Kniha Jób

1 (SVD) بعد هذا فتح ايوب فاه وسبّ يومه
1 (B21) Nakonec Job otevřel ústa a proklínal den, kdy se narodil.

2 (SVD) واخذ ايوب يتكلم فقال
2 (B21) Job tehdy řekl:

3 (SVD) ليته هلك اليوم الذي ولدت فيه والليل الذي قال قد حبل برجل.
3 (B21) "Zhynout měl den, kdy jsem se narodil, i noc, kdy řekli: Chlapce jsme počali!

4 (SVD) ليكن ذلك اليوم ظلاما. لا يعتن به الله من فوق ولا يشرق عليه نهار.
4 (B21) Kéž by se zatměl onen den, Bůh na nebi kéž by se po něm nesháněl, kéž vůbec nezačal s úsvitem!

5 (SVD) ليملكه الظلام وظل الموت. ليحل عليه سحاب. لترعبه كاسفات النهار.
5 (B21) Kéž by ho pohltila černá tma, mračno kéž by ho bylo přikrylo, zatmění kéž by ho přemohlo!

6 (SVD) اما ذلك الليل فليمسكه الدجى ولا يفرح بين ايام السنة ولا يدخلنّ في عدد الشهور.
6 (B21) I tu noc měla zachvátit temnota, aby se do roku nemohla počítat, do počtu měsíců aby nevešla!

7 (SVD) هوذا ذلك الليل ليكن عاقرا. لا يسمع فيه هتاف.
7 (B21) Ach ta noc - kéž byla neplodná, radostný výkřik poznat neměla!

8 (SVD) ليلعنه لاعنو اليوم المستعدون لايقاظ التنين.
8 (B21) Zaklínači dnů ji měli proklínat, ti, kdo jsou připraveni dráždit leviatana.

9 (SVD) لتظلم نجوم عشائه. لينتظر النور ولا يكن ولا ير هدب الصبح.
9 (B21) Kéž tehdy zhasla její Jitřenka, nadarmo kéž by na světlo čekala, paprsky úsvitu vidět neměla!

10 (SVD) لانه لم يغلق ابواب بطن امي ولم يستر الشقاوة عن عينيّ.
10 (B21) Své lůno přede mnou měla uzavřít, mé oči ušetřit všeho trápení.

11 (SVD) لم لم امت من الرحم. عندما خرجت من البطن لم لم اسلم الروح.
11 (B21) Proč jsem už v lůnu nezhynul? Proč jsem nezemřel při porodu?

12 (SVD) لماذا اعانتني الركب ولم الثدي حتى ارضع.
12 (B21) Proč tu byl klín, jenž mě přitulil? Proč prsy, z nichž jsem pil?

13 (SVD) لاني قد كنت الآن مضطجعا ساكنا. حينئذ كنت نمت مستريحا
13 (B21) Byl bych teď ležel a mlčel bych, odpočíval bych v pokoji

14 (SVD) مع ملوك ومشيري الارض الذين بنوا اهراما لانفسهم
14 (B21) společně s králi a velmoži, jejichž stavby jsou už troskami,

15 (SVD) او مع رؤساء لهم ذهب المالئين بيوتهم فضة
15 (B21) anebo s velmoži, kteří oplývali zlatem, kteří si příbytky naplnili stříbrem!

16 (SVD) او كسقط مطمور فلم اكن. كأجنّة لم يروا نورا.
16 (B21) Proč jsem jak potrat nebyl zahrabán, jako nemluvně, jež světlo nevídá?

17 (SVD) هناك يكف المنافقون عن الشغب وهناك يستريح المتعبون.
17 (B21) Tam už ničemové nikoho netrápí, tam si odpočinou všichni zdeptaní.

18 (SVD) الاسرى يطمئنون جميعا. لا يسمعون صوت المسخّر
18 (B21) Také i vězni tam najdou úlevu, neuslyší tam už pokřik biřiců.

19 (SVD) الصغير كما الكبير هناك العبد حر من سيده
19 (B21) Malí i velcí jsou tam vedle sebe, otrok je bez pána, na svobodě.

20 (SVD) لم يعطى لشقي نور وحياة لمري النفس
20 (B21) K čemu je dáno světlo ubohým a život zatrpklým;

21 (SVD) الذين ينتظرون الموت وليس هو ويحفرون عليه اكثر من الكنوز
21 (B21) těm, kteří na smrt marně čekají, ač ji hledají víc než poklady;

22 (SVD) المسرورين الى ان يبتهجوا الفرحين عندما يجدون قبرا.
22 (B21) těm, kteří jásají radostí, jakmile hrobu dosáhli?

23 (SVD) لرجل قد خفي عليه طريقه وقد سيج الله حوله.
23 (B21) K čemu je to člověku, jenž cestu nevidí a jehož Bůh ze všech stran obklíčil?

24 (SVD) لانه مثل خبزي ياتي انيني ومثل المياه تنسكب زفرتي
24 (B21) Mým denním chlebem je teď jen sténání, můj nářek proudí jako potoky.

25 (SVD) لاني ارتعابا ارتعبت فأتاني والذي فزعت منه جاء عليّ.
25 (B21) Stalo se mi to, čeho jsem se bál, potkalo mě to, z čeho jsem měl strach!

26 (SVD) لم اطمئن ولم اسكن ولم استرح وقد جاء الرجز
26 (B21) Nemám pokoj, nemám klid, nemám odpočinutí. Přišlo trápení."