| Kniha JóbBiblia - Sväté písmo(LXX - Grécky - LXX) | Jób 31, 1-40 |
1 Jób 31, 1 διαθηκην εθεμην τοις οφθαλμοις μου και ου συνησω επι παρθενον 2 Jób 31, 2 και τι εμερισεν ο θεος απανωθεν και κληρονομια ικανου εξ υψιστων 3 Jób 31, 3 ουχι απωλεια τω αδικω και απαλλοτριωσις τοις ποιουσιν ανομιαν 4 Jób 31, 4 ουχι αυτος οψεται οδον μου και παντα τα διαβηματα μου εξαριθμησεται 5 Jób 31, 5 ει δε ημην πεπορευμενος μετα γελοιαστων ει δε και εσπουδασεν ο πους μου εις δολον 6 Jób 31, 6 ισταιη με αρα εν ζυγω δικαιω οιδεν δε ο κυριος την ακακιαν μου 7 Jób 31, 7 ει εξεκλινεν ο πους μου εκ της οδου ει δε και τω οφθαλμω επηκολουθησεν η καρδια μου ει δε και ταις χερσιν μου ηψαμην δωρων 8 Jób 31, 8 σπειραιμι αρα και αλλοι φαγοισαν αρριζος δε γενοιμην επι γης 9 Jób 31, 9 ει εξηκολουθησεν η καρδια μου γυναικι ανδρος ετερου ει και εγκαθετος εγενομην επι θυραις αυτης 10 Jób 31, 10 αρεσαι αρα και η γυνη μου ετερω τα δε νηπια μου ταπεινωθειη 11 Jób 31, 11 θυμος γαρ οργης ακατασχετος το μιαναι ανδρος γυναικα 12 Jób 31, 12 πυρ γαρ εστιν καιομενον επι παντων των μερων ου δ' αν επελθη εκ ριζων απωλεσεν 13 Jób 31, 13 ει δε και εφαυλισα κριμα θεραποντος μου η θεραπαινης κρινομενων αυτων προς με 14 Jób 31, 14 τι γαρ ποιησω εαν ετασιν μου ποιησηται ο κυριος εαν δε και επισκοπην τινα αποκρισιν ποιησομαι 15 Jób 31, 15 ποτερον ουχ ως και εγω εγενομην εν γαστρι και εκεινοι γεγονασιν γεγοναμεν δε εν τη αυτη κοιλια 16 Jób 31, 16 αδυνατοι δε χρειαν ην ποτ' ειχον ουκ απετυχον χηρας δε τον οφθαλμον ουκ εξετηξα 17 Jób 31, 17 ει δε και τον ψωμον μου εφαγον μονος και ουχι ορφανω μετεδωκα 18 Jób 31, 18 οτι εκ νεοτητος μου εξετρεφον ως πατηρ και εκ γαστρος μητρος μου ωδηγησα 19 Jób 31, 19 ει δε και υπερειδον γυμνον απολλυμενον και ουκ ημφιασα 20 Jób 31, 20 αδυνατοι δε ει μη ευλογησαν με απο δε κουρας αμνων μου εθερμανθησαν οι ωμοι αυτων 21 Jób 31, 21 ει επηρα ορφανω χειρα πεποιθως οτι πολλη μοι βοηθεια περιεστιν 22 Jób 31, 22 αποσταιη αρα ο ωμος μου απο της κλειδος ο δε βραχιων μου απο του αγκωνος μου συντριβειη 23 Jób 31, 23 φοβος γαρ κυριου συνεσχεν με και απο του λημματος αυτου ουχ υποισω 24 Jób 31, 24 ει εταξα χρυσιον ισχυν μου ει δε και λιθω πολυτελει επεποιθησα 25 Jób 31, 25 ει δε και ευφρανθην πολλου πλουτου μοι γενομενου ει δε και επ' αναριθμητοις εθεμην χειρα μου 26 Jób 31, 26 η ουχ ορω μεν ηλιον τον επιφαυσκοντα εκλειποντα σεληνην δε φθινουσαν ου γαρ επ' αυτοις εστιν 27 Jób 31, 27 και ει ηπατηθη λαθρα η καρδια μου ει δε και χειρα μου επιθεις επι στοματι