  | ŽalmyBiblia - Sväté písmo(POL - Poľský - Gdańska) | Ž 147, 1-20 |
1 (POL) Chwalcie Pana; albowiem dobra rzecz jest, śpiewać Bogu naszemu; albowiem to wdzięczna i przystojna jest chwała.
1 (HEM) הללו יה כי טוב זמרה אלהינו כי נעים נאוה תהלה׃
2 (POL) Pan Jeruzalem buduje, a rozproszonego Izraela zgromadza.
2 (HEM) בונה ירושלם יהוה נדחי ישראל יכנס׃
3 (POL) Który uzdrawia skruszonych na sercu, a zawiązuje boleści ich.
3 (HEM) הרפא לשבורי לב ומחבש לעצבותם׃
4 (POL) Który rachuje liczbę gwiazd, a każdą z nich imieniem jej nazywa.
4 (HEM) מונה מספר לכוכבים לכלם שמות יקרא׃
5 (POL) Wielki jest Pan nasz, i wielki w mocy; rozumienia jego niemasz liczby.
5 (HEM) גדול אדונינו ורב כח לתבונתו אין מספר׃
6 (POL) Pan pokornych podnosi; ale niepobożnych aż ku ziemi uniża.
6 (HEM) מעודד ענוים יהוה משפיל רשעים עדי ארץ׃
7 (POL) Śpiewajcież Panu z chwałą; śpiewajcie Bogu naszemu na harfie;
7 (HEM) ענו ליהוה בתודה זמרו לאלהינו בכנור׃
8 (POL) Który okrywa niebiosa obłokami, a deszcz ziemi gotuje: który czyni, że rośnie trawa po górach;
8 (HEM) המכסה שמים בעבים המכין לארץ מטר המצמיח הרים חציר׃
9 (POL) Który daje bydłu pokarm ich, i kruczętom młodym, które wołają do niego.
9 (HEM) נותן לבהמה לחמה לבני ערב אשר יקראו׃
10 (POL) Nie kocha się w mocy końskiej, ani się kocha w goleniach męskich.
10 (HEM) לא בגבורת הסוס יחפץ לא בשוקי האיש ירצה׃
11 (POL) Kocha się Pan w tych, którzy się go boją, a którzy ufają w miłosierdziu jego.
11 (HEM) רוצה יהוה את יראיו את המיחלים לחסדו׃
12 (POL) Chwalże, Jeruzalemie! Pana; chwalże , Syonie! Boga twego.
12 (HEM) שבחי ירושלם את יהוה הללי אלהיך ציון׃
13 (POL) Albowiem on umacnia zawory bram twoich, a błogosławi synów twoich w pośrodku ciebie.
13 (HEM) כי חזק בריחי שעריך ברך בניך בקרבך׃
14 (POL) On czyni pokój w granicach twoich, a najwyborniejszą pszenicą nasyca cię.
14 (HEM) השם גבולך שלום חלב חטים ישביעך׃
15 (POL) On wysyła słowo swe na ziemię; bardzo prędko bieży wyrok jego.
15 (HEM) השלח אמרתו ארץ עד מהרה ירוץ דברו׃
16 (POL) On daje śnieg jako wełnę, szron jako popiół rozsypuje.
16 (HEM) הנתן שלג כצמר כפור כאפר יפזר׃
17 (POL) Rzuca lód swój jako bryły; przed zimnem jego któż się ostoi?
17 (HEM) משליך קרחו כפתים לפני קרתו מי יעמד׃
18 (POL) Posyła słowo swoje, i roztapia je; powienie wiatrem swym, a rozlewają wody.
18 (HEM) ישלח דברו וימסם ישב רוחו יזלו מים׃
19 (POL) Oznajmuje słowo swe Jakóbowi, ustawy swe i sądy swe Izraelowi.
19 (HEM) מגיד דברו ליעקב חקיו ומשפטיו לישראל׃
20 (POL) Nie uczynił tak żadnemu narodowi; przetoż nie poznali sądów jego. Halleluja.
20 (HEM) לא עשה כן לכל גוי ומשפטים בל ידעום הללו יה׃
| | | Ž 147, 1-20 |
Verš 1
Chwalcie Pana; albowiem dobra rzecz jest, śpiewać Bogu naszemu; albowiem to wdzięczna i przystojna jest chwała.
Ž 33:1 - Weselcie się w Panu sprawiedliwi; bo szczerym przystoi chwalić Pana.
Verš 3
Który uzdrawia skruszonych na sercu, a zawiązuje boleści ich.
Ex 15:26 - I rzekł: Będzieszli pilnie słuchał głosu Pana Boga twego, a co dobrego w oczach jego czynić będziesz, i nakłonisz uszy ku przykazaniom jego, strzegąc wszystkich ustaw jego, żadnej niemocy, którąm dopuścił na Egipt, nie dopuszczę na cię; bom Ja Pan, który cię leczę.
Jób 5:18 - Bo on zrania i zawiązuje; uderza, a ręce jego uzdrawiają.
Verš 4
Który rachuje liczbę gwiazd, a każdą z nich imieniem jej nazywa.
Iz 40:26 - Podnieście ku górze oczy wasze, a obaczcie! Kto to stworzył? kto wywiódł w poczcie wojsko ich, a to wszystko z imienia przyzywa, według wielkości siły, i wielkiej mocy, tak, że ani jedno z nich nie zginie?
Verš 8
Który okrywa niebiosa obłokami, a deszcz ziemi gotuje: który czyni, że rośnie trawa po górach;
Oz 2:21 - Dnia onego wysłucham, mówi Pan, wysłucham, mówi, niebiosa, a one wusłuchają ziemię;
Jób 38:26 - Aby szedł deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie niemasz człowieka;
Ž 104:14 - Za twoją sprawą rośnie trawa dla bydła, a zioła na pożytek człowieczy; ty wywodzisz chleb z ziemi:
Verš 15
On wysyła słowo swe na ziemię; bardzo prędko bieży wyrok jego.
Ž 33:9 - Albowiem on rzekł, i stało się; on rozkazał, a stanęło.
Verš 20
Nie uczynił tak żadnemu narodowi; przetoż nie poznali sądów jego. Halleluja.
Sk 14:16 - Który za przeszłych wieków dopuszczał wszystkim poganom, aby chodzili za drogami swemi.
Z 147 - Vulgáta rozdeľuje tento žalm na dva: 146 a 147.
Z 147,2 - "Stavia Jeruzalem" naznačuje, že žalm vznikol, keď exulanti po návrate zo zajatia obnovovali sväté mesto.
Z 147,9 - Žalmista spomína "mladé havrany". V minulosti bola všeobecná mienka, že havrany vyhadzujú svoje mláďatá z hniezda. Pán sa stará o všetko, čo stvoril.
Z 147,10 - Pán chce, aby sa aj človek naň spoliehal.
Z 147,13 - Pán "upevnil závory tvojich brán", tieto slová naznačujú, že mesto je obnovené a že Izraeliti žijú v istote, pokoji a blahobyte (Neh 2,11 -7,3), keď vzniká druhá časť žalmu.
Z 147,16-18 - Na Božie slovo prichádza sneh, srieň, kamenec, mráz. Lež na jeho jediné slovo sa rozpúšťa sneh a ľad a prichádza jar (Jób 37,6 n.; 38,29 n.; Iz 1,18). Možno to chápať ako metaforu, ktorou chcel žalmista naznačiť, ako rýchlo Pán zmenil osud svojho ľudu.
