Kniha Jób

1 (SVD) فاجاب ايوب وقال
1 (ROH) Zase odpovedal Job a riekol:

2 (SVD) قد سمعت كثيرا مثل هذا. معزون متعبون كلكم.
2 (ROH) Počul som mnoho podobných vecí. Tešitelia na trápenie ste vy všetci.

3 (SVD) هل من نهاية لكلام فارغ. او ماذا يهيجك حتى تجاوب.
3 (ROH) Či už raz bude koniec slovám vetra, alebo čo ťa pobáda, že odpovedáš?

4 (SVD) انا ايضا استطيع ان اتكلم مثلكم لو كانت انفسكم مكان نفسي وان اسرد عليكم اقوالا وأنغض راسي اليكم.
4 (ROH) I ja by som chcel hovoriť tak ako vy! Oj, aby bola vaša duša na mieste mojej duše, chcel by som i ja pospájať slová proti vám a pokývať nad vami svojou hlavou!

5 (SVD) بل كنت اشددكم بفمي وتعزية شفتيّ تمسككم
5 (ROH) Nie, ale by som vás posilňoval svojimi ústami, a sústrasť mojich rtov by miernila váš bôľ. -

6 (SVD) ان تكلمت لم تمتنع كآبتي. وان سكت فماذا يذهب عني.
6 (ROH) Ak hovorím, neumenšuje sa moja bolesť, a keď nechám tak, čo z toho ide odo mňa?

7 (SVD) انه الآن ضجّرني. خربت كل جماعتي.
7 (ROH) Áno, teraz ma znavil; spustošil si, Bože, celú moju družinu

8 (SVD) قبضت عليّ. وجد شاهد. قام عليّ هزالي يجاوب في وجهي.
8 (ROH) a svraštil si ma, čo mi je za svedka, a moja vychudlosť povstala proti mne; svedčí do mojej tvári.

9 (SVD) غضبه افترسني واضطهدني. حرّق عليّ اسنانه. عدوي يحدد عينيه عليّ.
9 (ROH) Jeho hnev chvace jako dravec a útočí na mňa; škrípe na mňa svojimi zubami; môj protivník ostrí na mňa svoje oči.

10 (SVD) فغروا عليّ افواههم. لطموني على فكّي تعييرا. تعاونوا عليّ جميعا.
10 (ROH) Roztvárajú na mňa svoje ústa; potupne ma bijú na líce; spolu sa sobrali v plnom počte proti mne.

11 (SVD) دفعني الله الى الظالم وفي ايدي الاشرار طرحني.
11 (ROH) Silný Bôh ma vydal nešľachetníkovi; vrhol ma do rúk bezbožníkom.

12 (SVD) كنت مستريحا فزعزعني وامسك بقفاي فحطمني ونصبني له غرضا.
12 (ROH) Bol som bezpečný a na pokoji, a zdrtil ma a pochytiac ma za šiju roztrepal ma a postavil si ma za terč.

13 (SVD) احاطت بي رماته. شق كليتيّ ولم يشفق. سفك مرارتي على الارض.
13 (ROH) Obkľúčili ma jeho strelci, rozťal moje ľadviny a nešetril; vylial moju žlč na zem.

14 (SVD) يقتحمني اقتحاما على اقتحام. يعدو عليّ كجبار.
14 (ROH) Roztrhol ma jako nejakú stenu, trhlinu na trhlinu; pobehol proti mne sťa nejaký silák.

15 (SVD) خطت مسحا على جلدي ودسست في التراب قرني.
15 (ROH) Smútočné vrece som si ušil na svoju zjazvenú kožu a svoj roh som strčil do prachu.

16 (SVD) احمر وجهي من البكاء وعلى هدبي ظل الموت.
16 (ROH) Moja tvár je rudá od plaču a na mojich mihalniciach tôňa smrti.

17 (SVD) مع انه لا ظلم في يدي وصلاتي خالصة
17 (ROH) Napriek tomu, že nieto nijakej ukrutnosti v mojich rukách, a moja modlitba je čistá.

18 (SVD) يا ارض لا تغطي دمي ولا يكن مكان لصراخي.
18 (ROH) Oj, zem, nepokry mojej krvi, ani nech nie je miesta môjmu kriku!

19 (SVD) ايضا الآن هوذا في السموات شهيدي وشاهدي في الاعالي.
19 (ROH) I teraz, hľa, na nebesiach je môj svedok, a ten, kto dosvedčí za mňa, je na výsostiach.

20 (SVD) المستهزئون بي هم اصحابي. لله تقطر عيني
20 (ROH) Moji priatelia sú mojimi posmievačmi; moje oko slzí k Bohu.

21 (SVD) لكي يحاكم الانسان عند الله كابن آدم لدى صاحبه.
21 (ROH) Ale oj, aby sa niekto smel pravotiť za muža s Bohom a syn človeka za svojho blížneho!

22 (SVD) اذا مضت سنون قليلة اسلك في طريق لا اعود منها
22 (ROH) Lebo rokov malý počet ide ku koncu, a pojdem cestou, ktorou sa nikdy nevrátim.