Žalmy

Biblia - Sväté písmo

(POL - Poľský - Gdańska)

Ž 31, 1-24

1 Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. 2 W tobie, Panie! nadzieję mam, niech nie będę zawstydzony na wieki; w sprawiedliwości twojej wybaw mię. 3 Nakłoń ku mnie ucha twego, co rychlej wybaw mię; bądźże mi mocną skałą, domem obronnym, abyś mię zachował. 4 Boś ty jest skałą moją, i obroną moją; przetoż dla imienia twego prowadź mię, i zaprowadź mię. 5 Wywiedź mię z sieci, którą zastawili na mię; boś ty jest mocą moją. 6 W ręce twoje poruczam ducha mego; odkupiłeś mię, Panie, Boże prawdziwy! 7 Mam w nienawiści tych, którzy przestrzegają próżnych marności; bo ja w Panu nadzieję pokładam. 8 Będę się radował i weselił w miłosierdziu twojem, żeś wejrzał na utrapienie moje, a poznałeś uciśnienie duszy mojej. 9 Aniś mię zawarł w ręce nieprzyjaciela; aleś postawił na przestrzeństwie nogi moje. 10 Zmiłuj się nademną, Panie! bom jest uciśniony; wywiędła od żałości twarz moja; także i dusza moja i żywot mój. 11 Albowiem zwątlało od boleści zdrowie moje, a lata moje od wzdychania; zemdlała dla utrapianie mego siła moja, a kości moje wyschły. 12 U wszystkich nieprzyjaciół moich jestem w pohańbieniu wielkiem, a najwięcej u sąsiadów moich; stałem się na postrach znajomym moim; którzy mię widzą na dworze, uciekają przedemną. 13 Wypadłem z pamięci jako umarły; stałem się jako naczynie stłuczone. 14 Albowiem nasłucham się uszczypków od wielu; strachu dość zewsząd, gdy się naradzają wespół przeciwko mnie, chytrze przemyśliwając, aby odjęli duszę moję. 15 Ale ja w tobie mam nadzieję, Panie! Rzekłem: Tyś jest Bogiem moim. 16 W rękach twoich są czasy moje; wyrwijże mię z ręki nieprzyjaciół moich, i od tych, którzy mię prześladują. 17 Oświeć oblicze twoje nad sługą twoim; wybaw mię przez miłosierdzie twoje. 18 Panie! niech nie będę pohańbiony, ponieważ cię wzywam; niech się zawstydzą niezbożni, i zamilkną w grobie. 19 Niech zaniemieją wargi kłamliwe, które mówią przeciwko sprawiedliwemu rzeczy przykre z hardością i ze wzgardą. 20 O jakoż jest wielka dobroć twoja, którąś zachował bojącym się ciebie, którąś pokazywał tym, którzy ufają w tobie przed synami ludzkimi. 21 Ukrywasz ich w skrytości oblicza twego, przed hardością człowieczą ukrywasz ich, jako w namiocie, przed swarliwemi językami. 22 Błogosławiony Pan! bo dziwnie okazał miłosierdzie swoje przeciwko mnie, jakoby w mieście obronnem. 23 Jam rzekł w uciekaniu mojem: Odrzuconym jest od oczów twych; aleś ty wysłuchał głos modlitw moich, gdym wołał do ciebie. 24 Miłujcież Pana wszyscy święci jego; boć Pan wiernych strzeże, oddaje sowicie hardzie postępującemu. Zmacniajcie się (a posili Bóg serca wasze) wszyscy, którzy nadzieję macie w Panu.

Verš 19

Niech zaniemieją wargi kłamliwe, które mówią przeciwko sprawiedliwemu rzeczy przykre z hardością i ze wzgardą.

Iz 64:4 - Czego od wieków nie słyszano ani to do uszów przychodziło; oko nie widziało Boga innego oprócz ciebie, coby tak uczynił temu, co nań oczekuje.

1Kor 2:9 - Ale opowiadamy, jako napisano: Czego oko nie widziało i ucho nie słyszało i na serce ludzkie nie wstąpiło, co nagotował Bóg tym, którzy go miłują.

Verš 1

Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy.

Ž 22:5 - W tobie nadzieję mieli ojcowie nasi; nadzieję mieli,a wybawiłeś ich.

Ž 25:2 - Boże mój! w tobie ufam; niech nie będę zawstydzony, niech się nie weselą nieprzyjaciele moi ze mnie.

Ž 71:1 - W tobie, Panie! nadzieję mam: niech na wieki pohańbiony nie będę.

Iz 49:23 - I będą królowie piastunami twoimi, a księżny ich mamkami twemi; twarzą ku ziemi kłaniać ci się będą, i proch nóg twoich lizać będą; a dowiesz się, żem Ja Pan, a iż nie bywają zawstydzeni, którzy na mię oczekują.

Verš 11

Albowiem zwątlało od boleści zdrowie moje, a lata moje od wzdychania; zemdlała dla utrapianie mego siła moja, a kości moje wyschły.

Jób 19:13 - Braci moich odemnie oddalił, a znajomi moi stronią odemnie.

Ž 38:11 - Serce moje skacze; opuściła mię siła moja, a jasności oczów moich nie masz przy mnie.

Verš 5

Wywiedź mię z sieci, którą zastawili na mię; boś ty jest mocą moją.

Lk 23:46 - A Jezus zawoławszy głosem wielkim, rzekł: Ojcze! w ręce twoje polecam ducha mojego; a to rzekłszy, skonał.

Verš 24

Miłujcież Pana wszyscy święci jego; boć Pan wiernych strzeże, oddaje sowicie hardzie postępującemu. Zmacniajcie się (a posili Bóg serca wasze) wszyscy, którzy nadzieję macie w Panu.

Ž 27:14 - Oczekujże Pana, zmacniaj się, a on utwierdzi serce twoje; przetoż oczekuj Pana.

Z 31 - Táto modlitba je veľmi blízka Jeremiášovým vyznaniam.

Z 31,2 - Žalmista si aj v ťažkom položení zachoval jasný pohľad k Pánovi, nikdy ho neopúšťa dôvera v Božiu pomoc; Ježiš Kristus, umierajúc na kríži, hovorí slová 6. verša tohto žalmu (Lk 23,46); poznal ich aj sv. Štefan, prvomučeník (Sk 7,59).

Z 31,9 - "Na šíre priestranstvo" - vyviedol si ma z úzkych.

Z 31,10-11 - Tieto verše nám kreslia aj Ježišovo utrpenie.