výhody registrácie

Kniha Jób

Biblia - Sväté písmo

(VUL - Latinský - Nova Vulgata)

Jób 38, 1-41

1 (VUL) Respondens autem Dominus Iob de turbine dixit:
1 (KAT) Tu Boh prehovoril z lona búrky k Jóbovi:

2 (VUL) “ Quis est iste obscurans consilium sermonibus imperitis?
2 (KAT) „Kto to prozreteľnosť zatemňuje zas a slovami, v ktorých vedy vôbec niet?!

3 (VUL) Accinge sicut vir lumbos tuos; interrogabo te, et edoce me.
3 (KAT) Slabiny si opáš ako hrdina, ja sa budem pýtať, ty ma poučíš.

4 (VUL) Ubi eras, quando ponebam fundamenta terrae? Indica mihi, si habes intellegentiam.
4 (KAT) Keď som zem zakladal, kde si vtedy bol, nože mi to povedz, akže pravdu znáš!

5 (VUL) Quis posuit mensuras eius, si nosti? Vel quis tetendit super eam lineam?
5 (KAT) Vieš ty, kto jej vtedy určil rozmery, kto to obvinul ju sťaby povrázkom?

6 (VUL) Super quo bases illius solidatae sunt? Aut quis demisit lapidem angularem eius,
6 (KAT) Do čoho jej stĺpy zapustené sú a kto položil jej kameň uholný,

7 (VUL) cum clamarent simul astra matutina, et iubilarent omnes filii Dei?
7 (KAT) keď si ranné hviezdy zborom spievali a Boží synovia všetci plesali?

8 (VUL) Quis conclusit ostiis mare, quando erumpebat quasi de visceribus procedens,
8 (KAT) Ktože bránami to more uzavrel, keď sa prúdom vzdulo, zo dna vyvrelo,

9 (VUL) cum ponerem nubem vestimentum eius et caligine illud quasi fascia obvolverem?
9 (KAT) keď som za odev mu oblak pridelil, ako plienky zasa mračno pošmúrne?

10 (VUL) Definivi illud terminis meis et posui vectem et ostia
10 (KAT) Potom som ho sputnal svojím zákonom, vložil som naň zámok, dvoje brány tiež.

11 (VUL) et dixi: Usque huc venies et non procedes amplius et hic confringes tumentes fluctus tuos.
11 (KAT) Povedal som: »Potiaľ smieš, ďalej nie, tu sa už rozbije pýcha tvojich vĺn.«

12 (VUL) Numquid in diebus tuis praecepisti diluculo et assignasti aurorae locum suum,
12 (KAT) Či za svojich dní si dal ránu rozkazy a zorničke si určil miesto jej,

13 (VUL) et, cum extrema terrae teneres, excussi sunt impii ex ea?
13 (KAT) aby zachytila zeme okraje, a tak hriešnici z nej boli zmetení?

14 (VUL) Vertetur in lutum signatum et stabit sicut vestimentum.
14 (KAT) Jak smola pečatná, tak sa premieňa, ona sa jak rúcho líči farbami.

15 (VUL) Cohibetur ab impiis lux sua, et brachium excelsum confringetur.
15 (KAT) Hriešnikom ich svetla nedostane sa, napriahnuté rameno sa už doláme.

16 (VUL) Numquid ingressus es scaturigines maris et in novissimis abyssi deambulasti?
16 (KAT) Vari až ku žriedlam mora došiel si, na dne hlbočiny si sa prechádzal?

17 (VUL) Numquid apertae sunt tibi portae mortis, et ostia tenebrosa vidisti?
17 (KAT) Tebe brány smrti ukázali sa, alebo si videl brány temravy?

18 (VUL) Numquid considerasti latitudinem terrae? Indica mihi, si nosti omnia:
18 (KAT) Po šíravách zeme si sa rozhliadol? Ak ju celú poznáš, nože rozpovedz:

19 (VUL) In qua via lux habitet, et tenebrarum quis locus sit;
19 (KAT) Kadiaľ vedie cesta k svetla bydlisku, kde zas majú svoje miesto temnoty,

20 (VUL) ut ducas unumquodque ad terminos suos et intellegas semitas domus eius?
20 (KAT) aby si ich na ich panstvo zaviedol, akže poznáš chodník do ich domova?

21 (VUL) Novisti, nam tunc natus eras, et numerus dierum tuorum multus!
21 (KAT) S nimi si sa zrodil, už to iste vieš, veď preveľký je počet tvojich dní.

22 (VUL) Numquid ingressus es thesauros nivis aut thesauros grandinis aspexisti,
22 (KAT) K zásobárňam snehu vari zašiel si, ľadovca si uzrel zásobárne tiež,

23 (VUL) quae praeparavi in tempus angustiae, in diem pugnae et belli?
23 (KAT) ktoré uschoval som na deň pohromy, na deň veľkej bitky, vojny nemalej.

