Kniha Jób

Biblia - Sväté písmo

(VUL - Latinský - Nova Vulgata)

Jób 14, 1-22

1 (VUL) Homo natus de muliere, brevi vivens tempore, commotione satiatur.
1 (KAT) Veď človek, čo sa zrodil zo ženy, má dni krátke a plné lopoty,

2 (VUL) Qui quasi flos egreditur et arescit et fugit velut umbra et non permanet.
2 (KAT) jak keď kvet pučí, vzápätí však vädne, jak keď tieň beží, nezastaví sa.

3 (VUL) Et dignum ducis super huiuscemodi aperire oculos tuos et adducere eum tecum in iudicium?
3 (KAT) Ty svoje oko na neho otváraš a poháňaš ho na súd so sebou.

4 (VUL) Quis potest facere mundum de immundo? Ne unus quidem!
4 (KAT) Kto z nečistého stvorí čisté? Nik ver’.

5 (VUL) Si statuti dies hominis sunt, et numerus mensium eius apud te est, et constituti sunt termini eius, quos non praeteribit,
5 (KAT) Sú odmerané veľmi presne jeho dni a poznáš počet jeho mesiacov, dal si mu medze, neprekročí ich.

6 (VUL) averte oculos tuos ab eo, ut quiescat, donec solvat, sicut mercennarius, dies suos.
6 (KAT) Nuž odvráť od neho svoj pohľad, nechaj ho, kým nezbaví sa svojho dňa ako nádenník.

7 (VUL) Nam lignum habet spem; si praecisum fuerit, rursum virescet, et rami eius non deficient.
7 (KAT) Veď aj strom nádej máva a mládnik jeho skazu nevezme.

8 (VUL) Si senuerit in terra radix eius, et in pulvere emortuus fuerit truncus illius,
8 (KAT) Ak korene mu zostarnú v zemi a jeho peň v prachu odumrie,

9 (VUL) ad odorem aquae germinabit et faciet comam quasi novellae.
9 (KAT) povyháňa, len čo cíti vodu, sťa byľ mladá vetvy vyženie.

10 (VUL) Homo vero cum mortuus fuerit et debilitatur, exspirat homo et, ubi, quaeso, est?
10 (KAT) No človek hynie, klesá bez vlády a ľudia zájdu - kde sa podejú?

11 (VUL) Recedent aquae de mari, et fluvius vacuefactus arescet;
11 (KAT) Jak keby z mora vody vymizli a rieka klesla, vyschla nacelkom,

12 (VUL) sic homo, cum dormierit, non resurget: donec atteratur caelum, non evigilabit nec consurget de somno suo.
12 (KAT) tak človek klesne, viac už nezdvihne sa, neprecitne, kým sa nerozpadne nebo, a nepreberie sa zo spánku.

13 (VUL) Quis mihi hoc tribuat, ut in inferno seponas me et abscondas me, donec pertranseat furor tuus, et constituas mihi tempus, in quo recorderis mei?
13 (KAT) Hoc do podsvetia by si ma zavrhol, mňa nevšímal si, kým prejde ti hnev, len urči, kedy spomenieš si na mňa!

14 (VUL) Putasne mortuus homo rursum vivat? Cunctis diebus, quibus nunc milito, exspectarem, donec veniat immutatio mea.
14 (KAT) Ak človek zomrie, azda zas oživne? To by som vydržal celý čas lopoty, kým neprišla by za mňa výmena.

15 (VUL) Vocares me, et ego responderem tibi; opus manuum tuarum requireres.
15 (KAT) Ty predvoláš ma a ja ti odpoviem, až zažiadaš si dielo svojich rúk.

16 (VUL) Tu quidem nunc gressus meos dinumerares, sed parceres peccatis meis.
16 (KAT) Ty teraz rátaš moje kroky, ale moje viny odpustíš.

17 (VUL) Signares quasi in sacculo delicta mea, sed dealbares iniquitatem meam.
17 (KAT) Môj hriech bude zapečatený v mechu a moje poklesky vybieliš.

18 (VUL) Mons cadens decidit, et saxum transfertur de loco suo;
18 (KAT) Tak, ako kopec padne a rozsype sa a z miesta svojho skala pohne sa;

19 (VUL) lapides excavant aquae, et alluvione terra inundatur: et spem hominis perdes.
19 (KAT) tak, ako voda rozhlodáva kameň a jej prívaly odplavujú prsť, tak ľudskú nádej obraciaš navnivoč.

20 (VUL) Praevales adversus eum, et in perpetuum transiet; immutas faciem eius et emittis eum.
20 (KAT) Ty dorážaš naň, kým sa nepominie, meníš mu výzor a posielaš ho preč.

21 (VUL) Sive nobiles fuerint filii eius, non novit; sive ignobiles, non intellegit.
21 (KAT) Veď nevie ani, či má ctené deti, a nedozvie sa, ak sú tupené.

22 (VUL) Attamen caro eius, dum vivet, dolet, et anima illius super semetipso luget ”.
22 (KAT) A jeho telo? Preň iba strasť zakúša. A jeho duša? Pre tú kvíli len.“

Verš 1

Homo natus de muliere, brevi vivens tempore, commotione satiatur.

Ž 90:5 - Auferes eos, somnium erunt:

Ž 90:9 - Quoniam omnes dies nostri evanuerunt in ira tua, consumpsimus ut suspirium annos nostros.

