 | ŽalmyBiblia - Sväté písmo(POL - Poľský - Gdańska) | Ž 59, 1-17 |
1 Ž 59, 1 Przedniejszemu śpiewakowi, jako: Nie zatracaj, złota pieśń Dawidowa, gdy posłał Saul, aby strzeżono domu jego, a zabito go. 2 Ž 59, 2 Wyrwij mię od nieprzyjaciół moich, o Boże mój! a od powstawających przeciwko mnie uczyń mię bezpiecznym. 3 Ž 59, 3 Wyrwij mię od tych, którzy broją nieprawość, a od mężów krwawych wybaw mię. 4 Ž 59, 4 Albowiem oto czyhają na duszę moję; zbierają się przeciwko mnie mocarze bez przestępstwa mego i bez grzechu mego, o Panie! 5 Ž 59, 5 Bez wszelkiej nieprawości mojej zbiegają się, i gotują się; powstańże, zabież mi, a obacz. 6 Ž 59, 6 Ty sam, Panie, Boże zastępów, Boże Izraelski! ocuć się, abyś nawiedził te wszystkie narody; a nie miej litości nad żadnym z onych przestępców złośliwych. Sela. 7 Ž 59, 7 Nawracają się pod wieczór, a warczą jako psy, i biegają około miasta. 8 Ž 59, 8 Oto blegocą usty swemi, miecze są w wargach ich; albowiem mówią: Któż słyszy? 9 Ž 59, 9 Ale ty, Panie! naśmiewasz się z nich; naśmiewasz się ze wszystkich narodów. 10 Ž 59, 10 Gdy on moc przewodzi, na ciebie pozór mieć będę; boś ty, Boże! twierdzą moją. 11 Ž 59, 11 Bóg mój miłosierny uprzedzi mię; Bóg mi da oglądać pomstę nad nieprzyjaciółmi mymi. 12 Ž 59, 12 Nie zabijajże ich, aby nie zapomniał lud mój; ale ich rozprosz mocą twoją, i zrzuć ich, tarczo nasza, o Panie! 13 Ž 59, 13 Grzech ust swych, słowa warg swych (pojmani będąc w hardości swej dla złorzeczeństwa i kłamstwa) niech wyznawają. 14 Ž 59, 14 Wytraćże ich w popędliwości, wytrać ich, aż ich nie stanie. Niech poznają, że Bóg panuje w Jakóbie, i po krajach ziemi. Sela. 15 Ž 59, 15 I niech się zaś nawrócą pod wieczór; niech warczą jako psy, a biegają około miasta. 16 Ž 59, 16 Niech oni ciekają, chcąc się najeść, wszakże głodni będąc ukłaść się muszą. 17 Ž 59, 17 Ale ja będę śpiewał o mocy twojej; zaraz z poranku wysławiać będę miłosierdzie twoje; boś ty był twierdzą moją, i ucieczką w dzień ucisku mego. O mocy moja! tobie będę śpiewał; boś ty, Boże! twierdza moja, Bóg mój miłosierny.
 | | Ž 59, 1-17 |
Verš 8
Oto blegocą usty swemi, miecze są w wargach ich; albowiem mówią: Któż słyszy?
Ž 2:4 - Ale ten, który mieszka w niebie, śmieje się; Pan szydzi z nich.
Verš 1
Przedniejszemu śpiewakowi, jako: Nie zatracaj, złota pieśń Dawidowa, gdy posłał Saul, aby strzeżono domu jego, a zabito go.
1Sam 19:11 - Potem posłał Saul posły do domu Dawidowego, aby nań strzegli, i zabili go rano. I oznajmiła to Dawidowi Michol, żona jego, mówiąc: Jeźliże nie ochronisz duszy twojej tej nocy, jutro zabity będziesz.
Verš 7
Nawracają się pod wieczór, a warczą jako psy, i biegają około miasta.
Ž 55:21 - Wyciągnął ręce swoje na tych, którzy z nim mieli pokój, wzruszył przymierze swoje.
Ž 57:4 - On pośle z nieba, i wybawi mię od pohańbienia tego, który mię chce pochłonąć. Sela. Pośle mi Bóg miłosierdzie swoje i prawdę swą.
Ž 10:11 - Mówi w sercu swem: Zapomnałci tego Bóg; zakrył oblicze swoje, nie ujrzy na wieki.
Ž 94:7 - Mówiąc: Nie widzi tego Pan, ani tego rozumie Bóg Jakóbowy.
Z 59,1 - Porov. 1 Sam 19,11-18. Na základe 6. a 9. verša možno usudzovať, že žalm bol neskôr z liturgických dôvodov upravený. Niektoré časti sú dosť nejasné.
Z 59,6 - Starý zákon ešte nepozná univerzalizmus Nového zákona, prijímajúci všetky národy, teda aj pohanov. Žalmista má pred očami židovský národ s jeho výlučnosťou, partikularizmom. V tom zmysle treba chápať aj vv. 9-14.