Žalmy

Biblia - Sväté písmo

(POL - Poľský - Gdańska)

Ž 135, 1-21

1 Halleluja. Chwalcie imię Pańskie, chwalcie słudzy Pańscy. 2 Którzy stawacie w domu Pańskim, w sieniach domu Boga naszego. 3 Chwalcież Pana, albowiem to Pan dobry; śpiewajcież imieniowi jego, boć jest wdzięczne. 4 Albowiem sobie Jakóba Pan obrał, i Izraela za własność swoję. 5 Jać zaiste uznaję, iż wielki jest Pan, a Pan nasz jest nad wszystkich bogów. 6 Wszystko co chce Pan, to czyni, na niebie i na ziemi, w morzu i we wszystkich przepaściach. 7 Który czyni, że występują pary od kończyn ziemi; błyskawice i dżdże przywodzi, wywodzi wiatr z skarbów swoich; 8 Który pobił pierworodztwa w Egipcie, od człowieka aż do bydlęcia. 9 Posłał znaki i cuda w pośród ciebie, Egipcie! na Faraona i na wszystkich sług jego. 10 Który poraził wiele narodów, a pobił królów możnych; 11 Sehona, króla Amorejskiego, i Oga, króla Basańskiego, i wszystkie królestwa Chananejskie. 12 I dał ziemię ich w dziedzictwo, w dziedzictwo Izraelowi, ludowi swemu. 13 Panie! imię twoje na wieki; Panie! pamiątka twoja od narodu do narodu. 14 Zaite Pan sądzić będzie lud swój, a nad sługami swymi zmiłuje się. 15 Ale bałwany pogańskie, srebro i złoto, są robotą rąk ludzkich. 16 Usta mają, a nie mówią, oczy mają, a nie widzą; 17 Uszy mają, a nie słyszą, ani mają tchnienia w ustach swoich. 18 Niech im podobni będą, którzy je robią, i wszyscy, którzy w nich ufają. 19 Domie Izraelski! błogosławcie Panu; domie Aaronowy! błogosławcie Panu. 20 Domie Lewiego! błogosławcie Panu, którzy się boicie Pana, błogosławcie Panu. 21 Błogosławiony Pan z Syonu, który mieszka w Jeruzalemie. Halleluja.

Verš 4

Albowiem sobie Jakóba Pan obrał, i Izraela za własność swoję.

Ex 19:5 - Przetoż teraz jeźli słuchając posłuszni będziecie głosu memu, i strzec będziecie przymierza mego, będziecie mi własnością nad wszystkie narody; chociaż moja jest wszystka ziemia.

Dt 7:6 - Albowiemeś ty lud święty Panu, Bogu twemu; ciebie obrał Pan, Bóg twój, abyś mu był osobliwym ludem ze wszystkich narodów, które są na ziemi.

Tít 2:14 - Który dał samego siebie za nas, aby nas wykupił od wszelkiej nieprawości i oczyścił sobie samemu lud własny, gorliwie naśladujący dobrych uczynków.

1Pt 2:9 - Ale wy jesteście rodzajem wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem nabytym, abyście opowiadali cnoty tego, który was powołał z ciemności ku dziwnej swojej światłości.

Verš 7

Który czyni, że występują pary od kończyn ziemi; błyskawice i dżdże przywodzi, wywodzi wiatr z skarbów swoich;

Jer 10:13 - Gdy on wydaje głos, szum wód bywa na niebie, i to sposabia, aby występowały pary z krajów ziemi; błyskawice z deszczem przywodzi, a wywodzi wiatry z skarbów swoich.

Jer 51:16 - Który gdy głos wypuszcza, wody na niebie szumią, a który sprawuje, aby występowały pary od kończyn ziemi, i błyskawice ze dżdżem przywodzi, a wywodzi wiatr z skarbów swoich.

Verš 8

Który pobił pierworodztwa w Egipcie, od człowieka aż do bydlęcia.

