Kniha Jób

Biblia - Sväté písmo

(POL - Poľský - Gdańska)

Jób 11, 1-20

1 I odpowiedział Sofar Naamatczyk, i rzekł: 2 Izaż się nie godzi na wiele słów odpowiedzieć? Albo izali mąż wielomowny będzie usprawiedliwiony? 3 Bedąż na twoje plotki ludzie milczeć? A gdy ty sobie przeszydzasz, ciebie nikt nie zawstydzi? 4 Albowiemeś powiedział: Czysta jest nauka moja, a jestem czystym przed oczyma twemi. 5 Ale gdyby Bóg chciał mówić, i otworzyć usta swoje przeciwko tobie: 6 Tedyćby objawił tajemnice mądrości, żeś dwa kroć większe karanie nadto zasłużył; przetoż uznaj, że cię Bóg przebaczył dla nieprawości twojej. 7 Izali tajemnice Boże wybadasz? albo doskonałości Wszechmocnego dościgniesz? 8 Wyższe są niż niebiosa, cóż uczynisz? Głębsze niż piekło, jakoż poznasz? 9 Dłuższa miara ich, niż ziemia, a szersza, niż morze. 10 Jeźli wypełni, albo jeźli zawrze, albo jeźli w jedno ściśnie, któż go zawściągnie? 11 Albowiem on zna marność ludzką, i widzi nieprawość; a nie miałby tego baczyć? 12 Człowiek nierozumny nabywa rozumu, choć się jako źrebię leśnego osła rodzi człowiek. 13 Jeźli ty przygotujesz serce twoje, a wyciągniesz do niego ręce twoje; 14 Jeźliż nieprawość jest w ręce twej oddal ją, a mieszkać nie dopuszczaj nieprawości w przybytkach twoich; 15 Tedy podniesiesz oblicze twoje bez zmazy, a będziesz stały, i nie będziesz się bał. 16 Albowiem zapomnisz kłopotu, a jako wody, które pominęły, wspominać go będziesz. 17 I nad południe jaśniejszy nastanie czas twój; zaćmiszli się, będziesz jako zaranek. 18 I będziesz ufał, mając nadzieję, a jako w okopach bezpiecznie spać będziesz. 19 Będziesz leżał, a nikt cię nie przestraszy; i uniżać się będą przed twarzą twoją wiele ich. 20 Ale oczy niepobożnych ustaną i ucieczka ich zginie, a nadzieja ich będzie jako wyjście duszy z człowieka.

Verš 11

Albowiem on zna marność ludzką, i widzi nieprawość; a nie miałby tego baczyć?

Ž 10:11 - Mówi w sercu swem: Zapomnałci tego Bóg; zakrył oblicze swoje, nie ujrzy na wieki.

Ž 10:14 - Ale ty widzisz ucisk, i krzywdę upatrujesz, abyś im odpłacił ręką twą; na ciebieć się spuścił ubogi, tyś jest pomocnikiem sierocie.

Ž 35:22 - Widzisz to, Panie! nie milczże Panie! nie oddalaj się odemnie.

Verš 12

Człowiek nierozumny nabywa rozumu, choć się jako źrebię leśnego osła rodzi człowiek.

Jób 5:8 - Zaiste jabym szukał Boga, Bogubym przełożył sprawę swoję;

Jób 22:21 - Przyuczaj się, proszę, z nim przestawać, a uczyń sobie z nim pokój: boć się tak będzie szczęściło.

Kaz 3:18 - Nadto rzekłem w sercu swem o sprawie synów ludzkich, że im Bóg okazał, aby wiedzieli, że są podobni bydłu.

Verš 17

I nad południe jaśniejszy nastanie czas twój; zaćmiszli się, będziesz jako zaranek.

Ž 37:6 - I wywiedzie jako światłość sprawiedliwość twoję, a sąd twój jako południe.

Ž 112:4 - Szczerym w ciemnościach światłość wschodzi; łaskawy, miłosierny, i sprawiedliwy jest Bóg.

Verš 18

I będziesz ufał, mając nadzieję, a jako w okopach bezpiecznie spać będziesz.

Lv 26:5 - I trwać będzie młoćba do zbierania wina, a zbieranie wina trwać będzie do siewu; będziecie jeść chleb swój do sytości, i mieszkać będziecie bezpiecznie w ziemi swej.

Verš 19

Będziesz leżał, a nikt cię nie przestraszy; i uniżać się będą przed twarzą twoją wiele ich.

Lv 26:6 - Bo dam pokój w ziemi, i będziecie spali, a nie będzie, kto by was przestraszył; wyplenię też złego zwierza z ziemi, a miecz nie przejdzie ziemi waszej.

Ž 3:5 - Głosem swym wołałem do Pana, a wysłuchał mię z góry świętej swojej. Sela.

Ž 4:8 - I sposobisz większą radość w sercu mojem, niż oni miewają, gdy się im zboża ich i wina ich obficie zrodzą. W pokoju się i położę i zasnę, bo ty sam, Panie! czynisz, że bezpiecznie mieszkam.

Prís 3:24 - Jeźli się układziesz, nie będziesz się lękał; a gdy się uspokoisz, wdzięczny będzie sen twój.

Verš 20

Ale oczy niepobożnych ustaną i ucieczka ich zginie, a nadzieja ich będzie jako wyjście duszy z człowieka.

Jób 8:13 - Takieć są drogi wszystkich, którzy zapominają Boga; i tak nadzieja obłudnika zginie.

Jób 18:14 - Ufanie jego będzie wykorzenione z przybytku jego, a przywiedzie go do króla strachów.

Job 11,4 - Porov. 9,21; 10,7.

Job 11,12 - Utrpenia zoslané od Boha vedia pretvárať na mysli aj menej rozumných a tvrdošijných ľudí. Sofar usiluje sa pohnúť Jóba, aby uznal, že Boh ho tresce, aby dosiahol jeho polepšenie.