μου εφιλησα 28 Jób 31, 28 και τουτο μοι αρα ανομια η μεγιστη λογισθειη οτι εψευσαμην εναντιον κυριου του υψιστου 29 Jób 31, 29 ει δε και επιχαρης εγενομην πτωματι εχθρων μου και ειπεν η καρδια μου ευγε 30 Jób 31, 30 ακουσαι αρα το ους μου την καταραν μου θρυληθειην δε αρα υπο λαου μου κακουμενος 31 Jób 31, 31 ει δε και πολλακις ειπον αι θεραπαιναι μου τις αν δωη ημιν των σαρκων αυτου πλησθηναι λιαν μου χρηστου οντος 32 Jób 31, 32 εξω δε ουκ ηυλιζετο ξενος η δε θυρα μου παντι ελθοντι ανεωκτο 33 Jób 31, 33 ει δε και αμαρτων ακουσιως εκρυψα την αμαρτιαν μου 34 Jób 31, 34 ου γαρ διετραπην πολυοχλιαν πληθους του μη εξαγορευσαι ενωπιον αυτων ει δε και ειασα αδυνατον εξελθειν θυραν μου κολπω κενω 35 Jób 31, 35 τις δωη ακουοντα μου χειρα δε κυριου ει μη εδεδοικειν συγγραφην δε ην ειχον κατα τινος 36 Jób 31, 36 επ' ωμοις αν περιθεμενος στεφανον ανεγινωσκον 37 Jób 31, 37 και ει μη ρηξας αυτην απεδωκα ουθεν λαβων παρα χρεοφειλετου 38 Jób 31, 38 ει επ' εμοι ποτε η γη εστεναξεν ει δε και οι αυλακες αυτης εκλαυσαν ομοθυμαδον 39 Jób 31, 39 ει δε και την ισχυν αυτης εφαγον μονος ανευ τιμης ει δε και ψυχην κυριου της γης εκβαλων ελυπησα 40 Jób 31, 40 αντι πυρου αρα εξελθοι μοι κνιδη αντι δε κριθης βατος και επαυσατο ιωβ ρημασιν
| | Jób 31, 1-40 |
Verš 32
εξω δε ουκ ηυλιζετο ξενος η δε θυρα μου παντι ελθοντι ανεωκτο
Heb 13:2 -
1Pt 4:9 -
Verš 4
ουχι αυτος οψεται οδον μου και παντα τα διαβηματα μου εξαριθμησεται
2Krn 16:9 - οτι οι οφθαλμοι κυριου επιβλεπουσιν εν παση τη γη κατισχυσαι εν παση καρδια πληρει προς αυτον ηγνοηκας επι τουτω απο του νυν εσται μετα σου πολεμος
Jób 34:21 - αυτος γαρ ορατης εστιν εργων ανθρωπων λεληθεν δε αυτον ουδεν ων πρασσουσιν
Prís 5:21 - ενωπιον γαρ εισιν των του θεου οφθαλμων οδοι ανδρος εις δε πασας τας τροχιας αυτου σκοπευει
Prís 15:3 - εν παντι τοπω οφθαλμοι κυριου σκοπευουσιν κακους τε και αγαθους
Jer 32:19 - και τον φαραω βασιλεα αιγυπτου και τους παιδας αυτου και τους μεγιστανας αυτου και παντα τον λαον αυτου
Verš 9
ει εξηκολουθησεν η καρδια μου γυναικι ανδρος ετερου ει και εγκαθετος εγενομην επι θυραις αυτης
Jób 24:15 - και οφθαλμος μοιχου εφυλαξεν σκοτος λεγων ου προσνοησει με οφθαλμος και αποκρυβην προσωπου εθετο
Prís 7:25 - μη εκκλινατω εις τας οδους αυτης η καρδια σου
Verš 14
τι γαρ ποιησω εαν ετασιν μου ποιησηται ο κυριος εαν δε και επισκοπην τινα αποκρισιν ποιησομαι
Ž 44:21 -
Verš 15
ποτερον ουχ ως και εγω εγενομην εν γαστρι και εκεινοι γεγονασιν γεγοναμεν δε εν τη αυτη κοιλια
