výhody registrácie

Žalmy

Biblia - Sväté písmo

(POL - Poľský - Gdańska)

Ž 139, 1-24

1 (POL) Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. Panie! doświadczyłeś i doznałeś mię.
1 (LS) Au chef des chantres. De David. Psaume. Eternel! tu me sondes et tu me connais,

2 (POL) Tedy znasz siedzenie moje, i powstanie moje, wyrozumiewasz myśli moje z daleka.
2 (LS) Tu sais quand je m'assieds et quand je me lève, Tu pénètres de loin ma pensée;

3 (POL) Tyś chodzenie moje i leżenie moje ogarnął, świadomeś wszystkich dróg moich.
3 (LS) Tu sais quand je marche et quand je me couche, Et tu pénètres toutes mes voies.

4 (POL) Nim przyjdzie słowo na język mój, oto Panie! ty to wszystko wiesz.
4 (LS) Car la parole n'est pas sur ma langue, Que déjà, ô Eternel! tu la connais entièrement.

5 (POL) Z tyłu i z przodku otoczyłeś mię, a położyłeś na mię rękę twoję.
5 (LS) Tu m'entoures par derrière et par devant, Et tu mets ta main sur moi.

6 (POL) Dziwniejsza umiejętność twoja nad dowcip mój; wysoka jest, nie mogę jej pojąć.
6 (LS) Une science aussi merveilleuse est au-dessus de ma portée, Elle est trop élevée pour que je puisse la saisir.

7 (POL) Dokąd ujdę przed duchem twoim? a dokąd przed obliczem twojem uciekę?
7 (LS) Où irais-je loin de ton esprit, Et où fuirais-je loin de ta face?

8 (POL) Jeźlibym wstąpił do nieba, jesteś tam; i jeźlibym sobie posłał w grobie, i tameś przytomny.
8 (LS) Si je monte aux cieux, tu y es; Si je me couche au séjour des morts, t'y voilà.

9 (POL) Wziąłlibym skrzydła rannej zorzy, abym mieszkał na końcu morza,
9 (LS) Si je prends les ailes de l'aurore, Et que j'aille habiter à l'extrémité de la mer,

10 (POL) I tamby mię ręka twoja prowadziła, a dosięgłaby mię prawica twoja.
10 (LS) Là aussi ta main me conduira, Et ta droite me saisira.

11 (POL) Albo rzekłlibym: Wżdyć ciemności zakryją mię; aleć i noc jest światłem około mnie,
11 (LS) Si je dis: Au moins les ténèbres me couvriront, La nuit devient lumière autour de moi;

12 (POL) Gdyż i ciemności nic nie zakryją przed tobą; owszem tobie noc jako dzień świeci; ciemnościć są jako światłość.
12 (LS) Même les ténèbres ne sont pas obscures pour toi, La nuit brille comme le jour, Et les ténèbres comme la lumière.

13 (POL) Ty zaiste w nocy masz nerki moje; okryłeś mię w żywocie matki mojej.
13 (LS) C'est toi qui as formé mes reins, Qui m'as tissé dans le sein de ma mère.

14 (POL) Wysławiam cię dlatego, że się zdumiewam strasznym i dziwnym sprawom twoim, a dusza moja zna je wybornie.
14 (LS) Je te loue de ce que je suis une créature si merveilleuse. Tes oeuvres sont admirables, Et mon âme le reconnaît bien.

15 (POL) Nie zataiła się żadna kość moja przed tobą, chociażem był uczyniony w skrytości, i misternie złożony w niskościach ziemi.
15 (LS) Mon corps n'était point caché devant toi, Lorsque j'ai été fait dans un lieu secret, Tissé dans les profondeurs de la terre.

16 (POL) Niedoskonały płód ciała mego widziały oczy twoje; w księgi twoje wszystkie członki moje wpisane są, i dni, w których kształtowane były, gdy jeszcze żadnego z nich nie było.
16 (LS) Quand je n'étais qu'une masse informe, tes yeux me voyaient; Et sur ton livre étaient tous inscrits Les jours qui m'étaient destinés, Avant qu'aucun d'eux existât.

17 (POL) Przetoż o jako drogie są u mnie myśli twoje, Boże! a jako ich jest wielka liczba.
17 (LS) Que tes pensées, ô Dieu, me semblent impénétrables! Que le nombre en est grand!

18 (POL) Jeźlibym je chciał zliczyć, nad piasek rozmnożyły się; ocucęli się, jeszczem ci ja z tobą.
18 (LS) Si je les compte, elles sont plus nombreuses que les grains de sable. Je m'éveille, et je suis encore avec toi.

