Žalmy

Biblia - Sväté písmo

(POL - Poľský - Gdańska)

Ž 89, 1-52

1 Nauczający (złożony) od Etana Ezrahytczyka. 2 O miłosierdziach Pańskich na wieki śpiewać będę; od narodu do narodu opowiadać będę usty swemi prawdę twoję. 3 Rzekłem bowiem: Miłosierdzie na wieki budowane będzie; na niebiosach utwierdziłeś prawdę twoję, o którejś rzekł: 4 Postanowiłem przymierze z wybranym moim: przysiągłem Dawidowi, słudze swemu, 5 Że aż na wieki utwierdzę nasienie twoje, a zbuduję od narodu do narodu stolicę twoję.Sela. 6 Przetoż, Panie! wysławiają niebiosa cud twój, i prawdę twoję w zgromadzeniu świętych. 7 Albowiem któż na niebie przyrównany może być Panu? kto podobien jest Panu między synami mocarzów? 8 I w zgromadzeniu świętych bardzo jest Bóg straszliwy, a straszny nade wszystkich, którzy są około niego. 9 Panie, Boże zastępów! któż jest jakoś ty, Pan mocny? bo prawda twoja jest około ciebie. 10 Ty panujesz nad nadętością morską; gdy się podnoszą nawałności jego, ty je skracasz. 11 Tyś potawrł Egipt jako zranionego; mocą ramienia twego rozproszyłeś nieprzyjaciół twoich. 12 Twojeć są niebiosa, twoja też i ziemia; okrąg świata i pełność jego tyś ugruntował. 13 Tyś stworzył północy i południe; Tabor i Hermon śpiewają o imieniu twojem. 14 Ramię twoje mocne jest; można jest ręka twoja, a wywyższona jest prawica twoja. 15 Sprawiedliwość i sąd są gruntem stolicy twojej; miłosierdzie i prawda uprzedzają oblicze twoje. 16 Błogosławiony lud, który zna dźwięk twój; Panie! w światłości oblicza twego chodzić będą. 17 W imieniu twojem weselić się będą każdego dnia, a w sprwiedliwości twojej wywyższać się będą. 18 Boś ty jest chwałą mocy ich, a za wolą twoją wywyższy się róg nasz. 19 Bo od Pana jest tarcza nasza, a od świętego Izraelskiego król nasz. 20 W on czas mówiąc w widzeniu do świętego twego rzekłeś: Położyłem ratunek w ręku mocarza, wywyższyłem wybranego z ludu. 21 Znalazłem Dawida, sługę mego; olejkiem świętym moim pomazałem go. 22 Przetoż ręka moja będzie stała przy nim, a ramię moje posili go. 23 Nie uciśnie go nieprzyjaciel, a syn nieprawości nie utrapi go. 24 Bo potrę przed twarzą jego przeciwników jego, a tych, którzy go mają w nienawiści, porażę. 25 Nadto prawda moja i miłosierdzie moje z nim będzie, a w imieniu mojem wywyższony będzie róg jego. 26 I położę na morzu rękę jego i na rzekach prawicę jego. 27 On wołając rzecze: Tyś ojciec mój, Bóg mój, i skała zbawienia mego, 28 Ja go też za pierworodnego wystawię, i za wyższego nad królami ziemi. 29 Na wieki mu zachowam miłosierdzie moje, a przymierze moje stałe będzie przy nim. 30 I uczynię, że na wieki będzie trwało nasienie jego, a stolica jego jako dni niebios. 31 Ale jeźliby synowie jego opuścili zakon mój, a w sądach moich nie chodzili; 32 Jeźliby ustawy moje splugawili, a przykazań moich nie przestrzegali: 33 Tedy nawiedzę rózgą przestępstwo ich, a karaniem nieprawość ich. 34 Ale miłosierdzia swego nie odejmę od niego, ani skłamię przeciw prawdzie mojej. 35 Nie splugawię przymierza mego, a tego, co wyszło z ust moich, nie odmienię. 36 Razem przysiągł przez świętobliwość moję, że nie skłamię Dawidowi, 37 A że nasienie jego zostanie na wieki, a stolica jego jako słońce przedemną; 38 Jako miesiąc będzie utwierdzone na wieki, i jako świadkowie na niebie godnowierni. Sela. 39 Aleś go ty odrzucił i wzgardził; rozgniewałeś się na pomazańca twego. 40 Zrzuciłeś przymierze z sługą twoim; strąciłeś na ziemię koronę jego. 41 Roztargałeś wszystkie płoty jego, i basztyś jego rozwalił. 42 Szarpają go wszyscy, którzy drogą mimo idą; pośmiewiskiem jest i sąsiadom swoim. 43 Wywyższyłeś prawicę przeciwników jego; uweseliłeś wszysstkich nieprzyjaciół jego. 44 I ostrze miecza jego stępiłeś, a nie ratowałeś go w bitwie. 45 Zniosłeś ochędóstwo jego, a stolicę jego uderzyłeś o ziemię. 46 Ukróciłeś dni młodości jego, a przyodziałeś go hańbą. Sela. 47 Dokądże, Panie! na wiekiż się kryć będziesz? także będzie jako ogień pałać zapalczywość twoja? 48 Wspomnijże na mię, jako krótki jest wiek mój; azaś próżno stworzył wszystkich synów ludzkich? 49 Któż z ludzi tak żyć może, aby nie oglądał śmierci? któż wyrwie duszę swą z mocy grobu? Sela. 50 Gdzież są litości twoje dawne, o Panie! któreś przysiągł Dawidowi w prawdzie swej? 51 Wspomnij, Panie! na zelżywość sług twoich, a jakom ponosił wzgardę w zanadrzu swem od wszystkich narodów możnych. 52 Panie! jako urągali nieprzyjaciele twoi, jako urągali ścieżkom pomazańca twego. Niech będzie błogosławiony Pan aż na wieki. Amen, Amen.

