Verš 1
Pieśń Dawidowa. Błogosławiony Pan, skała moja, który ćwiczy ręce moje do bitwy, a palce moje do wojny.
2Sam 22:35 - Ćwiczy ręce me do boju, tak że kruszę łuk miedziany ramiony swemi.
Ž 18:34 - Krzepi nogi moje jako jelenie, a na wysokich miejscach moich stawia mię.
Verš 2
Miłosierdziem mojem, i twierdzą moją, ucieczką moją, wybawicielem moim, i tarczą moją on mi jest, przetoż w nim ufam; onci podbija pod mię lud mój.
2Sam 22:48 - Bóg jest, który mi dawa pomsty, a podbija narody pod mię.
Ž 18:47 - Żyje Pan, błogosławiona opoka moja; przetoż niech będzie wywyższony Bóg zbawienia mego.
Verš 3
Panie! cóż jest człowiek, że nań masz baczenie? a syn człowieczy, że go sobie poważasz?
Jób 7:17 - Cóż jest człowiek, że go tak wielce ważysz? a że przykładasz ku niemu serce twoje?
Ž 8:4 - Gdy się przypatruję niebiosom twoim, dziełu palców twoich, miesiącowi i gwiazdom, któreś wystawił,
Ž 31:7 - Mam w nienawiści tych, którzy przestrzegają próżnych marności; bo ja w Panu nadzieję pokładam.
Heb 2:6 - A świadczył ktoś na niektórem miejscu, mówiąc: Cóż jest człowiek, iż nań pamiętasz, albo syn człowieczy, iż go nawiedzasz?
Verš 4
Człowiek marności jest podobny; dni jego jako cień pomijający.
Ž 39:5 - Daj mi poznać, Panie! dokończenie moje, i wymiar dni moich jaki jest, abym wiedział, jak długo trwać będę.
Ž 62:9 - Ufajcież w nim na każdy czas, o narody! Wylewajcie przed obliczem jego serca wasze: Bóg jest ucieczką naszą. Sela.
Jób 8:9 - (Gdyż wczorajszymi jesteśmy, a nic nie wiemy, ponieważ jako cień są dni nasze na ziemi.)
Jób 14:2 - Wyrasta jako kwiat, i bywa podcięty, a ucieka jako cień, i nie ostoi się.
Ž 102:11 - Dla rozgniewania twego, i dla zapalczywości gniewu twego; albowiem podniósłszy mię porzuciłeś mię.
Verš 5
Panie! nakłoń niebios twoich, a zstąp; dotknij się gór, a zakurzą się.
Ž 18:9 - Występował dym z nozdrzy jego, węgle się rozpaliły od niego.
Ž 18:7 - W utrapieniu mojem wzywałem Pana, i wołałem do Boga mego; wysłuchał z kościoła swego głos mój, a wołanie moje przed oblicznością jego przyszło do uszów jego.
Ž 104:32 - On gdy wejrzy na ziemię, zadrży; dotknie się gór, a zakurzą się.
Verš 6
Zabłyśnij błyskawicą, a rozprosz ich; puść strzały twoje, a poraź ich.
2Sam 22:8 - Tedy się wzruszyła, a zadrżała ziemia, a fundamenty nieba zatrząsnęły, i wzruszyły się dla gniewu jego.
Ž 18:14 - I zagrzmiał na niebie Pan, a Najwyższy wydał głos swój, grad i węgle ogniste.
1Sam 7:10 - I stało się, gdy Samuel sprawował całopalenie, że Filistynowie przyciągnęli blisko, aby walczyli przeciw Izraelowi; ale zagrzmiał Pan grzmotem wielkim dnia onego nad Filistynami, a potarł je, i porażeni są przed obliczem Izraela.
Z 144 - Prvá časť žalmu (1-11) je poskladaná z iných žalmov, najmä z 8, 18, 33, 104.
Z 144,1-2 - Kráľ Dávid je pred bojom. Vie však, že ak Pán nebude pomáhať a ak on nezlomí nepriateľa, všetko úsilie by bolo daromné.
Z 144,5-6 - Dúfa, že Pán mimoriadnym spôsobom zasiahne na ochranu svojho ľudu. Má sa to stať za pomoci búrky, v ktorej Pán prejavoval svoju moc a hrôzu.
Z 144,7 - Prívaly, veľké vody sú vo Svätom písme symbolom veľkého nebezpečenstva (Ž 18,17).
Z 144,8 - "Krivoprísažná pravica", pars pro toto, označuje tých, čo falošne a skrivodlivo prisahali. Pri prísahe zdvíhali pravú ruku (Ž 137,5).
Z 144,12-15 - Žalmista prosí o požehnanie, pokoj a blahobyt pre svoj národ.
