výhody registrácie

Kniha Jób

Biblia - Sväté písmo

(POL - Poľský - Gdańska)

Jób 21, 1-34

1 (POL) A odpowiadając Ijob rzekł:
1 (ROH) A Job odpovedal a riekol:

2 (POL) Słuchajcież z pilnością słów moich, a będzie mi to od was pociechą.
2 (ROH) Počujteže moju reč, a bude mi to za vaše potešenia.

3 (POL) Znoście mię, a ja będę mówił; a gdy domówię, naśmiewajcie się.
3 (ROH) Potrpte ma, aby som ja hovoril, a keď dohovorím, potom sa vysmievaj.

4 (POL) Izaż do człowieka obracam narzekanie moje? a ponieważ mam o co, jakoż się niema trapić duch mój?
4 (ROH) Či sa ja azda žalujem ľuďom? Alebo prečo by nemal môj duch ustávať v trpezlivosti?

5 (POL) Wejrzyjcież na mię, a zdumiewajcie się, a połóżcie rękę na usta wasze.
5 (ROH) Pozrite na mňa a predeste sa a položte ruku na ústa.

6 (POL) Bo co sobie wspomnę, tedy się lękam, a strach zdejmuje ciało moje.
6 (ROH) Keď myslím na to, trniem zdesený, a hrôza pochytáva moje telo.

7 (POL) Przeczże niepobożni żyją, starzeją się, i wzmagają się w bogactwa?
7 (ROH) Prečo žijú bezbožníci, zostarejú sa i mohutnejú v sile?

8 (POL) Nasienie ich trwałe jest przed obliczem ich z nimi, a rodzina ich przed oczyma ich.
8 (ROH) Ich semeno stojí pevne u nich pred nimi a ich potomstvo pred ich očami.

9 (POL) Domy ich bezpieczne od strachu, a niemasz rózgi Bożej nad nimi.
9 (ROH) Ich domy majú pokoj od strachu, ani nedopáda prút Boží na nich.

10 (POL) Byk ich przypuszczon bywa, a nie traci nasienia; krowa ich rodzi, a nie pomiata.
10 (ROH) Jeho byko skočí a nie bez oplodnenia; jeho krava sa telí a nevyvrhne.

11 (POL) Wypuszczają maluczkie dziatki swoje jako trzodę, a synowie ich wyskakują.
11 (ROH) Vypúšťajú svoje decká jako drobné stádo, a ich deti poskakujú.

12 (POL) Wykrzykają przy bębnie i przy harfie, a weselą się przy głosie muzyki.
12 (ROH) Povyšujú svoj hlas pri bubne a pri citare a radujú sa zvuku píšťaly.

13 (POL) Trawią w dobrem dni swoje, a we mgnieniu oka do grobu zstępują.
13 (ROH) Trávia svoje dni v dobrom a v okamihu sostupujú do hrobu.

14 (POL) Którzy mawiają Bogu: Odejdź od nas; bo dróg twoich znać nie chcemy.
14 (ROH) A hovoria silnému Bohu: Ujdi od nás! Nechceme známosti tvojich ciest.

15 (POL) Któż jest Wszechmocny, abyśmy mu służyli? a cóż nam to pomoże, choćbyśmy mu się modlili?
15 (ROH) Čože je Všemohúci, aby sme mu slúžili? A čo nám to pomôže, keď sa mu budeme modliť?

16 (POL) Ale oto, dobra ich nie są w rękach ich; przetoż rada niepobożnych daleka jest odemnie.
16 (ROH) Ale hľa, ich dobré nie je v ich ruke, a preto je rada bezbožných ďaleko odo mňa.

17 (POL) Częstoż pochodnia niepobożnych gaśnie? a zginienie ich przychodzi na nich? Oddziela im Bóg boleści w gniewie swoim.
17 (ROH) Koľko ráz zhasne lampa bezbožných? A či prichádzava na nich ich zhuba? Či im Bôh udeľuje bolesti vo svojom hneve?

18 (POL) Stawają się jako plewa przed wiatrem, i jako perz, który wicher porywa.
18 (ROH) Kedy bývajú ako slama pred vetrom a jako plevy, ktoré ukradne víchor?

