Kniha Jób

Biblia - Sväté písmo

(POL - Poľský - Gdańska)

Jób 22, 1-30

1 A odpowiadając Elifas Temańczyk rzekł: 2 Izali Bogu człowiek może być pożytecznym? raczej pożyteczny jest sam sobie, mądrze się sprawując. 3 Izali się kocha Wszechmogący w tem, że się ty usprawiedliwiasz? albo co za zysk ma, gdy doskonałe pokazujesz drogi twoje? 4 Aza cię będzie karał bojąc się ciebie? albo z tobą pójdzie do sądu? 5 Azaż złość twoja nie jest wielka, i niemasz końca nieprawościom twoim? 6 Albowiemeś pobierał zastaw od braci twoich bez przyczyny, a z szat odzierałeś nagich. 7 Wodyś spracowanemu nie podał, a głodnemu odmówiłeś chleba. 8 Ale człowiekowi możnemu dałeś ziemię, a ten, który był w powadze, mieszkał w niej. 9 Wdowy puszczałeś próżne, a sierót ramiona potarłeś. 10 A przetoż ogarnęły cię sidła, a trwoży cię strach nagły. 11 Albo cię ogarnęły ciemności, iż nie widzisz? a wielkości wód okryły cię. 12 Mówisz: Izali Bóg nie jest na wysokości niebios? Spojrzyj proszę na wierzch gwiazd, jako są wysokie. 13 Przetoż mówisz: A cóż wie Bóg? izaż przez chmury sądzić będzie? 14 Obłoki są skrytością jego, iż nie widzi, a po okręgu niebieskim przechadza się. 15 Izaż ścieszki wieku przeszłego nie baczysz, którą deptali ludzie złośliwi? 16 Którzy są wykorzenieni przed czasem, a powodzią zalały się grunty ich. 17 Którzy mawiali Bogu: Odejdź od nas; cóżby im uczynił Wszechmogący? 18 Gdyż on był napełnił dobrem domy ich; (ale rada niepobożnych daleka jest odemnie.) 19 Co widząc sprawiedliwi, weselili się, a niewinny naśmiewał się z nich. 20 Zwłaszcza, iż nie była wycięta majętność nasza, lecz ostatki ich ogień pożarł. 21 Przyuczaj się, proszę, z nim przestawać, a uczyń sobie z nim pokój: boć się tak będzie szczęściło. 22 Przyjmij, proszę, z ust jego zakon, a złóż wyroki jego w sercu twojem. 23 Jeźli się nawrócisz do Wszechmocnego, zbudowany będziesz, a oddalisz nieprawość od przybytku twego: 24 Tedy nakładziesz po ziemi wybornego złota; a złota z Ofir, jako kamienia z potoku. 25 I będzie Wszechmocny wybornem złotem twojem, i srebrem, i siłą twoją. 26 Tedy się w Wszechmocnym rozkochasz, a podniesiesz ku Bogu oblicze twoje. 27 Będziesz mu się modlił, a wysłucha cię, i śluby twoje oddasz mu. 28 Bo cokolwiek postanowisz, będzieć się darzyło, a na drogach twoich rozjaśni się światłość. 29 Gdy inni zniżeni będą, ty rzeczesz: Jam jest wywyższon; bo tego, co jest uniżonych oczów, Bóg zbawia. 30 Wybawi i tego, który nie jest niewinny, i wybawion będzie w czystości rąk twoich.

Verš 6

Albowiemeś pobierał zastaw od braci twoich bez przyczyny, a z szat odzierałeś nagich.

Ex 22:26 - Jeźli w zastawie weźmiesz szatę bliźniego twego, przed zachodem słońca wrócisz mu ją;

Dt 24:6 - Nikt nie weźmie w zastawie zwierzchniego i spodniego kamienia młyńskiego; bo takowy jakoby duszę brał w zastawie.

Dt 24:10 - Gdy pożyczysz czego bliźniemu twemu, nie wchodźże do domu jego, abyś wziął co w zastawie od niego.

Verš 17

Którzy mawiali Bogu: Odejdź od nas; cóżby im uczynił Wszechmogący?

Jób 21:14 - Którzy mawiają Bogu: Odejdź od nas; bo dróg twoich znać nie chcemy.

Verš 18

Gdyż on był napełnił dobrem domy ich; (ale rada niepobożnych daleka jest odemnie.)

Jób 21:16 - Ale oto, dobra ich nie są w rękach ich; przetoż rada niepobożnych daleka jest odemnie.

Verš 19

Co widząc sprawiedliwi, weselili się, a niewinny naśmiewał się z nich.

Ž 107:42 - To widząc uprzejmi rozweselą się, a wszelka nieprawość zatka usta swe.

Verš 23

Jeźli się nawrócisz do Wszechmocnego, zbudowany będziesz, a oddalisz nieprawość od przybytku twego:

Jób 8:5 - Jeźli się ty wczas nawrócisz do Boga, a będziesz się modlił Wszechmocnemu;

Verš 29

Gdy inni zniżeni będą, ty rzeczesz: Jam jest wywyższon; bo tego, co jest uniżonych oczów, Bóg zbawia.

Prís 29:23 - Pycha człowiecza poniża go; ale pokorny w duchu sławy dostępuje.

Job 22,8 - Elifazovo tvrdenie nemá nijakého podkladu a odôvodnenia.

Job 22,15-20 - Aj v dobe potopy sveta sa ľudia domnievali, že Boh nebude trestať hriešnikov.

Job 22,17 - Elifaz zopakuje predošlé slová Jóbove (21,14–16), ktoré udalosťami v dobe potopy boli podvrátené (porov. 15 n.).

Job 22,24 - Ofír bola svojím zlatom vychýrená krajina (porov. 1 Kr 9,28). Zlato z tých krajov bolo pokladané za najlepšie a najcennejšie. O polohe krajiny nevieme nič istého. Niektorí by ju chceli hľadať v južnej Arábii, iní – azda správnejšie – na brehoch východnej Afriky.