Žalmy

1 (POL) Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm.

2 (POL) Słuchajcie tego wszystkie narody; bierzcie to w uszy wszyscy mieszkający na okręgu ziemi!

3 (POL) Tak z ludu pospolitego, jako z ludzi zacnych, tak bogaty jako ubogi!

4 (POL) Usta moje będą opowiadały mądrość, a myśl serca mego roztropność.

5 (POL) Nakłonię do przypowieści ucha mego, wyłożę przy harfie zagadkę moję.

6 (POL) Przeczże się mam bać we złe dni, aby mię nieprawość tych, którzy mię depczą, miała ogarnąć?

7 (POL) Którzy ufają bogactwom swoim, a w mnóstwie dostatków swoich chlubią się.

8 (POL) Gdyż brata swego nikt żadnym sposobem nie odkupi, ani może dać Bogu okupu jego zań.

9 (POL) (Albowiem drogi jest okup duszy ich, i nie może się ostać na wieki.)

10 (POL) Aby żył na wieki, a nie oglądał grobu.

11 (POL) Bo widzimy, iż i mądrzy umierają, głupi i szalony zarówno giną, a zostawiają, obcym bogactwa swoje.

12 (POL) Myślą, że domy ich są wieczne, a przybytki ich trwają od narodu do narodu; przetoż je nazywają od imion swych na ziemi.

13 (POL) Ale człowiek we czci nie zostaje, podobnym będąc bydlętom, które giną.

14 (POL) Takowa myśl ich głupstwem ich jest, a przecież potomkowie ich pochwalają to usty swemi. Sela.

15 (POL) Jako owce w grobie złożeni będą, śmierć ich strawi; ale sprawiedliwi panować będą nad nimi z poranku, a kształt ich zniszczony będzie w grobie, gdy ustąpią z mieszkania swego.

16 (POL) Ale Bóg wykupi duszę moję z mocy grobu, gdy mię przyjmie. Sela.

17 (POL) Nie bójże się, gdy się kto zbogaci, a gdy się rozmnoży sława domu jego.

18 (POL) Bo umierając nie weźmie nic z sobą, ani za nim zstąpi sława jego.

19 (POL) A choć duszy swej za żywota swego pobłaża i chwalono go, gdy sobie dobrze czynił:

20 (POL) Przecież musi iść za rodziną ojców swych, a na wieki nie ogląda światłości. Owóż człowiek, który jest we czci, a nie zrozumiewa tego, podobny jest bydlętom, które giną.