19 (POL) Bo Bóg chowa synom jego pomstę jego; nadgradza mu, aby to poczuł.
19 (ROH) Že vraj Bôh odkladá jeho synom jeho neprávosť? Nech odplatí jemu, aby vedel!

20 (POL) Oglądają oczy jego nieszczęście swoje, a z popędliwości Wszechmocnego pić będzie.
20 (ROH) Nech vidia jeho oči jeho nešťastie, a nech sa napije z prchlivosti Všemohúceho!

21 (POL) Co za staranie jego o domu jego po nim, gdyż liczba miesięcy jego umniejszona jest?
21 (ROH) Lebo čo mu je, bezbožnému, po jeho dome po ňom, keď je urezaný počet jeho mesiacov?!

22 (POL) Izali Boga kto nauczy umiejętności, gdyż on wysokich sądzi?
22 (ROH) Či bude niekto učiť známosti silného Boha, jeho, ktorý sám súdi vysokomyseľných?

23 (POL) Ten umiera w doskonałej sile swojej, gdy zewsząd bezpieczny i spokojny jest;
23 (ROH) Jeden zomiera v plnom svojom blahobyte, cele bezpečný a pokojný;

24 (POL) Gdy piersi jego pełne są mleka, a szpik kości jego odwilża się,
24 (ROH) jeho žochtáre sú plné mlieka, a špik jeho kostí je zvlažovaný,

25 (POL) Inny zaś umiera w gorzkości ducha, który nie jadał z uciechą.
25 (ROH) kým iný zomiera s roztrpčenou dušou a nejedol v živote dobrého.

26 (POL) Spólnie w prochu leżeć będą, a robaki ich okryją.
26 (ROH) No, spolu ľahnú do prachu, a červy ich pokryjú.

27 (POL) Oto ja znam myśli wasze i zamysły, które przeciwko mnie złośliwie zmyślacie.
27 (ROH) Hľa, znám vaše myšlienky a vaše úmysly použiť proti mne násilie.

28 (POL) Bo mówicie: Gdzież jest dom książęcy? gdzie namiot przybytków niepobożnych?
28 (ROH) Lebo hovoríte: Kde je dom kniežaťa? A kde je stán príbytkov bezbožných?

29 (POL) Izaliście nie pytali podróżnych? a znaków ich izali znać nie chcecie?
29 (ROH) Či ste sa nepýtali tých, ktorí idú pomimo cestou? A či ich pokynov neznáte?

30 (POL) Że w dzień zatracenia zły zachowany bywa, w dzień, którego gniew przywiedziony bywa.
30 (ROH) Že totiž zlý človek býva ušetrený ku dňu záhuby, že bývajú vedení ku dňu výbuchov Božieho hnevu?

31 (POL) Któż mu oznajmi w oczy drogę jego? a to, co czynił, kto mu odpłaci?
31 (ROH) Kto mu oznámi jeho cestu do jeho tvári? Alebo keď on niečo spácha, kto mu odplatí?

32 (POL) Wszakże i on do grobów zaprowadzony będzie, a w kupie umarłych zawżdy zostanie.
32 (ROH) A on bude doprevadený k hrobom, a ešte i po smrti bude bdieť nad rovom.

33 (POL) Słodnieją mu bryły grobowe, i ciągnie za sobą wszystkich ludzi; a tych, którzy go poprzedzili, niemasz liczby.
33 (ROH) Budú mu sladnúť hrudy údolia, a za ním potiahne každý človek, a tým pred ním neni počtu.

34 (POL) Jakoż mię tedy próżno cieszycie, gdyż w odpowiedziach waszych zostaje kłamstwo?
34 (ROH) A jako ma tedy potešíte márnosťou, keď vo vašich odpovediach zostáva iba faloš?


Jób 21, 1-34





Verš 7
Przeczże niepobożni żyją, starzeją się, i wzmagają się w bogactwa?
Ž 17:10 - Tukiem swoim okryli się; hardzie mówią usty swemi.
Ž 73:12 - Albowiem, oto ci niezbożnymi będąc, mają pokój na świecie, i nabywają bogactw.
Jer 12:1 - Sprawiedliwym zostaniesz, Panie! jeźli się z tobą rozpierać będę; a wszakże o sądach twoich z tobą mówić będę. Czemuż się droga niezbożnych szczęści? Czemuż spokojnie żyją wszyscy, którzy bardzo wystąpili przeciwko tobie?
Hab 1:16 - Przeto ofiaruje niewodowi swemu i kadzi sieci swojej; albowiem przez nie utył dział jego, a pożywienie jego hojniejsze.

