![](/static/default/img/arrow_right.png) | Kniha JóbBiblia - Sväté písmo(POL - Poľský - Gdańska) | Jób 17, 1-16 |
1 Jób 17, 1 Dech mój skażony jest; dni moje giną; groby mię czekają. 2 Jób 17, 2 Zaiste naśmiewcy są przy mnie, a w ich draźnieniu mieszka oko moje. 3 Jób 17, 3 Staw mi, proszę, rękojmię za się. Któż jest ten? Niech mi na to da rękę. 4 Jób 17, 4 Boś serce ich ukrył przed wyrozumieniem; przetoż ich nie wywyższysz. 5 Jób 17, 5 Kto pochlebia przyjaciołom, oczy synów jego ustaną. 6 Jób 17, 6 Wystawił mię zaiste na przypowieść ludziom, i jako śmiechowisko przed nimi. 7 Jób 17, 7 Zaćmione jest dla żałości oko moje, a wszystkie myśli moje są jako cień. 8 Jób 17, 8 Zdumieją się szczerzy nad tem; a niewinny przeciwko obłudnikowi powstanie. 9 Jób 17, 9 Będzie się trzymał sprawiedliwy drogi swojej; a kto ma czyste ręce, przyczyni mocy. 10 Jób 17, 10 Wy tedy wszyscy nawróćcie się, a pójdźcie, proszę; bo nie znajduję między wami mądrego. 11 Jób 17, 11 Dni moje przeminęły; myśli moje rozerwane są, to jest, zamysły serca mego. 12 Jób 17, 12 Noc mi się w dzień obraca; a światłość skraca się dla ciemości. 13 Jób 17, 13 Jeźlibym czego oczekiwał, grób będzie domem moim, a w ciemnościach uścielę łoże moje. 14 Jób 17, 14 Do dołu rzekę: Ojcem moim jesteś; a do robaków: Wy jesteście matką moją, i siostrą moją. 15 Jób 17, 15 Bo gdzież teraz jest nadzieja moja? a oczekiwanie moje któż ogląda? 16 Jób 17, 16 W głębię grobu zstąpię, ponieważ w prochu spólny odpoczynek wszystkich.
![](/static/default/img/arrow_right.png) | | Jób 17, 1-16 |
Verš 16
W głębię grobu zstąpię, ponieważ w prochu spólny odpoczynek wszystkich.
Jób 3:17 - Tam niepobożni przestawają straszyć, i tam odpoczywają zwątleni w siłę.
Jób 30:23 - Wiemci, że mię na śmierć podasz, i do domu wszystkim żyjącym naznaczonego.
Verš 10
Wy tedy wszyscy nawróćcie się, a pójdźcie, proszę; bo nie znajduję między wami mądrego.
Jób 6:29 - Obaczcie się, proszę, a niech nie będzie w was nieprawość; obaczcie się, a poznacie, że jest sprawiedliwość moja przy mnie.
Verš 11
Dni moje przeminęły; myśli moje rozerwane są, to jest, zamysły serca mego.
Jób 7:6 - Dni moje prędsze są, niż czółnek tkacki, i strawione są bez nadziei.
Jób 9:25 - Ale dni moje prędsze były niż poseł; uciekły, a nie widziały nic dobrego.
Verš 6
Wystawił mię zaiste na przypowieść ludziom, i jako śmiechowisko przed nimi.
Jób 30:9 - Alem teraz pieśnią ich, i stałem się im przypowieścią.
Job 17,5 - Verš uvádza porekadlo, ktoré vzniklo na Východe.
Job 17,8 - Vo veršoch sa javí ďalšia trpká irónia. "Poctiví a čistí" sú priatelia, ktorí sa pohoršia a žasnú nad údajným hriešnikom Jóbom, ktorého majú za vinníka jedine preto, lebo trpí. "Cesta spravodlivých" je v zmysle Jóbovho výsmechu všetko bezohľadné počínanie priateľov proti Jóbovi.
Job 17,12 - Moji priatelia by mi chceli nahovoriť, že noc mojich bolestí je vlastne už istým "svitom" môjho nádejného šťastia, a tak mi "noc obrátili na deň". Pritom neprestávajú ma pokladať za veľkého hriešnika, ktorý má konať len pokánie, aby sa všetko okolo neho zmenilo.