  | ŽalmyBiblia - Sväté písmo(POL - Poľský - Gdańska) | Ž 40, 1-17 |
1 (POL) Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy.
2 (POL) Z żądością oczekiwałem Pana; a skłonił się ku mnie, i wysłuchał wołanie moje;
3 (POL) I wyciągnął miecz z dołu szumiącego i z błota lgnącego, a postawił na skale nogi moje, i utwierdził kroki moje;
4 (POL) A włożył w usta moje pieśń nową, chwałę należącą Bogu naszemu, co gdy wiele ich ogląda, ulękną się, a będą mieć nadzieję w Panu.
5 (POL) Błogosławiony człowiek, który pokłada w Panu nadzieję swoję, a nie ogląda się na hardych, ani na tych, którzy się unoszą za kłamstwem.
6 (POL) Wieleś uczynił, Panie, Boże mój! cudów twoich, a myśli twoich o nas nikt porządnie wyliczyć nie może przed tobą; chciałlibym je wypowiedzieć i wymówić, daleko ich więcej, niżby wypowiedziane być mogły.
7 (POL) Ofiary i obiaty nie chciałeś, aleś mi przekłół uszy; całopalenia i ofiary za grzech nie żądałeś.
8 (POL) Tedym rzekł: Oto idę; w księgach napisano o mnie;
9 (POL) Abym czynił wolę twoję, Boże mój! pragnę, albowiem zakon twój jest w pośrodku wnętrzności moich.
10 (POL) Opowiadałem sprawiedliwość twoję w zgromadzeniu wielkiem; oto warg moich nie zawściągnąłem, ty wiesz, Panie!
11 (POL) Sprawiedliwości twojej nie ukryłem w pośród serca mego, prawdę twoję i zbawienie twoje opowiadałem; nie taiłem miłosierdzia twego i prawdy twojej w zgromadzeniu wielkiem.
12 (POL) Przetoż ty, Panie! nie zawściągaj odemnie litości twoich; miłosierdzie twoje i prawda twoja niech mię zawżdy strzegą.
13 (POL) Albowiem ogarnęły mię nieszczęścia, którym niemasz liczby; doścignęły mię nieprawości moje, tak, że przejrzeć nie mogę; rozmnożyły się nad włosy głowy mojej, a serce moje opuściło mię.
14 (POL) Raczże mię, Panie! wyrwać; o Panie! na ratunek mój pospiesz.
15 (POL) Niech będą pohańbieni, (a niech się zawstydzą wszyscy,) którzy szukają duszy mojej, aby ją zatracili; niechajże się na wstecz cofną, a niech się zawstydzą, którzy mi życzą złego.
16 (POL) Niech będą spustoszeni za to, ze mię shańbić usiłują, mówiąc mi: Ehej! ehej!
17 (POL) Ale niech się rozradują i rozweselą w tobie wszyscy, którzy cię szukają, i miłują zbawienie twoje; niech mówią zawżdy: Niechaj będzie Pan uwielbiony. Jamci wprawdzie ubogi i nędzny; aleć Pan myśli o mnie. Tyś jest pomocnikiem moim i wybawicielem moim; Boże mój! nie omieszkujże.
| | | Ž 40, 1-17 |
Verš 8
Tedym rzekł: Oto idę; w księgach napisano o mnie;
Ž 37:31 - Zakon Boga jego jest w sercu jego; przetoż nie zachwieją się nogi jego.
Iz 51:7 - Słuchajcie mię, którzy znacie sprawiedliwość ludu, w którego sercu jest zakon mój! Nie bójcie się urągania ludzkiego, a sromocenia ich nie lękajcie się.
Verš 9
Abym czynił wolę twoję, Boże mój! pragnę, albowiem zakon twój jest w pośrodku wnętrzności moich.
Ž 35:18 - Będę cię wysławiał w zgromadzeniu wielkiem; między ludem wielkim będę cię chwalił.
Ž 111:1 - Halleluja. Będę wysławiał Pana całem sercem w radzie szczerych, i w zgromadzeniu.
Verš 14
Raczże mię, Panie! wyrwać; o Panie! na ratunek mój pospiesz.
Ž 35:4 - Niech będą pohańbieni i zawstydzeni, którzy szukają duszy mojej; niech tył podadzą, i niech będą zawstydzeni, którzy mi źle myślą.
Ž 35:26 - Niechajże będą pohańbieni, i zawstydzeni wszyscy weselący się ze złego mego; niech będą obleczeni w hańbę, i w sromotę, którzy się chlubią przeciwko mnie.
Ž 70:2 - Boże! pospiesz się, abyś mię wyrwał; Panie! pospiesz się, abyś mi dał ratunek.
Ž 71:13 - Niechże będą zawstydzeni, niech zginą przeciwnicy duszy mojej; niech będą okryci zelżywością i wstydem, którzy mi szukają złego.
Verš 6
Wieleś uczynił, Panie, Boże mój! cudów twoich, a myśli twoich o nas nikt porządnie wyliczyć nie może przed tobą; chciałlibym je wypowiedzieć i wymówić, daleko ich więcej, niżby wypowiedziane być mogły.
Heb 10:5 - Przetoż wchodząc na świat, mówi: Ofiary i obiaty nie chciałeś, aleś mi ciało sposobił.
Z 40 - Žalm je mesiášsky.
Z 40,7-11 - V týchto veršoch hovorí žalmista o spôsobe poďakovania za poskytnutú pomoc. Tvrdí, že človek sa môže najlepšie odvďačiť Bohu poslušnosťou, obetou ducha, a nie vonkajšími obetami, ktoré nestoja vonkoncom nič, ak pritom nepodriaďujeme svoju vôľu Božej vôli (Ž 51). "Nepraješ si,… nežiadaš", tieto výrazy neoznačujú v hebrejskej reči výlučne zápor, iba umenšujú, uberajú na dôležitosti veci, o ktorú ide."Vo zvitku"… príkaz plniť Božiu vôľu je napísaný v Písme.Pán žiada od svojho ľudu lásku a oddanosť (Dt 6,6; Prís 3,3; 7,3; Iz 51,7), ale jedine Kristus splnil dokonale tento príkaz a dal nám príklad, ako to máme robiť (Hebr 10,5-7; Jer 31,33; Jn 4,34; 6,38; 5,39; Lk 24,25-27 atď.).
Z 40,14-16 - Verše, čo nasledujú, sú aj v žalme 70. Poniektoré verše sa nachodia aj v žalme 35,4.21.27.