Verš 14
Którzy mawiają Bogu: Odejdź od nas; bo dróg twoich znać nie chcemy.
Jób 22:17 - Którzy mawiali Bogu: Odejdź od nas; cóżby im uczynił Wszechmogący?

Verš 15
Któż jest Wszechmocny, abyśmy mu służyli? a cóż nam to pomoże, choćbyśmy mu się modlili?
Ex 5:2 - I rzekł Farao: Któż jest Pan, żebym miał słuchać głosu Jego, i puścić Izraela? Nie znam Pana, a Izraela też nie puszczę.
Mal 3:14 - Mówiliście: Próżna to Bogu służyć, a cóż za pożytek, choć będziemy strzedz rozkazania jego, i będziemy smętnie chodzić, bojąc się Pana zastępów?

Verš 16
Ale oto, dobra ich nie są w rękach ich; przetoż rada niepobożnych daleka jest odemnie.
Jób 22:18 - Gdyż on był napełnił dobrem domy ich; (ale rada niepobożnych daleka jest odemnie.)

Verš 17
Częstoż pochodnia niepobożnych gaśnie? a zginienie ich przychodzi na nich? Oddziela im Bóg boleści w gniewie swoim.
Jób 20:29 - Tenci jest dział człowieka niepobożnego od Boga, to dziedzictwo naznaczone mu od Boga.
Ž 11:6 - Wyleje jako deszcz na niepobożnych sidła, ogień i siarkę, a wicher będzie cząstką kielicha ich.

Verš 22
Izali Boga kto nauczy umiejętności, gdyż on wysokich sądzi?
Iz 40:13 - Któż doścignął ducha Pańskiego, a kto radcą jego był, żeby mu oznajmił?
Rim 11:34 - Bo któż poznał umysł Pański? albo kto był rajcą jego?
1Kor 2:16 - Albowiem któż poznał zmysł Pański? Któż go będzie uczył? Ale my zmysł Chrystusowy mamy.

Verš 26
Spólnie w prochu leżeć będą, a robaki ich okryją.
Jób 17:14 - Do dołu rzekę: Ojcem moim jesteś; a do robaków: Wy jesteście matką moją, i siostrą moją.

Verš 30
Że w dzień zatracenia zły zachowany bywa, w dzień, którego gniew przywiedziony bywa.
Prís 16:4 - Pan dla siebie samego wszystko sprawił, nawet i niezbożnika na dzień zły.

Job 21,3 - Jób sa stavia asi proti mienke a tvrdeniu Sofarovmu, že Boh tresce hriešnikov odňatím zemského blahobytu. Jób v nasledujúcich veršoch prináša dôkazy o svojej opačnej skúsenosti, keď pripomína, že bezbožníkom sa spravidla dobre vedie na svete (verš 7 a n.) a veľmi často oplývajú blahobytom.

Job 21,5 - "Ruku si dať na ústa" je znakom mlčanlivosti, odmlčania sa.

Job 21,16-21 - Jób zopakuje tvrdenie svojich priateľov (verš 16) a pýta sa, ako často sa stáva, že sa hriešnik dostane do nešťastia (verš 17). Na námietku, že pomsta a nešťastie stihnú aspoň potomkov hriešneho človeka, Jób odpovedá, že z takejto odvety a pomsty hriešnik po svojej smrti už ničoho necíti (verše 19–21).

Job 21,22-26 - Jób zopakuje ďalšiu námietku svojich priateľov (verš 22), na ktorú odpovedá svojím poukazom na nerovný osud mnohých ľudí na tomto svete a na ich smutný podiel v podsvetí (verše 23–26).

Job 21,27-32 - Jób odmietne aj štvrtú námietku svojich priateľov, ako by jeho nešťastie bolo možno vysvetliť a odôvodniť len jeho hriešnosťou (verš 27). Oproti tomu vyhlasuje, že skúsenosť učí, že hriešnik je od zla často uchránený a ušetrený (verš 30).