  | ŽalmyBiblia - Sväté písmo(LXX - Grécky - LXX) | Ž 131, 1-18 |
1 Ž 131, 1 ωδη των αναβαθμων μνησθητι κυριε του δαυιδ και πασης της πραυτητος αυτου 2 Ž 131, 2 ως ωμοσεν τω κυριω ηυξατο τω θεω ιακωβ 3 Ž 131, 3 ει εισελευσομαι εις σκηνωμα οικου μου ει αναβησομαι επι κλινης στρωμνης μου 4 Ž 131, 4 ει δωσω υπνον τοις οφθαλμοις μου και τοις βλεφαροις μου νυσταγμον και αναπαυσιν τοις κροταφοις μου 5 Ž 131, 5 εως ου ευρω τοπον τω κυριω σκηνωμα τω θεω ιακωβ 6 Ž 131, 6 ιδου ηκουσαμεν αυτην εν εφραθα ευρομεν αυτην εν τοις πεδιοις του δρυμου 7 Ž 131, 7 εισελευσομεθα εις τα σκηνωματα αυτου προσκυνησομεν εις τον τοπον ου εστησαν οι ποδες αυτου 8 Ž 131, 8 αναστηθι κυριε εις την αναπαυσιν σου συ και η κιβωτος του αγιασματος σου 9 Ž 131, 9 οι ιερεις σου ενδυσονται δικαιοσυνην και οι οσιοι σου αγαλλιασονται 10 Ž 131, 10 ενεκεν δαυιδ του δουλου σου μη αποστρεψης το προσωπον του χριστου σου 11 Ž 131, 11 ωμοσεν κυριος τω δαυιδ αληθειαν και ου μη αθετησει αυτην εκ καρπου της κοιλιας σου θησομαι επι τον θρονον σου 12 Ž 131, 12 εαν φυλαξωνται οι υιοι σου την διαθηκην μου και τα μαρτυρια μου ταυτα α διδαξω αυτους και οι υιοι αυτων εως του αιωνος καθιουνται επι του θρονου σου 13 Ž 131, 13 οτι εξελεξατο κυριος την σιων ηρετισατο αυτην εις κατοικιαν εαυτω 14 Ž 131, 14 αυτη η καταπαυσις μου εις αιωνα αιωνος ωδε κατοικησω οτι ηρετισαμην αυτην 15 Ž 131, 15 την θηραν αυτης ευλογων ευλογησω τους πτωχους αυτης χορτασω αρτων 16 Ž 131, 16 τους ιερεις αυτης ενδυσω σωτηριαν και οι οσιοι αυτης αγαλλιασει αγαλλιασονται 17 Ž 131, 17 εκει εξανατελω κερας τω δαυιδ ητοιμασα λυχνον τω χριστω μου 18 Ž 131, 18 τους εχθρους αυτου ενδυσω αισχυνην επι δε αυτον εξανθησει το αγιασμα μου
| | | Ž 131, 1-18 |
Verš 1
ωδη των αναβαθμων μνησθητι κυριε του δαυιδ και πασης της πραυτητος αυτου
2Krn 32:25 - και ου κατα το ανταποδομα ο εδωκεν αυτω ανταπεδωκεν εζεκιας αλλα υψωθη η καρδια αυτου και εγενετο επ' αυτον οργη και επι ιουδαν και ιερουσαλημ
Prís 16:5 - ακαθαρτος παρα θεω πας υψηλοκαρδιος χειρι δε χειρας εμβαλων αδικως ουκ αθωωθησεται
Ž 101:5 - επληγη ωσει χορτος και εξηρανθη η καρδια μου οτι επελαθομην του φαγειν τον αρτον μου
Prís 6:17 - οφθαλμος υβριστου γλωσσα αδικος χειρες εκχεουσαι αιμα δικαιου
Z 131 - Žalmista, rozcítený a naplnený zbožnosťou voči Pánovi, zrieka sa hĺbania veľkých a neprístupných právd. Uspokojený a utíšený sa odovzdáva do Božej opatery ako dieťa, keď odpočíva na lone svojej matky. Obsah tohto žalmu nám pripomína slová sv. Augustína, ktorý po svojich trpkých životných skúškach zvolal: "Nespokojné je naše srdce, kým nespočinie v tebe" (Vyznania 1,1, PL 32,661).
