  | ŽalmyBiblia - Sväté písmo(LXX - Grécky - LXX) | Ž 138, 1-24 |
1 Ž 138, 1 εις το τελος ψαλμος τω δαυιδ κυριε εδοκιμασας με και εγνως με 2 Ž 138, 2 συ εγνως την καθεδραν μου και την εγερσιν μου συ συνηκας τους διαλογισμους μου απο μακροθεν 3 Ž 138, 3 την τριβον μου και την σχοινον μου συ εξιχνιασας και πασας τας οδους μου προειδες 4 Ž 138, 4 οτι ουκ εστιν λογος εν γλωσση μου 5 Ž 138, 5 ιδου κυριε συ εγνως παντα τα εσχατα και τα αρχαια συ επλασας με και εθηκας επ' εμε την χειρα σου 6 Ž 138, 6 εθαυμαστωθη η γνωσις σου εξ εμου εκραταιωθη ου μη δυνωμαι προς αυτην 7 Ž 138, 7 που πορευθω απο του πνευματος σου και απο του προσωπου σου που φυγω 8 Ž 138, 8 εαν αναβω εις τον ουρανον συ ει εκει εαν καταβω εις τον αδην παρει 9 Ž 138, 9 εαν αναλαβοιμι τας πτερυγας μου κατ' ορθρον και κατασκηνωσω εις τα εσχατα της θαλασσης 10 Ž 138, 10 και γαρ εκει η χειρ σου οδηγησει με και καθεξει με η δεξια σου 11 Ž 138, 11 και ειπα αρα σκοτος καταπατησει με και νυξ φωτισμος εν τη τρυφη μου 12 Ž 138, 12 οτι σκοτος ου σκοτισθησεται απο σου και νυξ ως ημερα φωτισθησεται ως το σκοτος αυτης ουτως και το φως αυτης 13 Ž 138, 13 οτι συ εκτησω τους νεφρους μου κυριε αντελαβου μου εκ γαστρος μητρος μου 14 Ž 138, 14 εξομολογησομαι σοι οτι φοβερως εθαυμαστωθην θαυμασια τα εργα σου και η ψυχη μου γινωσκει σφοδρα 15 Ž 138, 15 ουκ εκρυβη το οστουν μου απο σου ο εποιησας εν κρυφη και η υποστασις μου εν τοις κατωτατοις της γης 16 Ž 138, 16 το ακατεργαστον μου ειδοσαν οι οφθαλμοι σου και επι το βιβλιον σου παντες γραφησονται ημερας πλασθησονται και ουθεις εν αυτοις 17 Ž 138, 17 εμοι δε λιαν ετιμηθησαν οι φιλοι σου ο θεος λιαν εκραταιωθησαν αι αρχαι αυτων 18 Ž 138, 18 εξαριθμησομαι αυτους και υπερ αμμον πληθυνθησονται εξηγερθην και ετι ειμι μετα σου 19 Ž 138, 19 εαν αποκτεινης αμαρτωλους ο θεος ανδρες αιματων εκκλινατε απ' εμου 20 Ž 138, 20 οτι ερεις εις διαλογισμον λημψονται εις ματαιοτητα τας πολεις σου 21 Ž 138, 21 ουχι τους μισουντας σε κυριε εμισησα και επι τοις εχθροις σου εξετηκομην 22 Ž 138, 22 τελειον μισος εμισουν αυτους εις εχθρους εγενοντο μοι 23 Ž 138, 23 δοκιμασον με ο θεος και γνωθι την καρδιαν μου ετασον με και γνωθι τας τριβους μου 24 Ž 138, 24 και ιδε ει οδος ανομιας εν εμοι και οδηγησον με εν οδω αιωνια
| | | Ž 138, 1-24 |
Verš 6
εθαυμαστωθη η γνωσις σου εξ εμου εκραταιωθη ου μη δυνωμαι προς αυτην
Ž 113:6 - τα ορη οτι εσκιρτησατε ωσει κριοι και οι βουνοι ως αρνια προβατων
Z 138,8 - Dávid prosí, aby Pán "neopustil dielo svojich rúk", aby bedlil nad svojím národom, nad jeho kráľmi, kým nepríde prisľúbený Mesiáš (porov. 2 Sam 7,28.29).