24 (VUL) Per quam viam spargitur lux, diffunditur ventus urens super terram?
24 (KAT) Kdeže cesta je ta, hmly kde delia sa, po zemi sa šíri vietor východný?

25 (VUL) Quis dedit vehementissimo imbri cursum et viam fulmini tonanti,
25 (KAT) Ktože to vykopal ručaj prívalu, ktože cestu tobôž bleskom hromovým,

26 (VUL) ut plueret super terram absque homine, in deserto, ubi nullus mortalium commoratur,
26 (KAT) nezaľudnenú zem dážď by zavlažil, tú púšť, na ktorej niet ani človeka,

27 (VUL) ut impleret inviam et desolatam et produceret herbas in terra arida?
27 (KAT) by zem spustošenú, sirú zavodnil, by zo stepi znovu vzišla travina?

28 (VUL) Quis est pluviae pater, vel quis genuit stillas roris?
28 (KAT) Kde dážď teda (svojho) otca má, alebo kto splodil rosy kvapôčky?

29 (VUL) De cuius sinu egressa est glacies, et pruinam de caelo quis genuit?
29 (KAT) Z čiehože lona to ľady vychodia, nebeská inovať, ktože splodil ju?

30 (VUL) In similitudinem lapidis aquae durantur, et superficies abyssi constringitur.
30 (KAT) Veď aj vody stvrdnú sťaby na kameň, takisto aj hĺbok stuhne hladina.

31 (VUL) Numquid coniungere valebis nexus stellarum Pleiadum aut funiculum Arcturi poteris solvere?
31 (KAT) Môžeš zakosíliť pásy Kuriatok, Orióna putá môžeš rozviazať?

32 (VUL) Numquid produces Coronam in tempore suo et Ursam cum filiis ducis tu?
32 (KAT) Dáš, by v svojom čase Veniec vychodil, Medveďa viesť budeš s jeho mladými?

33 (VUL) Numquid nosti leges caeli et pones scripturam eius in terra?
33 (KAT) Vyznáš sa ty azda v nebies zákonoch, čo v nich napísané, spravíš na zemi?

34 (VUL) Numquid elevabis in nebula vocem tuam, et impetus aquarum operiet te?
34 (KAT) Svoj hlas pozdvihneš var’ k samým oblakom, by ťa zaliali hneď vody prívaly?

35 (VUL) Numquid mittes fulgura, et ibunt et dicent tibi: “Adsumus!”?
35 (KAT) Azda blesky hodíš, až sa rozbehnú, tebe odpovedia: »Aha, tu sme už!«

36 (VUL) Quis posuit in visceribus ibis sapientiam, vel quis dedit gallo intellegentiam?
36 (KAT) Ktože ibisovi múdrosť udelil, ktože kohútovi umnosť daroval?

37 (VUL) Quis recensebit nubes in sapientia, et utres caeli quis declinabit,
37 (KAT) Ktože môže mračná múdro spočítať, a kto môže nahnúť mechy nebeské,

38 (VUL) quando funditur pulvis in solidum, et glebae compinguntur?
38 (KAT) keď prach sa na hmotu tvrdú zlepuje, keď sa spájajú tiež hrudy navzájom?

39 (VUL) Numquid capies leaenae praedam et animam catulorum eius implebis,
39 (KAT) Hádam levici ty korisť nadháňaš, levíčat ty vari žravosť ukojíš,

40 (VUL) quando cubant in antris et in specubus insidiantur?
40 (KAT) keď sa utúlili v svojich pelechoch, abo na postriežke ležia v húšťave?

41 (VUL) Quis praeparat corvo escam suam, quando pulli eius clamant ad Deum vagantes, eo quod non habeant cibos?
41 (KAT) Ktože krkavcovi pokrm prichystá, keď mláďatá jeho k Bohu volajú, nemajú čo žrať už, len tak trasú sa?


Jób 38, 1-41





Verš 33
Numquid nosti leges caeli et pones scripturam eius in terra?
Jer 31:35 - Haec dicit Dominus, qui dat solem in lumine diei, ordinem lunae et stellarum in lumine noctis, qui turbat mare, et fremunt fluctus eius, Dominus exercituum nomen illi:

Verš 2
“ Quis est iste obscurans consilium sermonibus imperitis?
Jób 42:3 - Quis est iste, qui celat consilium absque scientia? Ideo insipienter locutus sum et mirabilia, quae excederent scientiam meam.