Verš 35

Nie splugawię przymierza mego, a tego, co wyszło z ust moich, nie odmienię.

Heb 6:13 - Albowiem Bóg obietnicę czyniąc Abrahamowi, gdy nie miał przez kogo większego przysiąc, przysiągł przez siebie samego,

Heb 6:17 - Dlatego też Bóg chcąc dostatecznie okazać dziedzicom obietnicy nieodmienność rady swojej, uczynił na to przysięgę,

Verš 5

Że aż na wieki utwierdzę nasienie twoje, a zbuduję od narodu do narodu stolicę twoję.Sela.

Ž 19:1 - Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy.

Verš 41

Roztargałeś wszystkie płoty jego, i basztyś jego rozwalił.

Ž 80:12 - Rozpuściła latorośle swe aż do morza, i aż do rzeki gałązki swe.

Verš 11

Tyś potawrł Egipt jako zranionego; mocą ramienia twego rozproszyłeś nieprzyjaciół twoich.

Ž 24:1 - Psalm Dawidowy. Pańska jest ziemia, i napełnienie jej, okrąg ziemi, i którzy mieszkają na nim.

Verš 14

Ramię twoje mocne jest; można jest ręka twoja, a wywyższona jest prawica twoja.

Ž 97:2 - Obłok i ciemność około niego; sprawiedliwość i sąd są gruntem stolicy jego.

Ž 85:13 - Da też Pan i doczesne dobra, a ziemia nasza wyda owoc swój. Sprawi, że sprawiedliwość przed twarzą jego pójdzie, gdy postawi na drodze nogi swoje.

Verš 48

Wspomnijże na mię, jako krótki jest wiek mój; azaś próżno stworzył wszystkich synów ludzkich?

Ž 49:9 - (Albowiem drogi jest okup duszy ich, i nie może się ostać na wieki.)

Ž 49:15 - Jako owce w grobie złożeni będą, śmierć ich strawi; ale sprawiedliwi panować będą nad nimi z poranku, a kształt ich zniszczony będzie w grobie, gdy ustąpią z mieszkania swego.

Verš 49

Któż z ludzi tak żyć może, aby nie oglądał śmierci? któż wyrwie duszę swą z mocy grobu? Sela.

2Sam 7:15 - Lecz miłosierdzie moje nie będzie odjęte od niego, jakom je odjął od Saula, któregom odrzucił przed twarzą twoją.

Verš 20

W on czas mówiąc w widzeniu do świętego twego rzekłeś: Położyłem ratunek w ręku mocarza, wywyższyłem wybranego z ludu.

