  | Kniha JóbBiblia - Sväté písmo(LXX - Grécky - LXX) | Jób 38, 1-41 |
1 Jób 38, 1 μετα δε το παυσασθαι ελιουν της λεξεως ειπεν ο κυριος τω ιωβ δια λαιλαπος και νεφων 2 Jób 38, 2 τις ουτος ο κρυπτων με βουλην συνεχων δε ρηματα εν καρδια εμε δε οιεται κρυπτειν 3 Jób 38, 3 ζωσαι ωσπερ ανηρ την οσφυν σου ερωτησω δε σε συ δε μοι αποκριθητι 4 Jób 38, 4 που ης εν τω θεμελιουν με την γην απαγγειλον δε μοι ει επιστη συνεσιν 5 Jób 38, 5 τις εθετο τα μετρα αυτης ει οιδας η τις ο επαγαγων σπαρτιον επ' αυτης 6 Jób 38, 6 επι τινος οι κρικοι αυτης πεπηγασιν τις δε εστιν ο βαλων λιθον γωνιαιον επ' αυτης 7 Jób 38, 7 οτε εγενηθησαν αστρα ηνεσαν με φωνη μεγαλη παντες αγγελοι μου 8 Jób 38, 8 εφραξα δε θαλασσαν πυλαις οτε εμαιμασσεν εκ κοιλιας μητρος αυτης εκπορευομενη 9 Jób 38, 9 εθεμην δε αυτη νεφος αμφιασιν ομιχλη δε αυτην εσπαργανωσα 10 Jób 38, 10 εθεμην δε αυτη ορια περιθεις κλειθρα και πυλας 11 Jób 38, 11 ειπα δε αυτη μεχρι τουτου ελευση και ουχ υπερβηση αλλ' εν σεαυτη συντριβησεται σου τα κυματα 12 Jób 38, 12 η επι σου συντεταχα φεγγος πρωινον εωσφορος δε ειδεν την εαυτου ταξιν 13 Jób 38, 13 επιλαβεσθαι πτερυγων γης εκτιναξαι ασεβεις εξ αυτης 14 Jób 38, 14 η συ λαβων γην πηλον επλασας ζωον και λαλητον αυτον εθου επι γης 15 Jób 38, 15 αφειλας δε απο ασεβων το φως βραχιονα δε υπερηφανων συνετριψας 16 Jób 38, 16 ηλθες δε επι πηγην θαλασσης εν δε ιχνεσιν αβυσσου περιεπατησας 17 Jób 38, 17 ανοιγονται δε σοι φοβω πυλαι θανατου πυλωροι δε αδου ιδοντες σε επτηξαν 18 Jób 38, 18 νενουθετησαι δε το ευρος της υπ' ουρανον αναγγειλον δη μοι ποση τις εστιν 19 Jób 38, 19 ποια δε γη αυλιζεται το φως σκοτους δε ποιος ο τοπος 20 Jób 38, 20 ει αγαγοις με εις ορια αυτων ει δε και επιστασαι τριβους αυτων 21 Jób 38, 21 οιδα αρα οτι τοτε γεγεννησαι αριθμος δε ετων σου πολυς 22 Jób 38, 22 ηλθες δε επι θησαυρους χιονος θησαυρους δε χαλαζης εορακας 23 Jób 38, 23 αποκειται δε σοι εις ωραν εχθρων εις ημεραν πολεμου και μαχης 24 Jób 38, 24 ποθεν δε εκπορευεται παχνη η διασκεδαννυται νοτος εις την υπ' ουρανον 25 Jób 38, 25 τις δε ητοιμασεν υετω λαβρω ρυσιν οδον δε κυδοιμων 26 Jób 38, 26 του υετισαι επι γην ου ουκ ανηρ ερημον ου ουχ υπαρχει ανθρωπος εν αυτη 27 Jób 38, 27 του χορτασαι αβατον και αοικητον και του εκβλαστησαι εξοδον χλοης 28 Jób 38, 28 τις εστιν υετου πατηρ τις δε εστιν ο τετοκως βωλους δροσου 29 Jób 38, 29 εκ γαστρος δε τινος εκπορευεται ο κρυσταλλος παχνην δε εν ουρανω τις τετοκεν 30 Jób 38, 30 η καταβαινει ωσπερ υδωρ ρεον προσωπον δε αβυσσου τις επηξεν 31 Jób 38, 31 συνηκας