 50
Wyprostował ścieżkę gniewowi swemu, nie zachował od śmierci duszy ich, i na bydło ich powietrze dopuścił;
Ex 9:6 - I uczynił Pan tę rzecz nazajutrz, że wyzdychały wszystkie bydła Egipskie; ale z bydła synów Izraelskich nie zdechło ani jedno.
Verš 51
I pobił wszystko pierworodztwo w Egipcie, pierwiastki mocy ich w przybytkach Chamowych;
Ex 12:29 - I stało się o północy, że Pan zabijał wszystkie pierworodztwa w ziemi Egipskiej, i od pierworodnego Faraonowego, siedzącego na stolicy jego, aż do pierworodnego więźnia, który był w więzieniu, i wszelkie pierworodne z bydląt.
Verš 53
Wodził ich w bezpieczeństwie, tak, że się nie lękali, (a nieprzyjaciół ich okryło morze,)
Ex 14:27 - I wyciągnął Mojżesz rękę swoję na morze, i wróciło się morze zaraz z rana do mocy swojej; a Egipczanie uciekali przeciw jemu; lecz Pan wraził Egipczany w pośród morza.
Ex 15:10 - Wionąłeś wiatrem twym, okryło je morze; połknieni są jako ołów w wodach gwałtownych.
Verš 55
I wyrzucił przed twarzą ich narody, i sprawił, że im przyszły na sznur dziedzictwa ich, ażeby mieszkały w przybytkach ich pokolenia Izraelskie.
Joz 13:7 - Przetoż teraz rozdziel tę ziemię w dziedzictwo, dziewięciorgu pokoleniu, i połowie pokolenia Manasesowego.
Ž 136:21 - I dał ziemię ich w dziedzictwo; albowiem na wieki miłosierdzie jego;
Verš 58
Bo go wzruszyli do gniewu wyżynami swemi, a rytemi bałwanami swemi pobudzili go do zapalczywości.
Dt 32:16 - Ku zapalczywości pobudzili go przez cudze bogi, i przez obrzydliwości rozdraźnili go.
Dt 32:21 - Oni mię wzruszyli ku zapalczywości przez to, co nie jest Bogiem; pobudzili mię próżnościami swemi. Ja też do zazdrości pobudzę je przez te, którzy nie są ludem, przez naród głupi rozdraźnię je.
Verš 61
Podał w niewolę moc swoję, i sławę swoję w ręce nieprzyjacielskie.
1Sam 4:10 - Zwiedli tedy bitwę Filistynowie, i porażony jest Izrael, a uciekał każdy do namiotu swego; i stała się porażka bardzo wielka, tak iż poległo z Izraela trzydzieści tysięcy piechoty.
Verš 64
Kapłani jego od miecza polegli, a wdowy jego nie płakały.
1Sam 4:11 - Tamże skrzynia Boża wzięta jest, i dwaj synowie Heli polegli, Ofni i Finees.
1Sam 4:18 - A gdy wspomniał skrzynię Bożą, spadł Heli z stołka na wznak u bramy, a złamawszy sobie szyję umarł; albowiem był człowiek stary i ociężały. A on sądził Izraela przez czterdzieści lat.
1Sam 4:19 - Synowa też jego, żona Fineesowa, będąc brzemienną i bliską porodzenia, gdy usłyszała oną nowinę, iż wzięta jest skrzynia Boża, i że umarł świekier jej, i mąż jej, tedy się nachyliła, i porodziła; bo przypadły na nię bole jej.
Verš 66
I zaraził nieprzyjaciół swoich na pośladkach, a na wieczną hańbę podał ich.
1Sam 5:6 - Tedy była ciężka ręka Pańska nad Azotczany, a gubiła je; bo je zarażała wrzodami na zadnicach, w Azocie i w granicach jego.
1Sam 6:4 - I rzekli: Jakaż będzie ofiara za przewinienie, którą jej oddać mamy? Odpowiedzieli: Według liczby książąt Filistyńskich pięć złotych zadnic i pięć złotych myszy; albowiem jednaka jest plaga na was wszystkich, i na książęta wasze.
Verš 70
I obrał Dawida sługę swego, wziąwszy go z obór owczych;
1Sam 16:11 - Potem rzekł Samuel do Isajego: Wszyscyż to już synowie? Odpowiedział: Jeszcze został najmłodszy, który pasie owce. Tedy rzekł Samuel do Isajego: Poślijże, a przywiedź go; boć nie usiądziemy, aż on tu przyjdzie.
2Sam 7:8 - Przetoż teraz to powiedz słudze memu Dawidowi: Tak mówi Pan zastępów: Jam ciebie wziął z owczarni od owiec, abyś był wodzem nad ludem moim, nad Izraelem;
Verš 71
Gdy chodził za owcami kotnemi, przyprowadził go, aby pasł Jakóba, lud jego, i Izraela, dziedzictwo jego;
2Sam 5:2 - A przeszłych czasów, gdy Saul był królem nad nami, tyś wywodził i przywodził Izraela. Nad to rzekł Pan do ciebie: Ty będziesz pasł lud mój Izraelski, a ty będziesz wodzem nad Izraelem.
1Krn 11:2 - Jako i przedtem, gdy jeszcze był Saul królem, też wywodził i wwodził Izraela. Tak Pan, Bóg twój, rzekł tobie: Ty będziesz pasł lud mój Izraelski, a ty będziesz wodzem nad ludem moim Izraelskim.
Z 78 - Tento žalm je prvým z tzv. historických žalmov (78, 105, 106). Asaf, ktorý žil ešte i za kráľa Šalamúna (2 Krn 5,12), v žalme zachytáva históriu vyvoleného národa od odchodu z Egypta až po kráľa Dávida, presnejšie, až po vzburu desiatich severných kmeňov, ktorú viedol Seba z Benjamínovho rodu a ktorá nasledovala hneď po potlačení Absolónovej vzbury. Bolo to teda už ku koncu Dávidovho kráľovstva (1012-972).
Z 78,2 - Bude rozprávať v "porekadlách", "v podobenstvách" (hebr. ,mašál'), v poučných obrazoch a v piesni.
Z 78,9 - Kmeň Efraimov počtom veľký, ale vo viere v Boha chabý.
Z 78,12 - "Tanis-Zoán", staré mesto v delte Nílu, vtedy hlavné mesto Egypta.
Z 78,25 - "Chlieb anjelský" - doslova: "Chlieb silných" - "lehem 'abbírim". Anjeli sa v Písme často volajú "silní" (Ž 103,20; Múd 16,20; 19,20). Manna sa volá "chlieb anjelský", lebo prichádza z neba, zo sídla anjelov (a preto aj "chlieb z neba"; porov. Jn 6,32.50).
Z 78,51 - "Stany Chámove" označujú Egypt.
Z 78,61 - "Svoju silu… nádheru" - archu zmluvy.
Z 78,67 - Archa sa už nevracia do Šíla, ktoré je na území Efraima, ale je prenesená na vrch Sion v Júdsku, kde jej Dávid postavil svätyňu (1 Sam 6,1 n.; 7,1.2; 2 Sam 6). Slová sú však aj mesiášske. Veď pozemský Jeruzalem bol zničený (587).
Z 78,71 - Aby vládol nielen nad kmeňom Júdu, ale nad celým národom, ktorý sa tu označuje menami Izrael a Jakub.