Ex 12:12 - Gdyż przejdę przez ziemię Egipską tej nocy, i zabiję wszelkie pierworodne w ziemi Egipskiej, od człowieka aż do bydlęcia, i nad wszystkimi bogi Egipskimi wykonam sądy, Ja Pan.

Ex 12:29 - I stało się o północy, że Pan zabijał wszystkie pierworodztwa w ziemi Egipskiej, i od pierworodnego Faraonowego, siedzącego na stolicy jego, aż do pierworodnego więźnia, który był w więzieniu, i wszelkie pierworodne z bydląt.

Ž 78:51 - I pobił wszystko pierworodztwo w Egipcie, pierwiastki mocy ich w przybytkach Chamowych;

Verš 9

Posłał znaki i cuda w pośród ciebie, Egipcie! na Faraona i na wszystkich sług jego.

Ex 7:1 - I rzekł Pan do Mojżesza: Oto, postanowiłem cię za Boga Faraonowi, a Aaron, brat twój, będzie prorokiem twoim.

Ex 8:1 - I rzekł Pan do Mojżesza: Wnijdź do Faraona, a mów do niego: Tak mówi Pan: Wypuść lud mój, aby mi służył.

Ex 9:1 - Potem rzekł Pan do Mojżesza: Wnijdź do Faraona, a mów do niego: Tak mówi Pan, Bóg Hebrejczyków: Wypuść lud mój, aby mi służył;

Ex 10:1 - Rzekł zatem Pan do Mojżesza: Wnijdź do Faraona; bom Ja obciążył serce jego, i serce sług jego, abym czynił te znaki moje między nimi;

Ex 14:1 - I rzekł Pan do Mojżesza mówiąc:

Verš 10

Który poraził wiele narodów, a pobił królów możnych;

Joz 12:1 - A ci są królowie ziemi, które pobili synowie Izraelscy, i posiedli ziemię ich za Jordanem ku wschodowi słońca, od potoku Arnon aż do góry Hermon, i wszystkę równinę ku wschodowi słońca:

Verš 12

I dał ziemię ich w dziedzictwo, w dziedzictwo Izraelowi, ludowi swemu.

Ž 78:55 - I wyrzucił przed twarzą ich narody, i sprawił, że im przyszły na sznur dziedzictwa ich, ażeby mieszkały w przybytkach ich pokolenia Izraelskie.

Verš 13

Panie! imię twoje na wieki; Panie! pamiątka twoja od narodu do narodu.

Ž 102:12 - Dni moje są jako cień nachylony, a jam jako trawa uwiądł;

Verš 14

Zaite Pan sądzić będzie lud swój, a nad sługami swymi zmiłuje się.

Dt 32:36 - Albowiem sądzić będzie Pan lud swój, a sług swoich użali się, gdy ujrzy, że ustała siła, a iż tak pojmany, jako zostawiony, nic nie mogą.

Verš 15

Ale bałwany pogańskie, srebro i złoto, są robotą rąk ludzkich.

Ž 115:4 - Ale bałwany ich są srebro i złoto, robota rąk ludzkich.

Z 135,1 - Porov. Ž 134,1.

Z 135,4 - Izraelský ľud sa viac ráz nazýva "vlastníctvo" (Dt 7,6), vec, ktorá je zvláštnym spôsobom Pánova (Ex 19,5; Dt 14,2; 26,18).

Z 135,5 - "Že náš Boh je nad všetkými bohmi"- nanajvýš možno pripustiť, že žalmista hovorí za pohanov, akoby povedal: Pán je aj nad tými, ktorých pohania považujú za bohov (porov. Ž 97,9), ale v skutočnosti nie sú ničím (15-18).

Z 135,7 - Blesky oznamujú blížiacu sa búrku a sprevádzajú ju - "bleskami vyvoláva dážď" (Gn 7,11; 28,17; Iz 40,22; Jób 26,11; Ž 24,2; 29,3; Zach 10,1 n. atď.).

Z 135,15-18 - Porov. Ž 115,4-8.

Z 135,19-20 - Porov. Ž 118,1-4.