Zjavenie apoštola Jána

Biblia - Sväté písmo

(POL - Poľský - Gdańska)

Zjv 12, 1-17

1 I ukazał się cud wielki na niebie: Niewiasta obleczona w słońce, a księżyc pod nogami jej, a na głowie jej była korona z dwunastu gwiazd; 2 A będąc brzemienna, wołała pracując ku porodzeniu i męczyła się, aby porodziła. 3 I ukazał się drugi cud na niebie, a oto smok wielki rydzy, mając siedm głów i rogów dziesięć, a na głowach jego siedm koron; 4 A ogon jego ciągnął trzecią część gwiazd niebieskich i zrzucił je na ziemię; a smok on stanął przed niewiastą, która miała porodzić, aby skoro by porodziła, pożarł dziecię jej. 5 I urodziła syna, mężczyznę, który ma rządzić wszystkie narody laską żelazną; i porwane jest dziecię jej do Boga i do stolicy jego, 6 A niewiasta uciekła na pustynię, gdzie ma miejsce od Boga zgotowane, aby ją tam żywiono przez dni tysiąc dwieście i sześćdziesiąt. 7 I stała się bitwa na niebie. Michał i Aniołowie jego potykali się z smokiem, smok się też potykał i aniołowie jego. 8 Ale nie przemogli, ani miejsce ich dalej znalezione jest na niebie. 9 I zrzucony jest smok wielki, wąż on starodawny, którego zowią dyjabłem i szatanem, który zwodzi wszystek okrąg świata; zrzucony jest na ziemię i aniołowie jego z nim są zrzuceni. 10 I słyszałem głos wielki mówiący na niebie: Terazci się stało zbawienie i moc, i królestwo Boga naszego, i zwierzchność Chrystusa jego, iż zrzucony jest oskarżyciel braci naszych, który na nich skarżył przed oblicznością Boga naszego we dnie i w nocy. 11 Ale go oni zwyciężyli przez krew Baranka i przez słowa świadectwa swego, a nie umiłowali duszy swojej aż do śmierci. 12 Przetoż rozweselcie się nieba! i wy, którzy mieszkacie na nich. Biada mieszkającym na ziemi i na morzu! iż zstąpił dyjabeł do was, mając wielki gniew, wiedząc, iż krótki czas ma. 13 A gdy wiedział smok, iż był zrzucony na ziemię, prześladował niewiastę, która była porodziła mężczyznę. 14 I dano niewieście dwa skrzydła orła wielkiego, aby leciała od obliczności wężowej na pustynię, na miejsce swoje, gdzie by ją żywiono przez czas i czasy, i połowę czasu. 15 I wypuścił wąż z gęby swojej za niewiastą wodę jako rzekę, chcąc sprawić, aby ją rzeka porwała. 16 Ale ziemia ratowała niewiastę; i otworzyła ziemia usta swoje, i wypiła rzekę, którą był wypuścił smok z gęby swojej. 17 I rozgniewał się smok na niewiastę, i poszedł, aby walczył z drugimi z nasienia jej, którzy zachowują przykazania Boże i mają świadectwo Jezusa Chrystusa. I stanąłem na piasku morskim.

Verš 5

I urodziła syna, mężczyznę, który ma rządzić wszystkie narody laską żelazną; i porwane jest dziecię jej do Boga i do stolicy jego,

Ž 2:9 - Potrzesz ich laską żelazną, a jako naczynie zduńskie pokruszysz ich.

Zjv 2:27 - I będzie ich rządził laską żelazną; jako statki garncarskie skruszeni będą, jakom i ja wziął od Ojca mego.

Verš 6

A niewiasta uciekła na pustynię, gdzie ma miejsce od Boga zgotowane, aby ją tam żywiono przez dni tysiąc dwieście i sześćdziesiąt.

Zjv 11:3 - I dam je dwom świadkom moim, którzy prorokować będą tysiąc dwieście i sześćdziesiąt dni, obleczeni będąc w wory.

Verš 8

Ale nie przemogli, ani miejsce ich dalej znalezione jest na niebie.

