  | ŽalmyBiblia - Sväté písmo(POL - Poľský - Gdańska) | Ž 137, 1-9 |
1 (POL) Nad rzekami Babilońskiemi, tameśmy siadali i płakali, wspominając na Syon.
1 (ROH) Pri riekach Babylona, tam sme sedávali i plakali, keď sme sa rozpomínali na Sion.
2 (POL) Na wierzbach, które są w nim, zawieszaliśmy harfy nasze.
2 (ROH) Na vŕby v ňom, v Babylone, sme boli povešali svoje harfy,
3 (POL) A gdy nas tam pytali ci, którzy nas zawiedli w niewolę, o słowa pieśni,( chociażeśmy byli zawiesili pieśni radości,) mówiąc: Śpiewajcie nam pieśń z pieśni Syońskich,
3 (ROH) lebo tam žiadali od nás tí, ktorí nás boli zajali, slová piesne, a tí, ktorí nás trápili, radosť, keď vraveli: Zaspievajte nám niektorú pieseň sionskú!
4 (POL) Odpowiedzieliśmy: Jakoż mamy śpiewać pieśń Pańską w ziemi cudzoziemców?
4 (ROH) No, jako by sme mohli spievať pieseň Hospodinovu v zemi cudzinca?!
5 (POL) Jeźliże cię zapomnę, o Jeruzalemie! niech zapomni sama siebie prawica moja.
5 (ROH) Ak by som ťa zabudol, ó, Jeruzaleme, nech zabudne i moja pravica. -
6 (POL) Niech przylgnie język mój do podniebienia mego, jeźlibym na cię nie pomniał, jeźlibym nie przełożył Jeruzalemu nad najwiekszę wesele moje.
6 (ROH) Nech sa prilepí môj jazyk na moje ďasno, ak by som sa nerozpomínal na teba, ak nebude Jeruzalem vrcholom mojej radosti.
7 (POL) Wspomnij, Panie! na synów Edomskich, i na dzień Jeruzalemski, w który mówili: Poburzcie, poburzcie aż do gruntu w nim.
7 (ROH) Pamätaj, Hospodine, synom Edoma na deň Jeruzalema, ktorí hovorili: Rozborte, rozborte v ňom všetko až do základu!
8 (POL) O córko Babilońska! i ty będziesz spustoszona. Błogosławiony, któryć odda nagrodę twoję, za to, coś nam złego uczyniła.
8 (ROH) Dcéro Babylona, ty, ktorá máš byť spustošená! Blahoslavený ten, kto ti odplatí to, čo si nám urobila zlého!
9 (POL) Błogosławiony, który pochwyci i roztrąci dziatki twe o skałę.
9 (ROH) Blahoslavený ten, kto pochytí a rozrazí tvoje deti o skalu.
| | | Ž 137, 1-9 |
Verš 8
O córko Babilońska! i ty będziesz spustoszona. Błogosławiony, któryć odda nagrodę twoję, za to, coś nam złego uczyniła.
Jer 50:15 - Wołajcie przeciwko niemu zewsząd; poddał się, upadły grunty jego, skażone są mury jego; bo pomsta Pańska jest. Pomścijcież się nad nim; jako on czynił innym, tak mu też uczyńcie.
Jer 50:29 - Zgromadzcie przeciwko Babilonowi wszystkich strzelców, którzy łuk ciągną; połóżcie się obozem przeciw niemu w około, aby nikt nie uszedł; oddajcie mu według spraw jego, według wszystkiego, co innym czynił, uczyńcie mu; bo się przeciwko Panu wynosił, przeciwko Świętemu Izraelskiemu.
Zjv 18:6 - Oddajcież mu, jako i on oddawał wam, a w dwójnasób oddajcie mu według uczynków jego; w kubku, który wam nalewał, nalejcie mu w dwójnasób.
Verš 3
A gdy nas tam pytali ci, którzy nas zawiedli w niewolę, o słowa pieśni,( chociażeśmy byli zawiesili pieśni radości,) mówiąc: Śpiewajcie nam pieśń z pieśni Syońskich,
Ž 79:1 - Psalm podany Asafowi. O Boże! wtargnęli poganie w dziedzictwo twoje, splugawili kościół twój święty, obrócili Jeruzalem w kupy gruzu.
Verš 7
Wspomnij, Panie! na synów Edomskich, i na dzień Jeruzalemski, w który mówili: Poburzcie, poburzcie aż do gruntu w nim.
Jer 49:7 - Przeciwko Edomczykom. Tak mówi Pan zastępów: Izali niemasz więcej mądrości w Teman? Izali zginęła rada od roztropnych, a wniwecz się obróciła mądrość ich?
Ez 25:12 - Tak mówi panujący Pan: Przetoż, iż się Edomczycy srodze mścili nad domem Judzkim, i przywiedli na się winę wielką, mszcząc się nad nimi;
Z 137 - Pretože sa v žalme hovorí o babylonskom zajatí ako o minulosti, a z druhej strany sa veľmi živo opisuje postavenie deportovaných, autori sú zajedno v domnienke, že vznikol v prvých rokoch po návrate z babylonského zajatia.
Z 137,1 - Izraeliti bývali niekde pri kanáloch, ktoré spájali Eufrat a Tigris. Aj prorok Ezechiel mal svoje videnie pri rieke Chobar, čo bol pravdepodobne tiež kanál niektorej z dvoch spomenutých riek (Ez 1,1).
Z 137,5-6 - Spievať radostné piesne v cudzej krajine značilo by toľko, ako zabudnúť na svoju vlasť, na Jeruzalem.
Z 137,7-9 - Jeruzalem nebol všetkým odvlečeným len vlasťou, hlavným mestom krajiny, znamenal pre nich čosi viac. Jeruzalem bol aj Pánovým sídlom, bolo to sväté mesto, Božie mesto.
Z 137,7 - Keď Chaldejci dobyli Jeruzalem (587), Edomčania im pomáhali plieniť a vraždiť jeho obyvateľov (Ez 35,10.12.15; Abd 1,10-16; Jer 49,7-22).
Z 137,8-9 - Babylon volá "Babylonskou dcérou", pomenovanie bežné v SZ (Iz 47,1). O vraždení nevinných detí po dobytých mestách často čítame vo Svätom písme (2 Kr 8,12; Oz 10; Nah 3,10). Tieto ukrutnosti pre babylonských obyvateľov predpovedal Izaiáš 13,16-18; 14,21; Jeremiáš 25,12.