19 (POL) Zabiłlibyś, o Boże! niezbożnika, tedyćby mężowie krwawi odstąpili odemnie;
19 (LS) O Dieu, puisses-tu faire mourir le méchant! Hommes de sang, éloignez-vous de moi!

20 (POL) Którzy mówią przeciwko tobie obrzydłości, którzy próżno wynoszą nieprzyjaciół twoich.
20 (LS) Ils parlent de toi d'une manière criminelle, Ils prennent ton nom pour mentir, eux, tes ennemis!

21 (POL) Izali tych, którzy cię w nienawiści mają, o Panie! niemam w nienawiści? a ci, którzy przeciwko tobie powstawają, izaż mi nie omierzli?
21 (LS) Eternel, n'aurais-je pas de la haine pour ceux qui te haïssent, Du dégoût pour ceux qui s'élèvent contre toi?

22 (POL) Główną nienawiścią nienawidzę ich, a mam ich za nieprzyjaciół.
22 (LS) Je les hais d'une parfaite haine; Ils sont pour moi des ennemis.

23 (POL) Wyszpieguj mię, Boże! a poznaj serce moje; doświadcz mię, a poznaj myśli moje,
23 (LS) Sonde-moi, ô Dieu, et connais mon coeur! Eprouve-moi, et connais mes pensées!

24 (POL) I obacz, jeźli droga odporności jest we mnie, a prowadź mię drogą wieczną.
24 (LS) Regarde si je suis sur une mauvaise voie, Et conduis-moi sur la voie de l'éternité!


Ž 139, 1-24





Verš 8
Jeźlibym wstąpił do nieba, jesteś tam; i jeźlibym sobie posłał w grobie, i tameś przytomny.
Jób 26:6 - Odkryte są przepaści przed nim, a nie ma przykrycia zatracenie.
Am 9:2 - Choćby się zakopali w ziemię, i stamtądby ich ręka moja wzięła; choćby wstąpili aż do nieba, i stamtądby ich stargnął.
Heb 4:13 - A nie masz żadnego stworzenia, które by nie było jawne przed obliczem jego; owszem wszystkie rzeczy obnażone są i odkryte oczom tego, o którym mówimy.

Verš 23
Wyszpieguj mię, Boże! a poznaj serce moje; doświadcz mię, a poznaj myśli moje,
Jób 31:6 - Niech mię zważy na wadze sprawiedliwej, a niech Bóg pozna szczerość moję.
Ž 26:2 - Spróbuj mię, Panie! i doświadcz mię: wypław ogniem nerki moje i serce moje.

Verš 15
Nie zataiła się żadna kość moja przed tobą, chociażem był uczyniony w skrytości, i misternie złożony w niskościach ziemi.
Jób 10:8 - Ręce twoje wykształtowały mię, i uczyniły mię; a przecię mię zewsząd gubisz.
Jób 10:10 - Izali jako mleko nie zlałeś mię, a jako ser nie utworzyłeś mię?
Kaz 11:5 - Jako ty nie wiesz, która jest droga wiatru, i jako się zrastają kości w żywocie brzemiennej: tak nie wiesz sprawy Bożej, który wszystko czyni.

Z 139,2 - Pán vie o všetkom, čo žalmista robí.

Z 139,4 - Pán pozná myšlienky človeka (2b), preto je len zrejmé, že pozná aj ľudské slová, ktoré sú vyjadrením myšlienky. Pán ich pozná prv, než zaznejú z ľudských úst.

Z 139,9 - Keby žalmista rýchlosťou svetla zutekal na východ -"zornička" - alebo keby sa vychytil a býval na západe - "na najvzdialenejšom mori" - pred Božou prítomnosťou neutečie.

Z 139,12 - Tieto slová sú asi exegetická glosa, ktorá sa dostala z marga do textu.

Z 139,13-14 - Pán utvoril útroby človeka - dosl. obličky (Ž 26,2). "Obličky" sa považovali za sídlo myšlienok a citov (Ž 7,10; Prís 23,16 atď.). Pán "utkal" žalmistu - a každého človeka - ako nejaký tkáč z nervov, žíl, kostí, mäsa a kože v lone jeho matky. Vznik a vývoj ľudského plodu v materskom živote Semiti považovali za najväčší div a tajomstvo (Kaz 11,5). A Pánovi nie je ani to neznáme, ba naopak, on je pôvodcom tohto tajomstva. To, čo je neprístupné ľudskému oku, Pán vidí, vie o tom, lebo to sám pôsobí.

Z 139,18 - Stále mu ostáva celý Pán na rozjímanie a na rozprávanie - "ešte stále som pri tebe".