Kniha Jób

1 (SVD) فاجاب ايوب وقال
1 (B21) Job na to řekl:

2 (SVD) ليت كربي وزن ومصيبتي رفعت في الموازين جميعها.
2 (B21) "Kéž by se má muka dala zvážit, na váhy kéž by se vešla bída má!

3 (SVD) لانها الآن اثقل من رمل البحر. من اجل ذلك لغا كلامي.
3 (B21) Byla by těžší, než je písek v moři - to proto slovy se téměř zalykám.

4 (SVD) لان سهام القدير فيّ وحمتها شاربة روحي. اهوال الله مصطفة ضدي.
4 (B21) Šípy Všemohoucího se do mě zabodly, jejich jed se mi vpíjí do ducha, Boží hrůzy mě obkličují ze všech stran.

5 (SVD) هل ينهق الفراء على العشب او يخور الثور على علفه.
5 (B21) Hýká snad osel, když má dost trávy? Bučí snad vůl, když má krmení?

6 (SVD) هل يؤكل المسيخ بلا ملح او يوجد طعم في مرق البقلة.
6 (B21) Copak se jí mdlé jídlo bez soli? Copak má nějakou chuť sliz?

7 (SVD) ما عافت نفسي ان تمسّها هذه صارت مثل خبزي الكريه
7 (B21) Tyto věci se mi z duše protiví, z takového jídla je mi k zvracení!

8 (SVD) يا ليت طلبتي تاتي ويعطيني الله رجائي.
8 (B21) Kéž by se mé přání konečně splnilo, kéž by Bůh naplnil mou naději -

9 (SVD) ان يرضى الله بان يسحقني ويطلق يده فيقطعني.
9 (B21) že by mě Bůh ráčil rozmáčknout, mávnutím ruky mě zahubit.

10 (SVD) فلا تزال تعزيتي وابتهاجي في عذاب لا يشفق اني لم اجحد كلام القدوس.
10 (B21) Pak by mi mohlo sloužit k útěše, i když se svíjím v krutých bolestech, že slovům Svatého jsem se nevzepřel.

11 (SVD) ما هي قوتي حتى انتظر وما هي نهايتي حتى اصبّر نفسي.
11 (B21) Copak mám sílu, abych to vydržel? Copak mě ještě něco čeká v životě?

12 (SVD) هل قوتي قوة الحجارة. هل لحمي نحاس.
12 (B21) Copak je má síla z kamene? Copak je mé tělo bronzové?

13 (SVD) ألا انه ليست فيّ معونتي والمساعدة مطرودة عني
13 (B21) Copak si mohu nějak pomoci? Teď, když mě úspěch opustil?

14 (SVD) حق المحزون معروف من صاحبه وان ترك خشية القدير.
14 (B21) Kdo není oddaný svému příteli, úctu k Všemohoucímu opouští.

15 (SVD) اما اخواني فقد غدروا مثل الغدير. مثل ساقية الوديان يعبرون.
15 (B21) Mí bratři jsou však zrádní jako bystřiny, jak řečiště, jež brzy vymizí.

16 (SVD) التي هي عكرة من البرد ويختفي فيها الجليد.
16 (B21) Když taje led a sníh, kalným proudem se rozvodní,

17 (SVD) اذا جرت انقطعت. اذا حميت جفت من مكانها.
17 (B21) v době sucha se však vytratí, v horku se vypaří a jsou pryč.

18 (SVD) يعرّج السّفر عن طريقهم يدخلون التيه فيهلكون.
18 (B21) Jejich cesty se klikatí, míří do pustin, kde zmírají.

19 (SVD) نظرت قوافل تيماء. سيارة سبأ رجوها.
19 (B21) Karavany z Temy je hledají, výpravy ze Sáby v ně doufají,

20 (SVD) خزوا في ما كانوا مطمئنين. جاءوا اليها فخجلوا.
20 (B21) jejich důvěra je ale zamrzí - když k nim dorazí, čeká je zklamání.

21 (SVD) فالآن قد صرتم مثلها. رايتم ضربة ففزعتم.
21 (B21) Právě tak k ničemu jste teď vy: Vidíte hrůzu a jste zděšeni.

22 (SVD) هل قلت اعطوني شيئا او من مالكم ارشوا من اجلي.
22 (B21) Řekl jsem snad: ‚Dejte mi něco,' nebo: ‚Vyplaťte mě ze svého'?

23 (SVD) او نجوني من يد الخصم او من يد العتاة افدوني.
23 (B21) ‚Vysvoboďte mě od nepřítele,' nebo: ‚Od tyranů mě zachraňte'?

24 (SVD) علموني فانا اسكت. وفهموني في اي شيء ضللت.
24 (B21) Poučte mě, a zmlknu hned, v čem jsem pochybil, mi ukažte.

25 (SVD) ما اشد الكلام المستقيم واما التوبيخ منكم فعلى ماذا يبرهن.
25 (B21) Jak mohou zraňovat slova upřímná! Co vaše důkazy mohou dokázat?

26 (SVD) هل تحسبون ان توبخوا كلمات. وكلام اليائس للريح.
26 (B21) To, co jsem řekl, mi chcete vytýkat? Copak jen do větru mluví ubožák?

27 (SVD) بل تلقون على اليتيم وتحفرون حفرة لصاحبكم.
27 (B21) Vy byste ale i o sirotka losovali, vlastního přítele byste prodali!

28 (SVD) والآن تفرسوا فيّ. فاني على وجوهكم لا اكذب.
28 (B21) Pohleďte na mě, prosím vás - copak bych vám do očí lhal?

29 (SVD) ارجعوا. لا يكوننّ ظلم. ارجعوا ايضا. فيه حقي.
29 (B21) Přestaňte! Nepáchejte křivdu! Přestaňte! Jsem přece v právu!

30 (SVD) هل في لساني ظلم ام حنكي لا يميّز فسادا
30 (B21) Copak jsem řekl něco špatného? Copak nepoznám, co by mě zničilo?