1Sam 16:1 - Tedy rzekł Pan do Samuela: I pókiż ty będziesz żałował Saula, gdyżem go Ja odrzucił, aby nie królował nad Izraelem? Napełnij róg twój oliwą, a pójdź, poślę cię do Isajego Betlehemczyka; bom tam sobie upatrzył między syny jego króla.

1Sam 16:13 - Wziąwszy tedy Samuel róg z oliwą, pomazał go w pośród braci jego. I został Duch Pański nad Dawidem od onegoż dnia, i na potem. Zatem Samuel wstał, i poszedł do Ramaty.

Verš 22

Przetoż ręka moja będzie stała przy nim, a ramię moje posili go.

2Sam 7:10 - I postanowię miejsce ludowi memu Izraelskiemu, i wszczepię go, iż będzie mieszkał na miejscu swem, i nie będzie więcej poruszony, ani go więcej synowie nieprawości trapić będą, jako przedtem.

Verš 26

I położę na morzu rękę jego i na rzekach prawicę jego.

2Sam 7:14 - Ja mu będę za ojca, a on mi będzie za syna, który gdy wystąpi, skarzę go rózgą ludzką, i plagami synów człowieczych.

Heb 1:4 - Tem się zacniejszym stawszy nad Anioły, czem zacniejsze nad nie odziedziczył imię.

Verš 30

I uczynię, że na wieki będzie trwało nasienie jego, a stolica jego jako dni niebios.

2Sam 7:14 - Ja mu będę za ojca, a on mi będzie za syna, który gdy wystąpi, skarzę go rózgą ludzką, i plagami synów człowieczych.

Z 89 - Autor tohto vážneho, rozjímavého, nábožensko-poučného žalmu ("maškíl") má pravdepodobne tesne pred exilom pred očami smutný údel Dávidovho kráľovského domu a porovnáva ho so slávnymi prisľúbeniami, ktoré dal kedysi Pán Dávidovi.

Z 89,11 - "Rahaba si pošliapal" - tieto slová možno rozumieť o "oblude", ktorá tu predstavuje pýchu a vzburu (hebr. "ráchab - podráždiť, vzbĺknuť, búriť sa"), alebo o nepriateľoch, s ktorými Boh bojuje (Ž 74,13; Jób 9,13; 26,12; Iz 51,9); na niektorých miestach Písma "Rahab" označuje Egypt, proti ktorému Pán bojoval desiatimi ranami (porov. Ž 87,4).

Z 89,20 - "Svojim svätým" - to je Nátan a Dávid so svojím ľudom. Je dosť možné, že pôvodne sa v osnove čítalo "svojmu svätému - hásidoka", teda Nátanovi.

Z 89,26 - "More" Stredozemné, "rieka" Eufrat. Proroctvo hovorí o univerzálnom kráľovstve Mesiáša - Dávidovho syna.

Z 89,30 - Dávidov trón bude trvať ako "dni nebies", čo je to isté ako večne, dokiaľ budú existovať nebesá (2 Sam 7,16; Ž 72,5 atď. ). Dávidov trón je večný len v Cirkvi, len Mesiáš je večným kráľom.

Z 89,31-34 - Potomstvo a kráľovstvo bude v Mesiášovi večné, takto nikdy nebude koniec Dávidovmu kráľovstvu. Lež šťastie a hmotný blahobyt závisia od dodržania Božích príkazov a nariadení.

Z 89,38 - Mesiac u Hebrejov slúžil za symbol Božej nezlomnej vernosti.

Z 89,46 - "Skrátil si dni jeho mladosti" - tu nejde o Dávidove dni, ale o dni Dávidovho kráľovstva, ktoré malo byť večné, ale veľmi rýchle zostarlo, už ide zahynúť a jeho zánik je potupný.

Z 89,47-52 - V týchto slovách, ktoré sú doslovným citátom Ž 79,5, žalmista vyslovuje túžbu a nádej, že Boh ešte za jeho života odníme nešťastie a poníženie z Dávidovho kráľovského rodu.

Z 89,53 - Verš je doxológiou, chválospevom na Pána a ukončieva 3. knihu žalmov. Porov. Ž 41,14; a 72,18.19.