Žalmy

Biblia - Sväté písmo

(POL - Poľský - Gdańska)

Ž 16, 1-11

1 Złota pieśń Dawidowa. 2 Strzeż mię, o Boże! bo w tobie ufam. Rzecz, duszo moja! Panu: Tyś Pan mój, a dobroć moja nic ci nie pomoże, 3 Ale świętym, którzy są na ziemi, i zacnym, w których wszystko kochanie moje. 4 Rozmnożą się boleści tych, którzy się za cudzym bogiem kwapią; nie ukuszę ze krwi mokrych ofiar ich, ani wezmę imion ich w usta moje. 5 Pan jest cząstką dziedzictwa mego, i kielicha mego, ty zatrzymujesz los mój. 6 Sznury mi przypadły na miejscach wesołych, a dziedzictwo wdzięczne przyszło na mię. 7 Będę błogosławił Pana, który mi dał radę, gdyż i w nocy ćwiczą mię nerki moje. 8 Stawiałem Pana zawsze przed oczyma swemi; a iż on jest po prawicy mojej, nie będę wzruszony. 9 Przetoż uweseliło się serce moje, a rozradowała się chwała moja; dotego ciało moje mieszkać będzie bezpiecznie. 10 Bo nie zostawisz duszy mojej w grobie, ani dopuścisz świętemu twemu oglądać skażenia. 11 Oznajmisz mi drogę żywota; obfitość wesela jest przed obliczem twojem, rozkoszy po prawicy twojej aż na wieki.

Verš 8

Stawiałem Pana zawsze przed oczyma swemi; a iż on jest po prawicy mojej, nie będę wzruszony.

Sk 2:25 - Albowiem o nim mówi Dawid: Upatrywałem zawsze Pana przed obliczem mojem; bo mi jest po prawicy, abym nie był wzruszony.

Verš 2

Strzeż mię, o Boże! bo w tobie ufam. Rzecz, duszo moja! Panu: Tyś Pan mój, a dobroć moja nic ci nie pomoże,

Jób 22:2 - Izali Bogu człowiek może być pożytecznym? raczej pożyteczny jest sam sobie, mądrze się sprawując.

Jób 35:7 - Jeźlibyś był sprawiedliwym, cóż mu dasz? albo cóż weźmie z ręki twojej?

Ž 50:9 - Nie wezmę z domu twojego cielca, ani z okołu twego kozłów.

Rim 11:35 - Albo kto mu co pierwej dał, a będzie mu zasię oddano?

Verš 10

Bo nie zostawisz duszy mojej w grobie, ani dopuścisz świętemu twemu oglądać skażenia.

Sk 2:31 - To przeglądając, powiedział o zmartwychwstaniu Chrystusowem, iż nie została dusza jego w piekle, ani ciało jego widziało skażenia.

Sk 13:35 - Przeto i indziej powiada: Nie dasz Świętemu twemu widzieć skażenia.

Verš 5

Pan jest cząstką dziedzictwa mego, i kielicha mego, ty zatrzymujesz los mój.

Nár 3:24 - Pan jest działem moim, mówi dusza moja, dlatego mam w nim nadzieję.

Z 16 - Nevieme, kedy a za akých okolností vznikol tento žalm. Autorom je Dávid, o čom svedčí nadpis žalmu, sv. Peter (Sk 2,25) a sv. Pavol (Sk 13,35). Žalm je mesiášsky, a to direktne, priamo. To znamená, že sa celý žalm vo vlastnom zmysle a v prvom poňatí vzťahuje na Mesiáša a len ohraničene a čiastočne ho možno chápať o Dávidovi. Sv. Peter uvádza 10. verš tohto žalmu ako prorockú predpoveď Kristovho zmŕtvychvstania. Podobne aj sv. Pavol tvrdí, že 10. verš sa splnil v Spasiteľovom zmŕtvychvstaní.

Z 16,5 - "Ty si môj podiel". Metafora tohto verša je prevzatá z časov Jozueho, keď po dobytí Palestíny podelili krajinu medzi jednotlivé kmene a rodiny. Zem sa rozmeriavala povrazom a potom sa o podieloch žrebovalo. Komu čo pripadlo, to bola jeho dedičná čiastka. Kmeň Léviho nedostal však územie, lebo jeho dedičstvom ostal Pán. Druhý obraz je prevzatý zo zvykov pri hostinách, kde mal každý určený svoj kalich.

Z 16,10 - "Podsvetie", šeól, je miesto mŕtvych. "Svätý", hebr. "tvoj miláčik", ktorého ty miluješ. "Porušenie", hebr. "šahát", značí jamu, hrob, ale i porušenie tela, rozklad, hnitie.