δε δεσμον πλειαδος και φραγμον ωριωνος ηνοιξας 32 Jób 38, 32 η διανοιξεις μαζουρωθ εν καιρω αυτου και εσπερον επι κομης αυτου αξεις αυτα 33 Jób 38, 33 επιστασαι δε τροπας ουρανου η τα υπ' ουρανον ομοθυμαδον γινομενα 34 Jób 38, 34 καλεσεις δε νεφος φωνη και τρομω υδατος λαβρω υπακουσεται σου 35 Jób 38, 35 αποστελεις δε κεραυνους και πορευσονται ερουσιν δε σοι τι εστιν 36 Jób 38, 36 τις δε εδωκεν γυναιξιν υφασματος σοφιαν η ποικιλτικην επιστημην 37 Jób 38, 37 τις δε ο αριθμων νεφη σοφια ουρανον δε εις γην εκλινεν 38 Jób 38, 38 κεχυται δε ωσπερ γη κονια κεκολληκα δε αυτον ωσπερ λιθω κυβον 39 Jób 38, 39 θηρευσεις δε λεουσιν βοραν ψυχας δε δρακοντων εμπλησεις 40 Jób 38, 40 δεδοικασιν γαρ εν κοιταις αυτων καθηνται δε εν υλαις ενεδρευοντες 41 Jób 38, 41 τις δε ητοιμασεν κορακι βοραν νεοσσοι γαρ αυτου προς κυριον κεκραγασιν πλανωμενοι τα σιτα ζητουντες
| | | Jób 38, 1-41 |
Verš 33
επιστασαι δε τροπας ουρανου η τα υπ' ουρανον ομοθυμαδον γινομενα
Jer 31:35 - και απολω τον μωαβ φησιν κυριος αναβαινοντα επι βωμον και θυμιωντα θεοις αυτου
Verš 2
τις ουτος ο κρυπτων με βουλην συνεχων δε ρηματα εν καρδια εμε δε οιεται κρυπτειν
Jób 42:3 - τις γαρ εστιν ο κρυπτων σε βουλην φειδομενος δε ρηματων και σε οιεται κρυπτειν τις δε αναγγελει μοι α ουκ ηδειν μεγαλα και θαυμαστα α ουκ ηπισταμην
Verš 4
που ης εν τω θεμελιουν με την γην απαγγειλον δε μοι ει επιστη συνεσιν
Prís 8:29 - και ισχυρα εποιει τα θεμελια της γης
Verš 39
θηρευσεις δε λεουσιν βοραν ψυχας δε δρακοντων εμπλησεις
Ž 104:21 - κατεστησεν αυτον κυριον του οικου αυτου και αρχοντα πασης της κτησεως αυτου
Verš 8
εφραξα δε θαλασσαν πυλαις οτε εμαιμασσεν εκ κοιλιας μητρος αυτης εκπορευομενη
Gn 1:9 - και ειπεν ο θεος συναχθητω το υδωρ το υποκατω του ουρανου εις συναγωγην μιαν και οφθητω η ξηρα και εγενετο ουτως και συνηχθη το υδωρ το υποκατω του ουρανου εις τας συναγωγας αυτων και ωφθη η ξηρα
Jób 26:10 - προσταγμα εγυρωσεν επι προσωπον υδατος μεχρι συντελειας φωτος μετα σκοτους
Ž 33:7 - ουτος ο πτωχος εκεκραξεν και ο κυριος εισηκουσεν αυτου και εκ πασων των θλιψεων αυτου εσωσεν αυτον
Ž 104:9 - ον διεθετο τω αβρααμ και του ορκου αυτου τω ισαακ
Prís 8:29 - και ισχυρα εποιει τα θεμελια της γης
Jer 5:22 - μη εμε ου φοβηθησεσθε λεγει κυριος η απο προσωπου μου ουκ ευλαβηθησεσθε τον ταξαντα αμμον οριον τη θαλασση προσταγμα αιωνιον και ουχ υπερβησεται αυτο και ταραχθησεται και ου δυνησεται και ηχησουσιν τα κυματα αυτης και ουχ υπερβησεται αυτο
Verš 41
τις δε ητοιμασεν κορακι βοραν νεοσσοι γαρ αυτου προς κυριον κεκραγασιν πλανωμενοι τα σιτα ζητουντες
