Žalmy

Biblia - Sväté písmo

(VUL - Latinský - Nova Vulgata)

Ž 16, 1-11

1 Miktam. David. Conserva me, Deus, quoniam speravi in te. 2 Dixi Domino: “ Dominus meus es tu, bonum mihi non est sine te ”. 3 In sanctos, qui sunt in terra, inclitos viros, omnis voluntas mea in eos. 4 Multiplicantur dolores eorum, qui post deos alienos acceleraverunt. Non effundam libationes eorum de sanguinibus neque assumam nomina eorum in labiis meis. 5 Dominus pars hereditatis meae et calicis mei: tu es qui detines sortem meam. 6 Funes ceciderunt mihi in praeclaris; insuper et hereditas mea speciosa est mihi. 7 Benedicam Dominum, qui tribuit mihi intellectum; insuper et in noctibus erudierunt me renes mei. 8 Proponebam Dominum in conspectu meo semper; quoniam a dextris est mihi, non commovebor. 9 Propter hoc laetatum est cor meum, et exsultaverunt praecordia mea; insuper et caro mea requiescet in spe. 10 Quoniam non derelinques animam meam in inferno nec dabis sanctum tuum videre corruptionem. 11 Notas mihi facies vias vitae, plenitudinem laetitiae cum vultu tuo, delectationes in dextera tua usque in finem.

Verš 8

Proponebam Dominum in conspectu meo semper; quoniam a dextris est mihi, non commovebor.

Sk 2:25 - David enim dicit circa eum: “Providebam Dominum coram me semper, quoniam a dextris meis est, ne commovear.

Verš 2

Dixi Domino: “ Dominus meus es tu, bonum mihi non est sine te ”.

Jób 22:2 - “ Numquid Deo prodesse potest homo, cum vix intellegens sibi ipse proderit?

Jób 35:7 - Porro si iuste egeris, quid donabis ei? Aut quid de manu tua accipiet?

Ž 50:9 - Non accipiam de domo tua vitulos neque de gregibus tuis hircos.

Rim 11:35 - Aut quis prior dedit illi, et retribuetur ei?

Verš 10

Quoniam non derelinques animam meam in inferno nec dabis sanctum tuum videre corruptionem.

Sk 2:31 - providens locutus est de resurrectione Christi, quia neque derelictus est in inferno, neque caro eius vidit corruptionem.

Sk 13:35 - Ideoque et in alio dicit: “Non dabis Sanctum tuum videre corruptionem”.

Verš 5

Dominus pars hereditatis meae et calicis mei: tu es qui detines sortem meam.

Nár 3:24 - HETH. “ Pars mea Dominus, dixit anima mea; propterea exspectabo eum ”.

Z 16 - Nevieme, kedy a za akých okolností vznikol tento žalm. Autorom je Dávid, o čom svedčí nadpis žalmu, sv. Peter (Sk 2,25) a sv. Pavol (Sk 13,35). Žalm je mesiášsky, a to direktne, priamo. To znamená, že sa celý žalm vo vlastnom zmysle a v prvom poňatí vzťahuje na Mesiáša a len ohraničene a čiastočne ho možno chápať o Dávidovi. Sv. Peter uvádza 10. verš tohto žalmu ako prorockú predpoveď Kristovho zmŕtvychvstania. Podobne aj sv. Pavol tvrdí, že 10. verš sa splnil v Spasiteľovom zmŕtvychvstaní.

Z 16,5 - "Ty si môj podiel". Metafora tohto verša je prevzatá z časov Jozueho, keď po dobytí Palestíny podelili krajinu medzi jednotlivé kmene a rodiny. Zem sa rozmeriavala povrazom a potom sa o podieloch žrebovalo. Komu čo pripadlo, to bola jeho dedičná čiastka. Kmeň Léviho nedostal však územie, lebo jeho dedičstvom ostal Pán. Druhý obraz je prevzatý zo zvykov pri hostinách, kde mal každý určený svoj kalich.

Z 16,10 - "Podsvetie", šeól, je miesto mŕtvych. "Svätý", hebr. "tvoj miláčik", ktorého ty miluješ. "Porušenie", hebr. "šahát", značí jamu, hrob, ale i porušenie tela, rozklad, hnitie.