Jób 34:19 - ος ουκ επησχυνθη προσωπον εντιμου ουδε οιδεν τιμην θεσθαι αδροις θαυμασθηναι προσωπα αυτων
Prís 14:31 - ο συκοφαντων πενητα παροξυνει τον ποιησαντα αυτον ο δε τιμων αυτον ελεα πτωχον
Prís 17:5 - ο καταγελων πτωχου παροξυνει τον ποιησαντα αυτον ο δε επιχαιρων απολλυμενω ουκ αθωωθησεται ο δε επισπλαγχνιζομενος ελεηθησεται
Verš 24
ει εταξα χρυσιον ισχυν μου ει δε και λιθω πολυτελει επεποιθησα
Mk 10:24 -
1Tim 6:17 -
Verš 25
ει δε και ευφρανθην πολλου πλουτου μοι γενομενου ει δε και επ' αναριθμητοις εθεμην χειρα μου
Ž 62:10 - αυτοι δε εις ματην εζητησαν την ψυχην μου εισελευσονται εις τα κατωτατα της γης
Verš 26
η ουχ ορω μεν ηλιον τον επιφαυσκοντα εκλειποντα σεληνην δε φθινουσαν ου γαρ επ' αυτοις εστιν
Dt 4:19 - και μη αναβλεψας εις τον ουρανον και ιδων τον ηλιον και την σεληνην και τους αστερας και παντα τον κοσμον του ουρανου πλανηθεις προσκυνησης αυτοις και λατρευσης αυτοις α απενειμεν κυριος ο θεος σου αυτα πασιν τοις εθνεσιν τοις υποκατω του ουρανου
Verš 29
ει δε και επιχαρης εγενομην πτωματι εχθρων μου και ειπεν η καρδια μου ευγε
Prís 17:5 - ο καταγελων πτωχου παροξυνει τον ποιησαντα αυτον ο δε επιχαιρων απολλυμενω ουκ αθωωθησεται ο δε επισπλαγχνιζομενος ελεηθησεται
Verš 30
ακουσαι αρα το ους μου την καταραν μου θρυληθειην δε αρα υπο λαου μου κακουμενος
Mt 5:44 -
Rim 12:14 -
Job 31,2-4 - Trest patrí hriešnikovi. Ale v čomže majú svoj pôvod moje hrozné utrpenia, keďže sám som nevinný?
Job 31,7 - "Škvrna na dlani prilipnutá" je vlastne nespravodlivo nadobudnutý cudzí majetok.
Job 31,9-12 - Cudzoložstvo.
Job 31,13 - Jób nepoškodil nikdy právo svojich otrokov. Veď pre všetko jeho konanie bola mu smernicou bázeň Božia a súčasne aj úcta pred dôstojnosťou ľudskou, ktorú priznával každému ako sebe rovnému tvoru.
Job 31,21 - Pre svoje vznešené postavenie, aké požíval práve na mestskom súde, mal síce možnosť dopustiť sa aj neprávosti, no svedomie mu to nikdy nedovolilo.
Job 31,27 - "Moju ruku pery bozkali" – bozk tu znamená najskôr nejaký modlársky obrad, ktorým uctievali slnko alebo mesiac.
Job 31,35-37 - Jób chce osvedčenie o svojej nevinnosti predložiť Bohu písomne a podpísať ho vlastným menom (verš 35 ab). Slová "Tu môj znak" v hebrejskom texte doslovne znejú: Tu je písmeno T. (Porov. Ez 9,4 a Zjv 7,3 n., kde znak služobníkov Božích ich mal všetkým urobiť zjavnými.)
Job 31,38-40 - Tieto verše svojím obsahom lepšie by sa pripojili po verši 34.
Job 31,38 - Chudobným bedárom, vdovám a sirotám ulúpené poľnosti nariekajú nad neprávosťou.