Kniha Jób

1 (ROH) A Job odpovedal a riekol:
1 (HEM) ויען איוב ויאמר׃

2 (ROH) Oj, aby bola dobre odvážená moja nevoľa, a moje utrpenie, aby razom zdvihli na váhe!
2 (HEM) לו שקול ישקל כעשי והיתי במאזנים ישאו יחד׃

3 (ROH) Lebo by to bolo teraz ťažšie nad piesok morí, a preto sú aj moje slová nerozmyslené.
3 (HEM) כי עתה מחול ימים יכבד על כן דברי לעו׃

4 (ROH) Lebo strely Všemohúceho väzia vo mne, ktorých jed pije môj duch; hrôzy Božie postavily sa do šíku proti mne.
4 (HEM) כי חצי שדי עמדי אשר חמתם שתה רוחי בעותי אלוה יערכוני׃

5 (ROH) Či azda reve divoký osol nad mladistvou trávou? Alebo či ručí vôl nad svojím krmom, slaným a miešaným?
5 (HEM) הינהק פרא עלי דשא אם יגעה שור על בלילו׃

6 (ROH) Či sa jie voľačo nechutné bez soli? Či je nejaká chuť v bielku vajca?
6 (HEM) היאכל תפל מבלי מלח אם יש טעם בריר חלמות׃

7 (ROH) A teraz práve to, čoho sa nechcela dotknúť moja duša, je ako mojím pokrmom v nemoci.
7 (HEM) מאנה לנגוע נפשי המה כדוי לחמי׃

8 (ROH) Oj, aby sa naplnila moja žiadosť, a aby to, čo očakávam, dal Bôh!
8 (HEM) מי יתן תבוא שאלתי ותקותי יתן אלוה׃

9 (ROH) Totiž, žeby sa ľúbilo Bohu, aby ma rozdrtil, aby vystrel svoju ruku a vyťal ma!
9 (HEM) ויאל אלוה וידכאני יתר ידו ויבצעני׃

10 (ROH) A mal by som ešte vždy útechu a vyskočil by som v bolesti, ktorej nešetrí, lebo som nezatajil slov Najsvätejšieho.
10 (HEM) ותהי עוד נחמתי ואסלדה בחילה לא יחמול כי לא כחדתי אמרי קדוש׃

11 (ROH) Čo je moja sila, aby som dúfal, a čo je môj koniec, aby som znášal trpezlivo?
11 (HEM) מה כחי כי איחל ומה קצי כי אאריך נפשי׃

12 (ROH) Či je moja sila silou kameňa? Alebo či je moje telo z medi?
12 (HEM) אם כח אבנים כחי אם בשרי נחוש׃

13 (ROH) Isté je, že niet pre mňa pomoci vo mne, a to, čo by prospelo, je zahnané odo mňa.
13 (HEM) האם אין עזרתי בי ותשיה נדחה ממני׃

14 (ROH) Hynúcemu prisluší milosrdenstvo od jeho priateľa, keby hneď i bázeň Všemohúceho bol opustil.
14 (HEM) למס מרעהו חסד ויראת שדי יעזוב׃

15 (ROH) Moji bratia zklamali jako potok, jako riečište potokov, ktoré ta pošly,
15 (HEM) אחי בגדו כמו נחל כאפיק נחלים יעברו׃

16 (ROH) kalné od ľadu, v ktorých sa ukryl sneh;
16 (HEM) הקדרים מני קרח עלימו יתעלם שלג׃

17 (ROH) v čase, keď sú ožehané slnkom, vysychajú; keď býva horúco, miznú zo svojho miesta.
17 (HEM) בעת יזרבו נצמתו בחמו נדעכו ממקומם׃

18 (ROH) Krútia sa stezky ich ciest, odchádzajú na pustinu a hynú.
18 (HEM) ילפתו ארחות דרכם יעלו בתהו ויאבדו׃

19 (ROH) Pozrú sa karavány z Témy, putujúce zástupy zo Šeby, ktoré sa nadejaly na ne!
19 (HEM) הביטו ארחות תמא הליכת שבא קוו למו׃

20 (ROH) Budú sa hanbiť, že v ne dúfaly; prijdú až ta a budú sa stydieť!
20 (HEM) בשו כי בטח באו עדיה ויחפרו׃

21 (ROH) Lebo vy ste ním teraz, takým potokom: vidíte strašnú vec a bojíte sa.
21 (HEM) כי עתה הייתם לא תראו חתת ותיראו׃

22 (ROH) Či som povedal: Dajte mi!? Alebo: Uplaťte zo svojho majetku za mňa
22 (HEM) הכי אמרתי הבו לי ומכחכם שחדו בעדי׃

23 (ROH) a vysloboďte ma z ruky protivníka a vykúpte ma z ruky ukrutníkov?
23 (HEM) ומלטוני מיד צר ומיד עריצים תפדוני׃

24 (ROH) Poučte ma, a ja budem mlčať, a vysvetlite mi, v čom som blúdil!
24 (HEM) הורוני ואני אחריש ומה שגיתי הבינו לי׃

25 (ROH) Aké prenikavé sú slová pravdy! Ale čo nakára vaše káranie?!
25 (HEM) מה נמרצו אמרי ישר ומה יוכיח הוכח מכם׃

26 (ROH) Či zamýšľate kárať slová? Lebo veď do vetra idú slová zúfalého!
26 (HEM) הלהוכח מלים תחשבו ולרוח אמרי נאש׃

27 (ROH) Áno, o sirotu hádžete los a jednáte sa o svojho priateľa.
27 (HEM) אף על יתום תפילו ותכרו על ריעכם׃

28 (ROH) A tak teraz nech sa vám chce pozrieť na mňa, a istotne nebudem luhať do vašej tvári.
28 (HEM) ועתה הואילו פנו בי ועל פניכם אם אכזב׃

29 (ROH) Vráťte sa, prosím, a zkúste, nech nie je neprávosti! Vráťte sa a zkúste ešte, moja spravedlivosť leží v tom!
29 (HEM) שבו נא אל תהי עולה ושבי עוד צדקי בה׃

30 (ROH) Či je na mojom jazyku neprávosť? Či nerozozná moje ďasno zkazy?
30 (HEM) היש בלשוני עולה אם חכי לא יבין הוות׃