Kniha Jób

Biblia - Sväté písmo

(POL - Poľský - Gdańska)

Jób 32, 1-22

1 A gdy przestali oni trzej mężowie odpowiadać Ijobowi, przeto, że się sobie zdał być sprawiedliwym: 2 Tedy się rozpalił gniewem Elihu, syn Barachela Buzytczyka z rodu Syryjskiego, przeciw Ijobowi się rozpalił gniewem, iż usprawiedliwiał duszę swoję, więcej niż Boga. 3 Także przeciwko trzem przyjaciołom jego rozpalił się gniew jego, że nie znalazłszy odpowiedzi, przecię potępiali Ijoba. 4 Bo Elihu oczekiwał, jako oni Ijobowi odpowiedzą, gdyż oni starsi byli w latach niż on. 5 Ale widząc Elihu, że nie było odpowiedzi w ustach onych trzech mężów, rozpalił się w gniewie swoim. 6 I odpowiedział Elihu, syn Barachela Buzytczyka, i rzekł: Jam najmłodszy w latach, a wyście starcy; przetoż wstydziłem się, i nie śmiałem wam oznajmić zdania swego. 7 Myślałem: Długi wiek mówić będzie, a mnóstwo lat nauczy mądrości. 8 Aleć duch, który jest w ludziach, i natchnienie Wszechmogącego daje rozum. 9 Zacni nie zawsze mądrzy, a starcy nie zawżdy rozumieją sądu. 10 Przetoż mówię: słuchaj mię; ja też oznajmię zdanie swoje. 11 Otom oczekiwał słów waszych, a przysłuchiwałem się dowodom waszym, czekając, ażbyście doszli rzeczy. 12 I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was Ijoba przekonać nie mógł; i nie masz między wami, ktoby odpowiedział słowom jego. 13 Ale snać rzeczecie: Znaleźliśmy mądrość; sam go Bóg przekonywa, nie człowiek. 14 Aczci się Ijob nie zemną wdał w rzecz, a ja mu też nie waszemi słowy odpowiem. 15 Polękali się, nie odpowiadają dalej; niedostaje im słów. 16 Czekałemci, ale nie mówią; umilknęli, a nic więcej nie odpowiadają. 17 Odpowiem ja też z mej strony; oznajmię ja też zdanie swoje. 18 Bom pełen słów; ciasno we mnie duchowi żywota mego. 19 Oto żywot mój jest jako moszcz bez oddechu, a jako beczka nowa rozpękłby się. 20 Będę tedy mówił, a wytchnę sobie; otworzę wargi swe, i odpowiem. 21 Nie będę teraz miał względu na żadną osobę, a z człowiekiem bez tytułów mówić będę. 22 Bo nie umiem tytułować, by mię w rychle nie porwał stworzyciel mój.

Verš 8

Aleć duch, który jest w ludziach, i natchnienie Wszechmogącego daje rozum.

Jób 12:13 - Dopieroż u Pana jest mądrość, i siła, i rada, i umiejętność.

Jób 38:36 - Któż złożył we wnętrznościach ludzkich mądrość, a kto dał rozumowi bystrość?

Prís 2:6 - Albowiem Pan daje mądrość, z ust jego pochodzi umiejętność i roztropność.

Kaz 2:26 - Bo człowiekowi, który mu się podoba, daje mądrość, umiejętność, i wesele; ale grzesznikowi daje frasunek, aby zbierał i zgromadzał, coby zostawił temu, który się podoba Bogu. I toć jest marność, a utrapienie ducha.

Dan 1:17 - A onym czterem młodzieńcom dał Bóg umiejętność i rozum we wszelakiem piśmie i mądrości; nadto Danijelowi dał wyrozumienie wszelakiego widzenia i snów.

Dan 2:21 - On sam odmienia czasy i chwile; zrzuca królów i stanowi królów; daje mądrość mądrym, a umiejętnym rozum;

Verš 9

Zacni nie zawsze mądrzy, a starcy nie zawżdy rozumieją sądu.

Jób 12:12 - W ludziach starych jest mądrość, a w długich dniach roztropność.

Verš 6

I odpowiedział Elihu, syn Barachela Buzytczyka, i rzekł: Jam najmłodszy w latach, a wyście starcy; przetoż wstydziłem się, i nie śmiałem wam oznajmić zdania swego.

Jób 32:4 - Bo Elihu oczekiwał, jako oni Ijobowi odpowiedzą, gdyż oni starsi byli w latach niż on.

Jób 32:7 - Myślałem: Długi wiek mówić będzie, a mnóstwo lat nauczy mądrości.

Jób 15:10 - I sędziwyć i starzec między nami jest starszy w latach niż ojciec twój.

Job 32,8 - Vek sám nepostačuje, aby niekto neomylne dosiahol dostatok múdrosti. Aby niekto vedel správne vystihnúť pravú podstatu vecí, na to je potrebný zvláštny Boží dar.