Kniha Jób

1 (SVD) روحي تلفت. ايامي انطفأت. انما القبور لي
1 (B21) Dech mě opouští, mé dny skončily, jen hřbitov zbývá mi.

2 (SVD) لولا المخاتلون عندي وعيني تبيت على مشاجراتهم.
2 (B21) Jsou se mnou ale ještě ti posměvači - kvůli jejich zlobě nezamhouřím oči!

3 (SVD) كن ضامني عند نفسك. من هو الذي يصفق يدي.
3 (B21) Slož za mne záruku, kterou určil jsi - kdo jiný by se za mě zaručil?

4 (SVD) لانك منعت قلبهم عن الفطنة. لاجل ذلك لا ترفعهم.
4 (B21) Jejich srdce jsi zbavil soudnosti, takovým přece nedáš zvítězit!

5 (SVD) الذي يسلم الاصحاب للسلب تتلف عيون بنيه.
5 (B21) Říká se: ‚Kdo zištně zrazuje přátele, zbavuje vlastní děti vyhlídek.'

6 (SVD) اوقفني مثلا للشعوب وصرت للبصق في الوجه.
6 (B21) Bůh ze mě pro všechny udělal přísloví, kdekdo mi plivne do očí.

7 (SVD) كلت عيني من الحزن واعضائي كلها كالظل.
7 (B21) Oči se mi kalí hořkostí, z mých údů zbývá pouhý stín.

8 (SVD) يتعجب المستقيمون من هذا والبريء ينتهض على الفاجر.
8 (B21) Při pohledu na mě se děsí poctiví, nevinní jsou pobouřeni: ‚Vida, bezbožník!'

9 (SVD) اما الصدّيق فيستمسك بطريقه والطاهر اليدين يزداد قوة
9 (B21) Spravedlivý ale jde svou cestou dál, kdo má čisté ruce, se zviklat nenechá.

10 (SVD) ولكن ارجعوا كلكم وتعالوا فلا اجد فيكم حكيما.
10 (B21) Nuže, vy všichni, zkuste to znovu - moudrého mezi vámi ale nenajdu!

11 (SVD) ايامي قد عبرت. مقاصدي إرث قلبي قد انتزعت.
11 (B21) Mé dny uplynuly i s mými úmysly, touhy mého srdce se zhatily.

12 (SVD) يجعلون الليل نهارا نورا قريبا للظلمة.
12 (B21) Obrátit usilují noc na den, v temnotě říkají: ‚Světlo blíží se!'

13 (SVD) اذا رجوت الهاوية بيتا لي وفي الظلام مهدت فراشي
13 (B21) Je-li mou nadějí domov ve hrobě, mám-li si ustlat lože v temnotě,

14 (SVD) وقلت للقبر انت ابي وللدود انت امي واختي
14 (B21) mám-li nazývat jámu otcem svým a červy svou matkou a sestrami -

15 (SVD) فاين اذا آمالي. آمالي. من يعاينها.
15 (B21) kde potom bude ta má naděje? Ta má naděje - kdo ji zahlédne?

16 (SVD) تهبط الى مغاليق الهاوية اذ ترتاح معا في التراب
16 (B21) Sestoupí se mnou do hrobu? Lehneme si spolu do prachu?"