Verš 4
Ubi eras, quando ponebam fundamenta terrae? Indica mihi, si habes intellegentiam.
Prís 8:29 - quando circumdabat mari terminum suum et aquis, ne transirent fines suos, quando iecit fundamenta terrae,

Verš 39
Numquid capies leaenae praedam et animam catulorum eius implebis,
Ž 104:21 - catuli leonum rugientes, ut rapiant et quaerant a Deo escam sibi.

Verš 8
Quis conclusit ostiis mare, quando erumpebat quasi de visceribus procedens,
Gn 1:9 - Dixit vero Deus: “Congregentur aquae, quae sub caelo sunt, in locum unum, et appareat arida”. Factumque est ita.
Jób 26:10 - Terminum circumdedit aquis, usque dum finiantur lux et tenebrae.
Ž 33:7 - Congregans sicut in utre aquas maris, ponens in thesauris abyssos.
Ž 104:9 - Terminum posuisti, quem non transgredientur, neque convertentur operire terram.
Prís 8:29 - quando circumdabat mari terminum suum et aquis, ne transirent fines suos, quando iecit fundamenta terrae,
Jer 5:22 - Numquid me non timebitis, ait Dominus, et a facie mea non trepidabitis? Qui posui arenam terminum mari, praeceptum sempiternum, quod non praeteribit; et commovebuntur et non poterunt, et intumescent fluctus eius, et non transibunt illud ”.

Verš 41
Quis praeparat corvo escam suam, quando pulli eius clamant ad Deum vagantes, eo quod non habeant cibos?
Ž 147:9 - Qui dat iumentis escam ipsorum et pullis corvorum invocantibus eum.
Mt 6:26 - Respicite volatilia caeli, quoniam non serunt neque metunt neque congregant in horrea, et Pater vester caelestis pascit illa. Nonne vos magis pluris estis illis?

Verš 36
Quis posuit in visceribus ibis sapientiam, vel quis dedit gallo intellegentiam?
Jób 32:8 - Sed, ut video, spiritus est in hominibus, et inspiratio Omnipotentis dat intellegentiam.
Kaz 2:26 - Quia homini bono in conspectu suo dedit sapientiam et scientiam et laetitiam; peccatori autem dedit afflictionem colligendi et congregandi, ut tradat ei, qui placuit Deo; sed et hoc vanitas est et afflictio spiritus.
Dan 1:17 - Quattuor autem pueris his dedit Deus scientiam et disciplinam in omni scriptura et sapientia, Danieli autem intellegentiam omnium visionum et somniorum.

Verš 27
ut impleret inviam et desolatam et produceret herbas in terra arida?
Ž 107:35 - Posuit desertum in stagna aquarum et terram sine aqua in exitus aquarum.

Verš 31
Numquid coniungere valebis nexus stellarum Pleiadum aut funiculum Arcturi poteris solvere?
Jób 9:9 - Qui facit Arcturum et Oriona et Hyadas et interiora austri.
Am 5:8 - Qui facit stellas Pliadis et Orionem et convertit in mane tenebras et diem in noctem obscurat; qui vocat aquas maris et effundit eas super faciem terrae; Dominus nomen eius.

Job 38,7 - Najobvyklejší obraz stvorenia sveta predstavuje Boha ako budovateľa domu (4–6). Keď budovateľ zapustil do budovy uholný kameň, konala sa za spevu slávnosť (porov. Zach 4,7). V Palestíne podnes sprevádzajú kladenie posledných kameňov do klenby striedavými piesňami (Hejčl, Biblie, č. III, 997). Pri zakončovaní budovania vesmíru spievali hviezdy a anjeli na slávu Bohu.

Job 38,14 - Nádheru farieb, ktorá sa zjaví pri rannej zore, porovnáva spisovateľ s červenou pečatnou hlinou. Zmeneným hláskovaním dostaneme však nový obraz, ktorý sa zdá priliehavejším na tomto mieste. Ide tu asi o porovnanie s červeným vínom (Prís 23,31), ktoré sa postupne čistí, ak je uzavreté, a postupne sa v ňom vyvíja utešená farba.

Job 38,21 - Ide o ironickú poznámku o krátkom veku ľudského života.

Job 38,23 - Možno, že verš naráža na Joz 10,11.

Job 38,36 - Zdôrazňuje poriadok, ktorým sa prejavujú sily prírody, akoby podľa rozvahy vyvíjajú svoju činnosť, na svoj čas určenú. Iní prekladajú: Ktože vložil do mrakov múdrosť a ktože požičal mračnám rozvahu? – Iní zasa miesto "mrakov" a "mračien" chcú čítať slová: utajenosť a zjavný dej. Preto prekladajú: Kto vložil do utajenosti múdrosť a kto požičal zjavnému dianiu rozvahu? – V pravidelnosti prírodných javov zračí sa múdrosť toho, kto prírode stanovil jej zákonitosť.