Hľadaný výraz: psalms 49, Preklad: Poľský - Gdańska, Počet výsledkov: 1
| 1 Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm. 2 Słuchajcie tego wszystkie narody; bierzcie to w uszy wszyscy mieszkający na okręgu ziemi! 3 Tak z ludu pospolitego, jako z ludzi zacnych, tak bogaty jako ubogi! 4 Usta moje będą opowiadały mądrość, a myśl serca mego roztropność. 5 Nakłonię do przypowieści ucha mego, wyłożę przy harfie zagadkę moję. 6 Przeczże się mam bać we złe dni, aby mię nieprawość tych, którzy mię depczą, miała ogarnąć? 7 Którzy ufają bogactwom swoim, a w mnóstwie dostatków swoich chlubią się. 8 Gdyż brata swego nikt żadnym sposobem nie odkupi, ani może dać Bogu okupu jego zań. 9 (Albowiem drogi jest okup duszy ich, i nie może się ostać na wieki.) 10 Aby żył na wieki, a nie oglądał grobu. 11 Bo widzimy, iż i mądrzy umierają, głupi i szalony zarówno giną, a zostawiają, obcym bogactwa swoje. 12 Myślą, że domy ich są wieczne, a przybytki ich trwają od narodu do narodu; przetoż je nazywają od imion swych na ziemi. 13 Ale człowiek we czci nie zostaje, podobnym będąc bydlętom, które giną. 14 Takowa myśl ich głupstwem ich jest, a przecież potomkowie ich pochwalają to usty swemi. Sela. 15 Jako owce w grobie złożeni będą, śmierć ich strawi; ale sprawiedliwi panować będą nad nimi z poranku, a kształt ich zniszczony będzie w grobie, gdy ustąpią z mieszkania swego. 16 Ale Bóg wykupi duszę moję z mocy grobu, gdy mię przyjmie. Sela. 17 Nie bójże się, gdy się kto zbogaci, a gdy się rozmnoży sława domu jego. 18 Bo umierając nie weźmie nic z sobą, ani za nim zstąpi sława jego. 19 A choć duszy swej za żywota swego pobłaża i chwalono go, gdy sobie dobrze czynił: 20 Przecież musi iść za rodziną ojców swych, a na wieki nie ogląda światłości. Owóż człowiek, który jest we czci, a nie zrozumiewa tego, podobny jest bydlętom, które giną. |