Dan 2:35 - Tedy się skruszyło społem żelazo, glina, miedź, srebro i złoto, a było to wszystko jako plewy na bojewisku w lecie, i rozniósł to wiatr, tak, że ich na żadnem miejscu nie znaleziono; a kamień on, który uderzył o obraz, stał się górą wielką i napełnił wszystkę ziemię.

Verš 9

I zrzucony jest smok wielki, wąż on starodawny, którego zowią dyjabłem i szatanem, który zwodzi wszystek okrąg świata; zrzucony jest na ziemię i aniołowie jego z nim są zrzuceni.

Lk 10:18 - Tedy im rzekł: Widziałem szatana, jako błyskawicę z nieba spadającego.

Zjv 20:2 - I uchwycił smoka, węża onego starego, który jest dyjabeł i szatan, i związał go na tysiąc lat;

Verš 12

Przetoż rozweselcie się nieba! i wy, którzy mieszkacie na nich. Biada mieszkającym na ziemi i na morzu! iż zstąpił dyjabeł do was, mając wielki gniew, wiedząc, iż krótki czas ma.

Ž 96:11 - Niech się weselą niebiosa, a niech pląsa ziemia; niech zaszumi morze, i co w niem jest.

Iz 49:13 - Śpiewajcie niebiosa, rozraduj się ziemio, i głośno zabrzmijcie góry! albowiem Pan pocieszył lud swój, a nad ubogimi swoimi zmiłował się.

Zjv 8:13 - I widziałem, i słyszałem jednego Anioła lecącego przez pośrodek nieba, mówiącego głosem wielkim: Biada, biada, biada mieszkającym na ziemi dla innych głosów trąby trzech Aniołów, którzy zatrąbić mają!

Verš 14

I dano niewieście dwa skrzydła orła wielkiego, aby leciała od obliczności wężowej na pustynię, na miejsce swoje, gdzie by ją żywiono przez czas i czasy, i połowę czasu.

Zjv 2:6 - Ale wżdy to masz, iż nienawidzisz uczynków Nikolaitów, których i ja nienawidzę.

Zjv 12:6 - A niewiasta uciekła na pustynię, gdzie ma miejsce od Boga zgotowane, aby ją tam żywiono przez dni tysiąc dwieście i sześćdziesiąt.

Zjv 12,1 - V nasledujúcich kapitolách (12–20) sú opísané tie videnia, ktoré sa vzťahujú na prenasledovanie Cirkvi a na jej konečné víťazstvo. Žena stelesňuje Matku Mesiáša (Iz 7, 11. 14; Mich 5, 2) alebo izraelské spoločenstvo (Jer 3, 6–10.20; Ez 16, 8–14; Oz 2) alebo ženu z protoevanjelia (Gn 3, 14 n.). Je to symbol Božieho ľudu oboch zákonov. Jeho konkrétnou predstaviteľkou je Mária, ktorá porodila historického Krista. Časť tradície vidí v tejto žene iba Máriu.

Zjv 12,3 - Drak je symbolom satana (12, 9; Gn 3, 1 n.).

Zjv 12,5 - Syn je zrejme Mesiáš, ako to dokazuje aj citovanie Ž 2, 9.

Zjv 12,6 - Púšť znamená tento svet, na ktorom Cirkev žije 1 260 dní (porov. 11, 2. 3).

Zjv 12,7 - "Boj" tu zahrňuje všetky útoky i porážky zlých duchov od počiatku až do konca sveta. Michal je archanjel, obhajca Božieho ľudu (Dan 10, 13. 21).

Zjv 12,9 - Porov. Lk 10, 18; Jn 12, 31.

Zjv 12,10 - Žalobca je satan. Porov. Jób 1, 9–11; 2, 4–5; Zach 3, 1–2.

Zjv 12,12 - Porov. Iz 44, 23; 49, 13.

Zjv 12,13 - Satan svoj útok po zvrhnutí z neba zameral na Cirkev.

Zjv 12,14 - Porov. Dan 7, 25; 12, 7. "Čas" je ten istý ako vo v. 6.