Ž 102:11 - a facie irae et increpationis tuae, quia elevans allisisti me.

Ž 103:15 - Homo: sicut fenum dies eius, tamquam flos agri sic efflorebit.

Ž 144:4 - Homo vanitati similis factus est, dies eius sicut umbra praeteriens.

Jak 4:14 - qui ignoratis, quae erit in crastinum vita vestra! Vapor enim estis ad modicum parens, deinceps exterminatur;

Verš 2

Qui quasi flos egreditur et arescit et fugit velut umbra et non permanet.

Ž 103:15 - Homo: sicut fenum dies eius, tamquam flos agri sic efflorebit.

Iz 40:6 - Vox dicentis: “ Clama! ”. Et dixi: “ Quid clamabo? ”. Omnis caro fenum, et omnis gloria eius quasi flos agri;

1Pt 1:24 - quia omnis caro ut fenum, et omnis gloria eius tamquam flos feni. Exaruit fenum, et flos decidit;

Jób 8:9 - Hesterni quippe sumus et ignoramus, quoniam sicut umbra dies nostri sunt super terram.

Ž 90:6 - mane sicut herba succrescens, mane floret et crescit, vespere decidit et arescit.

Ž 90:10 - Dies annorum nostrorum sunt septuaginta anni aut in valentibus octoginta anni, et maior pars eorum labor et dolor, quoniam cito transeunt, et avolamus.

Ž 102:11 - a facie irae et increpationis tuae, quia elevans allisisti me.

Ž 144:4 - Homo vanitati similis factus est, dies eius sicut umbra praeteriens.

Verš 3

Et dignum ducis super huiuscemodi aperire oculos tuos et adducere eum tecum in iudicium?

Jób 7:17 - Quid est homo, quia magnificas eum? Aut quid apponis erga eum cor tuum?

Jób 10:20 - Numquid non paucitas dierum meorum finietur brevi? Dimitte ergo me, ut refrigerem paululum dolorem meum,

Verš 4

Quis potest facere mundum de immundo? Ne unus quidem!

Gn 5:3 - Vixit autem Adam centum triginta annis et genuit ad similitudinem et imaginem suam vocavitque nomen eius Seth.

Ž 51:5 - Quoniam iniquitatem meam ego cognosco, et peccatum meum contra me est semper.

Jn 3:6 - Quod natum est ex carne, caro est; et, quod natum est ex Spiritu, spiritus est.

Rim 5:12 - Propterea, sicut per unum hominem peccatum in hunc mundum intravit, et per peccatum mors, et ita in omnes homines mors pertransiit, eo quod omnes peccaverunt.

Ef 2:3 - in quibus et nos omnes aliquando conversati sumus in concupiscentiis carnis nostrae, facientes voluntates carnis et cogitationum, et eramus natura filii irae, sicut et ceteri.

Verš 5

Si statuti dies hominis sunt, et numerus mensium eius apud te est, et constituti sunt termini eius, quos non praeteribit,

Jób 7:1 - Nonne militia est vita hominis super terram, et sicut dies mercennarii dies eius?

Verš 6

averte oculos tuos ab eo, ut quiescat, donec solvat, sicut mercennarius, dies suos.

Jób 7:16 - Desperavi; nequaquam ultra iam vivam. Parce mihi, nihil enim sunt dies mei.

Jób 7:19 - Usquequo non avertes oculos a me? Nec dimittis me, ut glutiam salivam meam?

Jób 10:20 - Numquid non paucitas dierum meorum finietur brevi? Dimitte ergo me, ut refrigerem paululum dolorem meum,

Jób 7:1 - Nonne militia est vita hominis super terram, et sicut dies mercennarii dies eius?

Verš 16

Tu quidem nunc gressus meos dinumerares, sed parceres peccatis meis.

Jób 31:4 - Nonne ipse considerat vias meas et cunctos gressus meos dinumerat?

Jób 34:21 - Oculi enim eius super vias hominum, et omnes gressus eorum considerat.

Ž 56:8 - ita pro iniquitate retribue illis, in ira populos prosterne, Deus.

Ž 139:2 - tu cognovisti sessionem meam et resurrectionem meam. Intellexisti cogitationes meas de longe,

Prís 5:21 - Quoniam ante Dominum viae hominis, et omnes gressus eius considerat.

Jer 32:19 - magnus consilio et potens in operibus, cuius oculi aperti sunt super omnes vias filiorum Adam, ut reddas unicuique secundum vias suas et secundum fructum operum eius.

Job 14,4 - Pred nesmiernou Božou svätosťou každý človek musí sa cítiť nečistým; kresťanská exegéza vidí v tejto stati narážku na dedičný hriech.

Job 14,14-17 - V prípade, že by som sa mohol navrátiť z podsvetia na svet, potom by som chcel trpezlivo vyčkávať, až by sa ti utíšil hnev, ba celkom by ustal a prišiel by si pre mňa, aby si ma znovu do života postavil pod ochranu svojej dobrotivej otcovskej starostlivosti.

Job 14,18-20 - Ako vždy pôsobia svojou nezadržateľnou mocou mohutné prírodné sily, tak prevádza svoju moc nad človekom aj smrť. Jej sile nikto nevie odolať.