Ž 147:9 - ουκ εποιησεν ουτως παντι εθνει και τα κριματα αυτου ουκ εδηλωσεν αυτοις
Mt 6:26 -
Verš 36
τις δε εδωκεν γυναιξιν υφασματος σοφιαν η ποικιλτικην επιστημην
Jób 32:8 - αλλα πνευμα εστιν εν βροτοις πνοη δε παντοκρατορος εστιν η διδασκουσα
Kaz 2:26 - οτι τω ανθρωπω τω αγαθω προ προσωπου αυτου εδωκεν σοφιαν και γνωσιν και ευφροσυνην και τω αμαρτανοντι εδωκεν περισπασμον του προσθειναι και του συναγαγειν του δουναι τω αγαθω προ προσωπου του θεου οτι και γε τουτο ματαιοτης και προαιρεσις πνευματος
Dan 1:17 - και τοις νεανισκοις εδωκεν ο κυριος επιστημην και συνεσιν και φρονησιν εν παση γραμματικη τεχνη και τω δανιηλ εδωκε συνεσιν εν παντι ρηματι και οραματι και ενυπνιοις και εν παση σοφια
Verš 27
του χορτασαι αβατον και αοικητον και του εκβλαστησαι εξοδον χλοης
Ž 107:35 -
Verš 31
συνηκας δε δεσμον πλειαδος και φραγμον ωριωνος ηνοιξας
Jób 9:9 - ο ποιων πλειαδα και εσπερον και αρκτουρον και ταμιεια νοτου
Am 5:8 - ποιων παντα και μετασκευαζων και εκτρεπων εις το πρωι σκιαν θανατου και ημεραν εις νυκτα συσκοταζων ο προσκαλουμενος το υδωρ της θαλασσης και εκχεων αυτο επι προσωπου της γης κυριος ο θεος ο παντοκρατωρ ονομα αυτω
Job 38,7 - Najobvyklejší obraz stvorenia sveta predstavuje Boha ako budovateľa domu (4–6). Keď budovateľ zapustil do budovy uholný kameň, konala sa za spevu slávnosť (porov. Zach 4,7). V Palestíne podnes sprevádzajú kladenie posledných kameňov do klenby striedavými piesňami (Hejčl, Biblie, č. III, 997). Pri zakončovaní budovania vesmíru spievali hviezdy a anjeli na slávu Bohu.
Job 38,14 - Nádheru farieb, ktorá sa zjaví pri rannej zore, porovnáva spisovateľ s červenou pečatnou hlinou. Zmeneným hláskovaním dostaneme však nový obraz, ktorý sa zdá priliehavejším na tomto mieste. Ide tu asi o porovnanie s červeným vínom (Prís 23,31), ktoré sa postupne čistí, ak je uzavreté, a postupne sa v ňom vyvíja utešená farba.
Job 38,21 - Ide o ironickú poznámku o krátkom veku ľudského života.
Job 38,23 - Možno, že verš naráža na Joz 10,11.
Job 38,36 - Zdôrazňuje poriadok, ktorým sa prejavujú sily prírody, akoby podľa rozvahy vyvíjajú svoju činnosť, na svoj čas určenú. Iní prekladajú: Ktože vložil do mrakov múdrosť a ktože požičal mračnám rozvahu? – Iní zasa miesto "mrakov" a "mračien" chcú čítať slová: utajenosť a zjavný dej. Preto prekladajú: Kto vložil do utajenosti múdrosť a kto požičal zjavnému dianiu rozvahu? – V pravidelnosti prírodných javov zračí sa múdrosť toho, kto prírode stanovil jej zákonitosť.
