Žalmy

Biblia - Sväté písmo

(POL - Poľský - Gdańska)

Ž 132, 1-18

1 Pieśń stopni. Na Dawida pomnij, Panie! na wszystkie utrapienia jego. 2 Który przysiągł Panu, a ślub uczynił mocarzowi Jakóbowemu, mówiąc: 3 Zaiste nie wnijdę do przybytku domu mego, i nie wstąpię na posłanie łoża mego; 4 I nie pozwolę snu oczom moim, ani powiekom moim drzemania, 5 Dokąd nie znajdę miejsca dla Pana, na mieszkania mocarzowi Jakóbowemu. 6 Oto usłyszawszy o niej w Efracie, znaleźliśmy ją na polach leśnych. 7 Wnijdźmyż do przybytków jego, a kłaniajmy się u podnóżka nóg jego. 8 Powstańże Panie! a wnijdź do odpocznienia twego, ty, i skrzynia możności twojej. 9 Kapłani twoi niech się obloką w sprawiedliwość, a święci twoi nie się rozradują. 10 Dla Dawida, sługi twego, nie odwracaj oblicza pomazańca twego. 11 Przysiągł Pan Dawidowi prawdę, a nie uchyli się od niej, mówiąc: Z owocu żywota twego posadzę na stolicy twojej. 12 Będąli strzegli synowie twoi przymierza mojego, i świadectw moich, których ich nauczę: tedy i synowie ich aż na wieki będą siedzieli na stolicy twojej 13 Albowiem obrał Pan Syon, i upodobał go sobie na mieszkanie, mówiąc: 14 Toć będzie odpocznienie moje aż na wieki; tu będę mieszkał, bom go siebie upodobał. 15 Żywność jego będę obficie błogosławił, a ubogich jego nasycę chlebem. 16 Kapłanów jego przyoblokę zbawieniem, a święci jego weseląc się, radować się będą. 17 Tam sprawię, że zakwitnie róg Dawidowy; tam zgotuję pochodnię pomazańcowi memu. 18 Nieprzyjaciół jego przyoblokę wstydem; ale nad nim rozkwitnie się korona jego.

Verš 11

Przysiągł Pan Dawidowi prawdę, a nie uchyli się od niej, mówiąc: Z owocu żywota twego posadzę na stolicy twojej.

2Sam 7:12 - Gdy się wypełnią dnia twoje, i zaśniesz z ojcy twoimi, wzbudzę nasienie twoje po tobie, które wynijdzie z żywota twego, a umocnię królestwo jego;

1Kr 8:25 - Przetoż teraz o Panie, Boże Izraelski, ziść słudze twemu Dawidowi, ojcu memu, coś mu powiedział, mówiąc: Nie będzie odjęty przed twarzą moją z narodu twego mąż, któryby siedział na stolicy Izraelskiej, jeźli tylko będą przestrzegali synowie twoi drogi swej, chodząc przede mną, jakoś ty chodził przed oblicznością moją.

2Krn 6:16 - Przetoż teraz, o Panie, Boże Izraelski! spełń słudze twemu Dawidowi, ojcu memu, coś mu był powiedział, mówiąc: Nie będzie odjęty mąż z narodu twego przed twarzą moją, aby nie miał siedzieć na stolicy Izraelskiej, jeźli tylko przestrzegać będą syno wie twoi drogi swej chodząc w zakonie moim, jakoś ty chodził przed oblicznością moją.

Lk 1:69 - I wystawił nam róg zbawienia w domu Dawida, sługi swego,

Verš 16

Kapłanów jego przyoblokę zbawieniem, a święci jego weseląc się, radować się będą.

2Krn 6:41 - Teraz tedy powstań, o Panie Boże! ku odpocznieniu twemu, ty i skrzynia mocy twojej; kapłani twoi, o Panie Boże! niech będą obleczeni zbawieniem, a święci twoi niechaj się w dobrach radują.

Verš 3

Zaiste nie wnijdę do przybytku domu mego, i nie wstąpię na posłanie łoża mego;

1Krn 15:1 - A gdy sobie pobudował Dawid domy w mieście swojem, i nagotował miejsce skrzyni Bożej, i rozbił jej namiot,

Verš 14

Toć będzie odpocznienie moje aż na wieki; tu będę mieszkał, bom go siebie upodobał.

Ž 132:8 - Powstańże Panie! a wnijdź do odpocznienia twego, ty, i skrzynia możności twojej.

Ž 68:16 - Na górze Bożej, na górze Basańskiej, na górze pogórczystej, na górze Basańskiej.

Verš 17

Tam sprawię, że zakwitnie róg Dawidowy; tam zgotuję pochodnię pomazańcowi memu.

Lk 1:69 - I wystawił nam róg zbawienia w domu Dawida, sługi swego,

Z 132 - Žalm je mesiášsky, verše 11 a 12 sa v plnom zmysle vyplnia len na Mesiášovi. V žalme sa jasne rozlišuje Dávidova osoba od jeho potomka, Mesiáša.

Z 132,2 - "Mocný Jakubov" je pomenovanie Boha (Gn 49,24; Iz 49,26; 60,16).

Z 132,3 - 2 Sam 7,1-2; 1 Krn 17,1.

Z 132,6 - "Počuli sme, že archa je v Efrate" - keď mal Dávid preniesť archu zmluvy z Kirjatiarimu na Sion, zvesť o tom sa rozšírila po jeho kráľovstve. Počuli totižto, že je neďaleko Betlehema, odkiaľ pochádzal Dávid, v kraji Efrata. V žalme sa hovorí: "Našli sme ju na jaarských nivách", čo je to isté ako Kirjatiarim. Odtiaľ Dávid preniesol v slávnostnom sprievode archu na Sion (1 Sam 7,1; 2 Sam 6,2).

Z 132,8 - Slová sú známe už z Mojžišových čias. Izraeliti sa ich modlili vždy, keď sa archa pohýnala na cestu po púšti (Nm 10,35.36; Ž 68,2). Odteraz už nebude putovať z miesta na miesto, lebo odvtedy, čo ju odniesli zo Šíla (1 Sam 4,3 n.), nemala pevný príbytok.

Z 132,11 - "Dávidovi sa Pán zaviazal prísahou"- tieto slová sú paralelné so slovami 2. verša. Vzťahujú sa na Boží sľub, ktorý dal Pán Dávidovi skrze proroka Nátana v čase, keď Pán odkázal, aby mu Dávid nestaval chrám (2 Sam 7,5-16; Ž 89,4-5.29-38).

Z 132,17 - Tento verš sa nedá vysvetliť inakšie ako o Mesiášovi. Tak ho chápe celá katolícka tradícia.

Z 132,18 - Na hlave mesiášskeho kráľa bude naveky žiariť Pánov "diadém". Mesiáš bude kráľom Izraela.